Tíminn - 22.12.1954, Blaðsíða 10

1«
TÍMINN, miðvikudaginn 22. desember 1954.
290. blað.
8»ja
&m)i
PJÓDLEIKHUSID
SÓperurnar
PAGLIACCI
(Bajazzo)
eítir jeoncavallo
CAVAULERIA
RUSTICANA
eftir Mascagni.
Hljómsveitarstjóri:
Dr. Victor Urbancic.
Leikstjóri:
Simon Fclv.artlsen.
Frumsýning, sunnudag 26. des.
kl. 20.
Uppselt.
Önnur sýning þriðjudag 28. des.
kl. 20. — Þriðja sýning fimmtu-
dag 30. des. kl. 20.
Allar pantanir sækist fyrir kl. 19
21. des., annars seldar öðrum.
Aðgöngumiðasalan opin á venju
legum tíma frá ki. 13.15 til 20
frá mánudegi 20. des. og til kl.
16 fimmtudag 23. des. Þorláks-
dag.
Aðgöngumiðasalan opin í dag
frá kl. 13,15—20.00, á morgun
írá kl. 13,15—16.00.
I
Viðburðarík og spennandi ame-
rísk mynd.
Aðalhlutverk:
George Kaft
George JBrent
Randolph Scott
Joan Blondcl
Ðanskir skýringartaxtar.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NYJA BIO
— 1544 —
Jóhíhv&ld
(Christmas Eve)
ForboHnalandið
Geysispennandi, ný, frumskóga
mynd. Um ævintýri Jungla
Jim og árekstra við óþekkta
apamannategund, ótal hættur
og ofsalega baráttu við villi-
menn og rándjr í hinu forboðna
landi frumskógarins. Þessi mynd
er ein mest spennandi mynd
Jungla Jims.
Bönnuð innan 10 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

TJARNARBIO
Jói Síökkull
Hin víðfræga ameríska gaman-
mynd.
Aðalhlutverk:
Dean Martin
Jerry Uewis
Aðeins þennan eina dag.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARSIO
— HAFNARFIRÐI -
San Antonio
Afar spennandi amerísk kvik-
mynd í eðlilegum itum.
Aðalhlutverk.
Errol Flynn
Alex Smith
Sýnd ld. 7 og 9.
Sími 9184.
Cemia-Desiníector
•r vellyktandl eötthrelnaandi
vökvl nauðsyniegur A hrerju
helmlU til eóttlireinminar 4
munum, rúmfötum, húsgögnum,
tlmaáhöldum, andrúmaloftl ©.
*. trr. — Fæst í öllum Lyíjabút-
um og ínyrtlvöruvendunum.
GAMLA BÍÓ
Sími 1475.
I
I
I
i
* Hugviísma$iu‘ii!in *
(Excuse My Ðust)
Bráðskemmtileg og fjörug, ný,
bandarísk söngva- og gaman-
mynd í litum.
Skopleikarinn snjalli
Red Skelton,
dansmærin
Sally Forrest
öngmærin
Monica Lewis.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
>♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
TRIPOLI-ÐÍÓ
Sími 1182
Glæpis*
og blaðamennska
(The Underworld Story)
Afar spennandi, ný, merísk
sakamálamynd, er fjallar um
starf sakamálafréttaritara, og
hættur þær, er hann lendir i.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð bömum.
AUSTURBÆJARBEO
Sýnd kl. 7 og 9,15.
Allra síðasta sinn.
EióSský á bimni
(Bloe.-l on the Sun)
(Hin sérstaklega spennanði og
lein mesta slagsrnálamynd, em
jhér hefir verið sýnd.
Aðalhlutverk:
James Cagney,
Sylvia Sidney.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5.
HAFNARBÍÓ
Sími 6444
Einkalíf D&n Jusms
(The Private Life cf Don Juan)
jprýðiiega skemmtileg og spenn-
[andi ensk kvikmynd gerð af
ÍAlexander Korda, eftir ckáld-
jsögu Henri Batailie, um me.sta
Ikvennagull allra tíma og einka-
jlíf hans.
Aðalhlutverk:
Douglas Fairbanks
Marle Ohcron
Benita Hume
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
er skemmtileg
skáldsaga og
goð jolagjof
Vökiunaðiii*
nois 'n ? PiTupnuj,d
Hún elst upp í úlfakreppu ald
arandans, þar sem „dansinn
í kringum gullkálfinn" er stig
inn með trumbuslætti og á-
fergju múgsálarinnar.
„Þar hugstola mannfjöldans
vitund og vild
er villtum og stjórnað af fám“.
En verum bjartsýnir, íslend
ingar!
Þúsund ára menning verður
ekki „hugstola“ ef ailir gera
skyldu sína: Að vaka, hugsa
og skilja.
Er það ekki hin andlega
gestrísni?
„Ennþá getur góða menn
og guðspjöll eru skrifuð enn.
Hvert líf er jafnt að eðli og
ætt,
sem eitthvað hefur veröld
bætt“.
Mætti slíkt guðspjall verða
sigurstafur mannanna inn í
Væringjalönd: mannvizku,
þegnskapar og bræðralags. —
Þá birtir fyrir augum, og
„guðsríkisbrautin“ blasir við
öllum vegfarendum, upp að
„Fögrudyrum“ hins mikla
musteris sannleikans.
Bjarni ívarsson.
Pearl S. Back:
is.
HJÓNABAND
1
j PR.TAR ef þið eigið stúlk-
j una, þá á ég HRINGANA.
Kjartau Asmundssoö .
í íullsmlður, _ AðaLstræti í |
(Símí 1290 Revklavík!
! I
iiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiMMiimiiiiiiiiiiiiimiinmiiiiiiiiii
VOLTI
aflagnir
afvélaverkstæðl
afvéla- og
a f tæija viðgerBir
Reyklavíi S | NorOurstlg 3 A. Slmi «453 §
iiii ii mi m mmmiiiim!im iii 111111111111111111111111111111111
— Ég elska þær, sagði hann með þunga. — Þær eru
sterkar og góðar. Það eru fagrar hendur. Þegar ég held
um þær, þá finn ég, að ég hefi eitthvað ástfólgið milli
handanna, Hann kyssti hær aftur og lagði þær að kinn-
um sínum. — Elskan mín, taustaöi hann lágt, elsku stúlk-
an mín.
Hún átti engin orð til, er gætu túlkaö tilfinningar henn-
ar. Hún gat aðeihs hlustað titrandi af sælu. Orö hans voru
sem fögur hljómlis.t í eyrum hennar.
— Ég elska þig aila, sagði hann, jafnvel bráhár þín.
Þegar þú gengur minnir það mig á blæ, sem hreyfir korn-
öx. Þú ert mér í senn jörð, vatn, brauð og ljós.
Hún hafði engá hugmynd um, hvað hann ætti við með
þessum orðum, en hún slfildi, að þau voru mælt af ást.
Og þegar hann tók hana í faðm sinn hné hún öll að hon-
um án hiks eða efa. Hví að hika, fyrst þau ætluöu bráðum
að gifta sig? Hún hafði þráð hann af öllu hjarta sínu.
Hér úti í sveitinni vr það engin synd að piltur og stúlka
hlýddu kalli ástar sinnar. þegar þau höfðu játað hvort
öðru ást sína og ákveðið að gifta sig. Það var algengt og
talið sjálfsagt, að fyrsta barnið fæddist stuttu eftir gift-
inguna. Og hann vék til hliðar allri varúð, lét sig engu
varða það. sem á eftir kæmi. Þetta var allt, sem hann
þráði. Öll þrá hans mögnuð í hinni löngu einveru.
— Eg vildi ekki meiða þig, sagði hann loðmæltur. —
Segðu mér ef ég meiöi þig.
En hún hefði getað þolað alla þjáningu á þessari stundu,
því að hún var á valdi enn sterkari kenndar, sem gerði
hana í senn veika og sterka, og þar fann hún sjálfa sig
og týndi sér í senn.
Hér þurfti engra frekari orða við. Hún gat ekkert sagt,
og hann vænti heldur engra svara. Heitur og ferskur lík-
ami hennar var honum r.ægilegt svar. Þar var öll full-
næging hans. Hún hafði satt sárasta hungur hans, og svo
færðist yfir hami slíkur fríöur, að hann hafði aldrei þekkt
neitt svipað. Undir honum var jörðin og yfir honum him-
ininn og þar á ffifííi aðeins þau tvö.
Hann lá hálfsofandi með höfuöið í skauti hennar, og
hún sat hreyfingarlaus, vökulli en hún hafði verið nokkru
sinni fyrr. Þetta var maöurinn hennar. En hve hann var
langt yfir hana hafinn. En sú hugsun, sem hafði þjáð
hana jafnan fyrr, var nú horfin, og hún var ekki lengur
hrædd. Nú vissi hún, hvernig hún gat þjónað honum og
veitt honum fullnöegingu. Hún notaði fá orð til að tjá ást
gína, en hún þekkti aðrar leiðir.
— Þetta verður honum gott, betra en nokkuð annað hefði
getað orðið. Ég get veitt honum unað og frið, sem hann
þarfnast, hugsaði hún.
Hann fór heim til foreldra sinna þetta sama kvöld, undr
andi á óttaleysi síiiu við álit foreldranna á þessum ráðahag.
— Þú hefðir átt að senda skeyti og láta okkur vita, með
hvaða lest þú kæmir, William, sagði móðir hans. — Við
hefðum getaö sótt þig á brautarstöðina.
— Ég vissi ekki nákvæmlega, hvenær ég mundi koma
hingað, sagði hann.
Hann var enn sem í dvala eftir ástaratlot kvöldsins. Enn
var allt óverulegt fyrir sjónum hans, líkast draumi. Hann
hafði gengið með Rut aftur heim að bænum i rökkrinu og
fundið föður hennar að máli. Hann vissi þegar, hvað á
seyði var, en beið þess þó, að hann væri beðinn um hönd
dótturinnar.
— Ég vona, að þú sért því ekki andvígur, að við Rut gift
um okkur, sagði William.
— Það er þýðingarlaust fyrir mig að hreyfa andmælum,
ef Rut vill þetta, svaraði hann. Ég hafði þó vonað, að Rut
mundi færa mér einhvern hjálparmann við búskapinn eftir
nð sonur minn sneri við honum bakinu. En þetta er líka
mér að kenna, ég hefi látið hana vera of siálfráða, dekrað
of mikið við hana, William. Hún er stórlát og einráö. Þú
mátt vara þig, drengur minn.
Slöan var rætt nokkra stund um undirbúning brúðkaups
ins. Hann sá, að hjónin, og jafnvel Rut sjálf, voru hikandi
i þessum efnum. Hann var dálítið vandmeðfarinn brúðgumi,
fannst þeim víst. Var hægt að hafa á þessu venjulegt sveita
snið, þegar slikur riiaður var’ annars vegar? En þégar hann
!ét í Jjós það álit, að bezt væri að hafa enga viðhöfn, tóku
þau þegar af skarið. Auðvitað varð brúðkaupið að vera með
nokkurri viðhöfn, ög hann skildi, aö annars mundu þau
minnkast sín. Svo var brúðkaupiö ákveðið eftir viku. Það
var engin ástæða til að fresta því lengur. Rut hafði brúð
arbúning sinn þégar reiðubúinn, eins og venja var um
stúlkur þarna í sveitinni. Hún þurfti aðeins að sauma sér
kjól til að vera í eftir hjónavígsluna.
— Hafðu hann bíáan, sagði V7illiam.
— Já, bláan, hét hún.
En þegar hún fylgdi lionum til dyra til að kveðia hann
þar, hvíslaði hann. — Við erum raunar þegar gift, Rut,
finnst þér það ckki?
Hún kinkaði kolli og augu hennar ljómuðu.
. ...Jæja, hvernig líkaði þér lífið í New York? spurði
móðir hans. Stofan var skreytt snemmsprottnum rósum.
Glaour viðareldur brann á arni.