Tíminn - 07.03.1957, Blaðsíða 7

Tíminn - 07.03.1957, Blaðsíða 7
T í IVIIN N, fimmtudaginn 7. marz 1957. Nauðsyn að breyta 16 ára gömlum lögum Ræ"ða Gísla GuSmimdssonar, er hann lýsti áliti meirihluta sjávarútvegsnefndar Nd. á frv. um sölu cg útflutning sjávarafurða Frv. þaS, sem hér liggur | skreið, fiskimjöli og lýsi og nokkr Bifröst í BorgarfirSi. ! Vilhjálmur Einarsson á íerð nm Borgarfjörð: Mikið félagslíf borið uppi af 64 nem- endum í Samv.skólanum í Borgarfirði Þriefja grein m menn og íþróttamálefni í Borgarfir<5i Bifröst, 19. febr. ’57. Þrátt fyrir erfiða færð er reisan um Borgarfjörð á enda. mundur Sveinsson skólastjóri mér l sumt af skólanum og bauS mér þeir að verða íþróttamenn, sér í heim til sín, en skólastjórahúsið er lagi sundmenn, syo sem þeir eiga u- Þ- h. 100 m frá skólanum. ætt til. Ekki kæmi mér á óvart þótt' Bg spurði margs um skólann og , ég íetti eftir að reka augun í nöfn fékk að vita ýmislegt, sem mér Eg korn 1 gæ^ með snjobil 1 þejrra j sambandi við íþróttaaf- Þótti fróðlegt og til fyrirmyndar hin nýju, vistlegu og vel búnu rek. Við bíðum og sjáum. í rekstri og fyrirkomulagi skólans. húsakynni Samvinnuskólans Bifröst. Frá Reykholti til VarmahlíÖar Eftir ógleymanlega daga í Reyk- holti fór ég af stað eftir hádegi á sunnudag. Veður var kalt og skaf- renningur. Skólapiltar létu þetta samt eklci aftra sér frá íþróttaiðk- unum en léku knattspyrnu úti á gaddinum, og sem vænta mátti, var Þórir skólastjóri þar þar og horfði á af áhuga. Slíkt hlýtur að örfa drengina til aukinna íþrótta- iðkana. Eftir leikinn fóru þeir svó í kirkju, en ég þurfti að halda af stað, með mjólkurbílnum, sem einmitt var á leið niður dalinn. Þar sem mjólkurbíllinn öslaði í snjónum var mér tíðhugsað heim á I VarmahlíÖ Viðdvölin í Varmahlíð var stutt. Ég þurfti að ganga yfir hálsdrag, og kom því fjallmegin að skólun- um. Varmahlíð er vel í sveit sett, Það má segja að hér sé í fram- kvæmd eitt atriði, sem 25. þing Samband bindindisfélaga í skólum gerði ályktún um á síðasta þingi, en það er viðvíkjandi tómstunda- iðju. Þingið skoraði á stjórnar- völdin að á stundaskrá kennara væru ætlaðir tímar sem þeir öll börnin úr barnaskólanum á- samt kennurum komu á fundinn. Fékk ég hinar beztu móttökur, flutti strax bindindiserindið og þetta forna menntasetur, sem ég1 sýndi myndirnar, og eftir ágæta var nú að kveðia. Eg fylltist bjart sýni á lífið, bjartsýni á framtíð þess þjóðfélags, sem á svo hraust- lega. glaðlega og írjálsmannlega æsku. Iðkun andans fræða og !ík- amsrækt er hér í tvíleik, sem !eið- rr til svo farsælla lykta. Gríska mál tækið stendur enn fyrir sínu: Heil hrigð sá! í hraustum líkama. Þetta tvenní verður ekki aðskilið svo vel fari. íþróttaáhuginn virðist síður en svo í rénum meðal Reykhylt- inga, a. m. k. ef marlca má eftir yngstu kynslóðinni á staðnum, sonum .Tóns Þórissonar íþróttakenn ara. Hann á þrjá efnilega syni, sem fóru með mór í laugina, brenna af og hefir hlunnindi frá heitum hver myndu nota til eflingar skólalífs- um. Þar er kvennaskóli, sem telur, ‘ns> starfsemi einstakra félaga í 51 námsmey, en auk þess er ný-!skólunum og kennslu í tómstunda- reistur baimaskóli, sem hefir heima *ðju. Samvinnumenn hafa séð þörf vist, og sækja þangað börn úr allri (ina fyrir þetta, og halda til þess sýslunni. Nú hefir íþróttasamband- ’ sérstakan kennara, að hafa eftir- ið hafið byggingu íþróttahallar, og bt með tómstundum nemenda. fyrirhuguð er bygging á stóru fé-, hetta fyrirkomulag hefir gefizt lagsheimili, svo staðurinn er vax- stórvel, og finnst mér sjálfsagt að andi og verður sjálfsagt þýðing-1auka enn baráttuna fyrir því að armikil þungamiðja fyrir sveitirn- sl'kt verði gert sem víðast. ar. Ég kom í kvennaskólann, en Skólastarfið Hluti af tómstundunum fer fram úti undir beru lofti, frá 2—4 er útivist. Piltar eru þá venjulega knattspyrnu. Það er betra fyrir þá að æfa sig, því ég skilaöi til þeirra áskorun í knattspyrnukeppni frá írá Hvanneyri. Kvöldvökur eru hvert laugar- dagskvöld og annað hvert miðviku dagskvöld, en fjórir klúbbar starfa í skólanum: Ljósmyndaklúbbur, bridge-, skák- og músík-klúbbar, svo sjá má að það er líf í tuskun- um, að svo mikið félagslíf skuli vera borið uppi af aðeins 64 nem- endum. Mikill íþróttaáhugi er hér, og gefið var frí í morgun úr einum tíma til þess að ég gæti talað við veizlu, vildi ég reyna að komast í Bifröst um kvöldið, en veður var 'nú hið! be7.t;i, Norðurá'rdalurinn reyndist alófær, og var snúið við og gist á Svignaskarði. Næsta dag í gær) féll svo ferð með snjóbíl upp að Bifröst og til Borgarness í dag til baka. Ekki var að furða þótt snjómokstiir gengi seint, því 5 ýtur voru biJaðar sama daginn. Hafði víst verið vatn í olíunni, sem sett hafði verið á þrjár þeirra. í Bifröst fyrir fil 2. umræðu, er flutt af ríkisstjórninni. Sjávarút- vegsnefnd hefir ekki orðið sammála um afgreiðslu frum- varpsins. Minnihlutinn (P. O. og S. Á.) mælir gegn því. En meirihlutinn (Á. J., K. G. og G. G.) leggja til, að það verði samþykkt. Leyfi ég mér í sambandi við þetta að vitna til nál. meirihlutans á þsk. 309. í lögum nr. 11 frá 12. febr. 1940 um sölu og útflutning á vörum, segir svo í 1. gr.: „Ríkisstjórninni er heimilt að ákveða að engar vör- ur megi bjóða til sölu, selja til út- landa eða flytja úr landi nema að fengnu leyfi hennar og mejð þeim skilyrðum er hún setur.“ í 2. gr. sömu laga segir: „Ríkisstjórninni er heimilt að ákveða að engir megi bjóða til sölu, selja til útlanda eða flytja vörur úr landi aðrir en þeir, sem til þess hafa fengið sérstaka löggildingu ríkisstjórn- arinnar." Og í 4. gr. segir: „Ríkisstjórnin getur falið nefnd, er hún skipar, að fara með það vald, er henni er veitt samkvæmt lögum þessum.“ Enn fremur er í lögunum frá 1940 heimild til að setja reglugerð, og að þar megi m. a. ákveða um greiðslu kostnaðar við fram kvæmd laganna. Þetta eru þau !ög, sem nú eru í gildi um sölu og útflutning vara. Samkvæmt þeim hefir ríkisstjórn- in í meira en hálfan annan áratug haft mikið vald í þessum efnum. Samkvæmt þessum lögum hefir ríkisstjórnin t. d. haft vald til að löggilda aðeins einn útflytjanda í saltfisksverzluninni, og með því að gera það, hefir hún veitt þess- um aðila einkasölu á saltfisksfram- leiðslu landsmanna. Núverandi skipulag. Eins og nú standa sakir er skipulag útflutningsverzlunarinnar með sjávarafurðir í meginatriðum á þessa leið, samkv. því sem skýrt er frá í greinargerð stjórnarfrum- varpsins: Sölusamband ísl. fiskframleið- enda hefir haft einkaútflutning á saltfiski. Síldarútvegsnefnd hefir haft með höndum allan útflutning á saltsíld. Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna, Samband ísl. samvinnufélaga og Fiskiðjuver ríkisins hafa annast allan útflutning á frosnum fiski Strax eftir komu mína í þessa áhuga, og geta varla beðið þar til I glæsilegu stofnun byrjaði fundur-1 strákana um íþróttaþjálfun. Tveir þeir eru oj’ðnir stórir, en þá ætla!inn, en eftir hann sýndi séra Guð-imjög efnilegir þrístökkvarar eru Rock around the clock B-indarísk d3ns- og söngva- mvnd. Aðalhlutverk: Bill Hal- ey og hljómsveit hans. Sýn- ingarstaður: Stjörnubió. að heiminum frá rokki af því um- boðsmaður sjálfs Bill Haleys vill ekki giftast henni. Tefur hún tón- leika Haleys til inuna flestum kvik- myndahússgestum tii hrellingar; unglingunum vegna þess þeir vilja meira rokk og hinum af því að, Jsrðýtustjórar og reiðmenn bifhjóla ingar kaupi sig inn á fimm, sjö og níu sýningu í einu og segjast þá vera í rokkinu á öllum sýningum. Er ekki nema gott eitt um það að segja, meðan húsið hrynur ekki. Hérlendls skeður það óveniulega, að ( kvikmy.ndahús úr járnbentri stein- . steypu tekur aö skjálfa undan fóta-; sparki unglinga, sem hlýða unp- numdir á ógreinileg köll og æsileg- þeir ' Stjörnubíói hafa séð þann kost an hljóðfæraleik undir stjórn vænstan, til að slá á áhrif rokks- rokkið er skárra en kerlingin. Púa unglingarnir ósleitilega á þessa manneskju I hvert skipti, sem hún birtist, þar senfi’Haley hverfur þá venjulegast af sjónarsviðinu. manns, sem horfir öðru auga i vest ur meðan hitt starir í austur og hefir allan ,,ádíensin“ þar í milli. I Útaf fyiir sig er rokkmyndin í Stjörnubíói harla fágengileg hvað efni snertir. Einhver kvenmaður, sem rekur ráðningarskrifstofu skemmtikrafta, hefir næstum bjarg ins, að leika eitthvað, sem hefir tempo andante þegar gengið er út. Virðist allt farn skipulega fram undir útgöngusáiminum eftir meiri ærsl en nokkurn tíma viðhafast á kvikmyndasýningum hér. Þegar hæst lætur í rokkinu titra svalirn- ar í bíóinu og ffiunu þó festingar góðar. Dænú.ijtunu þess, að ungl- hafa löngum átt á hættu að nýru þeirra losnuðu. Hafa margir ýtu stjórar haft mikinn ama af slíku, enda er gjökt á jafn höstum verk- færum hættulegt mörvefjum og annarri holdbyggingu. Það ku nú vera farið að bera á því, að nngl- ingar, sem mikið eru í rokkinu séu með laus nýru og mun ung rokkdama hafa lagzt í sjúkrahús með nýrnalos nýverið. Um aðra rokkskaða hefir ekki heyrzt. Rokk- dansinn er mikil íþrótt og höst, en undirritaður vill enn halda því fram, að það sé gaman að rokk- músík hvað sem öllum jarðýtusjúk- dómum líður. — I. G. Þ. um minni vörutegundum hefir ver ið háður útflutningsleyfum og eft- irliti af hálfu ríkisins. Eins og kunnugt er hefir það ekki verið óalgengt í seinni tíð og raunar bæði fyrr og síðar, að kom ið hefir fram í blöðum og mann- fundurn, m. a. hér á hinu háa Al- þingi, gagnrýni á því fyrirkomu- lagi, að veita Sölusamb. ísl. fisk- framleiðenda einkaleyfi til útflutn- ings á saltfiski. Tel ég ekki þörf á að rekja það mál. Minna hefir verið um gagnrýni á öðrum grein- um útflutningsverzlunarinnar, enda þar ekki um einkaútflutning að ræða nema á saltsíldinni. En síldarútvegsnefndin, sem haft hef- ir þann útflutning með höndum hefir þá sérstöðu að vera opinber stofnun, starfandi samkvæmt sér- stökum lögum og kosin af meiri- hluta af Alþingi. Virðist yfirleitt hafa verið gott samkomulag um að fela henni einkasölu á saltsíldinni frá ári til árs, samkvæmt heimild- arákvæði laga um það efni. Sýnist mér flest benda til að heppilegast muni að halda því fyrirkomulagi. Ég er líka þeirrar skoðunar, að það þurfi út af fyrir sig ekki að vera óheppilegt fyrirkomulag að hafa einkasölu á útflutningsvöru, en um réttmæti þess fer þó að sjálfsögðu mjög eftir því, hversu til tekst og hvernig farið er með einkasöluréttinn. Skiptir þá miklu að þannig sé um búið, að sem minnst hætta sé á tortryggni með- al almennings í garð skipulagsins eða þeirra, sem þar hafa forustuna, og er þetta almenn staðreynd, sem naumast verður um deilt. Nánar ákveðið um vald. í frumvarpi því, sem hér liggur fyrir er á ýmsan hátt nánar ákveð- ið en verið hefir um meðferð þess valds, sem ríkisstjórninni var feng ið með lögunum frá 1940, um sölu og aðflutning sjávarafurða. Sam- kvæmt því ber ráðherra að skipa þriggja manna útflutningsnefnd sjávarafurða, er hafi með höndum veitingu útflutningsleyfa, en um löggildingu útflytjanda svo og um greiðslu kostnaðar við framkvæmd laganna o. fl. má ákveða með reglu gerð. Nefndin skal og hafa for- göngu um markaðsleit og tilraunir til að selja sjávarafurðir á nýja markaði eða auka sölu þeirra á eldri mörkuðum. Um starfsemi nefndarinnar og skyldur útflytj- enda gagnvart henni eru svo nán- ari ákvæði í 1., 2. og 3. gr. frv. í 4. gr. er heimilað að láta starf- semi nefndarinnar taka til fleiri vara en sjávarafurða. I 6. gr. eru Lan útfiutning á írosnum fisKi. I sektarákvæði, og með 7. gr., eru ef Utflutningur á skreið, fiskimjöli, frv verður að lögum, lög nr. 11 12. febr. 1940 felld úr gildi. lýsi, og nokkrum öðrum vörum, hefir verið í höndum ýmsra aðila. Útflutningur á frosnum fiski, hér meðal nemenda, það eru þeir Grétar Björnsson og Sigurður Sig- urðsson. Einn af kennurum er Hörður Ilaraldsson, sem árum sam an hefir verið meðal fremstu sprett hlaupara landsins sem kunnugt er. Margir efnilegir strákar eru þarna fleiri, og þar sem þeir hafa hug á að nota útivistina til íþróttaiðk- ana mætti vel búast við miklu af þeim í vor. Ég geng um hin veglegu salar- kynni, og bíð eftir snjóbílnum, sem von bráðar kemur og flytur mig út í Borgarnes, en kl. 6 í kvöld fer Akraborg þaðan til Reykjavík- ur. Ferðaáætlunin hefir breytzt, en ráðgert hafði verið að fara norð ur yfir Holtavörðuheiði, í Reykja- skóla, Blönduós og Skagafjörð. Vegna ófærðar fyrir öllu Norður- landi verð ég að freista þess að fljúga til Akureyrar og sjá hvað ég kemst þaðan austur eða vest- ur. Næsti kafli verður að líkindum úr höfuðstað Norðurlands, Akur- eyri. Umsagnir aðila. Sjávarútvegsnefnd hefir haldiS nokkra fundi um málið og sent það ýmsum aðilum til umsagnar, og vísa ég um það til nefndarálits meirihl. Varðandi umsagnir þeirra leyfi ég mór að vísa til nefndará- litsins, en niðurstöður þeirra eru ekki samhljóða um afstöðu til frumvarpsins. Eins og tekið er fram í nefndarálitinu hafa ýms þar tilgreind samtök útflytjenda og L. í. Ú. mælt gegn frv. Virðist það yfirleitt gert með þeim rökum, að ekki sé heppilegt að breyta því útflutningsskipulagi sem nú er. Hins vegar er því haldið fram af sumum aðilum í þessu sambandi, að í frv. sé ekkert nýtt, aðeins end urtekning þess, sem nú sé í lögum. Hvort tveggja fær varla staðist samtímis. Sannleikurinn er raunar sá, að það er á valdi ríkisstjórnar- innar, samkv. gildandi lögum t. d. að löggilda fleiri en einn útflytj- anda í saltfisksverzluninni. Ea ríkisstjórnin hefir talið rétt aS leggja nú fyrir Alþingi frumvarp (Framhald á 8. síðu). ,

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.