Tíminn - 31.03.1957, Síða 9

TÍM.IN N, sunnudagiun 31. marz 1957.
9
w
78
— O, ég kom með heilum
hóp. Ég kemst heim aftur.
er ekki dauður glæpamaður
núna. Margir af strákunum
sem ég ólst upp meö enduðu
í Jersey Meadows og það hefði
- , , . , , . eins vel getað orðið ég. En
tfyÆ.?“'!7“lf".0Í Wr eruð siállsagt af etouSu
fólki, Ann?'
— Já.
settust í aftursætið í tómum
Buick.
— Óblandað eða blandað?
— Blandað.
Hann blandaði drykkinn í
tvo pappabolla og þau drukku
í flýti.
— Annan til?
— Nei, sagði hún. En þér
skuluð bara fá yður annan.
— Hvað myndi fólkið yðar
segja ef það vissi að þér sæt-
uð hér að drykkju með mér?
— Ég þori ekki að gera mér
það í hugarlund.
— Þér skuluð heldur ekki
gera það. Ég er því að vísu
ábyrgur gerða minna lengur.
Tveimur dögum síðar var
hún hjá honum í hótelher
bergi hans, og þegar hún kom
út var hún ekki lengur jóm-
frú. Mánuði síðar var hún orð
in þunguð. í september gift-
ust þau í lítilli borg í norður
hluta ríkisins, rétt við landa
mæri New York State. Lítill
forvitinn friðdómari fram-
kvæmdi vígsluna, en enginn
vökull blaðamaður var nálæg
ur til að skýra frá atburðin-
um í Gibbsville blöðunum. Ný
eruð hér en giftu híónin, hr. og frú Char
— Ég vil heldur láta haS j f eginn aö þéi ---- —, —
bíða dálítið en hakka v*lir I sumir af mínu sauðahúsi lIes V\ Bongiorno, óku í Buick
samt fyrir " jværu búnir að týna af yður cllaPins til North Frederick
— Ekkert að þaklca, sagði meSnið af fötunum núna.
kún. — Það er kannski dálít-
— Ég þarf aðeins að fá 11 ahætta • • • en ég tók hana
mér einn eða tvo í hléinu,!sem sagt-
sagði hann. Það heldur mér
vakandi; annars sofna ég út
af. Ég verð aldrei þreyttur
— En hvers vegna?
— Tja, hver veit?
— Ég skal ekki einu sinni
meðan ég er að spila en þreyt ibiðja um koss tif að sÝna
an kemur cðar og é« hætti yður hvað mikla virðinSu ég
Hvaðan eruð þér annars? Og ber fyrir yður- En þér eruð
hvað heitið þér? Ég sagði
fallegar
Hann horfði
yður livað ég héti, en hafði |rannsakandi á andlit hennar
ekki rænu á að spyrja yður
sjálfa að nafni.
— Ann Cbapin. Og ég er
frá Gibbsville.
Street númer 10, og þá þegar
voru stigin fyrstu skrefin að
upplausn hjónabandsins. Fóst
ureyðingin var framkvæmd á
einkasjúkrahúsi í grennd við
Media í Pennsylvania, og enn
einu sinni var hjálpar Mikes
Slattery leitað; i þetta skipti
var það til að fá hin opin-
beru skjöl í skjalasafni Penn
sylvaníu eyðilögð. En Sweet
cmd Lovely varð það sem
músíkfólk kallar fastalag; það
varð sigilt og fyrstu tónar
þess nægðu til að kvelja Ann
alla ævi hennar.
og brjóst: — Já, þér eruð
fallegar. Það vantar ekki. En
fyrst ég er á annað borð far-
inn að hugsa út í þetta held
Ég spilaði einu sinni í ég það væri bezt fyrir okkur
Gibbsville í fyrravetur — eða að letta akkerum- Við §ufum
í hittifyrra. Við erum í öðr- upp héðan' Ann ChaPin- Hef
um búningi núna og vinnum aldrei heyrt nafnið ~ Chap"
úti, en hitinn er eini munur-
inn. Annars er þetta alltaf
eins. En ég man vel eftir,
Gibbsville. Svo að þér búið i ~ Ch°Pin var Pólskur.
þar? |Hann var alls ekki franskur.
— Og hef búið bar alla ' °g pér heitið Chapin. Og Ann jað nnr sumarið úti á búgarð
mína ævi. Ég er fædd þar I ég þekki einhver ósk°P af|inum- Arthur hafði hjálpað
— Og ég í Jer«ey Citv í 0nnum en enga Ann- Einu, nonum við að sætta sig við
New Jersey isinni þekkti ég írska stúlku j efnahagsáfallið sem hann
— Eruð þér kvæntur? isem hét Anna en kaPaöi sig |hafði beðið. Því var ekki hægt
— Kvæntur? Nei það geng 1 Ann fil að hressa upp a það- að lysa betur en með orðun
ur ekki í þessu starfi. Ég hef En^pér heitið Ann ~ er Það!um: »Við erum allir 1 sama
séð of mikið til þess.
TT--- ---- og
Þetta hafði ekki verið gott
ár fyrir Joe Chapin. Eftir slys
ið kom batinn svo seint að
in. Plvaðan skyldi það vera? i Það var ómögulegt fyrir hann
— Ameríku. Ég veit það að reyna við kosningarnar um
ekki. Frá Englandi held ég ■ voriö; og hin hörmulegu ásta
mál Ann höfðu unnið á þeim
kröftum sem hann hafði safn
— Hvar lærðuð þér að
spila?
— Hvar ég læi'Öi að spila?
Hjá systrunum, nunnunum,
þér vitið. Ég er kaþólskur. Ég
gekk í kaþólska safnaðar-
skó'ann, og hún gamla mín,
móðir mín meina ég, vildi
endilega að ég lærði að spila
á píanó. Hún lét mig hafa
það óþvegið ef ég æfði mig
ekki i klukkutíma á hverjum
de~i en það stöð nú ekki
lénsi }: í ao ég fór s'rax aö
hafa gaman af því. Svo fór ég
að geta unnið mér inn aura
hér O'1 þ^ir með að spila og
úr h' í hélt þetta áfram af
hún
ekki?
— Hmm, sagði
kinkaði kolli.
— Hún gamla mín sagði
alltaf að maður ætti ekki að
gefa svona hljóð frá sér, það
bæri vott um slæmt uppeldi.
En það hljómar bara vel í
bát.“ Allir vildu tala um töp
sjálfra sín, en enginn vildi
hlusta. Sá sem átti að hlusta
hafði tapað sjálfur, og ef
svo var ekki, fannst hon-
um hann vera hálfgerður
vesalingur og utanveltu besefi
fyrst hann hafði ekki átt
að
þrýsti henni ósjálfrátt
vanga sér.
— Nú viljið þér sjálfar að
ég kyssi yður, sagði hann.
— Ef yður langar til þess.
— Hvort mig langar til
sjálf’i sér. Þáð er næstum Þess. Vitið þér Ann; ég elska
jafnerfitt að spila iila og vel Yður
og . . . . Jæja, litli bróðir
yðar er svona góður. Að
hver'um geðjast honum bezt?
— Yður.
— Hverjum öðrum? Hverj-
um öðrum en mér?
— O, ég man aldrei hvað
þeir heita.
— Bm. En fyrst honum
yðar munni. Viljið þér ann- miiljón eða svo á pappírnum.
að glas til, Ann? Joe var enn ekki kominn á
— Nei, sagði hún. Má ég' Þann aldur að það sem hann
sjá á yður höndina. ihafði til málanna að leggja í
Hún tók aðra hönd hans og samtaii mótaði viðhorf hans
ti,l! ann?,('ra manna. Þess
vegna plágaði hann ekki vini
sína með hrókaræðum um það
hversu miklu hann hafði tap
að, og þegar hann komst að
með sína sögu hljómaði hún
rétt eins og hann hefði alls
ekki tapað svo ýkja miklu í
samanburði við hina.
Eg .held að það sé satt.
— Elskið þér mig?
— Kannski dálítið, sagði
hún.
— Ann?
— Hvað?
— Ertu jómfrú?
. — Já, sagði hún.
— Þá skulum við heldur
fannst ég góður í Sweet and ,fara inn-
Lovely hefur hann eyra fyr- j — Ja- Charley, en kysstu
ir tónlist, það er áreiðanlegt fyrst.
mál. Það get ég ábyrgzt yð-
ur. Ég elska gott píanó. Þaö
er píanóinu að þakka aö ég
— Það verður að fara var-
lega að því, sagði hann. Það
munar minnstu að ég sé ekki
Arið 1930 hafði Joe Chapin
sem sagt misst af tækifæri
til að svala pólitískri met-
orðagirnd sinni, hann hafði
tapað peningunum sem hefðu
getað hjálpað honum til þess
og auk þess hafði hann átt
sinn þátt i ógæfunni sem
laust einu manneskjuna sem
hann elskaði takmarkalaust.
Joe gat ekki vitað að eft
ir fyrsta hatrið í garð for-
eldranna, læknisins sem hafði
framkvæmt fóstureyðinguna,
IIHIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlllllllllllllllUlllllllllllllimil

V-Reimar
Qvaltt
, fyfitliggjandi
Einnig reimskífur
Flatar reimar
Reimalásar
Verzl. Vald Poulsen h.f.
Klapparstíg 29, simi 3024
Boltar
Vélaboltar
Borðaboltar
Bílaboltar
Rær
Skífur
Boddyskrúfur
Verzl. Vald Poulsen h.f.
Klapparstíg 29, sími 3024
iiimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiii!i
Rennilokur V2—4”
Tollastopphanar V2—2” i
Rennilokur úr járni
2—6” I
Gufukranar allsk.
Verzl. Vald Poulsen h.f. =
Klapparstíg 29, sími 3024 1
Snitt-tappar
og bakkar margar stærðir
Spiralborar
Járnsagarblöð
Sagarbogar
Steinborar fyrir rafm.v.
Verzl. Vald Poulsen h.f.
Klapparstíg 29, simi 3024
Athugið að við tökum einnig §
frá ykkur hverskonar vinnu í §
sambandi við saumaskap, sem |
krefst sérstakra véla og send-1
um ykkur í póstkröfu.
ísaumur með vélum. Alls kon-1
ar mynztur og bókstafir í I
kjóla, dragtir, sængurföt 1
0. fl. o. fl.
Plisseringar í sólplisseruð pils 1
og bein pils. Sníðum einnig i
pils og seljum úrval pils- |
efna. i
Klæðum hnappa margar 1
gerðir. f
Klæðum spennur og belti, i
kósa. |
Stórar smellur settar í úlpur |
og fleira.
G.erum hnappagöt.
Zig-Zag-saumur.
Húllsaumur.
Leksaumur („biselegg").
Seljum McCalI-snið og fjöl- i
breytt úrval efna.
Mikið úrval af allskonar smá-|
vöru til sauinaskapar. i
Drýgið tekjurnar!
Saumið sjálfar!
ue
Skólavörðustíg 12.
Sími 82481.
Z - -
z UllllllllllllllllllHIHIIIIIIIIIIIIIIHIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlÚ
Vunt'i i/dur j)rcntíúh
‘PÚ immið
PRENTST OFAN LETUR
11111111 ■ 111111111111111111111111111111 ■ 1111111111111 ii 11 ii 111111111111
| Stúlkur-Athugið j
i Ungur verkamaður á Norð-1
i Austurlandi óskar að kom-1
i ast í bréfakynni við stúlku i
1 á aldrinum 25—40 ára, i
i með hjónaband fyrir aug-|
| um. Stúlkan má hafa með |
1 sér 1—2 börn. Tilboð merkt I
i „Kynni“ sendist blaðinu. |
IHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII I IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIHHIS