Tíminn - 07.02.1958, Blaðsíða 9

TÍMINN, föstudaginn 7. febrúar 1958.
9
éddith lyjnneráíad:
s
'•'........
uócinnci
Framhaldssaga
22
Leikarar - Leikfélög
maður var heimalegur gestur spyrja frú Barrman um álit spurði Caro og sneri sér að
hennar.Hún er ung sjálf, litlu okkui\
eldri en Kristín. j — Bg get ekki sagt, a*ð ég
í rödd hennar var kynlegur skjálfi af kulda, sagði Sús-
hljómur, sem skilja mátti sem anna.
varúðarmerki. Var það kann I — Nei, kcnur hieiitfengra
ske aðeins bending til Ström manna skjálfa aldrei af kulda
um aö tala gætilega í þessium ' sagði Ström forstjcri.
í herbergi Caro.
Caro varð ráðvillt og vand-
ræöaleg, en náði sér þó furðu-
fljótt. Hún var augsýnilega
vön aö bjarga sér eins og
kostur var úr hverjum vanda.
— Nú jæja, fyrst við erum
afhjúpuð, er þér víst óhætt að( félagsskap? Eða þýddi það j Ég bjóst við, að Caro gæfi
koma inn, sagði hún og hló kannske: Líttu á sjálfan þig,' honum enn eina áminningu,
hátt. — Jæja, stúlkur, þarnajkarl minn, og berðu þig sam- en hún yppti aðeins öxlum,
sjáið þið hvernig spillingin er an við hana, þennan ungling, jtók arininn úr sambandi og
og að þessi unglingur er.og hættu svo að
heimagangur hjá mér. Hið svona á hana.
eina, sem ég get sagt mér til
varnar.er að allir sem hér búa
eru raunar ein stór fjöskylda
og heimagangar hver hjá
öörum. Jæja, komdu inn,
maður , og lokaðu dyrunum.
Annars kemur allur söfnuður-
inn á hæla þér. Og leyfist mér
nú að kynna. Ström forstjóri,
frú Engelberg og frú Barrman
Ström forstjóri lét frá sér
flöskuna og vindlakassann,
heilsaði okkur og sagði: —
Ström, sælar —Ström, sælar,
sælar. Hann brosti breitt og
hneigði sig hofmannlega en
tók þó ekki vindilinn úr
munni sér. Caro var enn hörð
einblina i lagaði til á reykborðinu, svo
j að rúm yrði fyrir kaffibakk-
Einhver drap á dyr, og Caro ann, sem stúika kom inn með
N ý k o m i n n
Andlitsfarði (Schminke)
8 litir í kassa kr. 80,30
Fyrir hörn og unglinga
6 litir kr. 17,55
Hreinsunarkrem
kr. 22,50 og kr. 32,60
Regnbeginn
Bankastræti 7
Sími 2 21 35
bað um kaffi.
— Ég geri ráð fyrir, að
þessi mynd sé af Kristínu,
sagði Súsanna og benti á
telpumyndina. Hún er tölu-
vert lík þér.
— Já, fallegasta
sagði Ström forstjóri. — En
hún er samt ekki eins mikið
gáfnaljós og móðir hennar.
Caro hefur karlmannshöfuð.
— Þakka hólið, en ég tel
samiikinguna tæplega mér til
virðingar, sagði Caro.
í sömu svifum.
— Jæja, gerið nú svo vel,
sagði Caro.
Kaffið var sterkt og vínar-
brauðin selg.
I — Mér þykir þú hafa búið
telpa, | vel uim þig hér, sagði ég. Hér
er ailur búnaður miklu betri
en vant er í slíkura dvalar-
heimilum.
— Þetta er nú mest henn-
ar eigið dct, sagði Strcm. Þið
ættuð að líta inn í hin her-
bergin. Haldið þið til dæmis,
Sendum gegn póstkröfu
miiiiiiiiiuiimiiiiiiiHiiiuiiiiiiiiiuuuuuiiiiiiiuuiiiiHuuimiiuiuiuiiimiiuimuiiiiuiiiiiiuiiiiimiinnnimiimi
á brún og reiðiglampi í augum sV0 fUu
— Aðeins fjórtán ára, hélt^að það sé eins fint inni hjá
forstjórinn áfram. — Maður,mér? Og herbergi Kristínar
getur varla trúað þvi. Kún er j er raunar aðeins geymsluher-
bergi fyrir ailt, sem aðrir vilja
hennar, sýndist mér. ^ | — Haltu áfram að drekka, lcsna við.
— Við sáumst víst ^ sem Martin, sagði Caro hvasst. — j — Nú ý’kir þú, sagði Caro
snöggvast hérna um kvöldið, Qg hættu að rausa uim Krist- kuldalega. — Viltu ekki fá
frú, sagði Ström forstjóri við. jnU. Hún sér um sig sjálf úr þér sultu á brauðið, Bricken?
Döraur — Frúr
Höfum ávallt til mikið úrval af korselettum, nælon
slankbeltum og alls konar mjaðmabeltum og brjósta-
höldum. Okkar 40 ára sérverzlun hefir fullkomn-
asta úrval, sem völ er á hér á landi.
Sendið okkur mál, og við munum senda yður það,
sem þér óskið í póstkröfu hvert á land sem er.
Súsönnu og pírði á haua i þ0ssu
augum gegnum vindlareyk,nn ‘ Hann hló láo-t 0lO. fékk sér
~ Var það ekki á Stopet? j drJ^.sopa úf gtoiní:
Jú, það er víst, sagði | _ já, konurnar þekkja þig,
Susanna vingjarnlega. Þér svo ag hær verða vonandi
voiuð þar í fylgd með Caro, hræddar. Svona er hún _____________________^___________
var það ekki? Því komð þér ætlgj( fru Barrman. Ég skelti- inu hennar og skökkum stól-
ekki með henni að borðinu sh011aeyrunum við
til okkar.? æm ég er orðinn
En Ström lét nú ekki stöðva
sig. — Ég segi alveg satt. Þeg-
ar Kristin kC'in heim í gær-
kvöldi, var alít á öfugum encla
þar. Nábúarnir höfðu til
dæmis haft skipti á náttborð-
því, þar
nöldrinu
Ja, það var auðvitað vanur Annars ætlaði ég ekki
mesta vitleysa, það fannst
mér líka, en það stóð þannig
á, að ég varð að fara von
að segja neitt um telpuna. Eg
ætlaði aðeins að bæta því við,
að piltarnir eru farnir að láta
bráðan En heyrðu Caro, yænj^r sv0 títt um hana, að hún
ekk1 rett að hringja og biðja]|hefur
varla stundlegan frið
um glos handa frunum? Þær
þiggja vonandi svolitla hress-j
ingu úr flöskunni minni eðaj
kannske staup af vermóði!
okkur til samlætis? Ekki það?
Ég á útvalda kvennadrykki,
ég skal sækja þá.
— Viö ætluðum nú að fá
okkur kaffisopa og vínar-
brauð með, sagði Caro ákveð-
in og þrýsti á bjölluhnappinn.t
Hún virtist ekki lengur smeyk
við að ónáða þjónustufólkið. |
— Hvar er Krístín í kvöld?
spurði ég. — Súsanna hefði
haft gaman af að sjá hana. i
— Hún er því miður ekki
heima. Ég leyfði henni að fara
í bió með bekkjarsystur sinni.
Það var leiðinlegt, aö þið
skylduð ekki fá að sjá hana,
en þegar þið komið næstf skal
ég siá um að hún verði heima
fyrir þeim. Síminn hringir í
sífellu, og þegar maður anzar,
þá spyr einhver piltur, sem
tæplega er kominn úr mút-
um: Er ungfrú Kristín Barr-
man heima?
Caro andvarpaði og hló
vandræöalega.
— Þér verður ekki við bjarg-
að, sagði hún við Ströra. —
Þú sagðir áðan, að hausinn
á mér væri eins og á kari-
manni. Ég skal endurgjalda
þér gullhamrana með þvi að
segja, að þú sért eins mikil
skrafskjóða og kerling í
saumaklúbb. Þessa s-cgu um
strákana hefur þig dreymt.
Börn verða þó að fá að eiga
leikfélaga.
— Jæja, skál þá, sagði
Martin hlæjandi. — Finnst
að minnsta kosti ef þið gerið >'k'kur llún ekki skemmtileg?
garmi. Þeim finnst sem gera
megi hvað sem er við krakk-
ann. En Kristin hefur nú
bæði kjaft og klær —- ég bið
frúrnar afsökunar á orðbragð
inu — og hún fleygði stóln-
um þegar fram á gang og sótti
bcrð sitt. Þú hefðir átt að sjá
svip hennar og handtök, Caro.
En þú komst nú svo seint
heim í gærkveldi.
Ég leit á klukkuna. — Drott
inn minn.dýri, sagði ég. — Við
höfum gleymt okkur við spjall =
ið. Við náuan ekki niu-sýn- -
ingunni, klukkan er langt
gengin nlu.
— Já, það er orðið of s'eint,
sagði Súranna, og þetta hef-
ur nú verið svo ánægjuleg
stund, að það gerir ekkert til.
— Sitjið kyrrar stundar-
korn enn, sagði Caro vingjam
lega, en þó mátti heyra, að
ltill hugur fylgdi máli. Við
getum gripið í spil, ef ykkur
langar til.
-— En Hinrik ætlaði að síma
heim í kvöld, svo að ég verð
að fara heim, sagði Súsanna.
— Biddu miðstuðina að láta
| Skólavörðustíg 3, Pósthólf 662.
E g
lyjiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiDiiiiiiiiiiiiiiiiiuni
| Athugið - Athugið |
= =2
Höfum opnað nýlenduvöruverzlun að Ránargötu 15. 1
§ — Allar fáanlegar nýlenduvöruvörur á boðstólum. I
§ Gjörið svo vel að reyna viðskiptin. — =
| BIRGISBÚD 1
Ránargötu 15 — sími 13932.
Þetta þorir hún ekki að segja þig fá samtalið hingað, sagði
inimiiiiiuiiiiiiiiiuiuiiiiuiiu!uiiiiuiiiuiuiiiuuiiiiiiiiuiiiiuuiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiniiiiuiiniiiiiiiiiiiiiiiiitiiii!mu
«IIIUIll!llllllllllllllllll!IIIIIIJIIlllllllilllllllliIllI!l!llIllllj!illl!illll!ll!IIIllllIlllllllllllllllllIIlIllUllihlIIlIilIUmiilim(
Akranes
Rishæð á góðum stað í bænum til sölu. — Upplýs- §
ingar gefur Sigurjón Sigurðsson, Kirkjubraut 6, |
Akranesi, sínii 93.
,við ofurstafrúna, þótt ég verði Caro. — Það er sími þarna á =
boð á undan ykkur.
— Já, unglingarnir nú á -----------------—, *------° ----------- -------- -----*--------1 =
dögum, sagði Ström og hristi að Þtegja Það með þöfckum. | gluggahillunni eins og þúj|
höfuðið, hellti úr viskíflösk- j & kannske ekki held sérð. j =
unni í glasið sitt og dreypti á.1111 neina ástæðu til þess að ( — Þakka þér fyrir, en er
Það var nú eitthvað annað í táta slík orð falla í hennar það ekki ....
garð, sagði Caro og deplaði
En ætl-
iiimiiuuuiuiuuuiiuiiuuuiiiiiiiiiiiiuiiuiuuiuiiiiuiiuuiiuiuuiuiiiuuuuuiuiuunuuuuiiuiuiiiiiuiuuunnin
miiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiuiiiuiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiimiiiuiiiiiiiuiiiiiiiiiiuiiiimiiiiiiiiiiuiiuuiiiiiiuuyfl
mínu ungdæmi. Nú fara þeir
meira að segj a flestra sinna ti'I mín augunum.
ferða án þess að biðja leyfis.
— En Kristín gerði það nú
samt, sagði Caro hvatlega
eins og hnú vildi binda endi
á frekari lýsingar hans á ung-
dóminum nú á dögum með
Kristínu sem lýsandi dæmi.
— Kannske gamall pipar-
sveinn eins og þú þykist hafa
eitthvert vit á æskulýðs-
málurn. Við ættum heldur að
— Það er alveg afbragð, og
raunar þyrfti ég að spyrja
Hinrik um svolítið um leið.
— Jæja, þá bíðum við hér^l
þangað til hann hringir,' |
sagði Súsanna og fékk sér =
Tilboð óskast
sígarettu. Ström baðst afsök- j s
aðir þú ekki að fara í jakk-
ann? sagði hún og sneri sér j
að Ström.
Hann reis á fætur og lét að
vilja hennar. — Ég vildi, að
hitinn væri ekki svona kæf- . unar á þvi, að hann skyldi |j
andi hérna inni, sagði hann, ekki eiga annað en vindla og s
mæðilega. — Viltu ekkijviskí að bjóða, og Caro flýtti 1
slökkva á þessum arinskratta.'sér að bjóða henni Virgina- s
Þetta er eins og í bakaraofni. sígarettu úr löngu hulstri sínu s
— Finnst ykkur of heitt? en Súsanna afþakkaði bros- ............................
í nokkrar fólksbifreiðir, 1 strætisvagn og traktor,
er verða til sýnis að Skúlatúni 4, þriðjudaginn 1.
þ.m. kl. 1—3 e.h.
Tilboðin verða opnuð í skrifstofu vorri kl. 5
sama dag.
Nauðsynlegt er að símanúmer fylgi í tilboði.
Sölunefnd varnarliðseigna