Tíminn - 28.02.1958, Blaðsíða 8

T í M1N N, fösutdagian 28. febrúar 195%
8
KAÍUPMÆNNAHÖFN í gær. —
Þýðingarmikið skref til trygging-
ar vinnufriðnum yfirleitt var stig-
ið í nótt, þegar samkomulag náð-
ist við prentarafélag Kaupmanna
bafnar. Sáttasemjari getur nú bor-
ið fram málamiðlunartillögu, sem
mieðai annars felur í sér fjörutíu
Og firoim stunda vinnuviku, frá 1.
œairz að áfi. — Aðils.
BHitHmummimmmimiiimmiiimimmmiiiimmm
fer frá Hafnarfirði laugardaginn 1.
marz kl. 8 sáðdegis til Hamborgar
og Kaupanannahafnar.
Farþegar eru beðnir að koma
kil Skips kl. 7,30.
H.F. EIMSKIPAFÉLAG ÍSLANDS
Buiiuh'íiiitíiijmimimiiiiimiiiimiiiiiimmmimraBi
KENTAR
miðlunartillaga
Rafmagnssaumavélar, fyrirferðalitlar og léttar, ryðja sér æ melra iil rúms.
En þá þarf stöðugt borð til að láta þær standa á. í gömlu fótstignu vél-
unum og rafmagnsvélunum, sem eru í sérstökum skáp, er venjulega
geymsla fyrir ýmislegt, sem saumaskapnum tilheyrir. Hér er mynd af
saumaborði, sem æfti að vera þægilegt fyrir þær, sem eiga Irtlu vélarnar.
Á því eru vængir, sem leggja má niður. Þegar þær eru uppi á borðið
að vera nógu stórt til að sníða á því. Skúffur fyrir tvinna og annað
saumadót eru undir borðplötunni og neðst er karfa fyrir sokka o. þ. h.
Henni myndi ég vilja sleppa, svo aS þægilegt sé að sitja við borðið. —
Þróun búvísinda
(Ffamhiaid af 7. síðu).
auka skifning annarrá stétta og
ráðandi manna á þeirri sérstöðu
og erfiðu aðstöðu landbúnaðarins,
sem nú hefir verið nefnd. Slíkur
skiiningur verður ekki fenginn
með einangrun eða þröngum sjón-
armiðum, ekki með þeirri lífsskoð-
un, að hver eigi að una giiaður á
sinni þúfu og láta annað lönd og
leið. Sá, sem á í vök að verjast,
fær ekki uppreisn með því móti.
þegnréttur hans verður ekki viður-
kenndur með því að flýja borgar-
menningu vegna saarðs stolts, held-
ur með því að vinza úr það bezta
í nýjum menningarstraumum og
aðlaga það gömlum menningararfi.
— Þekking er máttur. — Vei
menntuð bændastétt, sem faefir á
að skipa vel rnenntuðum starfs-
mönnum, stendur betur að vígi en
elfa;
AfþjóSafundir um
iandbúnaSarmál
Ýmis af þeim atriðum, sem ég
hef rætt hér að framan, hafa verið
til umræðu á fundum þjóðasam-
taka um landbúnaðiarmá!]. Þær skoð
anir, sem hér hafa verið settar
fram, eru því fæstar frumlegar frá
minni hendi, — en í sumum þeirra
felast athuganir og álit margra
manna, sem hefir verið falið það
hluU’erk af þjóðum sínum, að
kryfja til mergjar vandamál leið-
beiningaþjónustunnar í landbúnaði
og reyna að gera sér grein fyrir,
hvernig snúast skuli við þeim
vandamMum, sem framtíði-n ber í
sér. — En einmitt fyrir það
eru þessi orð veigameiri.
Á fundi búnaðarmálastjóra að-
ildarríkja Efnahags- og samvinnu-
stofnunar Evrópu og fulltrúa
þeirra, sem haldinn var s. I. sum-
ar, var men-ntun ráðunauta eitt af
mörgum merkum da-gskrárefnum.
Rætt var bæði um nauðsynlega
m-enntun undir embættispróf og
hvernig ráðunautar verði bezt
fræddir um nýjungar, eftir að þeir
eru teknir til starfa. Um fyrra at-
riðið segir svo í lauslfegri þýðingu
á ályktun fundarins með leyfi for-
seta:
„Ráðstefnan gerði sér Ijósa grein
fýrir því, að gildi leiðbeininga fyr-
ir bændur, er að mjög miklu leyti
komið undir því á hv-aða stigi hin
akademíska menntun er, komin
u-ndir praktískri reynslu ráðuiiaut-
anna og persónulegum hæfileikum
þeirra. í stuttu máli, þá er hæfni
og árangur sérhverrar leiðbeining-
arþjónustu komin undir því, hvaða
hæfileika þeir einstaklingar hafa,
sem í þjónustunni eru. Þessi þátt-
ur er stöðugt að verða mikilvæg-
ari vegna vaxandi almennrar
menntunar sveitafólks á síðustu
tímum. Ennfremur ætl-ast bændur
nú til þess, að fá leiðbeiningar frá
kunnáttumönnum í langtum flókn-
ari efnum en hingað til. Heppileg-
asti verðandi starfsmaður í hvers
konar Ieiðbeiningarstarfsemi er
sá, sem hefiæ öðlazt staðgóða,
praktíska reynslu í landbúnaði áð-
ur en hann hefur háskólanám. Há-
skólanám í landbúnaði ætti að
sta-nda yfir nægjanlega lengi og
ætti að vera a-lhliða búnaðarnám
ásamt uppbyggjandi verklegum
, æfingum í raunsóknarstofum og
utan dy-ra. Væri námið fullkomið,
þá ættu verðandi starfsmenn við
I leiðbeiningarstörf að lok-nu k-andi-
idatsprófi að stund-a hæfilegt fram-
hal-dsnám í 1 eða 2 ár. Mönnum
er það að sjálfsögðu ljóst, að í
sumum löndum er ráðið starfslið
í sveitum, sem er ekki kandidatar
i búvísindum, til þess að aðstoða
fuHkomíega þjálfaða menn með há-
skólaprófi við ýinis fulltrúastörf
u-ndir eftirliti“.
Háskólanám
í -titllögunni til þessarar ályktu-n-
ar var gert ráð fyrir minnst 4 ára
háskólanámi, og voru a-llir þeir,
er tíl máls tóku um hana á fund-
inum því sam-þykkir að undantekn-
um fulltrúum eins lands. Til að
koma til móts við skoðun fulltrúa
þessa eina Iand-s var ritara falið
að milda ályktunina. Þess vegna
stendur í ályktuninni, að háskóla-
námið skuli standa yfir nægjanlega
lengi í staðinn fyrir í 4 ár, og síð-
ustu máls-grein ályktunarinnar var
bætt við af sömu ástæðu.
Þetta eru þá skoðanir yfirmanna
leiðbeiningaþjónustunnar í flest-
um af þeim löndum, sem vér höf-
um mest samskipti við og sem vér
eigum mesta samstöðu með. En
vér skulum líka minnast þess, að
vér munum þurfa að keppa við
sumar þessar þjóðir varðandi sölu
á landbúnaðarafurðu-m og þá er
mikils um vert að sjá svo vel fyrir
Ieiðbeininga- og tiIraunastarfsemi,
að fram-leiðslan geti orðið sem
hagfelldust.
Lítum því í vorn eigin garð.
Hvernig er þar um að lita-st? Hvaða
breytingar hafa orðið? Hver eru
v-andamál liðandi stundar og hvern
ig verða þau Ieyst? Hverjar eru
framtíðarhorfurnar?
Varnarmálin hér og þar
Hér hafa í meginatriðum orðið
sömu breytingar í landbúnaðinum
sjál-fum og aðstöðu bændastéttar-
innar í þjóðfélaginu og í þeim
löndum, þar sem lífskjör fólks eru
orðin góð. Sömu vanda-mál hafa
skapazt. Nýjar iðngreinar hafa orð
ið til, og aðrir atvinnuvegir, sem
fyri-r voru, hafa eflzt. M-eð batnandi
efnahag almennings hefir fjár-
magn og vinnu-afl lteitað úr sveit-
unum og í aðrar atvinnugreinar.
Almenningur gerir vaxandi kröfur
til annars en þess að hafa í sig og
á, kröfur um betri húsakost, meiri
heimilisþægindi, fjölbreyttara
Þingkosningar í
Súdan
NTB—KHARTOUM, 26. febr. —
Þingkosningar hóf-ust í Súdan í
da-g. Fré-ttari-tarar segja, að áhugi
| manna á kosningunum sé ekki
. mikil. Þetta eru fyrstu kosningar
siðan- landið fékk sj'álfstæði 1956.
Ekki er fuilMjjióst hver áhrif la-nda
kröfur Egypta hafa á kosningarn
ar, enda hafa báðir aðalflokkarnir
-tekið afstöðu gegn kröfum Egypta.
ísrael
(Framhald atf 6. síðu).
fúsari tifl að sva-ra spurningunni og
eru a-lfls staðar mikflum mun Mynnt
ari í-sraefl en -þeir, -sem ekki hafa
inotið Skófla-göngu. í ölum lönd'
-um nerna Ítaflíu og Japan eru á-
Jkötfustu íyflgisimenn ísraels meðal
háskó 1 amenntaðra manna.
Hefir viðh-orf manna til ísraels
brey-tzit til -m-una fiá því 1947?
90% þeirra sem studdu stofnun
Ísra-eíls þá -eru meðmæfltir ríkinu
enn. Hins vegar varð sú raunin á
í 3 löndum, Bretflandi, V-Þýzklandi
og M-exikó, að aðeins 6 tifl 7 af
hveréum 10 sem mótsnúnir voru
ísrael árið 1947, hafa haldið fast
við þá skoðun sina. Skoðun Breta
-er sýnd hér til dæmiis:
Tafla m.
Fremri diálkur e-r % þeirra, sean
-studdu sto-fnun ísraels 1947. Aft-
ari dá-lkur -þeir sem voru andvíg-
ir stofnun ísra-els 1947-
Mundu styðja rikis-
stofnun í dag 90 27
Mundu andvígir ríkis-
stofnun í dag 8 66
Engin skoðun á málinu 2 7
100 100
Fastmótaðar skoSartir
Yíirl-eitt hefir viðhorf m-anna -ti
ísrael-s ekki tekið miklum breyting
-um á 10 -árum. Þar -sem breyting
hetfir á -aunað borð átt sér stað
hefir hún jatfnan orðið í-srael í
hag.
skemmtanalif, og fjölgun þjóðar-
innar eykur áhrif þessara atriða í
efnahagslífi-n-u. Aðstaða landbúnað-
arins hefði stöðugt orðið örðugri,
ef opinberar ráðlstafanir hefðu ekki
verið gerð-ar til að vernda hann
og svo mun verða áfram. Mikil-
vægi þess að kynna sérstöðu land-
búnaðarins fyrir öðrum stéttum og
ráðandi mönnu-m á hér við sem
annars staða-r — þörfin fyrir skiln-
ing og vi-nsemd annarra stétta er
brýn. Og hér gagnar ekki einangr-
un frekar en í öðrum löndum.
Bændastéttin má ekki forðast kaup
staðina, hún á að koma þangað
með fullri reisn, eins og hún gerði
Á landbúnaðarsýningunni 1947, og
ávinna sér virðiqgu allra lands-
manna. Mikilvægt atriði í því sam-
bandi er, að Stéttiri sjálf sé vakandi
yfir menntun sjáTfrar sín og starfs
manna sinna, og að þjóðin öll viti
og fylgist sem gleggst með því, að
bændastéttin láti ekki bjóða sér
það, að i því efni sé hún og starfs
menn hennar settir skör lægra en
aðrir.
(Niðurlag á morgun.)
mmmmmiHmiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiinmimiimimmm
Hús í smíöuin,
•em eru litnan togtaenarunv
alaemia Reykiavikur, hruna-
trvKBfum viö meö hinum ha»
kvarmuetu ikilmáluitu
Bimt 70SO
Greinaflokkur Fáls
Zóphóníassonar
(Framh. af 5. síðu.)
ist o-g aukis-t sem fyrst. Ræktunar-
landið má aflls s-taðar stækka. •
! ■ Skurðgratfa er nýkoinin í hrepp-
ana norðan héiðar, en þar þurf-ti
að þur-rka mýrar t.il þess að sk-rið-
ur kæmist á stækkun túnanna. ~
Sunnan heiðar þarf þess ekki víð-
ast hvar. í sýslunni er 2 «vaxandi
þorp. Lítiflö vaifi er á því að þar
séu til staðar flí-tt notaður mjóflik-
urmai xaður, sérstaklega á Raufar
höfn og er vonan-di að bændur í
næsta nágr-enni finni leiðir tifl að
nýta hann og fulfln-ægja þörfum
sé til st-að-ar lilt notaðu-r rnjóflk-
rjómi þarf að kioma ferakt til ney-t
enda. Eins og nú er neyðast þorps
búar -hér c-g þar um 1-andið að
hatfa nautgrípi, sér til skaða, til
að vera ek-ki alveg í mjólkursveflti.
Þannig ha'f-a Raufarihaifnarþúar
ræktað tún lan-gt frá, þar sem þeir
geta fen-gið flan-d, tii að reyna að
atfla sér íóður-s hand-a kúm sín-um,
til þess að re-yna með því að hæt-a
úr brýnus-tu þörtf þorpsibúa fyriir
mjólk, meðan bændurnir sern n-æs-t
fljú-a, gætu m-eð «því að stækka tún
sín og auka töðutfáflflið, fj'cig-að kúin
og haft þar öruggan og' góðan
markað fyrir mjóiflcina.
Báðar Þingeyj'arsýsl-ur eru þann-
ig settar að haíí-s getur lokað öfll-
u-m sigling-um á þingeyzkar ha-fnir
um leng-ri táana að vetrin-um. Sama
gildir um sýslurnar á Norður- og
Austurlandi og raunar flika á Norð-
vestur-landi. Er mér í minni er ég
1920, 14. m-aí, k-om í Skagafjörð.
Þá var ek-kert miatarkyns til • í
nok-kurri verzflun við fjörðinn og
heylþrot hjiá mör-guim, og Mir atf-
flögufærir. Og hetfði ekki felinn far
ið þá og ketmið sú eindæ-ma veður-
blíða sern raun varð á, var alrnenn
ur fellir fyrir dyru-m. En afl-lt slapp
í það sinn. Síðan h-efir verið s-tefnt
að því að uimse-tj'a hvor.ja krón-u
sem í v-erzfluninni st-end-ur sem cft
ast á árinu. -Því að það gefur mest-
an arð. Þetta hefir gengið út yfir
vörubir-gðirnar. Þær verða minni
og -minni á hauslnóítum og um ára
mót, og hæ-l-tan ,því meiri og meiri
ef hafís fl'Otkar siglinga-leiðum. —
Þessu þurlfa bændurnir cg vezlanjr
þeirra að getfa ga-um o-g hugleiða
í fufllri alvöru hvemig verði settar
skorður við þei-m afleiðinguim sem
yrð-u etf t. d. ekikert skip kæmist
tifl 'hfluta flandsins ‘frá áramót-um tjl
fardaga ein.s • o-g o-f-t h-efi-r komið
fyrir i okkar sögu, Hy-ggnir bænd-
ur geta bingt sig u-pp, 'og alfl-taf
verið örug-gir -með fóður fyrir sig
bæði lian-da mönmim og skepn-um
og liggi þeir lan-g-t frá kaupstað
og sérstta>klega liggi fjallyegir, sem
oít er-u .ófærir að vetri tíl á miflij,
þurfa þeir og eiga að. ger.d það-
Þessa gét ég -hér,'cfg bendi- á, því
hér er hæ-tt-an • mest. en; það er,u
fleiri. en N-Þi-ng. sem þurfa að
hugsa u-m þelta 'og raunar má segja
að það 'sé cflfl þjó'ðin,' líika sá hluti
hennar sem býr Við hafnirnar sem
ekki lokasf af js, því að allir erum
við í sarnla þj-óðfálagi o-g höfum
saméigMegar byrðar að bera og
hag-ímúná áð gæfa: ' ;
1. janúar vorú me.ðaltún hrepp-
anna orðin sem hér segir:
Keldunéshreppur 7,6 úr' 2,9 1920
Öxarfjarðarfir. 9,6 úr 3,1 1920
Fjallafareppur 6,6 úr 3,7 1920
Pres-tsóilafar. 9,4 úr 2,5 1S20
Sval-barðslhr. 8,4 úr 2,4 1920
Sauðaneshr. 63'úr 3,4 1920
Suður-Þingeyjarsýsía.
í grein' mifani um; búskapinn í
Suðú-r-Þinigeyj'arsýslu í Tímanum,
þriðjudaginn 17. febfaúar efa siðast
birt stærð túna á meðálibyggðri
jörð í faverjuim h'faeppi. Þar hafa yf-
irs'kriftir ru-glast. í fy-rri dálkinurn.
cr stæikkunin seim gerð var á tún-
unum í hrepþnum á árinu 1956 eh
í þeiim síðari túnstærðin eins og
hún var orðin 1. janúar 1957. Áð-
ur en viðfcótin sem gerð var 1957
bætist við vtoru þvi meða'lfcúin sem
hér segir í befletörum.
Svalbarð&strönd 16,0 úr 4,2 1920
Grý'túbakkalhr. 11,1 úr 3-3 1920
Hál-sfareppur 10,0 úr 4,4 1920
Bárðardalsfar. 9,4 úr 4,0 1920
Skútusí-aðafar. 5,6 úr 3,3 1920
Reykjahr. 8,8 úh ? 1820
Ljósav.hr. 9,6 úr 3,9 1920
Aðaldælafar. 9,9 úr4,0 1820
Réykjafar. 8,8 úr 1920
TjorneShf. 7,5 úr ? 1S2Ö
aiuiMuuiuiiHiBittinttiuiiiiHiniiiitiiiimuuiittiiiiiiii
M.s.HGuilfoss“
RAFGEYMAR
faafa staðizt dóm reynslunnar
í 6 ár.
Rafgeymir h.f.
Hafnarfirði
iiiiiinimiiiiimiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuii
■nmnntmiuiiiimmimmiinminiinmmBiBnuBi
Soemmbúin mála-