Tíminn - 20.04.1958, Side 9

T i MIN N, sunnuclagiini 20. apríl 1958.
tmm ■ "'sw
Þrettánda stúlkan
S i
Saga eftir Maysie Greig
17
síðan hélt hún áfram aÖ.Auðvitað vlljum
liorfa niður á disk sinn. — Nú, I mamma!
9
nimnmiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiminiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiuiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiinniniiiiiniiniiiifDBi
Orðsending
við það
var það, Ned? Eg hélt satt að
segja, að þú hefðir búizt við
því. Eg var oft búin að nefna
það í bréfunum til þín. Og
eftir það sem gerzt liefir, get-
ur þút æplega ætlazt til að
ég setjist þar aó aftur, þegar
— eöa ef — ég sný aftur til
Énglands.
Hann starði á hana og
skildi hvorki upp né niður. —
Hvað ertu eiginlega að fara?
spurði hann.
Löng stund leið, áður en
hún svaraði: — Eg held að
þetta sé ekki rétti staðurinn
til Þess að ræða það, Ned,
— Því ekki það, sagði frú
Franklin. Hún ieit til manns
sins. En ég er ekki viss um að
Ncd........
Hr. Franklin tók pípuna út
úr sér og sagöi:
— Ég er hræddur um, að þið
verðið að bjargast án mín. Ég
er neyddur til að fara til
Washington í fyiTamálið. Eg
á að ræða við forsetann.
— En mamma og ég getum
byrjaði Júdit áköf, en Albert
greip kurteislega fram í fyrir
lienni.
Það var sannárlega leit, hr.
Franklin. Mér hefðf vérði
mikil ánægja að því, ef þér
þuúdraði hún. - Að minnsta hefðuð etað komið’ Ha^
kosti ekki meðan þormn eru
viðstödd.
sér frí öðru hverju, hugsaði |
hann. Samt gat hann ekki var =
izt þeirri hugsun að Klara E
hefði verið eitthvað svo ein- ||
manna og yfirgefin, þegar hún g
fór- ásamt Franklinsfjöl- E
skyldunni. Hversvega er ég aö i
hafa áhyggjur af henni, sagði i
hann gramur við sjálfan sig. jf
Rósalind er miklu glæsilegri, i
skemmtilegri og fyndnari en i
hún. ^ 11
— Það er gaman að sj á þig j§
aftur, Rósalind, sagði hann. | §j
Hún sneri sér að honum og i
brosti til hans. | i
Gaman! Það er ekki rétta i
orðið, Jón. Síðústu tvö árin jg
hefi ég oft hugleitt, að ég §
vildi gefa aleigu mína til að =
við gætum lifað upp aftur
hina unaöslegu daga í París
Dásamlegur tími! Allt,
sneri sér að Klöru. En þér, ung
, . . , frú Wislow, ég vona að þér
ur Þu tæplega ætlast til að valdið mér ekki vonbrigðum sem komið hefir fyrir síðan
hann ákaíur. — Eg skil með að seg,-a nei og það er sannarlega eitt og
Klara roðnaði annað hefir ekki verið neins
- Ég verð víst líka að vera virSi • • • mér hefir leiözfc
a morgun,
allt
írá BÓLSTURGERÐINNI |
Erum fluttir með verzlun og vinnustofur úr Braöf- §i
arholti 22 í Skipholt 19. (Hinum megin götunnar.) 1
Höfum opnað sölubúðina í hintrai nýja húsa- §
kynnum. 1
Þar verður á boðstólum úrvals húsgögn, svo §
sem sófasett 5 gerðir, stakir stólar, svefnsófar ö.fl. 1
Ennfremur: Sófaborð, spilaborð, súluborð Mteð 1
svartri plötu, útvarpsborð, blómaborð, kassar fyrlr |
skófatnað, vínskápar, stofuskápar o. m. fl.
Komið og sjáið vönduð og falleg húsgögn.
Vönduð húsgagnaáklæði í mörgum litum.
Högum gi-eiðsluskilmálum þannig, að sóm 1
flestir geti með léttu móti eignast húsgögn.
Virðingarfyllst, |
Bólsturgerðin (
Skipholti 19 — Sími Í0388. |
3
iiumniiiiiiiiiiiiimininmimmiimmiimiiiiiiiiiiiiiniiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiniiHiinnmi
miRiniRmnmmiimnninnimiminnuininHmiHiHaanuMHHHHMHH
hvorki ....
— Svona, sagði hún. — Við
tölum saman síðar. Nú kem- ^ Whasington
ur Samson með kaffið. And- tautaði húnt “ — Þú heffr komið þér vel
rúmsloítið hafði verið þving- ___segjum viö annað áfram, Rósalind, sagði hann.
aö áður, en nú var eins og kvöld, stakk hann upp á. Ég — °> iá> e8' hef teiknað
allir væru á nálum. Kiöru ieið vil alls ekki missa af þeirri auglýsingar fyrir stjórnina.
illa, og öllum létti þegar stað- ánæjgu að sýna yður, ungfrú °S þú varst með við Dunkirk
ið var upp frá borðum. Wislow - og yður hr. Franklin °S Singapore. Þú hefir afrek
Þegar þau komu inn í dag- heimili mitt. Þá segjum við að svo miklu. Eg hef verið svo
stofuna var Albert Ashton annað kvöld, ef það hentar öfundsjúk þegar ég hef lesið
kominn. Hann stóð fyrir fram ykkur. Hann talaði við ailt bréfin þín sem sögðu þó skelf
an arininn — hár og herða- fólkið, en beindi þó fyrst og ing fátt, en bréf móður þinn
breiður, ungur máður. Hann fremst orðum sínum tií Klöru. ar . . .
sneri sér viö, þegar þau komu Það var svo augljóst, að — Hún röflar eintóma vit-
hvað hann var fríður og Júdit komst ekki hjá því að leysu, sagði hann hörkulega
inn, og Klöru kom strax í hug, taka eftir því. Andlit hennar Það er ekkert rómantískt við
hversu heiðarlegur og geö- sem áður hafði verið hýrlegt, að standa augliti til aug’litis
þekkur hann virtist. varð eldrautt af reiði. við dauðann. Maður er eng
— Ég frétti að þið væruð að — Ætilð þér ekki að búa í in hetja, bara staðráðin í að
borða, sagði hann, svo að ég Washington eftir daginn í dag, -sleppa og halda lífinu . . .
gekk beint hingað inn. Klara, spurði hún reiðilega. —- En þú hefir varla fengiö
Ég vona, að það hafi ekki —Ég geri varla ráð fyrir því heiðursmerki, bara fyrir það ' §
gert til? sagði hann og brosti að Klara hafi útvegað sér her- að vilja halda lífinu, sagði 5
til Helenu. bergi strax á morgun, sagði hún stiiðnislega.
— Þér vitið, aö þér erúö ætíð Ned stuttaralega. : __pað gætl nu Verið. Hann
velkominn Albert, sama — Nei, að sjálfsögðu ekki. brosti þuiTlega . . . að ég ásk
hvenær þér komið. Við kærum okkur heldur ekki aði að hinir feneiu líka aö
Þetta er eiginmaöur minn um, að hún sleppi svo fljótt iifa áfram
og . . . . Hún hikaði augnablik frá okkur, sagði Albert og _ Þótt bað hefði kostað þig
.....þetta er ungfrú Wislow, brosti. Þá er þetta ákveðið. Þið iifið?
íitarihans. komið sem sagt öll til mín Hann yppti öxlum. Ef til
Klara furðaði. sig á, hvers- annað kvöld. vm hugsaði ég um, að þessi
vegna hun hafði lagt áherzlu Helena Franklin muldraði eða hinn ætti eiginkonu eða
a sióustu tvo orðm. Henni varö eitthvað um aö það hentaöi unnustu> sem biði heima. Það
ílla- við. En þegar hún fann þenn ágætlega, en rödd átti ég ekki
stóra hönd Alberts taka um hennar var ekki eins vingjar- _ Þetta’ er ekki fanega
sint’ ^arf úÞægmdatilfinn- leg og áðuu Albert hélt áfram sagt sagði hún. Rodd hennar
mgin ems og dogg fynr sólu. að horfa á Kloru.
svo vingjarlegt og traust var Klara fann, að hú-n roðnaði
handtalc hans. aftur.
. Næstu mínútur var rætt um — Ég vil gjarnan koma, ef
ferðalagið til Ameríku. Það ég verð hér þá! sagði hún.
var fljótséö, að Júdit leiddist Klara leit til Júditar og sá
umræðuefnið. Hún hafði sezt að hún horfði á bana fokvond finilsfc mer Þu svo . . . svo
kyrfilega á stólarminn hjá Hún ákvað að hún skyldi fara
Albert, rétti honum sigarettur héðan alfarin í fyrramálið, ef
og mændi á hann með svo aug henni reyndist nokkur kostur fcóK uan aðia nona henanr,
Ijósri aðdáun, að Kiara gat að íá sér herbergi í Washing- sem iiviiál a styunu °8 Þrystl
ekki stillt sig um að brosa með ton. Hún var orðin dauðþreytt hana btnlega.
sjálíri sér. Það. var líka auðséö og hún óskaði af öllu hjarta, Já> iá> sa8<11 hann 8laS
að Albert féll ágætlega við að hún gæti 'fundið einhverja le“a> cn honum var óiótt inn
Júdit og hafði gaman af lienni, afsökun til að fara upp, Það anhl‘iósts- Eg skal reyna að
en leit á hana sem indælt barn vaf eins og Albert hefði lesið vera. ÞaS ehki framve°’is'
og ekki þá fullvaxta konu, sem hugsanir hennar, því að litlu lfnn hrostl angurblítt.
hún taldi sig vera. seiima reis hann á fætur og Ef é8 þyi'hi hara ah llfa
Öðru hverju leit hann yfir til sagðist verða að fara, en áður á Þetta lofor®» sa8Si. hun-
Klöru, sem sat í djúpum hæg- en hann fór, brosti hann til Hún ók upp að litlu, en
indastól úti í horni. Honum Klöru og sagöi: íburðarmiklu húsi.
fannst hann sjaldan hafa hitt — Munið, að þér hafið lofað — Þetta er eitt af fáum
unga stúlku, sem var hvort' að koma til kvöldverðar annað einblýishúsum hér um slóöir,
tveggja í senn eins lagleg og kvöld, sagði hann. sagÖi hún. Við vorum heppin
_______ j að ná í það.
Jón sat viö hlið Rósalind í Roskin þjón lauk upp fyrir
framsætinu í bílnum og hann þeim. Hann talaöi með áber-
fann til vellíðunar af að vera andi enskum hreim.
í návist heimar. — Patton þykir vænt um aö
Hamingjunni sé lof fyrir hitta þig, Jón, sagði hún bros
þaö, að staðgenglar mega taka andi. Han ner frá Sussex. Hún
Vörubifreiðir
Sementsverksmiðja ríkisins vill kaupa 4 vörubif- 1
reiðir til grjótflutninga, 8 tonna eða stærri, til I
afhendingar nú þegar. — Tilboð með upplýsing- I
uum um tegund, smíðaár, burðarþol, ásigkomulag 1
og annað, er máli kann að skipta, sendist í skrif- |
stofu sementsverksmiðju ríkisins, HafnarhvoB, i
Reykjavík, í síðasta lagi mánudaginn 21. apríl i
1958. |
Sementsverksmiðja ríkísins 1
var einkennilega hljómlaus.
— Fyrirgefðu mér, Rósalind.
Kannske var ég ónærgætin.
— Þú varst ónærgætinn og
andstyggilegur. Stundum
grimmur, Jón.
Haim fann til sektar. Hann
imuiinniniuiiumnninniinininnnininniniiniinninnnnnninnniiuiinniinininnniinnnniimnnnmnnw
aatamiiminaMaiimmiiunimiimimimiuiuinuimnmiuiiiuiuuiiiiuiiiiiiuiniiumuuinimimintai
a
| Hiís við Laugaveg til söln
Húsið er tvær hæðir, og fylgir réttur til a‘ð byggja 1
ofan á það. Neðri hæðinni mætti síðar breyta í I
verzlunarpláss.
Árni Gutiiónsson hdl.
Garðastræti 17. — Sími 12831.
iiiimnnniimmiinuuiiuunuiimniiuimmmmiinniummnmminnuniminnnnuinnnuiinimnmmiaH
VW.WAf.V.V.V.W.V.’.V.V.V.V.V.’AW.V.WAVWVW
i
j: Mmningarspjöld
? „Minningasjóðs um látin íslenzk tónskáld“ fást
í á skrifstofu Tónskáldafélags íslands, Freyjugötú 3
% í Reykjavík. ,
> í
■.v.v.v.v.v.v.v.v.vv.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.w
Jarðarför móður minnar
Margrethe Kaldalóns
fer fram frá Fossvogskirkju, þriðjudaginn 22. þ. m. kl. 10,30 ár-
degis. Blóm afbeðln en þeim, er vildu mlnnast hinnar látnu, má
benda á MININGARSJÓÐ UH LÁTIN ÍSLENZK TÓNSKÁLO. — At-
höfninni verður útvarpað.
Fyrir hönd aðstandenda.
Snæbjörn Kaidaións.
blátt áfram. Hann rétti sig
upp í stólnum og sagði:
— Hvernig lízt ykkur á, að
koma yfir til mín á morgun til
hádegisverðar?
— Ó, það væri dásamlegt,
hrópaði Júdit fi-á sér n.umin.
Útfö.i
Péturs Ólafssonar,
fyrrum bónda í Þormóðsdal,
fer fram þriðjudaginn 22. apríl og hefst með hsúkveðju að heim-
ili hans Hraunsholti , kl. 1 e. h.
Vandamenn.