Tíminn - 09.10.1958, Side 9

T í MIN N, fimmtudaginn 9. oklóber 1958.
H. M. CLAMP:
NÝTT
7. dagur
til. að geta horfið aftur heim
í kuldalegu íbúðina.
Þessir stóru salir og skart-
búið fólkið, sem um þá gekk,
gerðu hennar eigin smæð enn
tilfinnanlegri. Hún átti ekki
heima í þessu umhverfi,
hafði aðeins keypt sér hér
stundarvist. Hún var hrædd
og kvíðin. Kannske Bertha ]
frænka hefði á réttu að
istandá eftir allt sam/an?
Kannske átti hún ekki annars
staðar heima en heima hjá
fj ölskylduvofunum. Kannske
hefði hún átt að taka vinnu
konustöðuna hjá frú Stone.
— Nei, aldrei, sagði hún
hátt við sjálfa sig. Hefði ég
gert það, hefði ég fyrirlitið
sjálfa mig. Eg er raggeit að
þora ekki að kynnast neinu
nýju.
Hún gekk niður í borðsalinn
til kvöldverðar. Skrá yfir vín-
tegundir þær, sem á boöstóh
um voru, var lögö á borö henn
ar. Hún valdi rauövín eftir
nokkurt hik. Hún hafði aldrei
bragðað annað vín en við
sakramentið, og það liafði
hún aðeins snert meö vörun
um. Hún snæddi án þess aö
vita, hvað það var eða hét,
sem hún lagði sér til munns,
og lystin var einnig af skorn
um skammti. Hún var eins og
lítil, feimin telpa. Allt í einu
beindist athygli hennar að
konu, sem sat við næsta borö.
Hár bennar var sem fölt gull,
augun ljómuðu og húö henn-
ar bar rjómalit.
Kjóll hennar bleikgrár og
glitraöi á hann í hvert skipti
sém hún hreyfði sig. Á stól
bakinu hékk herðaskjól úr
niínkaskinnum. Neglur hem?-
ar voru rauölakkaðar.
Hún sat þarna hjá karl-
manni, en 'hann sneri baki að
Katharine, og hún veitti hon
um litla athygli. Hún horfði
sem dáleitt á þess fögru mann
veru, sem var í fylgd með hon
um. Flestar konur í þessum ó-
kunna heimi, sem hún hafði
nú kastað sér út í, voru fagr
ar í augum hennar. Þær
klipptu hár sitt, máluðu.and-
lit sitt og létu ekki setja sig
skör lægra en karlmennirnir.
Efinn tók aö grafa undan
fyrri ákvöröunum hennar.
Hún ætti líklega aö forðast
syndir þessa heims. Orð föð
ur hennar hljómuöu á ný fyr
ir eyrum hennar.
Hún lyfti vínglasinu ósjálf
rátt og bar það aö vörum al-
veg á sama hátt og hún væri
aö taka heilagt sakramenti.
Hún fann bragð vínsins á tung
unni, en þaö var aöeins sem
snöggvast. í þess stað tók pip
armyntulyktin algerlega völd
in. Þessi lykt varð öllu yfir
sterkara sem snöggvast, og ó
gleði setti að henni. Henni
fannst hún allt í einu vera
komin heim. Hún setti glasiö
frá sér, og þegar hún reis
upp frá borðinu lítilli stundu
siðar, var vínið óhreyft glas
hennar skalf, er hún stakk
lyklinum í skrána.
Þetta kvöld hafði það byrj-
að — þetta sem Ruth ásakaði
hana fyrir. Upp frá þessu
hafði hún verið sem fanga-
vörður við dyr móður sinnar,
_ . _ og yngri systkinin fengu ekki
■ að koma inn til hennar nema
I I" HHH með
Og auðvitað hafði hún sjálf
breytzt. Hún hafði orðið harö
ari og beiskari og hún þoldi
! illa óhlýðni.
I Mamma er ekki frísk, þiö
megið ekki fara upp til þess
aö bj óða henni góða nótt. Hún
verður betri á morgun.
Það var hægt að vefja
krökkunum um fingur sér, en
5. kafli. það gekk verr með föður henn
Nei, piparmyntan hafði ar. Hann vildi ekki láta segja
ekki hjálpaö móður hennar. sér fyrir um neitt — hann,
—Pabbi, heldurðu ekki, að konungur hússins. Hann vildi
réttast væri að mamma leit ekki láta dótturina taka völd
aöi til læknis? in að fullu. Hún fann andúð
— Katharine, veiztu ekki, hans gegn sér.
aö til er bæn og trú, og ég ber Heiðra skaltu föður þinn og
meira traust til þess en mann móður, svo að þú veröir lang
legra handa, svaraði herra lífur í landinu. Það var boð
Venner. orð fööur hennar. Hann grét,
— En þessi köst eru farin snýtti sér og snökkti, og tár
að koma svo títt, pabbi. í gær hans höföu oft merkileg á-
lá hún allan daginn í rúminu, hrif á bræöurna og systurnar
og hún vildi ekki sjá aðra en í söfnuöinum, en þau komu
Hetty. - ekki að haldi til þess aö
— Já, blessuð Hetty, sagði beygja Katharine. Henni
faðir hehnar og brosti. Síðan fannst þau hlægileg, og hún
klappaði hann dóttur sinni á bar ekki aöra eða meiri virö
öxlina. — Hún er ómetanleg. ingu fyrir honum en leikara,
En hugsa þú nú heldur svo sem leysir hlutverk sitt vel af
lítið um Mörtu, sem amstraði hendi.
við húsverkin þegar hún átti Hræsnaði hann kannske
að liggja á bæn. líka, þegar hann stóö frammi
Eftir þessi orða skipti hafði fyrir söfnuði sínum og prédik
faðir hennar lokað herbergi aði honum guðsorð? Fyrst í
sínu á eftir sér og dvalið þar stað fannst henni sem þessar
megin hluta dagsins. Kannske hugsanir kipptu fótunum und
var hann aö biöja. Katharine an henni, en hún vildi'ekki
fannst hahn skjóta sér undan gefast upp.
skyldum síuj.un, við heimilið,---------
og henni fannst þessi skylda Eg má ekki hugsa um þetta .|
falla á ungár'heröar sínar. núna, sagði Katharine við =
Auðvitáö ýp.r Hetty mesta sjálfa sig og hristi höfuöiö |
tryggöatrölj,.þolinmóö, iðin og þar sem hún sat í gistihúsher- |
lagin matreiöslukona, en samt bergi sínu. Þótt herbergiö |
gazt Katb.akhíe aldrei að væri hlýtt og notalegt, fór um §j
henni. MóÖir hennar hafði hana hrollur. Hún dró glugga |
orðið æ háðari þessari konu. tjöldin til hliðar og leit út. §j
— Hetty; hurðin að her- hað var komið fram i nóvemb i
bergi mömmu er læst. er, og úti var regn. Næstu mán E
Katharine hafði komið nið uðina mundi þokan vefjast 1
ur í eldhúsiö..^’ var kvíðin á um England — og þannig var
svip. .........^ bka sú veröld, sem hún varö ,
Hetty horfði um stund á aö hfa og hrærast í — alein. f
hana bláum augum áður en —Eg vil hafa sólskin, ég 1
hún svaraöi. — Frúin vill ekki vil finna hlýju og birtu. Eg E
láta ónáða sig^ hún hefir eitt vil losna viö aðhald þessara E
kastið núná. • veggja og þetta fólk, sem ég E
— En. þáöV l'i’ hættulegt aö á ehga samleið með. Eg vil |
læsa liana inni. Eg drap á var einhvers staðar þar sem E
dyr en húhv'ávífzaði ekki. Lyk ég get reikað um ein og ótrufi I
illinn ætti’ að. standa í skráar uð, ég vil hafa víðáttu, ég vil §
gatinu. j finna sól og frið, og einhvers =
— Hún- sefur kannske. 1 staðar hlýtur slíkt aö vera til, i
— Eg- öetlíF5’ að tala við jafnvel á þessum tíma árs.
mömmu um þetta í kvöld. jg
Þessu svaraði Hetty engu en 6- kafli.
hélt áfram :s#8rfum. En þeg Maðurinn og konan viö |
ar Kathariíie sneri sér viö og næsta borð sátu lengi kyrr að I
ætlaði að ganga út, sagöi hún: máltíðinni lokinni. Þau þögðu |
— Eg tók lykilinn, ungfrú. um hríð. Hann starði á reyk 5
Hún vill hafa dyrnar læstar, inn, sem steig upp frá vind
svo að Steve og Ruth ryðjist lingnum hans, en konan
ekki að óvörum inn til henn- horfði á gestina í salnum,
ar. En hér erlykillinn. j Hún var ung, en þó var
Kathdrine tók hann og ekki hægt aö gizka nákvæm-
sagði: —i ,E£ þstð er naúðsyn lega á aldur hennar, en mað
legt að ltésa dyrum mömmu, urinn vissi, að hún var farin
þá er bezt .að>ég eða pabbi aö nálgast þrítugt, og aö
geri það. Hún gekk út rjóð.í henni var lítið um það gefið.
kinnum. SýO gleymdi hún Hann hafði gaman af þessari
Hetty, er óttinn náði tökum andúö hennar á fertugsaldrin
á henni. Hvers vegna þurfti um og um leið kenndi hann í
aö læsa móður hennar inni? brjósti um hana.
Hún þóttist viss" um, aö eitt- — Þú finnur enga breyt-.1
V erkamannaf élagið
DAGSBRÚN
i
g
Allsherjaratkvæðagreiðsla
um kosningu fulltrúa félagsins á 26. þing A.S.Í.
fer fram í skrifslofu félagsins 11. og 12. þ. m.
Laugardaginn 11. hefst _kosning kl. 2 e. h. og
stendur til kl. 10 e. h. Sunnudaginn 12. hefst
kosning kl. 10 f. h. og stendur til kl. 10 e. h. og
• er þá kosningu lokið.
Kjörstjórn Dagsbrúnar,
^HRiminimiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiuiiinuiiuiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiiiiiuiiiiiiiu
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiu
Heilbrigði — Hreysti — Fegurð
3
Helgi V. Ólafsson — ís- §
lendingurinn 1957 — E
er 20 ára gamalt, þrótt- 1
mikið ungmenni. Hann 1
Aefir æft Atlas-kerfiS, 1
'>g með því gert líkama |
sinn stæltarí og heil- I
brigðan. ATLAS-KERFIÐ |
þarfnast engra áhalda. s
Nægur æfingatími er I
10—15 mínútur á dag. §
Sendum kerfið hvert á |
land sem er gegn póst- =
kröfu.
ATLASÚTGÁFAN, pósthólf 1115, Reykjavík.
uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiUHitnniniiiiiinnniiiiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiuiiniiiiiiiiiiiiiiiiimiinu
4iiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimi]iiiiiiiiiiiiiiiiiiii]i)iiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiimiiiiiiiiiiim
Sendisveinn [
Duglegan og áreiðanlegan sendisvein vantar okk- |
ur nú þegar, eftir hádegi. Þarf að hafa hjól.
1 E
Afgreiísla TIMANS
miiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuimiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimm
Blaðburður
Unglinga
sföðum:
vantar til blaðburðar á eftirtöldum =
Háteigsveg
Tunin
Mýbýlavegur
Ásvallagata
Afgreiðsla TÍMANS.
=
i
Miuimiiiiiiiiiiiiimmimmmmmmimiiiiiiiimimumuiiiimimimmiiiiimiiiiimimmmimmmiiimmiii
Sendisveinn
óskast fyrir hádcgi.
Prentsmiðjan EDDA.
■BHDmimmDiniiimuininimniiimraiiuniiminiiniiBB
hvað væri bogið við þetta, en ingu við þaö aö stíga yfir þenn
liún hafði enga-hugmynd um, an ósýnilega þröskuld, Valer-
hvað það var, og hún hafði ie, sagði hann. — Þú sofnar
beyg af því. Svo herti hún upp tuttugu og níu ára en vaknar
hugann og dráþ á dyr. Hún þrítugt, annars er allt óbreytt.
kunni betur við, að móðir Það hefur engin hrukka bætzt
hennar segði henni að koma við og eða önnur ellimörk.
inn áður en hún opnaði, en Þegar þau höfðu vefið gift
hún fékk ekk’ert svar. Hönd nokkra mánúði og fyrsti ástar
Þökkum hjartanfega auðsýnd samúð við andlát og jarðarför
Sigurðar Ólafssonar,
fyrrv. bónda í Hellishólum.
Guð blessi ykkur öll.
Aðstandendur