Tíminn - 21.08.1959, Blaðsíða 6

Tíminn - 21.08.1959, Blaðsíða 6
6 TÍMIXN, föstudaginn 21 ágúst 1959. Útgefandl: FRAMSÓKNARFLOKKURINN Ritstjóri og ábm.: Þórarinn Þórarinsson. Skrifstofur í Edduhúsinu við Lindargötu Símar: 18 300, 18 301, 18 302,18 303, 18305 og 18 306 (skrifst., ritstjómin og blaðamenn). Auglýsingasími 19 523. - Afgreiðslan 12 323 Prentsm. Edda hf. Síml eftir kl. 18: 13 948 Met í skattpíningu MEÐAN vinstri stjórnin sat aö völdum, skrifaði Mbl. um fátt meira en hinar ægilegu skatítaálögi?r, sem lagðar væru á þjóðina. Menn áttu svo. sem aö halda, að nokk- uð annað. yröi upp á teningn um, ef Sjálfstæðisflokkurinn kæmist að nýju til valda, Þá yrði ekki látið dragast aö lækka skáttana og tollana. Sjálfstæðisflokkurinn er nú búinn að fara meö stjórn ina á annaö misseri, því þótt Alþýðuflokkurinn sé hand- hafi hennar að nafni til, þá er það Sjálfstæðisflokkurinn sem ræður. • Það ætti aö mega ætla, ef nokkuð væri að marka skrif Mbl. í tíð vinstri stjórnar- innar, að Sjálfstæðisflokkur- inn hefði notað þetta hálfa annað misseri til þess að lækka skattana og tollana. Fyrir það fyrsta hefði átt aö mega vænta þess, að fyrstu skrefin hefðu verið stigin í þá átt. HVAÐ segir svo reynslan? Staöfestir hún það kannske ekki, að Sjálfstæðisflokkur- inn,hafi staðið við stóru orðin um að lækka tollana og skattana? Er hún ekki fagur vitnisburður um þaö, aö ó- hætt sé að treysta því, sem Sjálfstæðisflokkurinn segir og lofar? Reynslan-er í fáum orð- um sagt þessi: Undir forystu Sjálfstœð- isflokksins hafa allir þeir ríkistollar og rikisskattar, sem fyrir voru stjórnarskipt in, vertfi framlerigdir og svo bœtt við nokkrum nýjum tollaálögum, t. d. á bifreiS um, áfengi og tóbaki. Undir forystu Sjálfstœðis flokksins hefur Reykjavikur bær stórhœkkað ýmsar á- lögur á þessu ári, eins og t. d. fasteignagjöld, rafmagns skatt og vatnsskatt. Upp- hœð útsvaranna hefur ver vs stórhœkkuð. Undir forystu Sjálfstœðis flokksins íiafa svo. útgjöld ÚtflutningssjóSs verið stór hœkkuð, vegna aukinna nið borgana og uppbóta, án þess að séð hafi verið fyrir tekjum á móti. Afleiffingin Sjálfstæðismenn ÍHALDSblöðin halda því nú fram af miklu kappi, að Framsóknarmenn hafi beitt sér fyrir því, að samvinnufé- lög'byggju við annan og meiri rétt í skattamálum en einka fyrirtæki. Sannleikurinn er sá, að það var eitt af seinustu verk um Eysteins Jónssonar sem fjármálaráðherra að beita sér fyrir lagasetningu um skattamál félaga, þar sem kaupfélög sitja við nákvæm- lega sama borð og hlutafélög, hvað skattlagningu ríkisins snertir. Hins vegar má telja, að verður sú, að nœsta Alþingj vertíur að gera einhverjar nýjar ráösetafanir til a& afla tekna til þess að mœta þeim halla, sem hér er fyr- irsjáanlegur, og verður þaö ekki gert, nema með aukn um álögum í einu eða öðru formk ÞAÐ, sem hér hefur verið rifjað upp, sýnir það og sannar, að Sjálfstæðisflokk- urinn hefur á því hálfa öðru misseri, sem hann hefur stjórnað, ekki aðeins fram- lengt allar skatta- og tolla álögur verulega, heldur aukið| þær á mörgum sviðum. Hann er m. ö. o. búinn að setja al gert met í skattpíningu, svo að notað sé orðalag íhalds- blaðanna. Forkólfar Sjálfstæðis- flokksins kynoka sér hins vegar ekki við það að látast ekki vita staöreyndir. Þeir treysta því meira að segja að með nógu miklum áróðri og blekkingum sé hægt að dylja þær fyrir fólki. Því kemur Mbl. til dyranna í gær, eins og enginn viti neitt um það, sem hefur verið aö gerazt í landinu undanfar ið og segir með miklum sak leysissvip: Kjósið Sjálfstæð isflokkinn í næstu kosning um, þvi að það er trygging fyrir því að dregið verður úr skattpiningunni og skatt- arnir og follarnir lækkaðir! REYNSLA seinustu mánaða ætti vissulega að nægja til þess, að slíkur á- róður gagni Sjálfstæðis- flokknum ekki lengur. Göm ul og ný reynsla sýnir það, að enginn flokkur gengur lengra í því að skattpína almenning en einmitt Sjálfstæðisflokk- urinn. Eini skatturinn, sem hann hefur nokkuð beitt sér á móti, er stóreignaskattur- inn. Það er vafalaust rétt, að hann yrði afnuminn, ef Sjálf stæðisflokkurinn fengi völd in. í staðinn yrðu skattaálög ur á alþýðu manna auknar. Þeir einir sem vilja stuðla að slíkri öfugþróun, geta ó- blekktir fylgt Sjálfstæðis- flokknum og fylgifiskum hans. og velhiútvsarið kaupfélög njóti nokkuö betri aðstöðu en einkafyrirtæki varðandi útsvarsálagningu, einkum þó varðandi álagn- ingu svokallaðs veltuútsvars. En Framsóknarmönnum verð ur ekki kennt um, þótt einka fyrirtæki búi þar við óhæga aðstöðu, því að þeir hafa ver ið til viðtals um að afnema veltuútsvarið i núv. mynd, enda er það ranglátasti skatt urinn,. sem nú er lagður á, Sjálfstæðisflokkurinn hefur hins vegar ekki haft áhuga fyrir því. Einkafyrirtækin geta því fært veltuútsvarið á reikning hans. Walter Lippmann ritar um alþjóðamál: ........í | Staðreyndir alþjóðastjórnmála j Bandaríkjamenn og Rússar hafa mest valdift og þyngftu ábvrgðina ÞEGAR Eisenhower forseti heldur tii Evrópu, mun hann ræða við þrjá forystumenn bandamanna okkar hvern og einn, fyrst við dr. Adenauer, síðan við Macmillan og loks við de Gaulle. Að því er virðist verður enginn sameiginlegur fundur þessara fjögurra höfuðs manna vesturveldanna .Gert er ráð fyrir, að sérfundirnir, sem eru að kröfu de Gaulle, geri heiminum það ljóst, að Eisen- hower verður ekki sameigin- legur milligöngumaður eða full trúi hins vestræna heims, er hann ræðir við Krustjoff. Þetta hlýtur að líta svo út sem það veiki istöðu forsetans, en í rauninni styrkir það hana. Und ir engum kringumstæðum mundi Eisenhower óska þess að gelra’ ei'nkavamit.inga við Krustjoff um málefni banda- manna okkar. Þeir vilja fjalta '. um slíkt sjálfir og hve,- og einn ráða samþykki sínu við einstök atriði. En einmitt vegna þess, að Eisenhower verður - ekki sameiginlegur fullírúi vest urveldanna, hefur hann frjáls ar hendur til að kanna án hindr ana allar leiðir til samstöðu. Þetta verður miklu frjálsara en í Genf, þar sem enginn frá hvorugri hlið hafði framtaks frelsi, þaðan af síður frelsi til samninga. ÞAÐ hvílir enginn leyndar- dómur yfir mikilvægi fundar Eisenhowers 05 Krusljoffs. Þar fels't aðeins viðurkenning á þeirri grundvallarstaðreynd hinnar pólitísku heimsmyndar i dag, að úrslitin um frið eða stríð verða ráðin í Washington og Moskvu. Bandaríkin og Sov étríkin geta háð kjarnorkustríð, og aðeins þau ein. Þess vegna geía þau ein tekið þær úrslita ákvarðanir, sem ráða stríði eða friði. Þær úrslitaákvarðanir geta þau ekki rætt við banda lagsriki sín. Hvernig sem útlit ið er annars, er sú staðreynd ó- breytanleg. Slíkt er viðhorfið á miðri tutt ugustu öld og vegna þess verða þessi tvö stórveldi að finna salmkomulagsleiðiir, l>egar kalda stríðið blossar upp í harðar deilur. Það var þetta, sem þau gerðu i Genf 1955, þegar engin deila var leyst en komið á fjögurra ára óbreyttu ástandi í Þýzkalandi. Og það verður enginn fastur samning ur gerður, en leið getur fund izt t:l að forðast árekstur um Berlín. Og ef slík leið finnst, þá er þag vegna þe&s, að ráðamenn í Moskvu og Washington hafa komizt að þeirri niðurstöðu, að þeir vilji ekki hlevpa af stað heimsstyrjöld út af Berlín. UM ÞETTA atriði rík r mis skilningur erlendis, og þag er Walter Lippmann nauðsynlegt að leiðrétta hann vegna almennra, pólitískra við horfa. Misskilningurinn er sá, að Bretar og Bandaríkjamenn •— eftir að s’tjórnarstefna þeirra hefir verig samræmd — séu ekki eins staðfastir og hugdjarf ir og Þjóðverjar og Frakkar að horfast í augu við stríð við Rússa. Þetta er svo mikil fjar stæða að réttast væri að látast ekki heyra hana, ef þessu væri ekki sífellt lætt að. Sannleik urlnn er-sá, að Frakkar og Þjóð verjar eru svo vanbúnir að vopnum, að þeir geta hvorki sér í lagi eða sameinaðir látið sér detta í hug að heyja stríð við Rússa. Höfuðmunurinn á viðhorfum vesturveldanna er Gá ag dr. Ad enauer og de Gaulle halda, að Krustjoff sé með látalæti í Berlínarmálinu. Ðretar líta ekki svo á, og heldur ekki Banda- ríkjamenn. Okkur virðist ekki liklegt, að Krustjoff myndi gef ast upp í baráttu sinni um Vest ur-Berlín aðeins vegna þess að við stimplum hana látalæti með því að neita að semja við hann. Hann myndi neyðast til þess að aðhafast eitthvað, og illu heilii er hann fær um sitt af hverju. Hann cr t. d. fær um að veita kommúnistayfirvöldunum 1 í Austur-Þýzkalandi full yfir i ráð yfir samgönguleiðunum til i Berlínar og láta þau herða tök i in í skjóli yíirv-ofandi styrjaldar I hæítu. | Þerisi neitun myndi koma okk I ur í koll, vegna þess að vest | urveldin — einriig Frakkar i og V-Þjóðverjar — eru ekki | reiðubúin að opna veginn til § Vestur-Berlína- með því að reka i austurþýzka hermenn og lög J reglusveitir brott’ úr Aus-tur- i Þýzkalandi, og við höfum ekki 'i í hyggju að nota kjarnorku- | sprengjur til þess að hreirisa | brott audurþýzka embættis- f menn, hvaða illræði sem þeir i aðhafast, ■ '| ÞAÐ væri ákaflega heimsku i legt að láta leiðast út í deilu J um það, hvorir séu með meiri | lá’talæti. j Og það er annað sjónarmið í | þessum tvéggja velda viðræð ,j um, sem er nokkuð sárbeiskt. J Það eru áhrif þessara. skipti- j heimsókna á pólitiska flótta- i menn í Ameríku og neðanjarðar j starfsemina í Austur-Evrópu. i Það liggur í augum uppi, 'að i þessar heim.'óknir gæ’u ekki | átt sér stað. ef það væri ákveð i in stjórnardefna í Bandaríkj | unum að hvetja til uppreisna í j AusturEvrópii eða að slyðja j uppreisnir, sem brjótast þar út. j En þetta er ekki stefna okkar. j Ifafi svo verið einhverntíma, j hefir henni verið hafnað fyrir j löngu. Við blönduðum okkur i ekki í uppreisnir í Austur-Þýzka j landi, Póllandi og Ungverja j landi, og auðvitað höfum við i fallizt á það sjónarmið. — þó i ekki opinberlega — að leið i frelsisins í Evrópu sé ekki bylt i ing eða uppreisn, heldur þróun. = ÞETTA er raunhæf, heilbrigð j og mannleg stjórnarstefna, því j að hið gagnstæða, áeggjun til i uppreisna, getur aðeins leiít til j blóðugra ófara eftir hetjulegar j mannfórnir. Hin leiðin er j betri — að reyna ag slaka á j h;num þanda streng alþjóða | stjórnmálanna milli Rússa og' | Bandaríkjamanna. Það myndi i einnig lina tökin á fólkinu í i Austur-Evrópu, og frelsið þar i — eins og frel-si alls staðar —■ = ná mestum viðgangi í andrúms i lofti friðar. Eg er sannfærður j um það, að þetta er líka álit I hinna vitrusfu föðurlandsvina j mcðal vina okkar í A-Evrópu. j Þing samb. íslenzkra sveitarfélaga 6. landsþing Sambands ísl. sveitarfélaga lauk sunnudag- inn 17. ágúst í veitingahúsinu Lído. Þingíð sóttu um 90 full- trúar auk gesta, og nokkrir erlendir fulltrúar sátu þingið. Formaður sambandsins var endurkjörinn Jónas Guð- mundsson með almennu lófa- taki. Aðrir í stjórn voru koisnir Tómas Jónsson borgarlögmaður, Stefán Gunnlaugsson, bæjarstjóri í Hafn- arfirði, Hermann Eyjólfsson, odd- viti í Ölfushreppi, og Björn Finn- bogason, oddvili í Garðahreppi. Helztu samþykkiir . Ýmsai* samþykktir voru gerðar á þinglnu. Taldi þingið æskilegt, að 'tímarit þess, Sveitastjórnarmál, yrði fjölbreyttara afS efni eftirle.ð- is en verið hefur. Þá voru álykt- anir gerðar um gatnagerö í kaup- túnum, um innkaupastofnun sveit-. i arfélaga, og um frekari útbreiðrla , sambandsins, þannig að öll sveitar-1 félög landsins yrðu aðilar að því. Fagnað var fyrirhugaðri endur-, , skoðun sveitarstjórnarlaga, og sam þykkt gerð. um Bjargráðasjóð ís- i ; lands. Þá voru sa.nþykktir gerðar! um launamál. , Þingslit í þinglok fluitu erlendir gestir ; ávörp, fulltrúi Danmerkur, S. Hjar- 1 sö, forstjóri, fulRrúi Finnlandi, . Sarjala, fjármálaráðherra og full- ’ trúi Sviþjóðar, Sven Jördler, for- stjóri Fulltrúi Finnlands færði sambandinu að gjöf verðmæta bók. Eftir ávörpin voru leiknir þjóð- söngvar landanna, Að lokum sleit formaður sambandsins landsþing- inu og árnaði fundarmönnum og gestum heilla. Um kvöldið sáu full t.rúar og gestir kvöldverðarboð bæjarstjórnar Reykjavíkur. Um síðustu hel.gi hélt Kirkju- kórasamband Austurlands söngmót í Egilsstaðaskógi í tilefni af 15 ára afmæli sambandsins. Sungu þar illir 6 kórar sambandsins sameig- inlcga undir stjórn Eyþórs Stefáns- sonar frá Sauðárkróki. Hver kór söng auk þass þriú lög út af fyrir sig undir st.iórn heimamanna. Fjöl menni var á söngmóti þessu og söngnum ágætlega tekið, ekki sízt samsöng allra kóranna. Var í ráði að endurtaka sönginn á Reyðar- firði. Heillakveðjur bárust kóra- .sambandinu frá biskupi íslands.og söngmálastjóra þjóðkirkjunnar. ES. ,

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.