Tíminn - 15.09.1959, Page 9

1’ í SIIN N, þriðjudaginn 15. september 1959.
ALYSE LITTKEN5
Syndafall
15
hæstaréttardómarinn meö
sínu elskulegasta brosi.
— Þakka þér fyrir, henni
líður vel.
— Hún hefur orðið glöð yf-
ir vegsauka þínum?
— Já, hún var það ...
Tengdamamma greip áköf
fram í:
— Georg, kjánar gátum við
verið að bjóða Önnu More-
nius ekki hingað í dag. Það
hefði þó legið beint við, þar
sem miðdegisverðurinn er
En hún gleymir oft skyldum eiginlega fyrir Karinu. Hefð
sínum — og virðingu ... irðu nú bara minnt mig á það
! — Þú ert kona sjálf, skaut ... þú hefðir nú getað það,
komna. Þegar hann skar dá- Karin inn í án þess að hugsa. Karin
dýrasteikina kvaddi hann sér — Svo þú þarft ekki að segja Tengdamamma var kurteis
aftúr hljóðs og hélt smá ræðu ,,hún“ um þitt eigið kyn. kona og vel að sér í samkvæm
til heiðurs Karinu og stöðu- — Ég meina hina vinnandi issiðum. Hún vissi upp á hár
hækkun hennar. Ræðan var konu, svaraði Ulla þóttafull. hvað við átti að segja hverju
stutt, kurteisleg og formleg. — Og reynslan hefur sýnt, að sinni. En hitt fannst Karinu
Karinu fannst leggja ískulda vinnandi kona getur komizt ókurteist, að hinir skyldu
af henni. Svo var skálað fyrir langt og látið sér líða vel, ef japla eins lengi á þessari
henpi. Síðar hélt hæstaréttar hún kann að nota útlit sitt... „gleymsku" frú Fallander, og
dómarinn nokkurn veginn Frú Fallander greip fram í raun bar vitni um.
sömu ræðu fyrir von Stiern- fyrir henni: — Ég skil ekki Kaffið var drukkið í vinnu-
man. Þó var hún mörgum allt þetta þras um það að stofu dómarans. Að gamalli
stignm hlýrri. illa sé farið með konuna. Ef siðvenju sat frúin í sófanum
Eftir að hafa drukkiö liðs- kona hegðar sér skikkanlega, og Curt vinstra megin við
foringjanum til, féll sam- er væntanlega farið með hana hana, Ulla hægra megin.
kvæmið í djúpa þögn. En í samræmi við það. Herrá hússins sat í þægilega
Tengdamamma kunni sitt — Án nokkurs efa, sagði hægindastólnum, sem var
verk sem gestgjafi. Hún flýtti undirliðsforinginn stutt og hans löghelguö landhelgi,
sér að rjúfa þögnina: — AÖ hermannlega. — Davia er hin þrjú sátu umhverfis borð
hugsa sér, hvað konan er orð alltaf meðhöndluð sem dama, ið. Hæstaréttardómarinn
in áberandi í þjóðlífinu nú jafnvel nú á tímum. hafði ofan af fyrir gestunum
til dags. Það er í blöðunum á — Vandamálið er miklu með gamansögum. Þær voru
hverjum degi, að kona sé tek djúpstæðara en svo, og teygir íangar, staðbundnar og leiö-
in við þessu- embætti og kona arm asína langt út fyrir veggi inlegar. En allir hlustuðu af
sé tekin við hinu embættinu. vinnustaðar og heimilis, lagði áhuga og hlógu á réttum
Fallander var á sömu skoð- Curt til málanna með sinni stöð'um.
un og sonur hans, hvað snerti lágu og mjúku rödd. — Við Einn liður í lífi Fallander-
kvenréttindamál. Hann fylgd skulum sýna mömmu og Ullu fjölskyldunnar var skemmt-
ist sem sé meö tímanum. Eng þá virðingu, sem þær eiga un af einhverju tæi. Þetta
inn skyldi geta sagt, að hann skilda. Og Karinu líka. (Þetta Don Juan i útvarpinu. Frú
væri íhaldssamur steingerv- síðasta kom eftir stundar- kvöld var leikinn þáttur út
ingur sem berðist móti þróun hik.) Það er þjóðfélagskerfið, Fallander hafði ákveðið, að
inni'. En þar sem hann var sem er vanheilt. Það hefur það skyldu gestir hennar
skarpskyggn maður, svo sem þróazt án þess að hugsa um hlusta á.
dómara bar, og fann að Curt konuna. Karlinn hefur verið, Eftir leikinn hófust almenn
hafði gripið þessar skoðanir; gleyminn, og konan hefur ar umræöur um allt og ekk-
9
w.v^v.v.v.v.v/.v.v.v.v.v.v.v.v.v.’.v.v.'.w.wg
sem,eins konar skjöld til varn
ar $ér, þegar hann gekk að
eiga- Karinu. Þvi þessar hug-
myndir vöknuðu hjá honum
rétt fyrir trúlofunina. Það var
á. Hann gerði það með því að notaöi hún það orð yfir allar
styðja mál hinnar vinnandi
konu.
Þess vegna greip hæsta-
vinnandi konur.
réttafdómarinn strax þetta urnar orðnar snarvitlausar,
hálmstrá, sem kona hans liélt hún áfram.
— Oll þessi ósköp hófust spurði hún. — Það var kann-
með Ellen Key síöan eru kon- ske heimskulegt?
— Það var ekki eftir ströng
rétti honum og tók af öllu
hjarta undir það, að konan
væri að ryðja sér til rúms
í hvívetna.
Segjum sem svo, að konan
hafi loks unnið sér samstöðu
Grein Sigríðar
Thorlacius
(Framhald af 8. síðu).
Gillette
Það freyðii* nægilega
þó lítið sé tekið. Það er
f gæðaflokki með Bláu
Gillette Blöðunum og Gillette
rakvélunum. Það er framleitt
íil að fullkomna raksturinn. Það
Reynið eina túpu í dag.
freyðir fljótt og vel... .og inniheldur
hið nýja K34 bakteríueyðandi efni,
sem einnig varðveitir mýkt
húðarinnar.
1
I
"1
1
Gillette „Brtishless" krem, einnig íáanlegt
Heildsölubirgðir: Globus hi, Hverfisgötu 50, sími 17933
WUWWWW\WVW.WVW.V.VAVWAS*AWJW«W»
PILTAR,
EF ÞlÐ EIGIÐ UNNUSTUNA
ÞÁ A ÍG HRIN&ANA /
ekki minnt á tilveru sína. 'ert. Síöan var borið fram te
— Þær gleyma því að 0g smurt brauð, og stundar-
minnsta kosti ekki núna, gall fjórðungi síðar risu von Sti-
móðir hans við og var oröið ernman-hjónin á fætur. Tíu
talsvert niðri fyrir. Hún hafði mínútum seinna gengu Curt
eins og hann þyrfti eitthvað: ofnæmi fyrir „atkvæðisréttar Fallander og frú inn í sína
til að grundvalla makaval sitt konum“, en af gömlum vana eigin, lágkúrulegu forstofu.
— Féll þér ekki, að ég skyldi
mæla á móti pabba þínum?
tís/m/?6feSOf)
/tJf/f/raef*’ 8 V \ ^
S9L 6RJÓH
ustu kröfum kurteisinnar. En
allii' hafa rétt til að verja sín
ar skoðanir. En ég hef aldrei
heyrt þig tala svona áður ...
— Nei, þetta var heimsku-
legt, sagði Karin lágt.
Þegar hún stóð í herbergis-
dyrum sínum, spurði Curt.
— Er þér illa við að ég komi
inn til þín á eftir?
Hann leit ekki á hana. Rödd
hans var gersamlega laus við
Nú lét hæstaréttardómar
inn heyra í sér á ný, enn í
sama skólakennaratón:
— Það hófst ekki með Ellen
Key, Ebba mín. Það hófst með
vélaöldinni. Að öðru leyti er
ég á sömu skoðun um Ellen
í þjóðféiaginu, byrjaði hann Key, en sé þó hina sögulegu
hægmáll. En það er alrangt. þróun mjög greinilega. Þar
—-Hvaðeruþærþáaðvilja? kemur skýrt fram, að þær
spurði frú Fallander hvasst. konur eru langtum hamingju
-—Kónunnar staðu-r er heima samastar, sem hafa tækifæri; yi og. hljóm. Hún gekk til
hjá jnanni og börnum. | til þess að helga sig manni og
—■' Það er með öllu óhugs- , börnum ...
andi, að allar konur stundij Nú gat Karin ekki á sér set
heimilisstörf, hélt hæstarétt-i ið:
ardómarinn áfram, éins ogj — Þær konur, sem vilja
hann væri að kenna börnum. þróa sitt eigið sjálf, auka
(Honumvar gjarnt til að nota möguleika sína, notfæra sér
þann málhreim, þegar hann einhverja sérgáfu, geta þann var rnikil og almenn og fæstir
talaði við konur). _ Þjöðfé- ig aldrei orðið hamingjusam gátu leyft sér annan kaupskap en
lagið þarfnast nefnilega vinnu ar'? Hjá þér kemur glöggt brýnustu lífsnauðsynjar.
afls konunnar. En það hefur fram sú skoðun, að konan 'Sem betur fer hefur efnahagur
manna storlega breytzt til batn-
* 1
hún raunverulega löngun til — Þá er konan fullkómlega manna færi enn út verksvið sitt
þess að fjölga borgurunum. frjáls einstaklingur, svaraði meg þv| ag styðja ýmiss konar
Við .verðum til dæmis að fá Curt.
ódýrari og rýmri íbúðir. Yfir- j — Er það? spurði Karin
leitt verður að skapa viöun- með ódulinni undrun.
andi lífsskilyrði ... I Svo varð óþægileg þögn.
- Ég skil ekki, hvers vegna UndiHiðsforinginn stakk upp
lífsskilyrði konunnar eru ekki á því, uo skala fym fjaiSLoaa safnas^ [ sjóði samvinnufélaga,
talin fullsæmileg, skaut Ulla um vinum, á gamlan og góð- heldur áfram að vera í eigu félags
hæg't inn í og stai'ði tómum an máta. manna, og ráðstöfun þess háð
menningarviðleitni, sem til heilla
má horfa annars staðar en á fjár-
málasviðinu, enda eitt af þeim
grundvallaratriðum, sem skilja á
milli einkareksturs og samvinnu-
augutn á föður sinn. —■ Hún
hefur öll réttindi og-há laun.
— Jæja, Karin, hvernig þeirra ákvörðunum.
liöur mömmu þinni? spurði Sigríður Thorlacius.
Hjartans þakkir til fjöiskyldu mínnar, venzlafolks,
sveitunga, gamalla vina og nýrra, fjær og nær,
er heiðruðu mig með skeytum, gjöfum, blómum
og heimsóknum á sjötugsafmæli mínu.
Lifið öll heil og hugumglöð.
Jórt Sumariiðason
frá Breiðabólsstað.
iumxiiitæzxtttttiittxitiixtiuisiuitixxtttttittintxtutuuiitixiitiinttmttwitxv
Innilegt þakklæti til allra skyldmenna og kunn-
ingja, sem giöddu mig með heimsóknum, hlýjum
o'rðum, gjöfum, blómum og skeytum á 60 ára af-
mæli mínu.
Guð blessi ykkur öll.
Þóranna Helgadóttir.