Tíminn - 20.09.1959, Page 3

T í M IN N, sunnudagur 20. september 1959.
a
llllllllllllllllltlItllIlllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMIHIIIIIIIIIIIIIIimillllMlllltlllMIIII
Athugasemd ir

Undirritaður neyðist til þess að taka það fram. að i
1 „viðtal“ það við mig, sem birtist hér á 3. síðunni í 1
| gær, er meira og minna ósatt og rangt eftir haft, og 1
| greinin í heild óskiljanlegt bull, enda sett í blaðið al- |
| gerlega án minnar vitundar. i
| Sigurður Ólason f
Þar sem ég rakst á viðtal í Tímanum, sem eignað §
| er mér, vil ég taka fram eftiríarandi: I
1) Fæst þeirra orða, sem eftir mér eru höfð í f
| nefndu viðtali eru mín eigin orð. i
1 2) Þau fáu orð, sem ég get gengizt við í þessu við- i
| tali, eru svo úr lagi og samhengi færð, að nær væri í
| að nefna ritsmíð þessa: Samtal blaðamanns við siálf- i
I an sig. i
| Kristján Arnason =
■■íiiiaiitiiaiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Gífurlegum fjárhæðum er varið til endurreisnar Berlínarborgar og götur
borgarinnar hafa verið endurlagðar eftir nýtízkuaðferðum. Hér sést hvar
ekið er af breiðgötum borgarinnar niður í göng neðanjarðar og gefur auga
leið hversu slíkt fyrirkomulag flýtir allri umferð og gerir hana greiðari.
I baksýn sjást skýjakljúfar, sem nýlega hafa verið teknir í notkun.
— Það er þó bót í máli, að hann er ekki að flækjast úti á kvöldin.
Danskir flugmenn heilaþvegnir
Það eru engar smávegisi
þrekraunir sem bíða 30
danskra flugmanna á næst-
unni. Þær hefjasf á því að
þeim verður varpað úr flug
vél yfir Norður-Sjálandi, þar
sem þeir verða hundeltir af
herlögreglu, venjulegri lög-
reglu, heimavarnarliðinu og
öllum borgurum, sem óska
eftir að taka þátt í leitinni
að þeim, og handtöku. Svo
rækilega er um hnútana bú-
ið, að það er næstum ekk-
ert tækifæri fyrir flugmenn
ina að sieppa „lífs". Þeim
eru gefnir þrír dagar til að
verjast leitarmönum.
Þeim er viljandi gert erfitt fyrir.
Ætlunin með þessu er nefnilega
SÚ, að handtaka þá og færa til
yfirheyrslu, sem er svo ógnum
þruirgin að hún minnir helzt á
hinn fræga og ilræmda „heila-
þvott.
Bresta í grát
Sérstakle.ga þjálfaðir flugfor-
ingjar standa klárir að því, að
taka við þeim þegar búið er að
handtaka þá og yfirheyra með eins
miklum píslum og möguleg er.
Fangarnir geta hvenær sem þeir
vilja, gefizt upp og látið hætta
yfirheyrslum, en það er líka eini
munurinn á æfingunni og raunveru
leikanum. Annars er því haldið
fram, að það hafi afar sjaldan kom-
ið fyrir, að fangi hafi gefizt upp í
þess konar æfingum. Þeir hafa
brostið í grát, þegar að þeim var
saumað, en aldrei gefizt upp.
Vatnsfata í næturkulda
Flugmennirnir mega ekki gefa'
aðrar upplýsingar en nafn sitt og
fæðingarstað. En verkefni yfir-
heyrslumanna er að fá þá til að
missa vald á tungu sinni og segja
frá hlutum, sem þeim ber að halda
leyndum. Þá má ekki beita líkam-j
legum pyndingum af neinu tæi, en
að öðru leyti er allt leyfilegt. Leyfi
legt er, að beila öllum brögðum til
að lama mótstöðuafl fangans og
mennirnir búa yfir ótrúlegustu að-
ferðum í því skyni. Það má láta
fangann standa upp á endann tím-
um saman og hella yfir hann úr
fullri vatnsfötu i næturkulda þegar
hann hefur fallið í yfirlið, og það
er leyfilegt að láta hann liggja
hálfan eða heilan sólarhring á
hnjánum á hörðum stól og demba
yfir þá spurningum, jafnvel alltaf
sömu spurningunni.
!
Hvað er hægt að þola?
1 Menn vita af reynslunni, að þann
ig er farið að, þegar flugmenn eru
teknir til fanga. Reynt er á hinn
djöfullegasta hátt að brjóta niður
siðferðisþrek fangans og lama
manndóm hans og aðferðirnar, sem
notaðar eru, eru á margan hátt
mun verri líkamlegu ofbeldi. Pynd
ingarnar eru sálrænar, ekki líkam-
legar. Og nú á að prófa þessa 30
flugmenn. Æfingin er einn liður
í umfangsmiklum heræfingum
NATO, og það er gert ráð fyrir
öllu, sem fyrir getur komið, menn
þykjast hafa fyrir því fulla vit-
neskju, að engin miskunn verði
sem frekast á á hættu að verða
tekið höndum og láta það ekki
ganga að því gruflandi, hvað geti
beðið þess í höndum óvinanna. En
þaö verour líka að gera þessum
hermönnum ljósan muninn á æf-
ingu og veruleika. En hins vegar
má ekki leggja of mikið upp úr
þeim, því þetta er, þrátt fypit allt.
Harkaleg yfirheyrsluaðferð — einn liður í heilaþvottinum.
auðsýnd þegar út í hart er komið,
og því bezt að vera við öllu búinn.
Að æfingunni standa heæmenn,
sem hafa verið sérlega þjálfaðir til
að stjórna slíkum yfirheyrslum.
Spurningin er einfaldlega þessi:
Hvað getur einn maður þolað mik-
ið af andlegum píslum?
Þessari spurningu eiga þessir 30
flugmenn að svara, þ.e.a.s. ef þeim
tekst ekki að sleppa úr greipum
Látnir þola ógn og
píslir - reynt að
lama siðferðis-
þrekið
★—□—★
æfingin stendur yfir. Og það er
leitarmanna þessa þrjá daga, sem
ekki gert ráð fyrir að þeim takizt
það. Eltingaleikurinn er saklaus-
■asti liðurinn. Það er heilaþvottur-
inn og það sem honum fylgir, sem
þeir kvíða mest. Og það er beðið í
ofvæni eftir úrslitunum á hærri
sem lægri istöðum.
Raunveruleikinn verri
Auðvitað er ósköp barnalegt að
ímynda sér, að pyndingum og písl-
um af öllu tæi verði ekki beitt í
stríði. Og vitaskuld er hárrétt að
undirbúa það fólk í vamarliðinu,
aðeins æfing en ekki blákaldur
veruleikinn.
Hins vegar er á galli á gjöf
Njarðar, að þeir, sem gefast upp í
æfingu sem þessari, verði svo al-
teknir vanmetakennd, að þeir bug
ist einnig þegar á hólminn er kom
ið. íþróttamaður, sem æfir sig of
mikið, svo að hann missir styrk
sinn að einhverju leyti, hlýtur jafn
framt að missa sjálfstraust sitt að
meira eða minna leyti. Sama gæti
komið fyrir þessa flugmenn. Og þá
væri verr farið en heima setið.
Heimsmeistarmn
flýrundanskött
um til Genfar
NTB-Genf, 18. sept. — Inge-
mar Johannsson heimsmeist-
ari í hnefaleik, ætlar að setj-
ast að í Genf, líklega til að
forðast skatta.
Ingemar var í Genf í da-g og
umsetinn af blaðamönnum. Hann
kvaðst hafa fengið sér íbúð í miðri
horginni, en síðar myndi hann ef
til vill byggja sér villu í útjaðri
hennar. Ekki kvaðst hann myndi
gifta sig á næstunni. Keppni hans
og Pattersons myndi sjálfsagt fara
fram á næsta ári í Bandaríkjun-
um. Hann brosti og yppti öxlum,
er fréttamenn spurðu, hvort hann
væri að flýja undan sköttum til
Genfar.