Tíminn - 24.09.1959, Blaðsíða 9

Tíminn - 24.09.1959, Blaðsíða 9
t í MIN N, fimmtudagiun 24. september 1959. @ >lYSE LITTKEn- Syndafall O o o o o o o 22 — Ekki skil ég hvers vegna Lassi á aS fara á lögfræði- skrifstofu, segir Mafalda nöldr andi. — Það' er vafasamt fyrir tæki. — Það er ekkert vafasamt, segir Karin örg. _ Það er allt undir starfsmanninum sjálfum komið. — Eg hlakka til að komast að hjá Till, segir Lars á sinn rólega hátt. Hann legg ur frá sér kaffibollann og snýr aftur til bókanna. — Það er aldrei, segir Maf alda og horfir móðguð á eft ir honum. Svo snýr hún sér að Karinu: — Þessi ungfrú Lönngren, sem þú talar svo oft um, það er nú meira kerlingarfíflið. Það er hörmung að heyra allt þvaðrið í henni um „betri heim.“ — Þú ættir að vera henni sammála, eins og þér er illa við allt sem karlkyns er. — Eg þoli ekki svona kven réttindakerlingar. Þær standa á öndinni af öskrum um betri hei-m handa konunum, en eru reiðubúnar að bíta nefið af hverri einustu meðsystur sinni. — Er það svo slæmt? — Já, þaö er svo slæmt, and skotinn eigi þaö. Og hvað karlmennina snertir, er aðeins um tvo eiginleika að ræða: Hé gómaskap og eigingirni. — Er ekki að koma vor? spyr frú Morenius til þess að reyna að beina umræðunum inn á aörar og heppilegri brautir. — Bara að maður ætti þá eitthvað almennilegt til að vefa í, nöldrar Mafalda. — Þú átt gráu drgtina . . . — Hún er frá þvi i hitti fyrra . . . _ Hún er samt samkvæmt tizkunni í ár og fer þér prýö isvel, segir Karin. — Og nú á timum er ekki hægt að fá ný föt á hverju ári. _ Þú getur trútt um talaö, sem kaupir þér fatahauga bæði vor og haustí En það eru ekki allir eins og þú . . . __O, það kemur haust aft ur fyrr en þú veizt af, og þá getur þú aftur skrýðzt þinni elskuðu úlsterkápu og brúna pelsinum, segir frú Morenius til málamiðlunar. — Mínum ástkæra úlster! Það er ekki mikið eftir af hon um. ög pelsinn er orðinn eins og í'otta með flösu . . . — Já, ég veit ekki hvað við eigum að gera við vorið, segir systir hennar og andvarpar. — Og ekki rneð haustið og vet urinn heldur . . . Bæði Karin og móðir hennar eiga enga ósk heitari en þá, að Mafalda hypji sig og það sem snarast. En Mafaida sit ur sem fastast. Og hvorug þeirr fær af sér að biöja hana að fara. Með stöðugu nöldri og kröfum hefur henni heppn azt að gera sig að ógnvaldi hússins. Segi einhver eitthvaö óviðurkvæmilegt við hana fér hún skemmstu ’eið i rúmið og hrærir sig hvergi. Og það er það versta, sem fyrir getur komið, því þá heimtar hún alls konar beina sólarhring inn út. Og hún borgar sína vist eins og aðrir gestir. Frú Morenius rís á fætur. Hún verður að líta eftir ein um dvalargestinum, sem er las inn. Þegar dyrnar lokast á eft ir henni, segir Mafalda: — Bara ef Anna vildi hafa svipaða umhyggju og ást á mér og Lassa og hinum, sem búa hér. Hún snattar fyrir þá og dekrar svo manni liggur við uppsölu af því að sjá það. Hún hugsar ekki um annað en græða. Karin hefur ekki styrk fil.að hiusta á nöldrið í Maföldu 'léngur. Þess vegna bryddar hún upp á efni, sem hún veit að Mafalda er veik f yrir: —Hvað aðhefst þú um þess ar mundir? Skrifaröu eitt- hvað? Mafalda réttir úr sér og svarar leyndardómsfull: — Eg er byrjuð á nýrri skáld sögu. En þú mátt ekki minn ast á þaö við neinn. Hvorki við asnann hann Bengt né Önnu. — Eg skal þegja, lofar Kar in. — Hvaö fjallar hún um? •— Hvað fjallar hún um? — Allt, sem ég skrifa, er byggt á innblæstri. Hugmyndum. Umhverfis hugmyndir og inn blástur læt ég persónurnar hópast og taka á sig mynd. — Fyllir þú söguna með þín um eigin hugmyndum? Um leið og hún lætur þetta út úr sér, skilur hún hve heimskulega spurningin hljómar. Enda kemur það glöggt fram í svip og svari Maföldu: — Heldur þú, að rithöfund ur geti fyllt bækur sínar með annarra hugmyndum? —Nei, ég meinti bara, að hugmyndir þínar eru venju- lega neikvæðar og svartsýnar. — Sagan verður auðtvitað tætt niður, ef hún verður gef in út, segir Mafalda þungbú in. — Eg ætla að lýsa því, hvernig fegurstu eiginleikar konunnar eru hagnýttir út í yztu æsar: Aðlögunarhæfileik ar, sjálfsfórn, undirgefni, kyn þokki, tryggð, umhyggja. Allt frá upphafi alda hefur kven kynið eýðilagt karlkynið meö þessum eiginleikum og ekkert hlotið fyrir nema erfiði og á- i lag. Á þann hátt er konan 1 sinn eigin böðull. Allir karl ar eru hégómlegir í eðli sínu og vilja ekki vera undirgefnir. Þeir vilja ekki setja sig inn í sálarlíf konunnar. Þeir þurfa þess heldur ekki. Þeir fá vilja sínum framgengt án þess . . . og mæöur þeirra styðja þá og kenna þeim frá blautu barns beini, bara að taka og taka, heimta og heimta . . . — Þú getur ekki gert þannig upp á milli kynjanna . . . — Ert þú kannske bók- menntagagnrýnandi? spyr Mafalda snögg upp á lagiö. — Nei, en góðum og slæm um eiginleikum er nokkurn veginn jafnt skipt milli allra. — Já, en ég er að reýna aö útskýra hvernig hinir góðu eiginleikar konunnar eru mis skildir og útnýttir. Eg er ekki að halda þvi fram, að karlinn sé í eðli sínu verri konunni. Eg er bara að reyna að koma henni í skilning um, að það er heimska að láta gernýta sig þannig. Konan á að beita sömu aðferð og karlinn: Halda fast í virðingu sína. En hún getur það ekki, því guð lagði einu sinni þessi álög á hana: Undirgefni og umhyggju, að lögunarhæfileika og þolin- mæði. Þegar guð skapaði konuna var hann illur. Hann lagði á hana syndafall. Syndfall í þeim skilningi, að hún liggur á hnjám fyrir karlinum og biður hann að éta með sér á vöxtinn af skilningstré góðs og ills. Þess í stað hefði hún átt að láta hann krjúpa og biðja hana um hann. Þá hefði syndafall og knéfall ekki ver ið bundið jafn órjúfanlegum tengslum. — Eitthvert misferli hljóta að vera í sögunni? — Eg ætla að lýsa hjóna- bandi. Karlinn kann ekki að taka á móti og varðveita þau ómetanlegu' verðmæti, sem kona hans í allri sinni undir gefni og ást hefur og vill gefa honum. Þar fyrir utan er ekk ert aö honum að finna. Hann er alúðlegur, vel gefinn, góð ur, vel uppalin, traustur og skyldurækin. En skortir með öllu þann hæfileika, sem allt stendur og fellur með: Hæfi leikann til þess að skilja sál annarra og viðbrögð. Með öðr um orðum: Hann er stór- glæpamaður, glæpamaður af þeirri gerð, sem þjóðfélagið morar af. _ Og hún? — Hún er gáfuð — í vinnu — heims í einkalífi. Hún er af þeirri gerðinni, sem án þess að vita það örfar hina leyndu hégómagirnd mannsins. Hún aðlagar sig, breytist og elskar, svo það er bæði synd og skömm. — Og svo fer hjónabandið út um þúfur? spyr Karin spennt. _ Já. — Hvers vegna? í sama bili kemur frú Mor- enius inn. Mafalda vill ekki, að systir hennar fái pata af því, hvað hún hefur fyrir stafni og flýtir sér að skipta um umræðuefni. Þær sitja þarna um hríð og skrafa saman. Um dvalargesti hjá frú Morenius, um Lars, framtíð hans og próf, um sumaráætlun Curts og Karin ar, um skömmtunarvandræði, um verðhækkanir. Klukkan verður tíu og Mafalda sýnir ekkert fararsniö á sér. Hún hringar sig á legubekknum og notar hvert tækifæri til þess að berja lóminn. Svo er að heyra, sem tóbaksskömtunin hafi rænt hana síðustu leifum lífslöngunnar. Þessir smá- munir sem skammtaðir eru, draga engan neitt. Karin hefði svo sem getað fengið sér tó bakskort og gefið Maföldu. Karin reykir ekki . . . Hefur Curt heldur ekki tekiö kort? .... ppariö yður Uaup á milli margra. verzlanaí •AV.V.'.V.V.'.V.V.V.WAV.V.V.V.V.VAWAV.V.'.W.V í Við bjóðum yður þetta frábæra kostaboð: Þér fáið tvo árganga — 640 bls. — fyrir 55 kr., er þér gerizt áskrifandi að Tímaritinu SAMTÍÐIN sem flytur ástasögur, kynjasögur. skopsögur, drauma- ráðningar, afmælisspádóma, kvennaþætti Freyju með Butterick-tízkusniðum, prjóna- og útsaumsmynztrum, mataruppskriftum og hvers konar holiráðum. — I hverju blaði er skákþáttur eftir Guðmund Arnlaugsson og bridgeþáttur eftir Árna M. Jónsson en auk bess úrvals- greinar, getraunir, krossgáta, viðtöl, vinsælustu dans- lagatextarnir o. m. fl 10 blöð á ári fyrir 55 kr. og nýir áskrifendur fá einn árgang í kaupbæti, ef árgjaldið 1959 fylgir pöntun. Póstsendið í dag eftirfar- andi pöntunarseðil: Ég undirrit . . óska að gerast áskrifandi að SAMTÍÐ- INNI og sendi hér með árgjaldið 1959, 55 kr. (Vinsam- legast sendið það í ábvrgðarbréfi eða póstávísun) Nafn . Heimili Utanáskrift okkar er: SAMTÍÐIN, Pósthólf 472, Rvík. 'AVAV.VAV.VAV.V.VAVAAV.V.V.VAV.VAVAVAV TERYLEN E skyrtan Fæst hjá okkur. HERR A P E I LD Austurstræti 14. — Sími 1-23-45. ú ÖtlUM HBUM! -ALAstnrstrætá WJVAVAV.VAVASV.VVAVAVA'A^V.VAWWASVAí Kominn heim JÓNAS SVEINSSON, læknir. VAVW.VAVAV.VAVAVAVAVAV.V.V.V.WAV.VAV Tilboð óskast í kranabifreið, dráttarbifreið, vt rubifreið og sendi- ferðabifreiðir. Bifreiðir þessar verða til sýnis í Rauðarárstígsporti við Skúlagötu þriðjudaginn 25. þ. m. kl. 1—3. Tilboðin verða opnuð í skrifstofu vorrí kl. 5 sama dag. Eyðublöð fyrn- tilboð verða afhent á útboðsstað. Sölunefnd varnarliðseigna. VWAAW.W.VAVWAV.V.VAW.WAWAW.WA Innilega þakka ég þeim, sem sýndu mér vinarhug á 75 ára afmæli mínu 16. þ. m. með heimsóknum, gjöfum, blómum og skeytum. Lifið heil. !• Stefán Jónsson, Hlíð. Hugheilar þakkir öllum þeim, er sýndu mér hlý- hug og vinsemd á sextugsafmæli mínu. Lifið heil. t - I Guðjón A. Sigurðsson, Gufudal. A1

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.