Tíminn - 30.09.1959, Side 6

6
Útgefandl: FRAMSÓKNARFLOKKURIHB
Ritstjóri og ábm.: Þórarmn Þórarinawa.
Skrifstofur i Edduhúsinu tíQ Llndargáta
Simar: 18 300, 18 301,18302,18 303,1830» eg
18 306 (skrifst., ritstjómin og blaOamen*).
Augiýsingasími 19 523. - AfgreiBslan 13 m
Prentsm. Edda bi. Slml eftir ki. 18: 13 Ml
Einstæður skriðdýrsháttur
ÞAÐ hefur eölilega vakið
gremju íslendinga, að varð-
maður á Keflavíkurflugvelli
beitti íslenzka flugþjónustu-
menn nýlega því ofbeldi að
láta þá leggjast á magann og
liggja þannig í óhægum
stellingum alllanga stund.
Það hlýtur þó að vekja sízt
minni gremju manna, að til
skuli vera háttsettir menn í
þjóðfélaginu sem af ein-
skærri undirgefni leggjast á
magann frammi fyrir yfir-
mönnum hins erlenda varn-
arliðs og votta þeim þjónustu
semi sina á þennan og ann
an hátt.
Vissulega er það engu lík-
ara en aðalritstjóri Mbl. hafi
skrifað forustugrein blaðsins
í gær liggjandi á maganum
frammi fyrir hinum erlendu
valdamönnum, en í stað þess
að vera með útglennta fing-
ur, haft penna í hendi til
þess að skrifa varnarskrif
fyrir þann yfirgang, sem ís-
lendingar hafa orðið fyrir af
hálfu varnarliðsmanna und
anfarna mánuði.
í ÞESSU varnarskrifi rit
stjóra Mbl. er því haldið hik
laust fram, að þeir aðalá-
rekstrar, sem orðið hafa á
Keflavíkurflugvelli undan-
farna mánuði, séu að kenna
íslenzkum embættismönnum
en ekki yfirmönnum varnar
liðsins. Um áreksturinn við
flugvallarhliðið, þegar varn
arliðið beitti ísl. lögregluna
ofbeldi, segir Mbl. m. a.:
„Látið var dankast að
koma varnarliðsmönnum í
skilning um, að þeir yrðu að
lúta ákvæðum íslenzkra
áfengis- og umferðarlaga.“
Hér er farið með hrein ó-
sannindi til þess að reyna að
afsaka ofbeldi yfirmanna
varnarliðsins.- Samkv. varn-
arsamningnum, en ákvæði
hans eiga yfirmenn varnar-
liðsins að sjálfsögðu að
þekkja, ber þeim að hlýða
íslenzkum lögum og ætti
ekki að þurfa að brýna það
sérstaklega fyrir þeim. Þessu
til viðbótar má geta þess, að
alveg sérstaklega var búið að
kynna fyrir þeim umferðar-
lögin og það ákvæði þeirra,
sem hér var deilt um. Varnar
liðið hafði því enga afsökun
fyrir ofbeldi þess við lög-
regluna, og verður vissulega
ekki lengra sokkið í skrið-
dýrshætti en þegar Mbl. reyn
ir að skrifa þennan árekstur
á reikning ísl. embættis-
manna.
í SÖMU grein Mbl. er einn
ig reynt að afsaka ofbeldið
við starfsmenn flugþjónust
unnar með því, að „vanrækt
hafi verið að kynna varnarliö
inu íslenzka einkennisbún-
inga og kveða á um þýðingu
þeirra.“ Vitanlega þekkja yf
irmenn varnarliðsins ein-
kennisbúninga flugþjónust-
unnar og vita þýðingu þeirra.
Það er svo hlutverk yfir-
mannanna, en ekki ísl. emb
ættismanna, að skýra undir-
mönnum sínum frá þessu. ísl.
embættismönnum verður því
ekki kennt um, ef varðmað-
ur sá, sem beitti starfsmenn
flugþjónustunnar ofbeldi,
hefur ekki fengið um það
upplýsingar frá yfirmönn-
um sínum.
ÞAÐ er vissulega ekki von á
góðumm endurbætur á þess-
um niálum, þegar varafor-
maður Sjálfstæðisflokksins
og aöalritstjóri Mbl. leggst
þannig hundflatur fyrir hinu
útlenda valdi, og hvitþvær
það af öllum yfirgangi og
skrifar hann einhliða á reikn
ing ísl. embættismanna. Slík
ur skriödýrsháttur veikir
ekki aðstöðu hinna íslenzku
embættismanna, heldur býð
ur heim auknum yfirgangi
af hálfu varnarliðsins. Vissu
lega er það ekki um að saka,
ef það gengur hér á lagið.
Þjóðin fordæmir nú þá
íslendinga, er stóðu við hlið
danskra kaupmanna, þegar
ísl. embættismenn voru að
reyna að rétta hlut landa
sinna. Á sama hátt þarf þjóð
in nú að fordæma atferli
þeirra manna, er reyna að
réttlæta yfirgang varnarliös
ins og skella skuldinni með
öllu ranglega á íslenzka emb
ættismenn. Skriödýrsskrif
Mbl. mega líka sannarlega
gera henni það ljóst, að meö
auknum völdum Sjálfstæð
isflokksins kallar hún yfir
sig aukinn erlendan yfirgang.
Pólitísk ofsókn
BLÖÐ stjórnarflokkanna
hafa enn ekki gefið neina
skýringu á brottvikningu
þeirra Tómasar Árnasonar
og Hannesar Guðmundsson
ar úr varnarmálanefnd. Þau
verða þannig að játa, að hér
sé eingöngu um pólitíska of-
sókn að ræða, jafnframt því,
sam hér er verið að ýta und-
ir yfirgang af hálfu varnar
liðsins. Á sama tíma og hinn
ameríski yfirmaður, sem bar
aðalábyrgð á helztu árekstr
unum undanfarið, er lækkað
ur í tign af stjórn Bandaríkj
anna, eru þeir íslendingar,
sem áttu í samningum við
hann, flæmdir úr starfi af
ísl. ríkisstjórninni. Slíkt mun
vafalaust hafa sín áhrif á
viðhorf varnarliðsins í fram
tíðinni.
íslendingar hafa jafnan
sýnt andúð sína á pólitískum
ofsóknum. Þeir hafa ekki
sama hugarfar og Alþýöu-
blaðið, sem býsnast yfir því,
að það skuli vera mönnum
hneykslunarefni, að „ungum
Framsóknarmönnum" sé vik
ið úr starfi, þótt sakir séu
ekki fyrir hendi. Sem betur
fer, er slíkur hugsunarháttur
þjóðinni framandi. Það mun
flokkur Guðmundar í. líka
greinilega finna í kosningun
um 25. og 26. okt. næstk.
Þeim fjölgar stöðugt,
flokkinn til forystu
„Það kom í Ijós í kosningunum í vor og þeir verða sífellt
fleiri, sem gera sér það íjóst, að eina leið umbótasinnaðra
vinstri manna í landinu til þess að koma í veg fyrir yfirgang
Sjálfstæðisflokksins er að fylkja sér um Framsóknarflokkinn
og veita honum þann herzlumun, sem hann vantar nú til
þess að verða svo sterkur, að íhaldsöflin geti ekki boðið hon-
um byrginn. Hann er eini flokkurinn, sem getur haft forustu
gegn íhaldinu, sterkasti andstæðingur íhaldsins með heil-
steypta og frjálslynda umbótastefnu/' sagði Eysteinn Jóns-
son, á mjög fjölmennum fundi Framsóknarmanna í Keflavík
í fyrrakvöld, þar sem hann ræddi stjórnmálaviðhorfið.
Eystelnn Jónsson hóf mál sitt
með því að minna á, hvernig kjör
dæmabreytingunni hefði verið
komið á s. 1. vor. — Það var gert
með klækjum, sagði hann, og ég
vil aðeins nefna tvennt því til
rökstuðnings. Þeil’, sem að breyt
ingunni stóðu, dembdu henni yfir
þjóðina fyrirvaralaust og kjör-
dæmaflokkarnir settu kjósendur
sína í þá isjálfheldu, að verða ann
að hvort að kjósa gegn flokki sín
um, ef þeir voru á móti málinu,
eða kjósa gegn málinu ef þeir
mátu hollustu við flokkinn meira.
í öðru lagi var beitt hreinum
klækjum í kosningabaráttunni.
Flokkarnir villtu um fyrir kjós
endum og sögðu í sífellu, aQ kjósa
ætti um allt annað fremur en
kjördæmamálið. Framsóknarflokk
urinn sagði hins vegar eins og
satt var, að kosningarnar hlytu að
snúast um það fyrst og fremst,
þar sem aukaþingið mundi vart
fjalla um önnur mál.
Með þessum klækjum tókst
þríf’okkunum að ná meirihluta fyr
ir málinu og koma í veg
fyrir að hinn raunverulegi
þjóðarvilji kæmi fram. Fram-
sóknarmenn vildu og hafa
viljað frá upphafi, að þessi mál
yrðu skilin frá öðrum málum og
aðstaða fengist til þess að kjósa
um þau ein, ;svo að hinn rétli
þjóðarvilji kæmi fram.
Framhaíd kjördæma-
baráttunnar
En nú eftir kosningar og auka
þing er mönnum betur ljóst, hvern
ig þessar aðferðir voru, hvað
það var, sem raunverulega gerðist,
og hve þar var ódrengilega að
unnið. Og þeir eru margir, sem
ekkz komu til fyligis vi|3 Fram
sóknarflokkinn í vor, en nnuiu
gera þuð núna, eznmitt í mótmæla
skyni víð þessar aðfar:r. Og þeir
menn eru vandfundnir, sem stóðu
í fyrsta sinn með Framsóknar-
flokknum í vor vegna þessa máls
en víkja nú frá því til þess að
verðlauna hina flokkana fyrir kjör
dæmaránið.
Mönnum er yfirleitt ljóst, að
málið er ekki klappað og klárt.
Baráttunni er ekki lokið um
byggðastefnuna í kjördæmamál-
inu, enda var það skýrt tekið fram
af þríflokkunum í vor, að þá væri
aðeins um áfanga að ræða, þeir
mundu halda áfram baráttunni fyr-
ir því að miða stjórnarskrána ein
göngu við flokkanna, en lókamark
ið í því er landið eitt kjördæmi.
En margir munu lítt kæra sig
um, aQ fá yfir sig næstu dembu í
kjördæmamálinu með sama hætti
og í vor, og það er aðeins ein
leið til þess að koma í veg fyrir
það — að styðja Framsóknarflokk
inn áfram og í vaxandi mæli.
í haust er því um að ræða fram
haldsbaráttu í síjóniskipiínarmál
inu, og það hefur aldrei verið
meiri nauðsyn á þvi en nú fyrir
þá a!ð fylkjg sér saman, sem
vilja styðja byggljastefnuna en
eru á móti flokkastefnunni.
Samsærið gegn
vinstri stjórninni
Þessi barátta þríflokkanna fyr
ir þeim áfanga, sem þeir telja
sig nú hafa náð í stjórnskipunar
málinu, á sér nokkurn aðdraganda,
sagði Eysteinh Jónsson. Fyrsta
iskrefið var auðvitað að víkja
Framsóknarflokknum til hliðar,
og til þess þurfti að fella vinstri
stjórnina. Um það verk tóku hönd-
um saman við íhaldið kommúnist
ar undir forystu Einars Olgeirs
sonar og hægri kratar. Sú barátta
er kunn og bar þann árangur, að
þessi öfl settu vinstri stjórninni
alveg s'tólinn fyrir dyrnar í efna
hagsráðstöfunum, einmitt í þann
veginn sem traustur grundvöllur
var að myndast í þessum efnum.
En meðan verið var að koma
kjördæmabylíingunni á, varð að
sjá me?j einhverjum hætti fyrir
stjórn landsins, því þessi öfl voru
ekki þá reiðubúin til- þess stjórn
arsamstarfs, sem á að verða árang
ur kjördæmabyltingarinnar.
Þá var Það „snjallræði“ fund
ið upp, að Sjálfstæðisflokkuriíin
myndaði AlþýSwflokksstjórnzna.
Kommúnistar þóttust vera á
móti henni fyrst, en eftir því sem
lengra leið, varð samstaðan meiri.
Þessir flokkar höfðu algera sam-
stöðu á sumarþinginu, og þá var
þróunin svo langt komin, að Ein
ar Olgeirsson kvað upp þann úr
skurð, ag hægt væri að mynda
vinstri stjórn með íhaldinu.
Á meðan situr Alþýðuflokks-
stjórnin og á að hanga fram yfir
kosningar. í örvæntingu sinni
grípur sú stjórn nú til þeirra
blekkinga, að hún hafi gert ráð
stafanir til að stöðva verðbólguna.
Og allt er þetta auðvitað gert á
ábyrgð Sjálfstæðisflokksins.
En „úrræðin" eru fyrst og
fremst stórkostleg aukning á út-
flutningsbótum og niðurgreiðslum.
Hér er um að ræða mikið á
þriðja hundrað milljónir! !
En hvernig .skyldi mæta þess
um óskapa framlögum? Þar er
um að ræða einkum þessi „úr-
ræði“:
1. Niðurskurð á verklegum
framkvæmdum.
2. Eta upp greiðsluafgang rík
issjóðs frá 1958.
3. Fly/tja inn lúxusvörur og ann
an hátollavarning í nokkra mán
uði fyrir gjaldeyrinn en láta nauð
synjavörur sitja á hakanum.
4. Draga á eftir >sér slóðan þeg
ar búið væri að éta upp afgang
ana.
Þannig skyldi fleyta sér nokkra
mánuði, eða fram yfir stjórnar
skrárbreytinguna og tvennar kosn
ingar.
Uppbæturnar hafa stórum auk-
izt frá því sem gert var ráð fyrir
í vor. Til frambúðar fær þetta alls
ekki staðist. Strax í vetur rekur í
algert strand og verður nýrra
ráðstafana þörf. Það verður ekki
til frambúðar lifað á því að éta
út greiðsluafgang frá í fyrra eða
því að lofa uppbótum fram í
tímann.
Þetta kalla stjórnarflokkarnir
Fylgisauknin:
nýja leið tif
svo að verðbólgan hafi verið
stöðvuð.
Stíflugerðin
Aðgerðir þessar eru hliðstæðar
því, að stífla væri gerð í stór
fljót, án þess að ætla þvi nokkra
eðlilega framrás. Fyrir neðan stífl
una þornar að vísu í bili, meðan
vatnið safnast fyrir ofan hana, en
brátt skellur vatnið yfir stífluna
og fljótið verður jafn óbeislað
sem fyrr, eða jafnvel verra við
fangs.
Að kalla slíkt varanlega;stöðvun,
ér álíka þjóðholl staðhæfing og
fólk væri hvatt til þess að taka
sér bólfestu neðan við slíka stíflu,
meðan vatnið safnaðist fyrir ofan.
Þessar blekkingar eru svo blygð
unarlausar, aQ jafnvel Sjálfstæð
isflokknum blöskrar, og sjást að-
varanir í Mbl. upp á síðkastið um
að taka þeíta ekki alvarlega. Ekki
megi líta á þetta sem varanlegar
ráðstafanir, nýjar þurfi að koma til,
ef-tir kosningar. íhaldið þorir ekki
annað en vara við þessu.
Sannleikurinn er auðvitað sá, að
verðbólgan hefur því miður ekki
verið stöðvuð, og því miður verð
ur nýrra ráðstafana þörf, og
þettn fálm kemur þjóðinni þá í
koll.
En annars hafa Sjálfstæðisflokk
urinn og Alþýðuflokkurinn auð
vitað lagf á þág og leggja á það.
höfuðkapp að leyna ástandinu fyr
ir landsmönnum og fela svikamyll
una.
r
A að beita einstakar
stéttir rangindum?
Gerræðiígarðbænda
Einn liðurinn í þessari svoköll
uðu „S'töðvun" eru bráðabirgðalög
in um verð landbúnáðarvara. í
gildandi lögum um verðlagningu
landbúnaðarvara er svo kveðið á,
að verði ágreiningur með fulltrú
um neytenda og framleiðenda,
skuli hagstofustjóri skera úr sem
oddamaður í eins konar gerðadómi,
Þegar stjórnin gerði efnahags
ráðstafanir sínar s. 1. vetur lá
þá strax fyrir, að bændur áttu a3
fá nokkra hækkun á þessu hausti
vegna hækkunar verkamanna-
kaups árig áður. Þetta áttu bænd
ur inni fyrir liðinn tíma.
Talið var af okkur réttlátt, að
þessi hækkun yrði þá þegar fek
in inn í verðið, en stjórnarflokk
arnir sögðu að þetta mundi leið
rétt í hausf og hétu báðir háíðlega
þeirri leiðréttingu.
Svo kom ágreiningur «pp með
fulltrúum neytenda og framleið-
enda og fulltrúar neytenda gengu
úr samninganefndinni. Við Fram
sóknarmenn höldum því fram, a g
þá hefði verið eðlilegast, að
stjórnin hlutaðist til um að gerð
ardómurinn yrði starfhæfur svo
að hann fengi skorið úr ágreiningn
um. En þá þóttist stjórlvin sjá,
að áður viJurkenndar réttur
bænda hlyti fram að ganiya og
kom því í veg fyrir sfarf gerða
dómsins með því að gefa út bráða
birgðalcigin um áð binda landbúa
aðarverðið.
Fyrst var mörgum spurn, hvern
ig í málinu lægi. En menn þurftu
ekki lengi að vera í vafa um það.
Forsætisráðherra birti yfirlýsingu
um að málið hefði verið borið und
ir Sjálfs'tæðisflokkinn. Sjálfstæðis
flokkurinn endurnýjað stjórnar-