Tíminn - 26.01.1960, Qupperneq 9

T í MIN N, þriðjudaginn 26. janúar 1960.
9
__ELski'ð þér þennan tmn- 1
usta yðar? spuröi Marteinn
Charles Garvice:
ÖLL ÉL BIRTIR
UPP UM SÍÐIR
enn á ný með dæmalausri
þrákelkni.
— Já, það held ég svaraði
hún vandræðalega, og skildi
sízt í, að henni lá við að fara
að gráta. — Okkur þykir veru
lega vænt hvoru 'um annað,
megið þér trúa. — Henni varð
orðfall og furðaði' hún sig á
því að hún skildi ekki geta
sagt annað en þetta sama upp
i aftur og aftur.
í rauninni' meira föðUr minn _ já, ég skil það, sagði
og G-uy bróðir minn en mig Marteinn, og lei't nú loks af
sjálfa, svarað hún vitandi vel henni, þvi að hann þóttist nú
að það var eini vegurinn til vita fyrir víst, að grunur sinn
þess að leiða huga Marteins hefði við rök að styðjast, og
frá andstreymi sínu, að fara ag hún hefði heitbundist syni
að segja honum frá sínum eig auðmannsins til þess að koma
in högum. j í veg fyri'r að faðir hennar
. — Segið mér allt eins og yrði hrakinn burtu af óðali
það er, sagði Marteinn. j sínu, og af því að hún ímynd-
Rósamunda hikaði lítið eitt aði sér að Tom mundi reynast
en sagði honum síöan af harö íafn góður eigi'nmaður sem
iskyldi vera búið að svipta og ónærgætni Hassels, kunningi. Að öðru leyt var
liann allr lífsgleði í °S að hann hefði' hófað að henni alls ókunnugt enn sem
tt - .... , ... . Isegja upp veðinu, því að hún komið var, hvað veruleg ást
„ Vi lj°P a eftir h°ni™ og , vissi fyrir víst, að Marteinn vseri, efti'r allri frásögn henn
Sf„s * han,ue«im„„dift„„atií;sam®armes arastema.
I umþeim ,og vorkenna föður —Og segið mér nú eitthvað
~ Marteinn, sagði hún, og 'hennar að þurfa að hrekjast af mótlæti þvi sem yður hefur
glaðnaði yfir honurn við rödd frá föðurieyfð sinni, er fylgt borið að höndum, Marteinn,
hennar, en ekki leit hann þó hafði ættinni' mann fram af sagði hún, og var feginn að
við — Martefnn! sagði hún maiini. Hún talaði um þetta hann horfði ekki lengur á
aftur og inmlegar. Eg hef eins og það væri þegar orðið, hana sömu rannsóknaraug-
hoðið yður vmáttu mína, ætl- og varð það til þesSi að með unum.
lö þér að hafna henni'? Marteini vaktist upp hug- | Hann reis snögglega á fæt
Hann hikaði við áður en mynh ein> sem han nbjóst ur og vakti seppa af værum
nann snen sér við og leit fram þegar til að rannsaica, hvort óraumi um veiðar og kjöt-

19
Hann tók aftur ofan fyrir
lienni, og snéri sér undan ei'ns
og hann óskaði að samtali
þessu væri lokið, en hún
Shorfði á eftir honum með táx
in í augunum. Sárnaði henni
hranaskapur hans, en vor-
kenndi honum þó, og fannst
það hörmulegt, að mótlæti
það, senr hann hafði' mætt í
hinni löngu fjarveru sinni,
an í hana.
hefði við rök að styðjast.
krási'r.
— Þér
— Nei, það geri ég ekki _ \ _ Þér verðið of sein til
Rósamunda — hvernig ætti' eitthvað af trúlofun vð morgunverðar svaraði hann
ég að geta það? sagði hann seg0ja eittÍTt út af - Raunasaga mín get
* ■ ar? spurði hann þegar hun ut xc^unasaga uun gcu
■ vinmæií vftn - v h-' ao ‘ ,<ls virtist hafa lokið máli sínu. j ur óeoið betri tíma það er
aö vmmæli yöar væn sprott- 1 ekkert hætt viö að hún gleym
In af augnabliks. meðaumkv- Rósamunda roðnaði við og igt fyrst um sinn hvort eð er.
•un, og þér mynduð sjá eftir feit undan; En. hann fekk .a , Henni sárnaði þessi útúr-
Öllu saman þegar frá liði'. hana’ og tek hun Þa að segja snúnmgur hans, þvi að henni'
— Hvers vegna ætti ég aö honurn allan. aðdragandann fanngt hann vilia hrincla
sjá eftir því? spurði hún með að tlulofun smm, og bar ort henni frá sér fyri.r fullt og
ékaía.— Ek hef ávallt verið a- I allt og grunaði hana sízt, að
yinur yðar, Marteihn, ef þér — Eg er trúlofuð Tom hann hafði aldrei þráð vin_
aðeins hefðuð’ viljað minnast Gregson, sagði hún en dttu hennar jafn heitt og nú,
þess, og er' sami vinur yðar hann er sonur herra Gregson þo að honum væri nú meg
enn, e f þé'r viíduð þýðast þaö. sem keypti Greymere höilina. öllu meinað að iata tilfinning
Þér segist hafa orðið fyrir mik Við Tom höfum verið trúlof ar sinar gagn-vart henni í Ijós.
illi mæðu, og sé bezt að þér uð í viku, og erum mjög á- Hafði honum orðið það ijóst
berið þá byrði einn, en hún nægð hvort með annað — sér á meðan hann sat þarna og
verður íéttari ef tveir bera lega ánægð — ogunnumhvort hnrfði a hana að hann hafði
hana. Eg hef líka áhyggjur öðru, skal ég segja yður — jf raun og veru ávallt elSkað
liokkrar, og_ vifdi gjarnan Hún þagnaði skyndilgea, þessa stúlku Hún var antaf
Jeita athvarfs og ráða til yöar því að hann starði' á hana f huga hans, þegar hann hugs
ef ég mætti, eins og fyrr á eins og hann ætlaði að kom- aði heim til Englands, og hið
tímum, þýf að ég er ekki eins ast fyrir leyndustu hugsanir piná sem at knúið hann til
Einþykk og þér, Marteinn. hennar. I að snúa heim afturi var vonin
’ Hann brosti við henni og — Tom er allra bezti piltur, um að fá að lita hana enn a
gladdist í hjarta sínu yfir því, hélt hún áfram, en lei't und- ny> þó að hann byggist ekki
að enn þá skyldi finnast ein an til þess að forðast rann- við að verða ástar" hennar
jnanneskja í veröldinni, sem sóknaraugu hans. . lnokkurn tima aðnjótandi.
isýndi honum alúð og vinar- — Elskið þér hann? spurði Hann tók bllðlega um báðar
þel, öðrum eihs einstæðing Marteinn, og gerði þannig ho„Hlir k2:-nar og horfði á
og honum fannst hann vera. enda á lofræðu þeirri, sem hana
— Eigum við að ganga inn i hún ætlaði liklega að fara að
rjóðrið? spurði Rósamunda og halda um Tom.
leiftruöu augu hennar af á- Rósamunda .var í vandræð að þér elskið unnusta yðar,
liægju, þegar hún sá að hann um meö svarið, því að hún áðm, en þér gangið að eiga
féllst á þaö. hafði ekki ei'nu sinni gert hanp
Þau gengu þá ihn í rjóður sjálfri sér grein fyrr þessu. Að' svo mæitu sneri hann
eitt, þar sem þau höfðu lifað Hún hafð ávallt verið vön því yið og skildi hana þarna eft
inargar ánægjustundir í fyrri í fyrri daga, að bera öll sín ir en°hún mændi á eftir hon
tíaga. Settust þau þar á trjá- vandamál undi'r sinn gamla
Tilboð óskast
í nokkrar Dodge Weepon bifreiðir er verða til
sýnis í Rauðarárporti við Skúlagötu fimmtudag-
inn 28. þ.m. kl. 1—3.
Tilboð verða opnuð í skrifstofu vorri kl. 5
sama dag. f
Eyðublöð fyrir tilboð verða afhent á útboðsstað.
Sölunefnd varnerliðseigna
ALLT Á SAMA STAÐ
cuhmpmu
KE¥AF?KERT§i*
fáanleg í alla bíla
Öruggars ræsing, meira afl og aílt a<S
10% eldsneytissparnaí5ur
Egill Vilhjálmsson hi.
Laugavegi 113. — Sími 22240,
V!
rndá, sagði hann,
þér verói'ó aö vita fyrir víst
♦:>:>;>;>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>:>;>:>:>rof:>:>:>:>;>:>:>r«
Jörðin Svínhólar
r
í Lóni, Bæjarhreppi, Austur-Skaftafellssýslu, er
til sölu og laus til ábúðar í næstu fardögum. Á
jörðinni er 9 ha véltækt tún og 9 ha þurrkað
land, gott til garðræktar. Fjárhús fyrir um 300
fjár. Hlöður fyrir um 500 hesta af heyi. Góð
silungsveiði í Lóninu og ánni. Hvort tveggja rétt
við túnið.
Nánari upplýsingar veitir eigandi og ábúandi
jarðarinnar, Ásgeir Júlíusson. — Einnig veittar
upplýsingar í síma 24595 eftir kl. 6 síðd. dag-
lega.
um spyrjandi augum, og
bol einn, en hundurinn sett- vin, Martein, en aldrei hafði skildi ekkert j því hvað hann ;
ist við fætur þeirra. henni komið slikt til hunar gat verið hæði bliður og kald '
— Þér farið fram á að mega gagnvart Guy bróður sínum, ranalegl,r i senn.
hafa hlutdeild í ármæðu því að hún hafö aLdrei borið
inihni, sagði hann eftir stund slíkt traust til hans sem Mar
arþögn, en ætli' það' væri ekki teins, eða verið honum eins
betra að þér segðuð mér hvað samrýmd, þó aö Marteinn
yður liggur á hjarta, því það væri talsvert eldri. Þótti
lilýtur að vera miklu léttbær henni þvi mi'kiö i það varið,
ara en það sem á mér hvílir. að verða fyrst til að fagna j
Hver veit nema ég geti orðið heimkomu Marteins, og vildi {
yður að ei'nhverju liði? Það allt gera ti'l að létta honum |
mundi gleöja mig, ef svo yrði hugarstríð hans, og datt alls 1
því að ég. er yður mjög þakk ekki i hug að þaö gæti komið
látur fyrir alúð yðár þó áð ég i neina bága við tilfi'nnngar
virtist taka henni kuldalega, Toms, eða vakið afbrýði hans. j
og væri' hræddur um að ýður Samt sem áður varð henni
kynni að iðra hennar, því að ógreitt um svar við spurningu j
það myndi fylla mæli hör- Marteins, því að hún hafði
jnunga minna. aldrei lagt sömu spurninguna
— Áhyggjur mínar snerta fyrir sjálfa sig.
.... hiáup
a ralRt rnurgra verzknaí
«01
i\ ÖtlUH
W!
- Auaturgr,r5stá
mmmmmMmmmmmmss
Vélabókhaíd hi.
Skólavörðustíg 3. Sími 14927.
Bókhald. Skattaframtöl.
isveinn
'lfiflt
*»
óskast fyrir hádegi. Þarf að haía hjól.
AFGREIÐSLA TÍÖ4ANS
Kveðjuathöfn um móður okkar,
■m-'
Viiborgu Jónsdóttur,
Auðsholti Biskupstungum,
fer fram miðvikudaginn 27. jan. frá Fossvogskirkju, kl. 10,30 áregls.
Jarðsett verður í heimagrafreit að Auðsholti, laugardaginn
þ. m. og hefst athöfnin ki. 1,30 síðdegis.
Systkinin.