Tíminn - 12.02.1960, Blaðsíða 10

10
T í MIN N, föstudaginn 12. febrúar 1960.
í dag er föstudagurinn
12. febrúar
Tungl er í suðri kl. 0.07
Árdegisflæði er kl 5,27
Síðdeg’-sflæði er kl. 17,49.
Morgun-
spjall
f kvöld eru 16 vikur af vetri,
fullt tungl og vika lifir þorra um
næstu helgi. Annars er það helzt
að ráðlegga mönnum í dag og
fram um næstu helgi að þjóna
matargleðinni sem bezt og borða
vel og hraustlega af þeim krás-
um, sem helzt er völ á, því að
upp úr næstu helgi hefst mesta
fasta ársins. Á þriðjudaginn er
sprengidagur, og þá mega menn
eta köt í síðasta sinn fyrir páska,
og ekki einu sinni nefna það,
nema hafa um það tæpitungu
og kalla kiauflax.
Mun það fara mjög saman, að
ráðstafanir ríkisstjórnarinnar kom
ast á koppinn og fastan hefst, enda
virðist vel á því fara.
KROSSGATA nr. 102
Lárétt: 1. indverskur guð. 5.
mannsnafn. 7. klukka. 9. fyrir
skömmu. 11. hljóti. 13. fljót i Evr-
ópu. 14. hreinsa. 16. stefna. 17. kven
mannsnafn. 19. meiddist.
Lóðrétt: 1. nafn á hryssu. 2. sam-
tök. 3. ósoðin. 4. seðill. 6. elskast. 8.
setja þokuröýnd á fjöll. 10. skagi. 12.
land 15. temja. 18. skammstöfun.
Lausn á nr. 102:
Lárétt: 1. Brahma. 5. Ari. 7. úr.
9. áðan. 11. nái. 13 Inn. 14. kara.
16. NA. 17 Agnes. 18. skarst.
Lóðrétt: 1. Brúnka. 2. A-A. 3. hrár.
4. miði. 6. unnast. 8. ráa. 10. annes.
12. Iran. 15. aga. 18. nr.
Hvers vegna?
Nýlega tók íslenzkukennari Út-
varpsins oröið framsóknarvist til
athugunar í kennslustund sinni í
utvarpinu Hann komst að þeirri
mðurstöðu að orðið væri laukrétt
yfir það spil, sera hér væri um
að ræða.
Einnig gat kennarinn þess að
„télagsvist" væri vitlausasta orðið,
sem notað væri um þetta um-
rædda spil
Hvers vegna þurfa þá góðtempl
arar o. fl sífellt að nota vitlaus-
asta gervinafnið? Er þeim nautn1
að því að misþyrma móðurmálinu?
Eða er fátræði þeirra takmarka-
laus?
Spurull
GLETTUR
Þrír Skotar fóru einu sinni til
morgunmessu. Presturinn hvatti
söfnuðinn til þess að láta fé af
hendi rakna til kirkjustarfsins og
gefa nú að minnsta kosti nokkr-
ar krónur hver. Skotunum brá að
vonum, og þegar samskotadiskur-
inn var borinn um, fölnuðu þeir
allir. Loksms fundu þeir ráðið,
rétt áður en að þeim kom. Það
leið snögglega yfir einn þeirra,
og hinir tveir voru fljótir að bera
hann út.
Englendingur nokkur var á tali
við Skota.
— Eins og þú veizt, þá gefum
við Englendingar hestum hafra-
grjón, en í Skotlandi er það talin
bezta mannafæða.
— Já, og það er einmitt skýr-
ingin á þvi, að ens'kir hestar og
skozkir menn eru hinir beztu í
heimi, hvoiir á sínu sviði.
— Yðar hátign, sagði þjónn
mannætukóngsins. — Það er einn
Skoti meða) fanganna.
— Ágætt sagði kóngurinn. —
Keiddu hann fram sem sérrétt.
Það er svo viðkunnanlegur keimur
aJ heitum Skota.
Það eru engir Gyðingar i Skot-
landi, enda ofur eðlilegt. Þeir
verða allir gjaldþrota strax og
fiytja brott
Syf juleg morgunrödd
Þulur var eitthvað kynlega mið-
ur sín í ríkisútvarpinu í gærmorg-
un, svo var málfærið syfjulegt og
óskýrt, að varla skildist það, sem
hann sagði. Auk þess voru svo
löng hlé milli kynninga. að hlust-
endur héldu að stöðin væri kom-
in úr sambandi. Þetta var sem
sagt ekki sérlega hressandi morg-
unútvarp.
Satndy litli var á leiðinni til
kirkju með föður sínum. Þeir voru
Skotar. Þá sagði faðir hans:
— Sandy minn. Ertu á nýju
sxónum þínum?
— Já, pabbi.
— Það er ill meðferð á nýju og
góðu leðri.
— En gömlu skórnir eru orðn-
ir of slitnir til þess að fara á
þeim í kirkju, pabbi.
— Jæja, lengdu þá skrefin,
drengur minn — lengdu skrefin,
segi ég. Það sparar skóna.
Skoti nokkur hafði verið á hálfs
mánaðar ferðalagi og sagði glaður,
er hann kom heim: — Þessi ferð
borgaði sig vel, því að ég lærði
gott sparnaðarráð: Maður á auð-
vitað alltaf að taka af sér gler-
augun, þegar maður þarí ekki að
rýna í neitt.
Ensk kona var í skozku sjúkra-
húsi og þurfti að fá blóðgjöf.
Fyrir fyrsta skammtinn borgaði
hún af frjálsum vilja 50 shill-
inga, fyrir næsta 25 með tregðu,
en að loknum þeim þriðja sagði
hún aðeins: — Þakka ykkur fyrir.
Aldraður Skoti var farinn að
kenna sjóndepru og leitaði læknis.
— Já, þetta er ískyggilegt, herra
MeTravish, sagði læknirinn. —
Þér hafið verið of drykkfelldur,
og þetta er afleiðing áfengisneyzl-
unnar. Þér verðið að hætta að
drekka viski, annars verðið þér
brátt blindur Þér eigið aðeins
um tvennt að velja.
— Jæja læknir. sagði Skotinn.
— Ég er nú orðinn gamall maður.
og ég var að hugsa um, að eigin-
lega væri ég búinn að sjá nóg í
þessum heimi.
DENNI
— Ég hefði gaman af að hitta fýr-
inn, sem fann upp þessi fjandans __
I-™. DÆMALAUSI
Úr kvölddagskránni
í kvöld klukkan 22,10 flytur Sig-
urður Sigurðsson íþróttaþátt og
segir frá vetrar-
ólympiuleikun-
um í
Valley, en
eru nú í
veginn að
ast. Vafalaust
segir hann ein-
iverjar fréttir
tf íslendingun
im, sem nú búa
;ig þar til
teppni.
Margir munu fylgjast með úr-
sJitum af vetrarólympíuleikunum
aí' forvitni, svo að það má vekja
athygli á þættinum í kvöld.
'Sigurður er búinn að flytja
marga íþróttaþættina í útvarp.
Lýsingar hans á kappleikjum eru
oft mjög góðar. og einhvern veg-
inn eru menn farnir að venjast
honum svo, að þeir geta varla
hugsað sér aðra í því hlutverki.
K K
I A
O L
D D
E I
Jose L.
Saiinas
8
D
R
E
K
i
Lee
Falk
8
Draugurinn, sem gengur, stjórnar þess-
um frumskógi.
Þeir segja að hann sé 400 ára gamall.
„Maðurinn, sem getur ekki dáið “
Auðvitað, Axel læknir. Þetta er fjar-
.stæðukennt. Hver er hann annars?
Tuttugu og fimm ár liðu áður en ég sá
hann aftur.
Eftir tuttugu og fimm ár var hann
óbreyttur. Enn þá ungur maður.