Tíminn - 06.04.1960, Blaðsíða 13

.Mlfrftailagmn 6. aprfl 1960.
13
MINNING:
Sigrón Guðlaugsdóttir
í dag verður borin til moldar frá
Laugarneskirkju frú Sigrún Guð-
laugdóttir fyrrverandi húsfreyja
að Arnamesi í Dýrafirði.
Fædd var hún að Þröm í Garðs-
árdal í Evjafirði 4. febr. 1881. For-
eidrar: Guðlaugur Jóhannesson og
kona han Guðný Jóndóttir, bæði
af svokallaðri Reykjaætt í Fnjóska
dal. Bróðir Guðnýjar var Tómas
skáld frá Hróarsstöðum. Faðir
Jónaar tónskáld á ísafirði, en
systir hennar var Sigríður amma
Steingríms Hall söngkennara vest-
anhafs. Ættin var sönggefin, bók-
hneigð og fróðleiksfús, en fremur
hiédræg.
Systkini Sigrúnar voru:
Sigtryggur prestur og skóla-
stjóri að Núpi í Dýrafirði.
Friðdóra húsfreyja að Ytrahóli
í Eyjafirði.
Kristinn bóndi og oddviti að
Núpi í Dýrafirði.
Valdimar og Sigurlína dóu bæði
úr barnaveiki 1878. Heimili þeirra
systkina var til fyrirmyndar að
reglusemi og allri snyrtimennsku.
Sigrún missti móður sína er hún
var á þriðja ári og föður sinn 3
árum seinna. Eftir það leystist
lieimilið upp. Sigtryggur bjó sig
undir skólanám, en Friðdóra og
Kristinn réðust í vist, bæði á
sama bæ, og höfðu Sigrúnu með
«ér. Kristinn fór þá að búa sig
undir búnaðarnám að Hólum, en
Friðdóra giftist Sigmundi Björns-
syni að Ytrahóli í Kaupangssveit.
Hvar eru . . . ?
(Framhald af 6. síðu).
Ríkisútvarpið, gætti eins vel og
frekast væri unnt þeirra verðmæta
sem henni væri falið til varðveizlu.
— Við mundum líka hafa tpkið
þær trúanlegar, þótt Ríkisútvarpið
Iéti undir höfuð leggjast að rækja
-þá sjálfsögðu skyldu að láta dr.
Urbancic eða seinna erfingja hans,
yita hvernig farið hefði, þótt slíkt
óhapp sé vitanlega mjög leiðin-
legt fyrir stofnun, sem njóta ber
almennrar tiltrúar.
En það dró óneitanlega nokkuð
úr sannleifcsgilíli upplýsinganna,
þegar einn af starfsmönnum Tón-
listardeildarinnar svaraði fyrir-
spurn okkar vaxðandi aðra plötu,
•sem var okkar eign, svolátandi
orðum í síma: „Ef þessi hljóm-
plata skyldi finnast, skal ég mölva
hana í þúsund brot, og þið getið
sótt brotin til mín“. — Þetta svar
manns, sem við snerum okkur til
í fyrsta skiptl og báðum kurteis-
lega um aðstoð við leit okkar, veit-
ir örlitla innsýn í hið merkilega
vald, sem starfsmenn Ríkisútvarps
ins hafa tekið sér í þessum málum.
Ekki er þá lengur undarlegt, þó að
margt sé ófinnanlegt í þessari
stofnun. Fyrir bragðið verða sum-
ar þær „tilviljanir“, er sprunga
kemur í hljómplötu eða hún verð
ur fyrir öðrum skemmdum, ákaf-
lega vafasamar-
Það er því ekki heldur að undra,
þótt tónskáld og tónlistarmenn
óski þess einlæglega, að Ríkisút-
varpið virðist ekki lengur álíta þau
menningarverðmæti, sem því er
trúað fyrir, sem einkaeign emb-
ættismanna sinna, er þeir megi
fara með eftir sínum geðþótta og
geyma þau í heild, í molum eða
alls ekki!
Það er vonandi, að slík verðmæti
séu geymd þar þannig, að þau megi
koma framtíð og sögu íslendinga
að fyllstu tilætluðum notum. Þá
munu í stað hinnar stöðugu árang
urslitlu leiar í Ríkisútvarpinu
verða hægt að fá trúleg og ábyrg
svör, hvenær sem spurt er:
Hvar eru ... ?
Rétthafar að verkum
Victor Urbancic.
Ólst Sigrún þar upp hjá systur
sinni, og átti þar jafnan heima,
þar til hún giftist.
Árið 1913 giftist hún Gísla Þ.
Gilssyni að Arnarnesi í Dýrafirði
og hóf þar búskap ásamt manni
sínum þar til 1948, að þau fluttu
suður að Fellsmúla í Mosfellssveit.
Árið 1935 létu þau hjón af bú-
skap og fluttu til Reykjavíkur að
Hrísateig 21.
Þau hjóu eignuðust 6 börn, 5
dætur og 1 son, Höskuld, er dó
13 ára og Þorlaugu, 1 árs.
Dæturnar sem upp komust eru:
Elínborg gift Einari Steindórs-
syni bílstjóra, Guðrún og Friðdóra
ógiftar og Svanfríður gift Páli Ei-
ríkssyni lögregluþjóni. Allar eru
þær búsettar í Reykjavík og mynd
arkonur, eins og þær eiga kyn til.
Frú Sigrún var tápmikil og
traust kona í allri skaphöfn. Allir
sem nokkur kynni höfðu af henni,
sáu að þar fór heilsteypt kona,
sem bar ekki hæfileika sína á vett-
vang sýndRrmennskunnar, en laut
hinum hljóðiáta innri þrosfca kven-
legrar snyrtimennsku og fegurðar,
með „lotningu fyrir lífinu“ er
sannaði þá staðreynd, að:
,,í sálarþroska svanna
býr sigur kynslóðanna.“
Að vonum þótti Mýrhreppingum
skarð fyrir skildi, er þau hjón og
dætur þeirra fluttu burt frá Arn-
ai-nesi. En slík e harmsaga sveit-
anna, og tjáir víst ekki um að
sakast.
Sveitunum blæðir, en kauptún-
in soga í sig hið unga blóð upp-
vaxandi kynslóðar.
Þegar við gamlir sveitungar,
vinir og samferðamenn Sigrúnar,
kveðjum hana nú að ieiðarlokum
vottum við eftirlifandi eiginmanni
og dætrum okkar innilegustu sam-
úð og biðjum þeim allrar blessun-
ar, minnug þess með skáldinu, að:
„Móður sinnar á morgni lífs
barn or brjóstmylkingur.
En í vetrarhríð vaxinnar ævi
gefst ei skjól, nema guð.“
Blessuð sé minning Sigrúnar
Guðlaugsdóttur.
Bjarni ívarsson
«;íl5u horniíS
(Framhald af 4. síðu).
Gaylor Hosmer var tekinn fast-
ur fyrir memsæri. Skýring hans á
því, sem skeði nóttina. sem Gib-
son var myrtur er ekki rétt. Hann
var látinn íaus gegn 7500 dollara
tryggingu. Mál hans kom fyrir rétt
í apríl, og iögreglan vonar að hún
hafi þá Tieiri sönnunargögn í
höndum en hún hefur sem stend-
ur Hún vonast til að lygamælis-
prófið gefi einhvern árangur.
— Að vísu finns't okkur það ekki
rétt að fremja morð segja þeir
ocinskátt — En í hreinskilni sagt
þá var velgengm' Gibsons svo mik-
i'. að hann át.ti skilið að honum
væri kippt ofan af sinni grænu
grein.
Einvígið
(Framhald á 13. síðu).
þetta sinn vajr árangurinn
ekki góður. Eðlilegra hefði
verið að leika 14. 0-0-0.
14. —Dc7! 15. g5—Bg6
Ekki dugði 15. —Be4 16.
Hgl—Bh2? vegna 17. Bf4!
16. 0-0-0—0-0-0 17. Rg3—
hxg5 18. Bxg5 Bf4f! 19. Bxf4
—Dxf4f 20. De3—Dh6! 21.
Bd3—Bxd3 22. Hxd3—Rb6.
Botvinnik teflir mjög fall-
ega. Með hverjum leiknum
sem líður, er sem hann
klemmi Tal fastar í skrúf-
stykki. Það er furðulegt, að
Tal skildi ekki fallast hug-
ur; að hann skyldi ekki finna
hjá sér innri löngun til að
„bíða dauöans".
23. Dxh6
Ef til vill hefði verið betra
að leika 23. b3, til þess að
opna ekki g-línuna fyrir and
stæðinginn.
23. —gxh6 24. Hf3—f5 25.
Hel—Hd6 26. c3—Hg4 27. Re2
—Rd5!
Þannig stýrir Botvinnik
fra mhjá rifi einföldunarinn-
ar; 27. —Hxh4 28. Rf4—-Kd7
29. Rg6—Hh5 30. Re5f—Ke7
31. Hgl—Hg5 32. Hhl.
28. Hhl—Hd8 29. Hg3!
29. —Hxg3 30. fxg3—Hg8
31. Kdl—Hg4 32. Kel—Kd7
33. Kf2—He4 34. Hel—Kd6
35. Rcl!—Hxel 36. Kxel—c5!
37. Ke2—cxd4 38. cxd4—Rf6.
Tal hefur gert það sem
hann gat, en einnig riddara-
endataflið er svörtum í hag.
39. Kd3—Rh5 40. Re2—e5
41. a4!
í þessari stöðu fór skákin
í bið, og Botvinnik innsigl-
aði biðleikinn. Biðskákina
rannsökuðum við alla nótt-
ina og daginn eftir. Við borð-
uðum aðeins súkkulaði og
reyktum — tímdum ekki að
eyða tíma i mat. Hvaða leik
hafði Botvinnik innsiglað?
Það var spurning, sem við
veltum fyrir okkur.
Þegar biðskákin var tefld,
opnaði aðaldómari einvígis-
ins, G. Stahlberg umslagið
með biðleiknum, og kom í
ljós, að Botvinnik hafði ekki
leikið sterkasta leiknum. —
Framhaldið varð: 41. —Rf6
42. dxe5f og eftir 42. —Kxe5
43. b4 bauð heimsmeistarinn
j afntefli, sem áskorandinn
þáði þegar. Ef Botvinnik
hefði hins vegar leikið sterk
asta biðleiknum, 41. —e4f, þá
hefði getað orðið skemmtileg
barátta, þó að við fyndum
heldur ekki vinning fyrir
svartan í þeirri leið. Athyglis
verð er eftirfarandi leið, 42.
Kc4—Rf6 43. Rf4—a5 44.b4!
—axb4 45. Kxb4—Rd5t 46.
Rxd5—Kxd5 47. Kc3—h5!
48. a5—Kc6 49. Kb4, ekki 49.
Kc4, vegna 49 —]o5! (Hér
virðist hafa slæðst villa inn
í rannsóknir aðstoðarmanns-
ins, hvort sem um er að kenna
svefnleysi eða öðru, því að eft
ir 49. —b5t? 50. Kc3!, er það
ekki svartur sem vinnur, eins
og gefið er í skyn, heldur hvít
ur! Þá er nefnilega upp kom
in ein af þeim skemmtilegu
endataflstöðum, þar sem sá
tapar, sem á leikinn. — Frey-
steinn). 49. —é3 50 Kc3—Kb5
51. Kd3—Kxa5 52 Kxe3—
—b5 53. d5—b4 54. Kd4, og
ekki er erfitt að sannfærast
um, að 'Skákin á að enda í
jafntefli. Flóknari gæti bar-
áttan orðið eftir 42. Kc4—a5
43. b4—axb4 44. Kxb4—K;d5
45. a5!—Rf6 46. Kc3—Kc6 47.
Rf4—Kb5 48. d5—Kxa5 49.
Kd4—b5 50. Ke5—Rd7t 51.
Ke6, með hálsbrjótandi flækj
um.
Þegar öll ósköpin eru um
garð gengin, ætlum við Tal
að rannsaka endataflið ná-
kvæmlega. Hjá íbúum Rígu,
hjá Tal og hjá sjálfum mér,
olli skák þessi ófáum geð-
sveiflum. Æsandi barátta!
Nú
er sérstök ástæ$a ti! a(S

endmskoÖa trvggingarupphæÖir
á verziunarvörum!
Þegar
ársuppgjöri er lokið og vörutalníng frá s. 1. áramótum
liggur fyrir er nauðsynlegt hverju verzlunafyrirtæki að
endurskoða tryggingarupphæðir sínar miðað við vörumagnið og núverandi verðlag.
Ef
þér komizt að raun um að tryggingum yðar er eitthvað ábótavant
þá hefðum við sérstaka ánæg.iu af að leiðbeina yður.
SÍMINN ER 17080
Brunadeild — Umboð um allt land.