Tíminn - 07.03.1961, Síða 13

13
TÍMINN, þriðjudaginn 7. marz 1961.
TILKYNNING
Verðlag'snefnd hefur í dag ákveðið eftirfarandi
hámarksverð í heildsölu og smásölu á innlendum
niðursuðuvörum::
Heilsöluv. Smásöluv.
Fiskbollar, 1/1 dós .. Kr. 12.25 15.75
Fiskbollur, y2 dós ....— 8,45 10.90
Fiskbúðingur. 1/1 dós .... — 14.95 19.25
Fiskbúðingur, y2 dós .. — 9.00 11.60
Söluskattur er innifalinn í verðinu.
Að öðru leyti heldur gildi sínu tilkynning nr.
26, frá 31. október 1960.
Efnahagsmál II
(Framhald af 8. síðu).
lendum hráefnum, m.a. landbún-
aðarafurðum, en auk þess flyttum
við inn auðfengin hráefni til iðn-
aðarins, eins og aðrar iðnaðar-
þjóðir gera.
Fjármagh til upp-
byggingarinnar
Kemur þá að því, hvemig afla
maetti fjármagns til þessarar upp-
byggingar.
Ég áætla lauslega að um 3000—
4500 millj. kr. stofnkostnaður í
uppbyggingu nýrra útflutnings-
greina mundi fara langt, miðað við
næstu 10 árin. Er þá miðað við að
stofnfjárstuðullinn sé rúmlega 2,
sem er ekki fjarri meðallagi í
smærri iðnaði samkvæmt reynslu
annarra þjóða. Þetta þýðir að stofn
fé, sem búið væfi að leggja í hinar
nýju útflutningsgreinar samanlagt
eftir 10 ár, ætti þá að skila allt að
helmingi sjálfs sín árlega eða 1500
til 2000 milliónum kr. árlega.
Næstu 10 árin eigum við ís-
lendingar að greiða í afborganir af
erlendum skuldum, fyrir utan
vexti, eitthvað um 2,5 millajrða kr.
Nú fyndist mér eðlilegt, að við,
sem eigum svo mildð ógert í landi
okkar, gerðum okkur ekki far um
að lækka skuldir okkar beinlínis,
en gætum áhættulítið tekið að
láni á ný álíka mikið og afborgun-
um nemur, og mætti þá gott kall-
ast, ef við gætum látið skuldirnar
standa í stað, jafnframt stórfelldri
efnahagsuppbyggingu. — Af -þess-
um 2,5 milljörðum væri hyggilegt
að~leggja t.d. 150—200 milljónir
áTÍega 1 hina nýju útflutningsat-
vinnuvegi. Yxði þetta fé veitt sem
lán til einstaklinga og félaga, sem
sjálf legðu fram áhættuféð, sem|
svo hefði gróðann af rekstrinum,:
þegar vel tækist.
Eðlileg fjármagnsmyndun í þjóð-
félaginu hlýtur að vera nógu mikil
til þess að geta myndað þann höf-
uðstól, sem hér vantar á móti eða
sem svarar, eitt til tvö liundruð
milljónir á ári, aðeins ef farvegur
er myndaður fyrir þeda fjármagn
og einhvers konar verðlaun veitt
fyrir að vera með i slíkri uppbygg-
ingu t.d. með smávægilegum skatt-
lilunnindum eins og bent var á
áður.
Með þessu tvennu móti ætti auð-
veldlega að mega afla fjármagns
í sjálfan stofnkostnaðinn, en auð-
vitað þyrftu svo þessar greinar að
fá rekstrarlán, á svipaðan hátt og
aðrir atvinnuveg/r.
Þjóðartekjur íslendinga í heild
munu nú vera 6 til 7 milljarðar ár-
lega. Ef ekki verður því meiri afla
brestur, má gera ráð fyrir nokkuð
mörg hundruð milljóna árlegri
eðlilegri fjármagnsmyndun í land-
inu e.t.v. 700 til 900 milljónum.
Geri ég í þessu dæmi ráð fyrir, að
þó að 100—200 milljónir af árlegri
fjármagnsmyndun færu í nýju
útflutningsuppbygginguna, gæti
nauðsynleg fjárfesting í öðrum
þáttum efnahagslífsins haldið á-
fram. Þó geri ég ráð fyrir að fjár-
festing í auknum veiðiskipaflota
hætti, en yrði þar þó ekki um
samdrátt að ræða.
Virkjunarframkvæmdir ættu að
geta haldið áfram með svipuðum
hætti og verið hefur, en í þessu
sambandi er mjög athugandi, að
ef byggður yrði upp smáiðnaður,
eins og hér er lagt tii — þá krefst
hann aðeins lítillar raforku, miðað
við það, sem flestar greinar stór-
iðnaðar gera.
Hár stoíníjárstu'bull
landbúnaftar
í þessu sambandi langar mig til
að víkja nokkrum orðum að land-
búnaðinum. Hann er yfirleitt dýr í
stofnkostnaði og m.a. af þeim sök-
um væri eiki unnt að auka hann
svo mikið að við gætum fengið frá
honum þær gjaldeyristekjur, sem
við þurfum. Stofnfrjárstuðull land-
búnaðarins mun yfirleitt vera þrem
til fjórum sinnum hærri en smá-
iðnaðar. Eigi að síður tel ég sjálf-
sagt að halda áfram á svipaðri
br'aut og að undanförnu um efl-
ingu landbúnaðarins. Og ef gerð
væru átök í því að afla nýrra mark
aða erlendis fyrir sumar íslenzku
landbúnaðarvörur'nar, er ég sann-
færður um að hækka mætti verð
þeirra að miklum mun. GUdir þetta
einkum um íslenzka lambakjötið,
sem er í eðli sínu alveg sérstök
vara.
Fiskirækt
Ein er sún grein, sem telst til
landbúnaðar, sem vafalaust ætti að
leggja verulegt fé í á næstu árum,
en það er fiskirækt í ám og vötn-
um. Gæti þar verið um að ræða
stórfellda gjaldeyris-tekjulind jafn
framt því, sem þar fengist hráefni
til nokkurs hluta þess útflutnings-
iðnaðar, sem ég hef verið að ræða
um hér að framan.
Reykjavík, 3.marzl961.
VERÐLAGSSTJÓRINN.

NUGMYNDASAMKEPPNI
Bæjarstjórn Reykjavikur og skipulagsuefnd ríkis-
ins efna til norrænnar hugmyndasamkeppni um
skipulag í Fossvogsdal og Öskjuhlíð.
Samkeppnisskilmála og fylgiskjöl afhendir starfs
maður samkeppninnar, Ólafur Jenssron, Laugavegi
18 A, Reykjavík, sími 24344. Fylgiskjöl eru afhent
gegn 250 kr. skilatryggingu.
Jafnframt eru samkeppnisskilmálar og fylgiskjöl
afhent hjá arkitektasamböndum Norðurlanda.
Borffarstjórinn i Reykjavik ocj
Skipvjagsnefnd ríkisins.
N»X*-V*X«V*X«V«V.X.X.-
KAUPSTEFNAN Í.HANNOVER
fer fram 30. apríl til 9. maí
.4 506 þúsund fermetra sýningarsvæffi sýna fimm þúsund fyrirtæki framleiðshi hbu
V i
hóþróaffa tækniiffnaffar Vesiur-Þýzkalatds.
Viörg önnur !önd taka þátt í kaupstefuin&ti.
Vér gefum allar upplýsingar og seljuir aðgangskort
Farin verffur hópferð á kaupstefnuna.
Ferðaskrifstofa Ríkisios
Lækjargötu 3. —' Sími 1-15-40
Markaísleit
Þá langar mig að síðustu til að
víkja að því, að ég tel að við höf-
um fram til þessa sinnt markaðs-
málum fyrir útflutningsvörur okk-
ar allt of lítið. Alveg sérstök þörf
yrði á að sinna þeim málum betur
en hingað til, eftir því sem fjöl-
breytni útflutningsvaranna vex.
Þyrftum við þar, eins og á fleiri
sviðum efnahagsmálanna, að taka
okkur til fyrirmyndar aðrar vel-
megandi þjóðir. Nágrannaþjóðir
okkar leggja nú mikla alúð við
markaðsöflunð fyrir hinar fjöl-
breyttu framleiðsluvörur sínar.
Ein aðferðin er t.d. sú, að styrkja
unga efnilega menn til að fara til
annarra landa í þessu skyni. Þeir
fá styr'k, er svarar til ferðakostn-
aðar og uppi halds í eitt eða tvö
ár, en launa afla þeir sér að öðru
leyti með því, að selja framleiðslu
vörur lands síns. Gegnum þessa
starfsemi hafa oft opnazt markað-
ir, sem teldust stór'ir á okkar mæli.
kvarða.
Mikilvægt er, að íslenzkar út-
flutningsvörur, hvort sem þær eru
frá sjávarútvegi, landbúnaði eða
iðnaði, fái gott or’ð á sig, hvar sem
leitað er eftir mörkuðum. Aðeins
með því móti geta markaðirnir
orðið traustir, en það er einmitt
aukið öryggi í þjóðarbúskapnum,
sem okkur er nú mest nauðsyn á.
íslenzka þjóðin stendur nú
frammi fyrir þeim vanda, að hafa
byggt upp dýrt menningarþjóðfé-
| lag, sem stendur á mjög ótraust-
um efnahagslegum grundvelli.
Merkasta viðfangsefnið er nú,
að treysta þennan grundvöll, svo
þjóðin þurfi ekki aff óttast um efna
hagslegt og menningarlegt stjálf-
stæffi sitt.
Merkasta sjálfstæðismál þjóðar-
innar í dag er öflug sókn til nýrr-
ar efnahagsuppbyggiiigar, og þá
hvað helzt til aukins öryggis í út-
flutningsframleiðslunni.
Sagarblöö
Hef aftur fengið efni í bláu
kjötsagarblöðin.
Gerið pantanir sem fyrst í
síma 22739.
SKERPIVERKSTÆÐIÐ
Lindargötu 26.