Tíminn - 19.11.1961, Blaðsíða 12

Frá skákmótínu í Bled
Eins og að líkum lætur, eru
margir kostir samfara því að gcta
komið fram með nýjung i upphafi
tafls. Skákmaður, sem beittur er
nýjum leik í byrjun, þar sem
liann álítur sjálfan sig flestum
linútum kunnugán, ver yfirleitt
talsverðum tíma og kröftum til
að afsanna ágæti leiksins og er
þá ekki alltaf víst, að hann gæti
meðalhófs í þeirri viðleitni sinni.
Keynist leikurinn eiga sér tilveru
rétt, verður skákmaðurinn ef til
vill enn ákafari en áður að finna
bezta svarleikinn, og getur þá
jafnvel farið svo, að dómgreind
hans ruglizt. f þessu sambandi
minnist ég atviks, sem kom fyr-
ir á skákmótinu í Bled í septem-
bermánuði sl.
Tékkinn Pachman, sem er
byrjunarfróður mjög. tefldi við
Júgóslafann dr. Trifunovic i 3.
umferð mótsins.' Skákin fylgdi í
fyrstu vel þekktum slóðum, en
brátt vék dr. Trifunovic út af
og beitti í 13. leik sínum nýjung,
sem virtist koma Pachman al-
gjörlega að óvörum Hann íhug-
aði svarleikinn lengi, en virtist
ekki komast að neinni niður-
stöðu. Loks tók hann þó af skar
ið og lék, en næstu leikir hans
voru fálmkenndir og brátt mátti
sjá að staða hans var glötuð. Þá
stökk hann upp úr sæti. sínu,
feekk til nærstaddra og sagði:
„Þetta er hörmulegt, dr Trifuno
vic beitti mig nýjung og nú er
ég glataður." Hann virtist sem
sé álíta, að staða hans væri töp-
uð eftir 13. leik Júgóslafans, en
það er öðru nær, eins og.sjá má
er við athugum skákina.
Hv. Pachman Sv. dr. Trifunovic.
Meran-vörn
1. d4 — d5 2. c4 — c6 3. Rc3 —
Rf6 4. e3 — e6 5. Rf3 — Rbdl 6.
Bd3 — dxc 7. Bxc4 — b5 8. Bd3
— a6 9. e4 — c5 10. d5
(Hér ér 10. e5 venjulegast á-
framhald, en d5-leikurinn er þó
engan veginn sjaldgæfur. Þess
er vert að geta, að Trifunovic
hefur einnig fundið nýjung í
sambandi við e5-leikinn, sem ger
ir uppbyggingu hvíts í þessu byrj
unarkerfi nokkuð vafasama.
Þessa nýjung get ég sýnt hér til
garnans. 10. e5 — cxd4 11. Rxb5
— Rg4 12. Da4. Hér stahda svarti
Nýjungar
ýmsar leiðir til boða. svo sem 12.
— Db6 12. Bb7 o fl. En Trifuno-
vic hefur fundið hinn ævintýra-
lega leik 12. — Rgxe5, sem gef-
ur svarti betra tafl eftir 13. Rx-
e5 — Rxe5 14. Rc7t — Ke7 15.
Rxa8 — Rxd3f Ekki er ósenni-
legt að Pachman hafi verið kunn
ugt um þetta og þess vegna valið
10. d5-leikinn).
10. — exd5 (Sjaldan leikið
TÍMINN, sunnudaginn 19. nóvember 1961
RITSTJÓRI: FRIÐRIK ÓLAFSSON '
enda talið gefa hvítum hættuleg
sóknarfæri. En Trifunovic hefur
nýjung í huga.)
11. e5 — Rg4 12 Bg5. (Leikur
þessi er prýdd'.-r mcð upphróp-
unarmerki i flestum byrjunarbók
um, enda talinn lykilleikurinn í
sóknaraðgerðum hvíts).
12. — f6. (Aðrir leikir koma
vart til greina. Með 12. — Be7 er
sóknaraðgerðum hvíts of mikil
virðing sýnd vegna 13. Bxe7, Dx-
e7 14.Rxd5 og hvítur stendur
mun betur að vígi, vegna mögu-
leikans e5—e6 síðar meir).
13. exf6 — Rdxf6! (Þetta er
nýjungin! Hingað til hefur alltaf
verið svarað með 13. — gxf6 og
hefur þá hvítur góð sóknarfæri
eftir 14. Bf4 eða 14. Bh4. Drápið
með riddaranum breytir tölu-
verðu, en gefur þó ekkert tilefni
til þeirrar örvæntingar, sem nú
virðist grípa um sig í herbúðum
hvíts.)
14.h3! (Hvítur ratar hér á rétta
leikinn, en ekki er hægt að segja
það sama um næstu leiki):
14. — Rh6 15. De2t? (Fyrsti af-
leikurinn og jafnframt sá versti.
Hann gefur svarti kost á drottn-
ingarkaupum og auðvitað tekur
hann því með glöðu geði. Eina
vonin fyrir hvít í þessari stöðu
liggur í sóknaraðgerðum, og þær
framkallar hann með því að hrók
era eða drepa strax á f6. Eftii
drottningarkaupin fjarar sóknin
út og endataflið, sem uþp kemur,
er svarti hagstætt): 15. — De7
16. Bxf6 — Dxe2t 17. Kxe2 —gx
f6 18. Rxd5 — Kf7 19. Be4?
(Afleikur nr. 2. Skársti kostur-
inn fyrir hvít var efalaust 19.
Rb6 og síðan 20. Rxe8. Þá er
komin upp staða með mislitum
biskupum og hvítur ætti ekki að
þurfa að örvænta í þeirri stöðu).
19. — f5! (Trifunovic finnur
snögga blettinn og þrýstir á.
Leikurinn felur í sér skiptamuns
fórn., en hagnaðurinn verður um
síðir allur svarts megin )
20. Re5t — Ke6 21. f4 — fxe4 !
22. Rc7t — Kf5 23. Rxa8 — Kxf4
24. Rf7 (Hvað annað?) 24. —
Rxf7 25. Hh-flt — Ke5 26. Hxf7
— Be6 27. Ha-fl (Hvítur á ekki
annars úrkosta, en láta skipta-
muninn af hendi aftur). 27. —
Bc4t 28. Kel — Bxfl 29. Kxfl.
(Það sem eftir er skákarinn-
ar þarfnast vart skýringa við.
Trifunovic er vel að sigri sínum
kominn, hann teflir skákina mark
vlsst og án nokkurra útúrdúra).
29. — c4 30. Rc7 — Bd6 31 a3 —
Bxc7 32. Hxc7 — h5 33. a4 — Kd4
34. axb5 — axb5 35. Ke2 — Hg8
36. Hd7t — Kc5 37. Kf2 — e3t 38.
Kf3 — h4 39. gefið.
Fr. ÓI.
☆
v-: 'í,
Að undanförnu hefur stað-
ið yfir hér í Reykjavík
skemmtileg biridgekeppni —
Ólvmníumót í tvímennings-
kennni Þessi kepnni er haldin
samtímis i öllum löndum inn-
an heimssambandsins í
bridge. en tveir Ástralíumenn
sáu um undirbúning kenpn-
innar og röðuðu snilunum, en
þau voru öll röðuð. miög erfið
flest, en þó skemmtileg fyrir
kennendur. í þessa keppni
hér voru valdir bátttakendur.
og sniluðu flestir beztu snila-
menn bæiarins Árangur varð
þó inkari en búizt var við. því
efsta narið hlaut ekki nema
66Vo% úr kenpninni. en senni |
lega yerður almennt skor er- ]
lendis milli 80—90% Sniluð
vorn 32 soii og sex efstu hér
urðu þessir:
1. Stefán Guðjohnsen— Jóhann Jónsson 133
2. Ásmundur Pálsson— Hialti Elfasson 130
3. Símon Simonarson— Þorgeir Sigurðsson 1 116
4. Eggert Benónýsson— Þórir Sigurðsson 112
5. Einar Þorfinnsson—
Gunnar Guðmundsson 112
6. Kristinn Bergþórsson— .
Lárus Karlsson 108
Fleiri hlutu ekki yfir 100
stig eða náðu bvi ekki 50%
árángri í kennninni Átta af
pörunum sátu i Austur—Vest-
ur en hin átta i Norður—
Suður, og var nokkuð al-
■ mennt álit að spilin í Norður-
Suður hefðu verið ívið þyngri,
þótt erfitt sé að leggja mat
á það. Hins vegar hefði þurft
að veita tvenn verðiaun fyrir
beztan árangur í Norður—
Suður og beztan árangur í
Austur-Vestur. FJögur af
þeim pörum, sem talin eru
upp hér á undan, sátu í Aust
ur—Vestur, en tvö, Símon
Símonarson og Þorgeir Sig-
urðsson, Einar Þorfinnsson og
Gunnar Guðmundsson í Norð
ur—Suður. Hlutu þeir Símon
og Þorgeir því hæsta skor í
Norður—Suður í keppninni.
Spil það, sem hér fer á eftir,
kom fyrir í fyrri hluta Ólym-
píukeppninnar og mun hafa
verið unnið á nokkrum borð-
um:
4 KD108
V Á102
♦ ÁKDG
* K4
é--------
V D864
♦ 54
* G1098765
A G9763
V G753
4 10973
*-----
A A542
V K9 1
4 862
* ÁD52
Þetta spil sá ég þá Slmon
Símonarson og Þorgeir Sig-
urðsson segia á. Þorgeir var
með hendi suðurs og opnaði
á einu grandi — en brir nota
veikt grand Símon er með
mjög góð spil í norður tveggja
granda opnun, og sagði tvö
lauf, sem er beiðni tiþfélaga
að segja frá hálit — ef hann
á fjórlit eða meir. Þorgeir
sagði frá snaða sínum og þá
var ekki að sökum að spvrja,
lokasamningur þeirra varð sjö
spaðar En nú kom babb í bát
inn. Þegar blaðið var athug-
að, kom í ljós, að þeir vísu
menn í útlöndunum, sem rað
að hafa þessum spilum í
keppnina, vildu láta suður
snila sjö grönd — og gáfu sex
stig fyrir að ná þeirri sögn,
en gáfu hins vegar aðeins tvö
stig fyrir sjö spaða, sem þó
virðist og er reyndar miklu
betri samningur. en fellur á
bví hve varnarsniiunum er
rinkennilega raðað. Þetta er
engan veginn gott, og fellir
talsvert þessa keppni í aug-
um spilaranna. Fleiri sögðu
sjö spaða á spilin m.a. Einar
Þorfinnsson og Gunnar Guð-
mundsson. Það var einkum
þetta spii og eitt annað. sem
varð umræðuefni spilaranna.
Hitt snilið var þannig, að
Austur og Vest.nr voru með 13
miltomuinkta é hvorri hendi
— en sagt er í öllum fræðibók
um að 96 Dunkt,’r samanlagt
nægi í game Fpd.a renndu
allir sér í game á þáð spil.
°n þegar til kom átti aðeiriS
að snila tvö grönd á það —
og gefið fvrir bað. en ekkert
f,’rir briú grönd.
En þetta voru annmarkarn
ír 3 kennninni Snúimi Dkknr
nú að spilinu sem var birt,
bér á undan Þar kom í hlut
Þorgeirs að vinna siö grönd,
en varnarspilararnir gegn
honum fengu vísbendinar um
það hvernig þeir ættu að
haga vörninni á sem beztan
máta — en sagnhafa auðvit-
að engar upplýsingar gefnar.
Eggert Benónýsson, einn af
Torquay-förunum, var í vest
ur og átti að láta út lauf gos-
ann, samkvæmt varnarregl-
unum. Þorgeir tók á lauf
kónginn í blindum og austur
svndi evðu. Þar með vissi Þor
geir að vestur átti siö lauf.
Hann spilaði nú spaða kóng,
og bá kom önnur óeðlileg lega
í ljós. Austur átti alla fimm
spaðana.sem úti voru. Þorgeiri
var nú ljóst, að til að vinna,
varð hann að þvinga austur
í spaða og vestur í laufi, þann
ig að hvorugur gæti variö
hiartað, og þetta vandamál
leysti hann á miög skemmti-
levan hátt. í þriðia slag spil
aði hann litla laufinu frá
blindum. tók á ásinn. og spil
aði einnig drott.ningunni og
lét snaða áttuna úr blindum
f hana. Og nú kom lvkilsnila-
mennskan hjá honum. Hann
tók snaða ásinn og spilaði öðr
um spaða og tók á D — en
vestur kastaöi alltaf laufi af
sér. Nú tók hann fjóra há-
siagina á tigul i blindum og
begar hann suilaði beím síð-
asta varð vestur að halda í
°inn snaða. og varð bví að
gefa frá hiartanu. Snaðe
fimm Þorgeirs hafði nú loki*
hlutverki sínu — en nú tók
lauf fimmið við. Vestur varð
að eiga eitt lauf yfir því, og
varð því einnig að gefa frá
hiartanu. Tvöföld kastbröng
miög vel hennnuð hiá Þor-
geiri — en hann fékk brjá
sfðnstu slagina á hfarta —
og 12 stig fvrir úrsniiið sem
nnni vera bið mesta, sem gef
i* pj. firrir iirsnil I Vrorvnm'rmi
boo-ar atbugað er hve betta
-ml er erfitt. og þannig voru
flest spilin í keppninni. er
ekki ée?iHlegt,. nh hnh t.æki
keppendur um fimm tíma að
ljúka við þau sextán spil, sem
spiluð voru í þessári fyrstu
umferð — en alls voru spiluð
32 spil.
—hsim.
Lokið er hjá Bridgedeild Breið-
firðingafclagsins fimm-kvölda-tví-
meuningskeppni (biikark.).
Úrsiit urðu þessi:
1. Jón Stefánsson og Þorsteinn
Laufdal 1215
2. Jón—Ingólfur 1203
3. Jón—Bjami 1184
4. Böðvar—Jens 1152
5. Dagbjört—-Kristjana 1151
6. Magnús—Ásmundur 1144
7. Ingibjörg—Sigvaldi , 1127
8. Magnús—Þórarinn 1108
9. Ámundi—Benóný 1105
10. Kristín—Daníel 1086
11. Þórarinn—Þorsteinn 1076
12. Halldór—Kristján 1069
13. Kristín—Hafiiði 1069
14. Ingi—Konni 1055
15. Björn—Bjöm 1053
16. Hrólfur—Jóhannes 1052
Þriðjudagskvöldið 21.11. hefst
svo sveitakeppni.
Sníðið og sauraið
sjálfar eftir
Lögfræðiskrifstofa
Laugavegi 19
SKIPA OG BÁTASALA
Tómas Árnason hdl.
Vilhjálmur Árnason hdl.
Símar 24635 og 16307