Tíminn - 23.06.1962, Blaðsíða 4

ar»»»wBg-,Kr3!-iait^ii|>ynianffiawaiiii* n i wtn
Bxsazsm
^s^ssf.rsaemst&t^essmí^
Fimm daga bændaför
Eyfellinga lauk miSviku-
daginn 20. júní meS sam-
sæti, sem Mosfellingar
héldu þeim að Hlégarði í
Mosfellssveit. Var þar glatt
á hjalla og engin þreytu-
merki að sjá á ferðalöngun-
um, þrátt fyrir mikinn akst-
ur og viðburði undanfarn-
inna daga. Ánægju þeirra
verður vart með orðum
lýst.
Gunnar Ámason, skrifstofu-
stjóri Búnaðarfélags íslands
var fararstjóri Eyfellinga í þess
ari för, og sagði hann Tíman-
um ferðasöguna í stórum drátt
um.
Að morgni laugardags 16.
júní var !agt af stað og ekið
þann dag norður í Vestur-
Húnavatnssýslu, þar sem gist
var á ýmsum bæjum í Miðfirði
og Víðidal. Næsta dag var ekið
um Skagafjörð og Eyjafjörð,
og um kvöldið var ekið til Suð
ur-Þingeyjarsýslu og gist á bæj
um í Aðaldal og Reykjadal. —
Þriðja daginn var farið um
Tjömes til Kelduhverfis, þar
sem tekið var á móti hópnum
í Skúlagarði. Síðan var haldið
til Ásbyrgis, Dettifoss og fleiri
fagurra staða, en um kvöldið
var—--ferðalöngunum haldin
veizla.. að Reynihlíð í Mývatns-
sveit af Búnaðarfélagi íslands.
Um nóttina gistu Eyfellingar
á bæjum í Mývatnssvfeit.
Þá var haldið til Akureyrar,
þar sem setin var veizla á KEA
og svo mikið var um dýrðir í
w w• ■ • au • #-»■ •au^waa/ ■«• ui -■ |Vi •
höfuðborg Norðurlands, að
sleppa varð heimsókn, sem á-
kveðin hafði verið að Hólum í
Hjaltadal þann dag. Þess í stað
var móttaka í Húnaveri, en síð-
an var fólkinu dreift til gist-
ingar á bæi í Bólstaðahliðar-
hreppi, Svínavatnshreppi og
Engihlíðarhreppi.
Fimmta og síðasta daginn var
svo farið í Vatnsdal og þaðan
til Borgarfjarðar, þar sem setin
var veizla í Hreðavatnsskála í
boði Búnaðarsamibands Borg-
firðinga. Þaðan lá leiðin til
Hvanneyrar og síðan til Hlé-
garðs, þar sem bændaförinni
lauk, eins og fyrr var sagt. —
Þátttakendur í förinni voru 66
talsins.
Lét Gunnar mjög vel yfir
allri ferðinni, fólkið hefði alltaf
verið glatt og ánægt, og litlir
erfiðleikar orðið á að halda alla
áætlun. Mótttökur héfðu hvar-
vetna verið framúrskarandi, og
hefðu bændur viðkomandi hér-
aða komið á móti Eyfellingum
upp á heiðar og fylgt þeim aft-
ur að sýslumörkum.
Ólafur Kristjánsson, bóndi á
Seljalandi, sem var einn þátt-
takanda í þessari för, var hrif-
inn af öllu, sem fyrir augu
hafði bórið.
— Þetta var í stuttu máli af-
skaplega ánægjuleg ferð, farar-
stjórn var með ágætum, fyrir-
greiðsla hvarvetna mjög góð og
alls staðar höfðinglegar' viðtök
ur. Oftast komum við seint til
Ólafur Kristjánsson
gististaðanna, en þar var ekki
spöruð fyrirhöfn og rausn. Vil
ég nota þetta tækifæri td að
senda beztu kveðjur og þakkir
fyrir hönd okkar allra inn á öll
heimili, þar sem við nutum gest
risni í þessari ferð.
— Hefurðu farið í slíka ferð
áður?
— Nei, þetta er í fyrsta sinn,
sem Vestur-Skaftfellingar fara
í bændaför, og það er óhætt að
fullyrða, að ekkert okkar mun
gleyma henni. Að vísu var veðr-
ið ekki alveg upp á það bezta,
en það er skömm að kvarta út
af slíkurn smámunum, þegar
allt annað var eins og bezt verð
ur á kosið.
— Hvað er þér nú minnis-
stæðast úr þessari ferð?
í bændaför
Eyfelli
Eyfellingarnir komnir a3 HlegarSi eftir fimm daga ferð um Norðurland.
(Ljósmyndir: TIMINN. RE)
Guðlaug Slgurðardóttir
— Því er erfitt að svara.
FSestir höfðu komið til Mývatns
sveitar áður, og vorum við mjög
hrifin af öllu þar. En ég vil
ekki taka neinn stað fram yfir
annan, þetta var allt í einu orði
sagt: dásamlegt.
Guðrún Auðunsdóttir frá
Stóru-Mörk átti engin orð til
að lýsa hrifningu sinni.
— Það munaði litlu, að ég
kæmist ékki í þessa ferð, en
svo var bóndi minn, blessaður,
svo vænn að sitja heima í þetta
sinn og annast búið. Það er tals
vert að hugsa um 14 kýr og allt
annað, með aðeins tvo drengi
sér til hjálpar. Sumir fengu
fólk úr Reykjavík til að koma
og annast búskapinn þessa daga
til að geta lyft sér upp.
— Og þetta hefur verið upp-
lyfting, sem um munar?
— Ég er nú hrædd um það.
Það var ánægjulegt að gleyma
dagsins önn um sinn, og þessi
för verður okkur öllum áreiðan
lega ógleymanleg. Vonandi eiga
þau, sem nú sátu heima, eftir
að fá tækifæri til að lyfta sér
jafn rækilega upp og við höfum
nú gert. Og ekki skal standa á
okkur að gera þeim það kleift.
Guðlaug Slgurðardóttir, Selja
landsseli, var aldursforsetinn í
þessari för, 72 ára gömul.
— Ertu ekki þreytt eftir all-
an þennan akstur?
— Ég held nú ekki, ég finn
bara ekki til þreytu. Þetta var
rétt eins og að skreppa bæjar-
leið, nema það var bara miklu
skemmtilegra. Þetta var allt
svo yndislegt, allir vildu allt
fyrir okkur gera. En þó að fólk
ið væri gott, þá er ég sannfærð
um, að það var drottinn sem
leiddi þessa ferð svo gæfusam-
lega.
Hjá öllum kvað við það sama,
að þetta hefði verið dásamleg
og ógleymanleg ferð, og allir
báðu fyrir kveðjur og þakkir
til þeirra, sem greitt höfðu för
þeirra um landið.
Og einn þeirra; Árni Kr. Sig-
urðsson frá Bjarkalandi, bað
fyrir þessa fallegu kveðju til
Norðurlands:
Hjartans yl og sólarsýn
sveipar um mitt hjarta.
Daga og nætur nýt ég þin,
Norðurlandið bjarta.
—k.
[augardagurírin 23rjuní 1962