Tíminn - 01.07.1962, Síða 9

1
Við höfum áður vakið máls
á því hér í Tímanum, hversu
mikill bagi það er íbúum
nýju hverfanna í Reykja-
vík, ef verzlanir fylgja ekki
í kjölfar íbúðarhúsanna,
sem reisf eru. Þá nefndum
við sem dæmi Háaleitis-
hverfið, og það er einmitt
það hverfi, sem nú er til-
efni nýrra skrifa um þessi
mál.
Þar hefur á örskömmum tíma
risið upp fjölbýlt hverfi, og er
það sífellt að vaxa og færast
út. En. þó að þarna hafi verið
byggð í u. þ. b. tvö ár, eru
þar enn engar verzlanir, og
verða íbúar hverfisins að sækja
nauðsynjar alla leið niður á
Grensásveg, eða enn lengra.
Verzlun eftir árið?
Þegar við vikum að þessu
máli í vetur, leituðum við
vitneskju hjá lóðarskrárritara
um það, hvort ekki væri gert
ráð fyrir lóðum undir verzlan-
ir í Háaleitishverfinu, og feng-
um þá þau svör, að a. m. k.
fvær lóðir væru ætlaðar undir
verzlanir, en enginn hefði sótt
'im þær.
Litlu síðan gerðist svo það,
:ið Sigurður Magnússon, kaup
maður, tók sér skóflu í hönd og
stakk fyrstu stunguna í grunni
undir glæsilegt verzlunarhús.
sem standa á ýestan Háaleitis
brautar nokkru sunnar en þar
sem hún sker Miklubrautina,
Væstu kvöld var svo unnið þat
af kappi við að róta upp jörð
?n að kosningum loknum dofn
aði eitthvað yfir framkvæmd
um.
Þegar blaðamaður og ljós
myndari Tímans skutust þang
að inn eftir nýlega, voru þrír
menn þar að vinnu sem svör
uðu: Ja, við vitum það varla.
þegar við spurðum, hvað þeir
væru að gera. En Sigurður Jóns
son, bakarameistari, sem ætlar
að starfrækja brauðbúð í þessu
væntanlega verzlunarhúsi, var
þarna staddur, og fræddi hann
okkur á því, að byggingafram-
kvæmdir ættu að hefjast von
bráðar. Sagði hann, að hlut-
aðeigendur vonuðust til að verzl
un á helztu nauðsynjum gæti
hafizt þar eftir árið.
Galli á gjöf NjarSar
Þetta eru að sínu leyti góð-
ar fréttir, fyrir íbúa Háaleitis-
hverfis, en þeim óar þó við að
þurfa eitt árið enn að þramma
niður áí Grensásveg til að kaupa
i matinn og eltast við mjólkur-
bílinn, sem Mjólkursamsalan
gerir út í Hvassaleitið. Bíllinn
sá er á vissum stað’ í Hvassa-
leiti milli kl. 1 og 2 á daginn,
og er þar alltaf löng biðröð
fólks.
Þama á leitinu, skammt það-
an sem verzlunarhöllin á að
rísa, er nú verið að reisa skúr-
tötur,' sem mun eiga að vera
„sjoppa“, og fékk eigandinn
leyfi til að’ reisa hana út á að
veita þar húsaskjól fólki, með-
an það biði eftir strætisvagni.
Sá er þó galli á gjöf Njarðar,
að skúrinn er öfugu megin við
götuna til að gegna hlutverki
strætisvagnabið’skýlis því að
báðir vagnarnir, sem þarna hafa
viðkomu, stanza austan Háa-
leitisbrautar, en skúrinn stend-
ur vestan við hana. Háaleitis-
brautina er tveggja akreina og
verður í framtíðinni mikil um-
ferðaræð, svo að' þetta er á all-
an hátt klaufalegt fyrirkomu-
lag. Er lítil hrifning meðal íbúa
hverfisins yfir þvi að fá þarna
„sjoppu", og finnst þeim að
vonum, að nær hefði verið að
reisa þama einhverjar bráða-
birgðaverzlanir, þar sem seld
væri mjólk og aðrar nauðsynja-
vörur.
IVAjólk eða „kók".
Það er annars furð’ulegt, hví-
lik ósköp af „sjoppum“ þríf-
ast í Reykjavík og raunar um
land allt. Það er miklu minni
vandkvæðum bundið að ná í
„kók og prins póló“ heldur en
mjólk og fisk. Sem dæmi um
vitleysuna má nefna það, að
fisksalinn sem rekur fiskbúð’ina
Laxá, var spurður að því ný-
lega hvort hann vildi láta hús-
næði það, sem hann hefur við
Grensásveg, undir „sjoppu". Er
þetta þó eina fiskbúðin á stóru
svæði, en tvær „sjoppur“ eru
þarna á stað'num með nokkurra
metra millibili. Og nú er sem
sagt verið að reisa þá þriðju á
Háaleitinu, svo að „loksins" fá
þá íbúar hverfisins „sjoppu",
þó að þeir verði að bíða eftir
matvöruverzlunum enn um sinn.

'iV í M I N N, sunnudagurinn 1. júlí 1962.
9