Tíminn - 21.07.1962, Blaðsíða 9

Ulf SERDARMAÐURINH
ER KOKKUR UM BORD
&

Ef þið þurfiS aS hitfa
reiSarann á Seley, þá spyrj-
iS eftir kokknum. Af
hverju? Af því aS reiSarinn
og kokkurinn er einn og
sami maSurinn. Hyer er sá?
Hann heitir Kristmann
Jónsson, maSm*inn sá,
EskfirSingur aS ætt og upp-
runa og búsettur þar. Seley
liggur viS bryggjuna á
EskifirSi og bíSur löndunar
og viS vindum okkur um
borS. ÞaS stendur ekki á
því aS Kristmann býður
okkur upp á kaffisopa, og
meðan kjötið sýður á kabis-
unni gefur hann sér tóm til
að ræða málin við einn að-
vífandi fréttasnápa. Þessi
útgerðarmaður er enginn
gervisjómaður, heldur hert-
ur margri vetrarvertíð og
sumarsíld. Það er bví óhætt
að spyrja hann tíðinda af
síldinni.
— Það gengur vel hjá ykkur
í sumar.
Það veit á langa
vertíð hvað síld
in er mögur
Haldið til Siglufjarðar að austan með hlaðið skip.
Eijin yngsti skipverja um borð
i Seley í önnum löndunarinnar
Hendurnar eru uppteknar og
mega ekki vera að sinna síga-
rettunni.
— Já, alveg prýð'ilega. Við
erum búnir að fá um 8000 mál
og tunnur.
— Það mun mega teljast vel-
gengni i fyrsta flokki. Hverju
er þetta að þakka?
— Það er margt, sem kemur
til greina, góður skipstjóri, góð
nót og góður mannskapur.
— Er Jónas enn skipsrtjóri
hér?
— Já, Jónas Jónsson frá Eyri
er skipstjóri. Hann varð hæst-
ur Eskifjarðarskipstjóra á ver-
tíð sl. vetur, fiskaði tæp 700
tonn, miðað við slægðan fisk
með haus.
— Þú þakkar nótinni, það er
nú miklu oftar, sem maður heyr
ir hinn tóninn kveðinn í sam-
bandi við hana.
— Já, þessi nót er frá Neta-
gerð Jóhanns Klausen hér á
Eskifirði og hefur reyn2t alveg
prýðilega. Þess. má geta, að
þetta er fyrsta nótin, sem Jó-
hann setur upp og hægt er að
fullyrða a'ð hann fer vel af
stað.
Mögur síld veit á langa
síldarvertfð
— H"að finnst þér einkum
einkennandi fyrir síldarvertíð-
ina í sumar?
— Það má segja að það sé
einkennandi hvað síldin hér
eystra er mögur. Það finnst okk
ur góðs viti. Má vera að það
bendi einmitt til þess, að hún
standi lengur en verið hefur
undanfarin ár.
— Finnst þér síldargengdin
meiri hér eystra í sumar, en
verið hefur?
-y Hún er kannski ekki meiri.
en undanfarin ár, en það hefur
verið meira leitað að henni hér,
sem meðal annars kemur til af
því að nú eru fleiri skip við
leitina. Við vlljum meina að
síldin hafi verið hérna í haf-
inu undanfarna áratugi, það
hafi bara verið þessir gömlu for
dómar, að það væri ekki hægt
að veiða síld fyrir Austfjörðum.
sem stað'ið hafi í veginum.
— Það hefur löngum verið
sagt að straumarnir fyrir Aust-
fjörðum væru anzi erfiðir.
— Það virðist nú ekki koma
rnikið að sök með þeirri tækni.
sömu nú er notuð' við þetta. Við
höfum til dæmis fengið meiri-
partinn af okkar síld hérna í
Reyðarfjarðardýpinu í sumar,
og þar hefur okkur gengið bezt
að vei'ða hana.
Norðmaður en enginn
Rússi
“^■-Er - ekkr thikill erlendur
$kípafloE/"á j¥i$tinum?
— Jú, norski flotinn er all-
ur héma fyrir Austurlandinu,
og búinn að vera hér að minnsta
kosti hálfan roanuð.
— Rússinn?
— Rússann höfum við ekki
séð, og heldur ekki mikið af
annara þjóða skipum.
— Eru Norðmennirnir hlut-
fallslega eins margir með blökk
og íslenzku skipin?
— Nei. þeir eru yfirleitt með
snurpu, eitthvað 4 eða 5 skip,
sem ég hefi heyrt getið um með
blökk. En yfirleitt held ég að
Norðmennirnir hafi veitt vel.
Verksmiðjuskcrturinn
eystra kostar milljónatugi
— Hver mundir þú nú segja
að væru aðalvandamál síldveiði
flotans við Austurland?
— Það eru tvímælalaust af-
setningarerfiðleikarnir. Flotinn
gæti verið búinn að veiða
óhemjumagn, ef hægt væri að
koma síldinni frá sér með sæmi-
legu móti.
— Hvað á að gera?
— Það þarf að bæta úr þessu,
þetta skaðar þjóðina um mili-
jónatugi.
— Fleiri verksmiðjur?
— Já, fleiri og stærri.
— SÍgðu mér eitt Kristmann,
heldurðu ekki að hann fari að
láta undan sá hugsunarháttur
hjá ráðamönnum þjóðarinnar.
að síldveiðar við Austurland
séu ekki annað en sport?
— Jú. ég held nú að hann
hljóti að fara að láta undan.
En enn er Austurlandsmiðun-
um ekki sýndur nægur sómi
Við viljum fá aðalstöðvar Síld
arieitarinnar fluttar austar, en
þær eru nú á Siglufirði. Okkur
finnst að Síldarleitin reki á-
róður fyrir Norðurlandsmið-
unum, og að alltaf sé gert meira
úr þeirri síld, sem vart verði
við norðan Langaness en sunn
an. Þetta hefur sín áhrif.
— En þrátt fyrir allt leitar
flotinn á Austursvæðið?
— Já, vegna þeirra vandræða,
sem eru á að losna við síldina
hér eystra, þá leggja margir
ekki út í það, að koma hingað
austur, heldur hanga þeir fyrir
norðan Langanes í von um, að
fá síld þar. Þessi skip verða eðli
lega af afla, þegar sildin er öll
sunnar en þau hætta sér. Þetta
er staðreynd, sem aftur leiðir
það af sér, að minna veiðist en
ella.
Einsdæmið í flotanum?
— Og hvernig fer það nú sam
an, að vera útgerðarmað'ur og
kokkur?
— Ágætlega.
— Veiztu um fleiri í flotan-
um, sem líkt er á komið og með
þig?
— Nei, ég veit ekki um neinn.
— Líður ekki reiðaranum bet-
ur að vera með um borð, en að
bíða í landi?
— Jú, miklu betur.
— Og þetta hefur gengið' vel,
það sem af er?
— Já, og gerir það vonandi
það, sem eftir er. — KI

Kristmann Jónsson
— útgerðarmaður og kokkur
Skroppið um
borð í Seleyju,
o g drukkið kaffi
og spjallað við
Kristmann Jöns
son, útgerðar-
manninn, sem
eldar ofan í
mannskapinn
Byrjað að háfa úr góðu kasti. Það glampar á silfur hafslns í nótlnnl.
T f M I N N, laugardagurinn 21. júli 1962. —
9