Tíminn - 22.08.1962, Qupperneq 13

Innrætið
Félagsheimili byggt
ÍSÓtlr
BRAUTARHOLTI 20
R.VÍK - SÍMI 15159

Afstaöa Dana til EB£
Framhald af 7. síðu.
ur eins og er 1700 milljónum
króna á ári, en það svarar til
fimhita hluta framleiðslunnar
að verðmæti til, þ. e. hluti, sem
verður í alvarlegri hættu, ef
Danmörk gerist meðlimur
bandalagsins.
Þó gert sé ráð fyrir hinu
versta, þ. e. að allur þessi út-
flutningur missist, þá samsvar-
aði hvorki tjón atvinnuvegar-
ins né þjóðarbúsins útflutnings
tjóninu. Útflutningsvörur að
verðmæti 950 milljónir króna
— þ. e. mjólkurbúsvörur og
afurðir fiðurfjár og svína —
eru toppframleiðsluafurðir,
sem segja má að séu einvörð-
ungu framleiddar með- innflutt
um fóðurvörum. Þegar útflutn-
ingstekjurnar falla burt munu
samtímis hverfa innflutnings-
greiðslur, sem þeim svara.
Öðruvísi er farið um kjöt-
útflutninginn. Þar er um að
ræða vörur, sem ekki eru líkur
til að bandalagslöndin geti fram
leitt nægjanlegt af um fyrirsjá
anlega framtíð. Þar er því um
að ræða markaði, sem varla
þverra, jafnvel þó að Danmörk
gerist ekki aðili að bandalag-
inu.
AÐ ÖLLU samanlögðu má
gera ráð fyrir að beint tap
landbúnaðarins og þjóðarinnar
af því, að danskar landbúnað-
arvörur heyri ekki undir banda
lagið, nemi um 5—600 millj-
ónum króna. Þetta er veruleg
upphæð. En sé henni deilt á
allt þjóðfélagið þá er hún síður
tilfinnanleg en veltuskatturinn,
sem nýbúið er að leggja á. —
Einnig nemur þetta minnu en
samanlögðum þeim styrkjum
og ívilnunum, sem landbúnað-
urinn nýtur af opinberri hálfu.
Auk þessa má benda á ýmsa
útvegu til þess að bæta sér að
minnsta kosti að nokkru það
útflutningstap, sem af því
leiddi að ekki væri gengið í
bandalagið.
Sé Danmörku meinað að
koma afurðum helzta útflutn-
ingsatvinnuvegarins í verð,
hlýtur hún að hafa rétt til að
standa við fjárhagslegar skuld-
bindingar sínar gagnvart öðrum
löndum á þann há.tt að greiða.
þær í þessum vörum, sé með
nokkru móti hægt að koma því
við. Hér er fyrst og fremst átt
við væntanlega erlenda aðstoð,
sem gert er ráð fyrir að nemi
1% af þjóðartekjunum, eða um
400 milljónum króna á ári. —
Hvað væri eðlilegra en að
leggja fram andvirði þessarar
fjárhæðar í vörum, sem Dan-
mörk hefir ofgnægt af en full
þörf .er fyrir erlendis?
í VENJULEGUM viðskiptum
blasa við augljósir möguleikar
á að bæta sér að nokkru glataða
markaði í bandalagslöndunum.
Sovétríkin hafa bent á mögu-
leika til verulega aukinna við-
skipta þeirra og Danmerkur.
Komi það í Ijós, að Sovétríkin
séu — án pólitískra skilyrða,
— reiðubúin til að afgreiða
vörur, sem Danmörk þarfnast,
í staðinn fyrir aukna afhend-
ingu landbúnaðarvara, þá má
ekki láta þau auknu viðskipti
undir höfuð leggjast af þeirri
ástæðu einni, að þau hafi í
för með sér minni innflutning
frá bandalagslöndunum en áð-
ur hefir tíðkast. Fóðurvörur
frá Sovétríkjunum, olíur, járn
og stál, og ef til vill bílar, —
svo að nokkrar einstakar vör-
ur séu nefndar — geta senni-
lega í flestu tilliti gert sama
.gagn fyrir danskt atvinnulíf og
tilsvarandi vörur frá bandalags-
ríkjunum.
Mökuleikar hljóta einnig að
vera á að koma af stað við-
skiptasamningum við fleiri
lönd og koma þannig á fram-
færi dönskum landbúnaðarvör-
um, svo fremi að þau lönd
þarfnist varanna. Ef Danmörk
gerist ekki aðili að Evrópu-
bandalaginu, þá heldur hún þó
að minnsta kosti þeim ómetan-
lega rétti, að mega gera þá við-
skiptasamninga, sem henni
hentar, án þess að fá til þess
leyfi alþjóðlegra yfirvalda.
ÞÁ MÖGULEIKA, sem hér
hefir verið„rætt um til að bæta
sér hugsanlegt tjón, verður að
athuga gaumgæfilega undir
eins á þessu stigi málsins, þeg-
ar erfiðleikar á sölu danskra
landbúnaðarafurða blasa við.
Skynsamleg viðbrögð eiga allt-
af rétt á sér. Það er óraun-
hæft og tilgangslaust að halda
baráttunni áfram á þeim for-
sendum, að allt sé tapað ef
Danmörku heppnist ekki að fá
inngöngu í bandalagið. í þessu
efni sem öðrum hlýtur það að
vera sá framgangsmátinn, sem
sízt leiðir til virðingar * að
beygja sig fyrirfram fyrir
meintu ofurefli.
(i'ramnaio af 2 síðu
klerka og konu sína teyma sig,
hvert sem var.
Asninn: í asnasvip þeirra Krist
jáns II. Danakonungs og Jakobs
II. Englandskonungs og alræmdri
þrjózku og einþykkni þessara
tveggja konunga má sjá glöggt
dæmi þess, að útlitið mótsvarar
skapferlinu, segir höfundurinn.
Það má sem sagt læra mikið
af bók majórsins. En það er
ekkert rúm hér til að endursegja
hana alla, en að endingu fer þó
vel á að birta hugleiðingar hans
um háls kvenna.
— Grannur, vel byggður og
göfgafullur háls er alltaf með
mæli með því höfði, sem hann
heldur uppi. Stundum getur bú-
ið svo mikil göfgi og fegur í hin-
um fögru og heillandi línum
hálsins, að það bæti upp þá galla,
sem annars eru á svipbygging-
unni. Sú tízka hjá konum að
hylja ekki hálsinn og efri hluta
barmsins gefur oss mjög kær-
komið tækifæri til að rannsaka
þennan í svipfræðilegu tilliti
mjög svo merkilega líkamshluta.
Konum virðist vera meðfædd og
Ijós tilfinning og viðurkenning
á hinu fagra og göfuga formi
hálsins, gildi hans og þýðingu,
svo að óhætt mun að segja, að
þrátt fyrir duttlunga og blygðun,
sem getur stefnt að því að hylja
hálsinn, muni hitt vera reglan,
að konur. — einkum í þeim
stéttum, sem ganga að jafnaði
berhálgaðar, — hylji ekki háls og
barm, nema þær hafi eitthvað til
að fela. En jafnvel þótt reynt sé
samvizkusamlega að hylja þenn-
an líkamshluta, getur vakandi
og reyndur svipfræðingur samt
dregið athyglisverðar ályktanir
af reisn og burði hálsins. Þannig
bendir til dæmis langur, mjór
og framlútandi háls á forvitni.
Háls, sem heykist fram, svo að
höfuðið sígur, — og stafi það
ekki af sjúkdómi eða elli —,
ásamt möttu og óöruggu augna-
ráði, kemur upp um einfeldni,
hræsni, undirferli eða slæma
samvizku. Sé hálsinn langur og
beinn, komi eins og stautur upp
úr bolnum, rekumst við á and-
leysi og einþykkni, og sé þessi
stífni í fylgd með tilhneigingu
til að rétta enn betur úr hálsin-
um og varpa höfðinu aftur á bak,
má gera ráð fyrir að með í spil-
inu sé talsvert af drambi og stæri
læti. Þrekinn háls og einkum
hnakki standa alltaf í sambandi
við sterklega líkamsbyggingu,
kraft og ákveðni. Slíkur háls fyr-
irfinnst aldrei á léttúðugu og
ístöðulausu fólki.
Framhald af 8 síðu.
grím um helztu framkvæmdir
þeirra Hafnarbúa.
— Helztu verkefnin sem unnið
er að nú í Höfn eru bygging fé-
lagsheimilis, sem notað verður til
samkomuhalds og kvikmyndasýn-
inga, smíði 6 nýrra íbúðarhúsa og
steypun gatna. Þá hefur verið
unnið að nýrri rafstöðvarbyggingu
og rafveitukerfið stórum endur-
bætt og ný götulýsing um allan
bæinn.
— En Ásgrímur, er nægilegt
vinnuafl til allra þessara fram-
kvæmda í Höfn?
— Eftirspurn eftir vinnuafli er
mun meiri en framboðið. Or sveit-
unum kemur helzt fólk til starfa
út í Höfn til viðbótar því fólki, sem
þar er fyrir og einnig koma Aust-
firðingar á vetrarvertíð en ekki í
annan tíma.
Nú er ekki lengur til setunnar
boðið því Ásgrímur þarf að mæta
á fundi í Sambandshúsinu eftir
skamma stund. Eg þakka honum
ánægjulegar og fróðlegar upplýs-
ingar um Kaupfélag Austur-Skaft-
fellinga og um framkvæmdir í
Höfn.
H. G.
VlÐAVANGUR
so.n og Einar „ríki“ Sigurðsson.
Af þessu geta menn auðveld-
Ieg,a áttað sig og séð ag það,
sem Tíminn hefur skrifa® um
samband kommúnista og Sjálf-
stæðisflokksins, er engin
skreytni, þar sem maður, er
aðstö'Su liefur haft til að fylgj-
■ast all n'ájð með þessu sam-
bandi, staðfestir það sv.art á
hvítu í sjálfu Mbl. — reyndar
töluvert reiður.
Skipuleggjum hópferðir
og einstaklingaferðir til
Sovétríkjanna í sam-
vinnu við Inturist
JAFNÁN
FYRIRLIGGJANDI
Ferðaskrifstofa Laugavegi 18 —
Sími 2-28-90
HÓPFERÐ UM S0VÉTRÍKIN
3.—23. september
með viðkomu í 5 löndum
Viðkomustaðir
Kaupmannahöfn—Stokkhólmur
Helsinki—Leningrad—Moskva—
Kákasus—Svartahaf—Krímskagi
(Jalta) — Kiev—Varsjá—Berlín
Fararstjóri: Hallveig Thorlacíus
21 dags fercS 3.—23. september
1 eitið upplýsinga strax
LflN nsy N hr
Tf MINN, miðvikudaginn 22. ágúst 1962
13