Tíminn - 17.02.1963, Side 2

1
AFGREIÐSLUMENN
Flugfélag íslands h.f. óskar að ráða afgreiðslu-
menn til starfa við farþegaafgreiðslu félagsins á
Reykjavíkurflugvelli.
Góð málakunnátta nauðsynleg.
Eiginhandarumsókn, er greini frá aldri, menntun
og fyrri störfum, sendist starfsmannahaldi Flugfé-
lags íslands, Aðalskrifstofunum við Hagatorg fyr-
ir þ. 1. marz. n.k.
ÁRSHÁTÍÐ
Félags Þingeyinga í Reykjavík
verður í Lido, föstudaginn 22. febrúar og hefst með
borðhaldi kl. 19,30.
Skemmtiatriði:
Söngur, Þingeyingakvartett.
Ræða: Gunnar Árnason, búfræðikandidat.
Almennur söngur undir stjórn Gunnars Sigur-
geirssonar.
Þingeyingaþáttur, fluttur af Karli Guðmundssyni,
leikara.
D A N S.
Aðgöngumiðar að árshátíðinni verða seldir í Verzl-
un Últíma í Kjörgarði, miðvikudag 20., fimmtud.
21. og föstudag 22. febrúar, þann dag til kl. 16.
Sömu daga verður tekið á móti borðpöntunum í
Lido frá kl. 13,30 til kl. 17.
Aðeins við Þingvallavatn
Lóð, eða góður sumarbústaður, óskast til kaups við
Þingvallavatn. — Leiga kemur til greina.
V
Tilboð sendist blaðinu fyrir 23 þ.m. merkt:
„Þingvallavatn".
Allir keppendur á skákþingi Reykjavíkur
nota einungis
T al-skákklukkur
TAL er löggilt keppnisklukka
TAL er stórmótaklukka
TAL fæst um land allt.
Eiríkur Ketilsson
Garðastræti 2.
HEILSURÆKT „ATLAS"
13 æfingabréf mcð 60 skýringar.
myndurn — allt í einni bók. Æí-
ingakerfi Atlas er bezta og fljót
virkasta aðferðin til að efla heil-
brigði, hreysti og fegurð. Æfinga
timi 10—15 mínútur á dag. —
Árangurinn mun sýna sig eftir
vikutíma. — Pantið bókina strax
i dag — hún verður send um
hæL — Bókin kostar kr. 120.00
Utanáskrift okkar er:
HEILSURÆKT ATLAS. PÓST-
HÓLF 1115. REYKJAVÍK
Ég undirritaður óska eftir að
mér verði sent eitt eintak aí
Heilsurækt Atlas og sendi hér
með gjaldið, kr 120,00 (vinsam-
lega sendið það 1 ábyrgðarbréfi
eða póstávísun).
Nafn: ...................
Heimili: ................
ÞÁTTUR KIRKJUNNAR
Guðs orð
Hvað er Guðs orð? er stund
um spurt, og er það ekki svo
undarlegt, því að ekki væri
svo lítilsvert ef unnt væri
að skilgreina það á almenn-
an og auðskilinn hátt..
Það eru aðallega tvö svör,
sem hafa oftast verið gefin
við þessari sþurningu. Hið
fyrra mætti orða eitthvað á
þessa leið:
Guðs orð er biblían, það er
Heilög ritning. Þar er það
iireint og ómengað öllum
mannlegum áhrifum.
Hitt svarið er nýtízkulegra
og gefið af mörgum eftir ná-
kvæma yfirvegun. Það mundi
vera eitthvað þessu líkt:
Guðs orð er sannleikurinn,
hvar og hvernig sem hann
birtist bæði í skáldskap og
vísindum, bæði í náttúrunni
og samfélagi manna, jafnvel
í orðum þeirra og anda t.. d.
í rödd samvizkunnar.
Fljótlega kemur í Ijós, að
sízt eru þessi svör tæmandi
né auðveld til nánari skil-
greiningar, þegar kryfja skal
til mergjar.
Skoðanir manna um bitalí-
una sem Guðs orð eru harla
mjög skiptar, og rannsókn-
ir og gagnrýni hafa bent á
það, að t*:r standast ýmiss
konar viðhorf, en sannleik-
urinn er viðurkenndur sem
einn í hverju. máli. Um hið
síðara svar mætti aðeins
minna á hina fornu og sígildu
spurningu Pílatusar: Hvað
er sannleikur?
Það veröur því ekki • auð-
gert sem skyídi að skilgreina
hugtakið Guðs orð. Og mætti
ef til vill segja, að þar giltu
bezt ummæli Luthers, þegar
hann sagði: „Að samvizkan
upplýst af anda Guðs", yrði
óvilhallasti dómarinn í
hverju tilfelli.
Á þetta skal hér því eng-
inn dómur lagður, en vel
mætti segja, að síðara svar-
ið, að Guðs orð og sannleik-
ur sé eitt og hið sama, væri
ágætt, ef hugtakið eða hug-
sjónin sannleikur yrði skil-
greint að gagni.
Hér skal því aðeins bent á
að þessu sinni, hve Heilög
ritning hefur mikið til síns
máls til að heita það Guðs
orð, sem er og hefur, verið
útsæði menningar, framfara
og siðgæðis hvarvetna, þar
sem vel og rétt er að störf-
um staðið.
Fáir mundu geta mótmælt
því með nokkrum rökum, að
hún og kenningar hennar
hafa verið frumþáttur i
flestu, sem vestræn menn-
ing hefur af að státa, allt
frá skipulagi og uppbyggingu
samfélags og samhjálpar í nú
tima velferðarríki, en þar er
í snertingu hver reiknings-
vél á skrifstofu trygginga og
samábyrgða, hver ritvél og
takki, hvað þá heldur fólk-
ið sjálft, sem þar vinnur. Og
ekki mundi þá síður unnt að
greina samband biblíunnar
og iamningu orða hennar í
listum og svokallaðri and-
legri menningu, já alla leið
inn í rannsóknastofur lækna
og lyfjafræðinga, atomsér-
fræðinga og uppfinninga-
manna að ógleymdum helgi-
dómum kirkna og bókasafna,
bókagerðar og söngtöfra.
Þrátt fyrir allar þær deil-
ur, sem um orð og rit biblí-
unnar hafa risið, þrátt fyrir
alla þá lítilsvirðingu, fyrir-
litningu, bönn og ofsóknir,
sem orðum hennar hafa ver-
ið sýnd og alla þá gagnrýni
og niðurrif, sem hún hefur
sætt frá kynslóð til kynslóð,
hefur hún staðizt. Og hafi
nokkur ein bók þannig sann
að sig sem hið varanlega ei-
lífa orð Guðs, þá er það bibl-
ían sem heild. Og margir
mundu þeir vera, sem ekki
hikuðu að velja hana eina
móti öllum öðrum bókum
veraldar. Þannig er kraftur
hennar, þrátt fyrir allt, sem
áfátt og mannlegt kynni að
reynast á einhverjum blað-
síðum.
Reynt hefur verið af há-
lærðum vísindamönnum og
ritsnillingum að búa til aðra
biblíu eða ritningu í nútíma-
stíl, sem mundi hæfa upp-
lýstri kynslóð á atomöld bet-
ur, en árangurinn hefur orð-
lð ótrúlega lítill.
Sagt er að enskur vísinda-
maður hafi gert tilraun með
að breyta orðalagi og orða-
vali biblíunnar samkvæmt
uppgötvunum og heimsmynd
nútímans. Þá var byrjunin 1.
Mós. eitthvað á þessa leið:
„í upphafi gerði Guð áætl-
un um sköpun heimsins. Og
Guð sagði:
Látum nú frumeindirnar
sameinast og þéttast, svo að
úr verði fastir hlutir og lát-
um siðan stjörnur og sólir
þróast milljónum saman. Og
það varð.“
Um sköpun mannsins sagði
hann: Þannig þróaðist mað-
ur og kona smám saman frá
æðstu dýrategundinni með
anda Guðs.“
En ekkert dugði. Fólk vildi
ekki hlusta á hann, hversu
skynsamlegt sem orðavalið
var. Biblían hélt velli með
sínu forna og tignarlega lík-
ingamáli, sem hver skildi á
sinn hátt og átti bergmál frá
hjarta til hjarta og kynslóð
til kynslóðar. Það gat svo
sem verið gott að fá skýring-
ar á ýmsu og hvatningu til að
skilja og nema. En breyting-
ar bættu lítt hið heilaga orð.
Og flestir sem bezt þekkja
telja sannleikann, Guðs orð
ekki hafa fengiö hentugri
búning en þiblían gefur,
þannig verður hún hið mikla
kraftaverk andans á atom-
öld.
Árelíus Níelsson
Afgreiðslumaður
Ungur. reglusamur afgreiðslumaður getur fengið
vinnu strax við afgreiðslu í véla- og verkfæra-
verzlun.
Umsóknir ásamt upplýsingum um menntun og fyrri
störf leggist inn á afgreiðslu blaðsins fyrir 25. þ.m.
merkt: Afgreiðslustarf — 1382.
VÍÐAVANGUR
| Verðbólgan fjötruS
Gísli Magnússon ritar grein
f síðasta tölublað Einherja, er
halin nefnir „Verðbólgan fjötr-
uð.“ Gísli segir í greininni:
„Stjórnarvöld landsins hafa
löngum talið það eitt meðal
sinna beztu verkefnia, að hafa
hemil á allri verðbólgu. Þetta
hefu rtekizt misjafnlega, sem
kunnugt er. Þegar ekki náðist
samstaða í vinstri stjórninni á
sínum tíma um viðhlítandi ráð-
stafanir í efnahagsmálum vegna
andstöðu krata og kommúnista,
hlaut stjórnin að víkja. íhalds-
stjórnin fyrri, Emils-stjórnin,
beið ckki boðanna með að taka
aftur þær kauphækkanir, sem
sáluféfagar hcnnar í Sjálfstæð-
isflokknum og Alþýðuflokkn-
um, ásamt Moskóvítum, höfðu
áður knúið fram.
Mikiö gekk á
Mest gekk þó á vig myndun
þeirrar íhaldssrtjómar, sem nú
er að renna sitt skeið á enda.
Þvílíkt brambolt var eigi áður
þekkt. Efnahagskerfinu öllu
bylt. Álögur margfaldaðar, m.a.
með nýjum sölusköttum, sem
sumir skyldu gilda aðeins til
bráðabirgða, samkvæmt heit-
orði hinnar nýju stjórnar, en
eru auðvitað innheimtir enn í
m dag. Útlán takmörkuð og veru-
legur hluti af sparifé þjóðarinn
ar tekinn úr umferð og frystur.
Okurlögin afnumin, svo að all-
ir gætu okrað sem þá lysti, op-
inberar lánastofnanir jafnt scm
okurkarlar. En kaupgjald allt
skyldi standa í stað — eftir að
lækkað hafði verið.
Árangurinn
Nú skyldi þó loksins til skar-
ar skríða í orrustunni við verð-
bólgufjandann. íhaldsbroddam-
ir í Alþýðuflokknum hræktu
auk heldur svo hraustlega, að
þeir kváðust aldrci mundu ljá
máls á því að eiga aðild að rík-
isstjórn nema öruggt væri, að
verðlag hækkaðí ekki um einn
eyri.
En hvcrnig fór?
Verðlag hefur rokið upp úr
öllu valdi. Vísitalan hækkað
um 82 stig, sú er áður gilti.
Fjárlög velta milljörðum.
Tveir af ráðherrum Sjálfstæð
isflokksins viðurkenna það, sem
allir vita, að ríkisstjórnin hefur
farið hinar mcstu hrakfarir og
beðið ósigur í bardaganuni við
verðbólguna.
Einn er þó sá aðili, sem ekki
er alveg á þeim buxunum að
bera sannleikanum vitni. Þrátt
rvrir sí-hækkandi verðlag á vör-
um og þjónustu, svo að slíks
eu engin.dæmi, lemur aðalmál-
gagn íhaldsins höfð’nii við
harðgrýti staðreyndanna og
synisrur sýnkt og heilagt, að
verðbólgan hafi verið kveðin
niður.
Fae;na9arsöiigur Mbl.
Verðbólgan þaut upp eins og
eorkúla á haug í skjóli vinstri
stjórnarinnar, svo að við blasti
þjóðarháski og hrun, er stjórn-
in lagði upp laupana. Þetta var
arfurinn, sem viðreisnarstjórn.
in fékk ‘ hendur. En sú var nú
ekki aldeilis loppin. Hún gerði
sér hægt um hönd og Iagði
verðbólguna í fjötra, líkt ög
Loka forðum, svo að nú fær
hún eigi tjóni valdið.
Þetta er fagnaðarsöngur
Morgunbíaðsins — og orðbragð
ið við hæfi. Blaðið segir 14.
september: „Það má ekki henda
að verðbólguófreskjunni verði
að nýju bleypt lausri —“ —
og fleira ámóta fyrr og síðar.
Treysf á heimsku og
gleymsku
Þeir treysta á heimskuna,
Framhahl á 15. síðu.
2
T f M I N N, sunnudagur 17. febrúar 1963. —