Tíminn - 12.07.1963, Blaðsíða 4
Try ggingarf é
in eru bétaskyld
Deiáa hefur risið tnilli ýmissa
bifreiðaeigenda annars vegar og
tryggingarfélaganna hins vegar,
um það, hvort tryggingarfélagið,
þar sean bifreið er tryggð, beri að
greiða tjón það, sem verður ef
steinn 'hreklkur undan hjólum bif-
reiðarinnar og brýtur rúðu annarr
ar bifreiðar í framhjáa;kstri.
Trygginigarfél'ögin hafa haft sam
ráð um, noflakur undanfarin ár, að
neita slilkum greiðslum, vegna þess
að þetoi væri það ekki skylt að
lögum. Vitnuðu þau sérstaklega til
norsíks Hæstaréttardóms, máii sínu
tfl stuðnings.
Fraoni, stéttarfélaig atvinnubíl-
stjöra í Reylkjavík ákvað í vetur
að taka af skarið og tók félagið
þátt í kostnaði til þess að fá úr
því sikorið með dómi, hvort trygg-
ingarfélög væru greiðsluskyld í
þessum tilvifovn.
Hefur nú í^íega fallið dómur í
pnófmálinu, sem relkið var fyrir
bæjarþin'gi Hafnarfjarðar, Eggert
Karlsson gegn Samvinnutrygging-
um. Jón Finnsson dómfulitrúi kvað
upp dóminn.
Niðurstaða dómsins er á þá leið,
að tryggingarfélagið sé greiðslu-
skyit.
Rökstuðningur dómara fyrir
démsniðurstöðunni er á þessa leið:
Aðalar eru sammála um máls-
atvifk og að hvorugum þeirra verði
gefið tjónið að sök. Stefnukrafan
sætir heldur eigi andmælum.
Stefnandi reisir bótakröfu sína á
hendur stefndum á því ákvæði 67.
gr. umferðalaga nr. 26 frá 1958,
er segir, að hljótist slys eða tjón
á mönnum eða imm.um af skrán-
ingarskyldu, vél'knúnu ökutæki í
notkun, sé þeim, sem ábyrgð beri
á ökutæikinu, slkylt að bæta það
fé, enda þótt slysið eða tjóntð
verði eigi raíkið til bilunar eða
'galla ó tækinu eða ógætni öku-
manns. f vátryggingarslkírteinum
bifreiða sé einnig tekið fram, að
tryggingin nái til sérhverrar einka-
réttarskaðabótakröfu, sem vátrygg
ingartaka sé skylt að tryggja gegn.
Tjónið sé viðurkennt af eiganda bif
reiðarinnar (G-288), sem sé því
bótaskyldur gagnvart stefnanda.
í samræmi við landslög og vátrygg
ingarskilyrði beri samvinnutrygg-
ingum aff greiða tjónið vegna eig-
anda G-288.
leiði einnig, að sýkna beri ábyrgð
artryggjanda bifreiðarinnar, Sam-
vinnutryggingar, sbr. 1. mólsgr.
69. gr. 3. málsgr. 70. gr. og 2.
málsgr. 74. gr. umferðarlaga.
Stefnd'U reisa sýknuikröfu sína á
því, að hin ,,objektiva“ ábyrgðar-
regla umferðarlaga eigi hér ekki
við, heldur beri að beita reglu
68. gr. sömu laga um árekstur, en
þar sem ekki sé um neina sök að
ræða af hálfu stefnds, Sveinbjörns,
bresti alveg skilyrði 68. gr. og ann
arra ákvæða umferðalaga til þess
að leggja á hann fébótaáhyrgð,
vegna tjóns stefnanda. Af þessu
Með 67. gr. gildandi umferðarlaga
var fébótaábyrgð vegna tjóns af
völdum skráningarskylds ökutækis
í notkun breytt í algera (objek-
tiva) ábyrgð. Þannig að slys eða
tjón var bótaskylt, enda þótt það
yrði ekki rakið til bilunar eða galla
á tækinu eða ógœtni ökumanns.
Þessi regla svo og framkvæmd
eldri ákvæða um sama efni, er
byggð á því, að notkun vélknúinna
ökutækja hafi í för með sér svo
mikia hættu á slysum eða tjóni að
víkja beri frá almennum bótaregl-
um til þess að tryggja hagsmuni
annarra, sem hætta er búin af notk
un þessara tækja.
Þessi ábyrgðarregla er hins vegar
ekki látin ná til árekstra bifreiða,
því að þá skiptist tjónið að tUtölu
við sök þeirra, sem hlut eiga að
máli og með hliðsjón 'af atvikum
öllum, sbr. 68. gr. umfl. þar sem
hættuleg tæki eru báðum megin,
þykja ekki sömu ástæður til þess
að víkja frá almennum bótaregl-
um. Umferðarlög og athugasemdir
við frumvarp að þeim minnast ekki
sérstaklega á tjón, sem verður af
völdum steinkasts á ökutækjum í
notkun, er komast í námunda við
hvort annað, en þau eru alþekkt
fyrirbæri hér á landi.
Þar sem bein ákvæði umferðar'
laga, at'hugasemdir við frumvarp
að þeim eða aðra féhótaregluí
leiða eigi til annars, verður að
telja eðlilegast að heimfæra það
tjón, sem mál þetta er risiff af,
undir 67. gr. umf.laganna, enda
virðist sú niðurstaða í samræmi
við anda laganna og þróun í lög-
gjöf þeirra landa, sem höfð var tii
fyrirmyndar við samningu lag-
anna.
Samkvæmt framansögðu ber því
að leggja fulla fébótaábyrgð á
stefndu vegna tjónsins, sbr. 1. mgr.
69. gr., 30. mgr. 70. gr. og 2 mgr.
74. gr. umferðarla'ganna nr. 26 frá
1958.
Málið fluttu fyrir bæjarþingi
Hafnarfjarðar, Páll S. Fálsson, hrl.
vegna Eggerts Karlssonar; bifreiða
stjóra, og Guðmundur Ásmunds-
son, hrl. vegna Samvinnutrygg-
mga.
Staða framkvæmdastjóra Bæjarútgerðar Hafnar-
f jarðar er laus til umsóknar.
Umsóknir, með upplýsingum um fyrri störf og
menntun sendist útgerðarráði B.H. — Umsóknar-
frestur er til 24. þ. m.
Útgerðarráð.
Saltfiskur
Þurrkaður, fyrsta flokks saltfískur til sölu.
EYVÍK H.F.
Kópavogi, símar 36760 og 18719.
vex er nýlt syntctiskt þvottaduft, er léttir störf þvottadagsins.
vex þvottaduftið leysir upp óhreinindi við lógt hitastig vatnsins
og er sérstaklega gott í allon þvott.
vex gefur hreinna og hvitara tau og skýrori liti.
vex er aðeins framleitt úr beztu fóanfegum syntetiskum efnum.
Reynið vex í næsta þvott.
vex fæst í næstu verzlun.
Ferðizt i Volkswagen - Akið sjálf nýjum bíl
Höfum tilleigu Volkswagen og Land-Rover
Sé blfreiðin tekin á leigu i einn mánuff éffa lengrl tíma, þá gefum vlff 10 — 20% afslátt á leigugjaldl. — Leigjum bífrelðtr okkar alit nlffur i 3 tíma.
\MM\ BIFRÍIÐAUICAN h.f.
REYKJAVÍK
Klapparstíg 40 sími 1-37-76.'
KEFLAVÍK
Hringbraut 106 sími' 1513.
AKRAIMES
Suðurgötu 64 simi 170.
4
T 1 IV. I N' N föstudagu’-ú* 1? júv 1961 -
/TWIWV1 n'HT'i pr r
''-k't’Mh }' * •’Vá
':i ;;xí'í7