Tíminn - 18.08.1963, Blaðsíða 13

LUNDÚNABRÉF
Framhald af 8. síðu.
konunglegu familíu skyldu vera
uppdregnir á portrait, signeruð af
þeim voðalega manni, Stefáni
Ward.
Rachmann-hneykslið er enn ein
forsíðufréttin. Rachmann sá, sem
hneyksli þetta er kennt við, var
pólskur kaupsýslumaður um fimm
tugt, sem stundaði viðskipti sín
hér í Lundúnum, var kvæntur tals
vert yngri konu, ók í Roll's Royce,
gekk alltaf með dökk sólgleraugu,
og hélt um talsverðan tíma við þá
ræmdu Mandy Davis. Þær góðu
ungfrúr og vinstúlkur, Mandy og
Ohristine, við hverja nefndur
Rachmann átti einnig ákveðin við-
skipti, hafa verið aðalpersónur
hvers einasta hneykslismáls hér
undanfarið, og munu nú ugglaust
vera frægustu persónur kvenkyns
á Bretlandseyjum.
Talið er, að Rachmann þessi
hafi látizt fyrir nokkrum mánuð-
um síðan, en þó þykir það ekki
fyllilega sannað, og hafa verið
gerðar kröfur um að grafa upp
meint lík hans, til þess að ganga
úr skugga um þetta. Rachmann
var fasteignabraskari í fremstu
röð, og rak viðskipti sín á efúr-
farandi hátt:
Hann keypti t. d. húsasamstæðu
í íbúðarhverfi, sem nefnt er Bays-
water. Seildist Rachmann eins og
vænta mátti til að kaupa húseign
ir, sem voru í fremur lágu verði,
scm átti rót sína að rekja td leigu
samninga, sem íbúar hússins höfðu
við fyrrverandi eigendur þess.
Þessir leigusamningar heimiluðu
leigutö'kum að dvelja í húsnu fyr
ir sanngjarna leigu, og var óheim
ilt samkvæmt lögum að vísa þeim
á dyr. Bayswater hafði fram að
þessu verið talið til ,,betri'“ íbúð-
arhverfa, en á því varð skyndileg
breyting eftir að Rachmann kom
til sögunnar. Þegar fyrsta íbúðin
í húsinu iosnaði, vegna brottflutn-
ings viðkomandi fjölskyldu, .beið
Rachmann ekki boðanna, heldur
leigði húsnæðið innflytjendum frá
Vestur-Indíum. Svertingjar frá
Vestur-Indíum höfðu streymt
Ihingað til Englands og þóttu með
al húseigenda a. m. k. litlir aufúsu
gestir. Yfirfyllti Raohmann íbúð-
ina af fólki þessu og hvatti hann
það eða starfsmenn hans til yfir-
gangs og þreytandi hegðunar gagn
vart öðrum hvítum íbúum hússins.
Sönglist og hljóðfærasláttur fram
eftir nóttum og slæm umgengni
hefur gjarnan þótt fylgja fólki
þessu, og endaði leikurinn venju-
lega þannig, að þeir hvítir íbúar,
sem fyrir voru í húsinu, þegar
Svertingjarnir fluttu inn, sáu þann
kost vænstan að hverfa á braut.
Tróð Racbmann þá inn fleiri svert
ingjum, þóttist vera vinur þeirra
einlægur og verndarvættur, og
einn af sárfáum húseigendum, sem
leigja vildi þeim. En Adam var
ekki lengi í Paradís. Þegar Rach-
mann hafði með þessum aðferðum
tekizt að hrekja fyrrverandi leigj
endur úr húsnæðum þeirra, og
jafnvel að leggja þannig heilar
götur undir Svertingja sína, kom
annað hljóð í strokkinn. Hafði
hann og menn hans fá orð þar um,
en ráku svertingjana út á götuna
aftur, og sögðu þeim sjálfum að
sjá ráð fyrir sér. Þeir, sem reyndu
að malda í móinn og leituðu til
yfirvaldanna, var hótað öllu illu,
og er sannað, að „gangsterar", sem
Rachmann hafði í þjónustu sinni,
voru sendir til að refsa þeim með
l'íkamlegum meiðingum, sem ekki
sættu sig umyrðalaust við þessar
ráðstafanir.
Þegar Svertingjarnir voru farn-
ir, lét Rachmann lappa upp á fast
eignir sínar, sem margar hverjar
höfðu látið talsvert á sjá meðan
á dvöl hinna lituðu leigutaka stóð,
og ieigðu þær síðan millistéttar-
fólki ensku fyrir margfalt það
verð, sem hann hafði áður getað
tekið fyrir sama húsnæði eftir
gömlu leigusamningnum.
Þessi viðskipti Rachmanns hafa
eftir blaðafréttum að dæma verið
æði umfangsmikil, og þar eftir
erfitt að rannsaka þau, þar sem
hann stundaði brask sitt gegnum
fjölda leppfyrirtækja.
Þessar umræður, sem spunnizt
hafa vegna viðskipta Raohmanns,
hafa borizt inn í Neðri málstofuna
og rekið á eftir nýrri húsaleigu-
löggjöf, sem ekki virðist vanþörf
á.
Fólk það, sem þekkti Mr. Rach-
mann persónulega, bar honum
yfirleitt þá sögu, að hann hefði
verið einstakt ljúfmenni í um-
gengni og Mandy litla Davies
kvaðst sakna hans mjög. Er það
að vísu skiljanlegt, þar sem hann
hafði meðan á sambúð þeirra stóð
gefið henni skartgripi og fatnað
að verðmæti nokkur þúsund sterl-
ingspund og hvita jagúarbifreið.
Sagði ungfrúin góða stolt í blaða-
viðtali, að þær væru ekki margar
kynsystur hennar, sem á hennar
aldri (hún var þá 17 ára) hefðu
haft jafn mikið upp úr sér.
Drykkjuskapur fer hi’aðvaxandi,
voru áberandi fréttir hér á dög-
unum. Út voru gefnar tölur, sem
sýndu, að handtökum fólks vegna
ölvunar á almannafæri hafði fjölg
að um 12% frá fyrra ári, eða upp
í 88 þúsund. Kom fram í frétt þess
ari, að aukningin virtist aðallega
vera meðal miðaldra fólks, og var
aldrei þessu vant ungdómnum ekki
um að kenna. Hefur nú verið skip-
uð nefnd af innanríkisráðherran-
um til þess að rannsaka vandamál
þetta niður í kjölinn og benda á
leiðir til úrbóta. Ekki veit ég,
hvort íslendingum ofbýður þessi
tala fangelsana, sem ég gat um,
en hún er rúmlega eitt promill af
íbúafjölda Bretlandseyja, en ekki
er mér grunlaust um, að hlutfall
ið heima sé æði mikið hærra, án
þess að stjórnarvöldin sjái ástæðu
til þess að skipa nefnd til þess að
rannsaka málið.
Fyrir nokkrum dögum hófust
sýningar á hinni frægu, og ef til
vill má maður segja, alræmdu
mynd, Kleópötru, í Dominion kvik-
myndahúsinu við Charing Cross
Road. Eins og vænta mátti var
hóp af frægu fólki boðið að vera
við frumsýninguna hérna megin
Atlantsála og hertoginn af Edin-
borg .látinn punta upp á selskap-
ið með nærveru sinni.
Á eftir sýningunni var dinner
og dans að Savoy Hotel. Eflaust
hefur hið fræga fólk skemmt sér
vel, en tveggja persóna var þó
saknað; Elizabeth Taylor og Ric-
hard Burton létu ekki sjá sig.
Hvernig er svo þessi dýrasta
kvikmynd, sem nokkurn tíma hef-
ur verið framleidd, og kostaði ein
ar litlar 40 milljónir dollara, eða
ca. 1.720 mill’júnir íslenzkra króna.
Kritíkin hér er í einu orði sagt
niðursallandi. Gagnrýnendum kem
ur yfirleitt saman um, að á ferð-
inni sé „innantómt, rándýrt, lang-
dregið, óleikrænt, óbókmenntalegt
spectacle, og eini ljósi punkturinn
í myndinni sé leikur Rex Harri-
sons sem Ceasar. Þar sem vesalings
Ceasar er myrtur rétt fyrir hlé,
og Antoníus tekur við sæti hans
hjá miss Taylor, þá er ekkert gam
an lengur, segja þeir vísu menn.
(Grein þessi hefur beðið nokk
uð birtingar vegna blaða-
mannaverkf allsins).
ÞAR SREYTIST . . .
íFramham hí 9 sTOu )
við engar vörur fyrr en 9. júní,
og þá ekki nema hluta af því,
sein við áttum í pöntun vegna
rum.'eysis í skipinu. Þessi langa
samgöngutruflun var því að
kenna aa Herðubreið var tek-
in út úr sinni eigin áætlun Qg
sett á áætlun Herjólfs, sem fór
í slipp.
— En eruð þig hér á Suður-
fjörðurmm annars ánægðir með
áxtlanii Herðubreiðar?
— Nei, alls ekki. Við viljum
láta hana ganga austur fyrir til
Kópaskers, snúa þar vig og suð-
ur aftur með viðkomu á hverri
höfn í báðum leiðum.
Það ixður alltof langt á milli
fciða t. d. fyrir framleiðslu-
vörur frá mjólkurbúi okkar,
som fara þurfa á hafnir norðar
í fjórðungnum, og eins með
garðávexti Hornfirðinga, sem
fara sömu leið. Auk þessa eru
póstsamgöngur þessara af-
skekktu staða við Reykjavík allt
of erfiðar.
En höfuðskilyrð'ið fyrir á-
framhaldandi uppbyggingu hér
um sióðir er að stórkostlegt á-
tak verði gert hér í samgöngu-
malunum. og á ég þar sérstak-
leBa vi» vegamálin. Eg held að
það sé ekki ofsagt að' þjóðveg-
irnir hér um slóðir séu fyrst
og fremst vegir að nafninu til,
en svo heldur ekki meir. —
Ástandið hvað vegina snertir
er nú þannig hér, ag þeir hafa
verig heflaðir árlega án þess að
nokkuð væri ofan í þá borið.
Mcð hvc.rju árinu, sem liðið
hcfur hafa þeir svo færzt ögn
lengra ofan í jörðina. Og í sum-
ar hefur ekkert verið hægt að'
hefla, því þag er ekkert eftir
af vegunum.
Auk vegamálanna má líka á
það minnast, að vig hér á þessu
landsvæði erum ákaflega illa
settir með flug. Það eru sum
sé aðeins 150 kílómetrar til
Egiisstaðaflugvallar og 100 km.
á Ilornafjörð og oft mjög erfitt
ad komast þessa leið á vetrum.
Hér um slóðir eru hins vegar
góð flugvallarstæði, m. a. hér
á Djúpavogi. Þag mundi styrkja
mikig samband Suð-Austur-
landsins við umheiminn, ef þar
kæmi upp flugvöllur, sem síð-
an yi'ði haldið uppi reglu-
bundnu farþegaflugi til.
mánn -
Framhald af 7. síðu.
ist það sviðið, þar sem sem
auðveldast sé að ná árangri.
En við nánari athugun kem-
ur í ljós, að þarna er einkum
um „bundna dollara" að
ræða, þ.e. útflutning á vörum
en ekki dollurum. Þá er að-
eins eftir fjárfesting Banda-
ríkjamanna erlendis, og rík-
isstjórnin leggur til, að hún
verði mjög varlega skattl'ögð.
Sennilega má gera ráð fyrir
að forsvarsmönnum fjármála
ráðuneytisins aukist áhugi á
endurbótum hins alþjóðlega
peningaviðskiptakerfis þau tvö
ár, sem skatturinn verður x
gildi. Yfirleitt verður viður-
kennt, að það geti ekki verið
hlutverk Bandaríkjamanna
og Breta einna að sjá heim-
inum fyrir varaforða gjald-
eyris. Þetta er í raun og veru
hlutverk alls heimsins.
LAUGAVE6I 90-92
D.K.W. 1964 er kominn.
Sýningarbíl! á staðnum til
afgreiðslu strax.
Kynníð yður kosti hinnar
nýju D.K.W. bifreiðar 1964
frá Mercedes Benz verk-
snvðjurum.
Okkar stóri viðskipta-
mannahópur sannar
10 ára Srugga biónustu
Bílaval er allra vaL
■ H
ÞOLL AUGLÝSIR
ÞÉR EIGfÐ ALLTAF LEIÐ FRAM HJÁ ÞÖLL
ÞÖLL ER ÞÆGILEGUR VIDKOMUSTAÐUR í
HJARTA MIÐBÆJARINS
TÓBAK — ÖL — SÆLGÆTI — ÁVEXTIR — ÍS
HEITAR PYLSUR ALLA.N DAGINN
OPIÐ KLUKKAN 8—18.
GJÖRIÐ SVO VEL OG LÍTIÐ INN
„ÞÖLL” Veltusundi3, (ViðHótel
ísland, Bifreiðastæðið)
FLUGDAGURINN 1963
Flugmálafélag íslands efnir til flugdags í dag,
sunnudaginn 18. ágúst, á Reykjavíkurflugvelli, og
verður flugvöllurinn opnaður fyrir gesti kl. 13.00.
Fjölbreytt dagskrá, m. a. listflug á vélflugu og
svífflugu, þotuflug og margt fleira.
inngangur frá Miklatorgi um Flugvallarveg.
Ef veður reynist óhagstætt, verður það auglýst í
hádegisútvarpinu.
Viljum ráða sfrax
SÉRHÆFÐA LAGERMENN
til að veita
BETRIBÍLDM BETRIÞJÓNUSTU
Bílabúð SlS hefir opnað í nýju
húsnæði í Ármúla 3.
Mikil söíuaukning í nýju hús-
næði gerir okkur nauðsynlegt að
ráða tvo sérhæfða lagermenn til
starfa við varahlutaþjónustu um-
boðsfyrirtækja okkar en þau eru
m. a. General Motors, Opel og
Vauxhall.
Nánari upplýsingar gefur Starfs-
mannahald SÍS, Samhandshúsinu
Starfsmannahald
Auglýsið í TÍMANUM
T í M I N N, sunnudagurinn 18. ágúst 1963.
13