Tíminn - 28.09.1963, Síða 8

Tíminn - 28.09.1963, Síða 8
Hópferð héðan á sýningu í Forum Dagana 11. til 20. október n.k. verð ur efnt til mikillar og merkilegrar sýningar í sýningarhöllinni Forum í Kaupmannahöfn. Sýninguna nefna Danir „Byggeri for Milliarder“, eða „Byggt fyrir milljarða", en að henni standa Byggeoentrum í samvinnu við Forum A.S. Undirbúningur að þessari miklu fræðsl'usýningu um tyggingariðnaðinn og vandamál hans í nútíð og framtíð, hefur staðið lengi og vakið verðskuldaða athygli, ekki eingöngu í Danmörku, heldur viða um heim. Sést það bezt á því, að fjölmargir hópar erlendis frá hafa tilkynnt komu sína á sýninguna, jafn vel frá fjarlægum heimsálfum. Sýningin verður þrískipt: 1. Aðal- sýningin verður í sýningarhöllinni Forum. 2. Útisýningarsvæði verður fyrir utan sýningarhöllina, en þó í beinu sambandi við sjálfa aðalsýn- inguna. 3. Sérstakt sýningarsvæði á Amager, 40 þúsund fermetrar að stærð, þar sem sýndar verða margs konar vélar og tæki og meðferð þeirra. Alls mun sýningarsvæðið ná yfir 47 þúsund fermetra. Með sýningunni „Byggt fyrir milljarða" verður reynt að varpa Ijósi á -hin fjölmörgu vandamál bygg ingariðnaðarins, sem sífellt aukast með ári hverju. Sýningin varðar jöfn um höndum þær milljarðir manna, sem þarfna staða og skó' og á hinn. bóginu. þær milijar&ii- i. fjármagni, sem lagt er í byggingar- iðnaðinn, og milljarðir vinnustunda og efnis, sem nota þarf. Þá verður reynt að benda á þarfir og mögu- leika og það sem unnt er að gera til að koma til móts við kröfur um betri og jafnframt ódýrari bygging- ar, en það er veigamikið atriði í sér hverju þróuðu samfélagi í dag, þar sem byggingariðnaðurinn hefur lýkil aðstöðuna. Sýningin í Forum mun varpa ljósi á hið mjög svo umfangsmikla at- hafnasvið byggingariðnaðarins í nú tíma þjóðfélagi. Enda þótt sýning sem þessi hljóti að leggja mikla á- herzlu á að sýna þær efnistegundir, sem eru í dag á markaðnum, þá nær hún langt út fyrir þann ramma. — Sýningin „Byggt fyrir milljarða" hef ur ’eitthvað fram að færa, sem allir hljóta að hafa áhuga á, sem eitthvað eru tengdir byggingariðnaðinum, hvort heldur sem það eru efnisfram leiðendur, byggingarvörukaupmenn, arkitektar, verkfræðingar, iðnaðar- menn eða opinberir aðilar, sem fjalla um lánastarfsemi til bygginga framkvæmda. HÖGGIÐ riður á höfuð mannsins, tennur Ijónsins sökkva í hand- legginn — það virðast aðeins sekúndur þar til maðurtnn er aii- ur . . . . en, nei, þetta er aðeins kvikmyndataka í Hollywood og þegar leikstjórinn kallar „hættið" rekur Ijónið út úr sér tunguna og slelkir andlit mannsins, því maðurinn er temjari dýrsins, — Ralph Helfer, og Ijónið er sex ára gömul Zamba — eitt af 150 dýrum, allt frá snákum til Ijóna, sem Helfer temur á búgarði sín- um, sem er skammt frá Los Angeles í Kaliforníu. Helfer seg- ist temia dýr sín f.yrlr kvJkmynda tokur með dále|§sJ,ua,!S|§j^y^ . sem virðast heppriaát, og ao mlnnsta kostl getur hann fengið Zamba til að mala með því að klóra henni bak við eyrun. Höfuðmarkmið þessarar umfangs- miklu sýningar í Kaupmannahöfn í næsta mánuði er sem sé að sýna fram á, hvaða vandamál byggingar- iðnaðurinn þarf að glíma við og leysa i framtíðinni. Hún mun jafnframt verða nokkur mælikvarði og sýnis- horn af því, hvað langt menn hafa náð í þessum efnum í dag, og hvern- ig hægt er að hagnýta frekar þá möguleika, sem fram koma með rannsóknum, aukinni framleiðslu, á- ætlanagerð, stöðlun, hagnýtingu nýrra efna, aðferða og tækniþróunar. Þar sem telja má liklegt, að nokk ur áhugi sé hérlendis fyrir þessari sýningu, hefur Byggingaþjónusta Arkitektafélags íslands í samvinnu við Ferðaskrifstofuna Sögu, ákveðið að efna til hópferðar til Kaupmanna hafnar í sambandi við sýninguna. Gefst því mönnum, sem eitthvað láta þessi mál til sin taka, tækifæri á hag KENNARAR KVEÐJA HOLA Á þessu hausti verð- ur mikil breyting á (kennaraliði Bændaskól- ans á Hólum í Hjaltadal. Þar hætta nú störfum Vigfús Helgason (fyrir aldurssakir), og flytur til Rvíkur með fjöl- skyldu sína og Páll Sig- urðsson sem flytur til Akur'eyrar ásamt fjöl- skyldunni. Vigfús hefur kennt við Hólaskóla síð an 1921 en Páll Sigurðs son hefur verið þar kennari frá 1934. Páll hefur búið á Hofi, næsta bæ við Hóla og rekið þar góðan búskap. í tilefni brottfarar þessara ágætu kennara frá Hólum, héldu sveitungar þeirra og nokkrir nemendur eldri og yngri þeim sam sæti að Hólum að kveldi fimmtudagsins 19. sept síðastliðinn. Hinn nýskipaði skóla- stjóri Haukur Jörunds- son stjórnaði hófinu, Á- varpaði heiðursgestina og bauð alla viðstadda velkomna. Hann til- kynnti, að vinir og kunn ingjar heiðursgestanna, bæði þeir sem hófið sátu og nokkrir aðrir sem ekki gátu komið þvi við að vera þarna viðstaddir, hefðu ákveðið að færa þeim málverk frá Hól- um, eftir Örlyg Sigurðs- son, að gjöf, sem vott virðingar og þakklætis, fyrir áhuga og trú- mennsku í störfum. — Margir týku til máls og kom Ijóst fram í ræð- um manna að báðir eru þeir Vigfús og Páll vin- sælir og velmetnir kenn arar og þá engu siður sem bændur og félags- málamenn. Auk skólastjórans töl- uðu: Magnús H. Gíslason, Björn Sigtryggsson, Páll Þorgrímsson, frú Emma Hansen, Guðmundur Ás- grímsson, Friðbjörn Traustason, Steingrímur Vilhjálmsson, Sr. Björn Björnsson. Að lokum töluðu svo heiðursgestirnir Vigfús Helgason og Páll Sigurðs son. Friðbjörn Traustason stjórnaði almennum söng og var það hinn bezti þjóðkór. G. Ó. Þáttur kirkjunnar Einvarður il Þetta er undarlegt nafn á Þætti kirkjunnar. En þafj gæti ver% skylt orðinu einvera. Og eitt af táknrænustu setningum fjrrir aðstöðu nútímamanns gagnvart tilverunni er ei.imitt bókartifill ungs rithöfundar, sem er — ef ég man rétt: „Mað- urinn er alltaf einn“. Þessi einsemdarkennd nú- tímamanneskju mótast af ótta- vitu.nd og öryggisleysi, sem tvær heimssfyrjaldir með meiru, hafa skapað. Hinir gömlu guðir, sem áffur var treyst, eru flestir fallnir. Þeim hefur verið steypt af stóli líkt og afdönkuðum Stalínlikneskj- um af stalli. „Allra djöfla uppreisn“ hefur hrikt í og hnvkkt niður öllu hrófatildri heimsku og fordóma, þröng- sýni og kreddna, sem áður var eitthvað hægt að sveipa um sig, ef ekki til annars, þá eins og grímu. Og nú hefur hin forna fullvissa og uppgötvun úr trú- arljóðinu mikla um hina fyrstu foreldra, sem uppgötvuðu, að þau voru nakin, fengið tjáningu í orðunum: „Maðurinn er alltaf einn.“ Og þessi einsemdartilfinning knýr til ævilangrar leitar að einhverju — sem þó kannske er ekki til — og sízt þar sem helzt er leitað. Fæsttr gera sér grein fyrir leit sinni og marga leíðir hún á refilstigu áður en af veit, ekki sízt ef lífsþægindi og,.. nautnir líffandi stundar (jg-fjglepjat'rog': ginna, blekkja og blinda. En satt að segja er þessi innri sársauki einsemdar ekki nýtt fyrirbrigði á mannlífi jarð ar. Það sannar „Ævintýrið gamla um Einvarð“, en það er á þessa leið. Þar mun margur finna spegilmynd af því, sem hann þekkir. Einvarður er auðugur mað- ur, sem nýtur gæða og gleði lífsins í ríkum mæli, án þess að hugsa nejft um aðra, sem liðu skort og án þess að leiða hugann að því, sem truflað gæti skemmtanir hans og un- aðssemdir. En allt í einu er hann grip- inn grun þess, að hann sé að nálgast dauðann. Og skyndilega verður þessi dauðagrunur að angist. Hann, sem átti svo marga og góða vini og þjóna, sem gjört höfðu allt svo bjart og þægilegt honum til handa, flýr nú á náðir þeirra, en þeir eru þá allt í einu allir horfnir, nema einn eða tveir, sem koma af gömlum vana. Hann biður þá að fylgja sér að dauðans dyr- um, en þá eru þeir skjálfandi og titrandi af hryllingi, og skelfingu, og innan stundar einnig horfnir honum. Þá leitar hann til fjársjóða sinna. Hann hafði alltaf fengið allar óskir uppfylltar fyrir pen- inga. Auðurinn hafði veitt hon- um allt. Og nú gengur hann að fjárhirzlu sinni með ofurlítinn vonarneista innst í barmi. En þegar hann nálgast, hrekkur lokið upp, og út úr skápnum kemur hryllileg ófreskja sveip- uð gullnum eða gulum bjarma. Hún er íklædd búningi, sem virðist ofinn saman úr gulli og perlum, pelU og gimsteinum. Með löngum fingrum, líkustum klóm, eys hún um hann og yfir hann peningum og gersem- um. Einvarðúr sér, að andlit ó- freskjunnar er ískalt og tillits- laust, en illgirnislegt glott leik- ur um augu og munn. Og þegar hann grátbænir hana um að mega hafa auðæfin með sér, þá uppgötvar hann sér til enn meira örvænis, að honum hefur skjátlazt í trú sinni á öryggi og náð auðsins. Hann heyrir ófreskjuna hvæsa út úr sér þessum orðum: ímyndaðu þér ekki, að þú getir skipag mér fyrir um neitt. Það er ég, sem hef vald- ið, þú ert þræll minn, annað ekki. Því næst hvarf ófreskjan nið- ur í fjárhirzluna með skerandi hæðnishlátri, svo Einvarður fann kalt vatn renna milli skinns og hörunds, en lokið small aftur meg háum hvelli, peningaskápurinn var læstúr og lyklarnir hvergi. Einvarður var einn eftir í myrkrinu, með öllum þess ógn- um og skelfingum — yfirgefinn —einmana og deyjandi. En sem betur fór, var þetta draumur. — En er það ekki alltof mörgu nútímafólki ömurlegur veru- leiki? Einvarður er svo víða. Andstæða þessa hugsunar- háttar örvænis og einsemdar Einvarðanna á Ves'urlöndum kemur hins vegar fram á ó- gleymanlegan hátt í ljóffi því, sem ambassador Sierra Leone, Dr. Richard Kelfacaulker flutti, er hann hafði undirritað samn- inginn um kjamorkubannið í Washington núna nýlega: Efni þess ljóðs er þannig: Eg veit ekki hvað bíður mín, Guð hylur augu mín mjúk- lega við hvert skref, sem ég geng, þá birtist mér nýtt landslag. Allt, sem hann sendir mér, verður að gleði og óvæntri ánægju. Því held ég áfram án þess að vita. Eg vil heldur ganga í myrkr- inu með Guði en einn í Ijósinu án hans. Eg vil heldur njóta sjónar hans en sjá sjálfur.“ Þeir, sem eiga slíka trú á al- mætti kærleikans, deila aldrei kjörum með Einvörðum efnis- hyggjum, sem nú setja svip á alla menningu Vesturlanda — en vonandi aðeins um stundar sakir. Árelíus Níelsson j kvæmri ferð, sem standa mun yfir í eina viku. Séð verður um alla fyrir greiðslu varðandi ferðina svo sem útvegun hótelherbergja o.fl. Þeir, sem þess óska geta stytt dvölina i Kaupmannahöfn um einn til tvo daga og dvalið í Glasgow í staðinn þann tíma á heimleið. Allar nána upplýsingar varðandi fyrrgreim ferð er að fá hjá: Byggingaþjónustu A.í. Sími 24344 Ferðaskrifstofunni Sögu, Sími 17600. T í M I N N, laugardagur 28. september 1963. —

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.