Tíminn - 28.09.1963, Side 9

Tíminn - 28.09.1963, Side 9
Friðrik Ólafsson skrifar um Skemmtileg tafllok hjá Benkö og Panno Einhver stórkostlegustu tafl- lok, sem ég minnist að hafa séð í langan tíma, áttu sér stað í fyrri skák þeirra Benkö og Panno í Piatigorsky-skákmótinu í Los Ang eíes. Skákin var all-fjörug framan af og gekk þá á ýmsu, en er leikn- ír höfðu verið 40 leikir, var kom in upp eítirfarandi staða: Skákin fór í bið hér og voru víst fiestir þeirrar skoðunar, að svart- ur stæði hetur vegna hinna öflugu trelsingja á kóngsvængnum. Jafn- vel Panno sjálfur virtist ekki hafa álitið, að staðan væri að' ráði hættu 'eg, því aö hann tjáði mér skömmu áður en skákin var tefld til úrslita, oð hann teldi stöðu sína eitthvað skárri. En þetta fór allt saman á annan veg. Benkö sýndi fram á, svo að ekki varð um villzt, að það var hvítur en ekki svartur. sem hafði bæði töglin og hagldimar í stöðunni og Panno var neyddur til uppgjafar eftir tæpa 20 leiki. Ekki þarf að orðlengja, að menn voru fuiðu lostnir yfir þessum úrslit- um og voru allir á einu máli um bað, að Benkö hefði sýnt þarna síórsnjalla taflmennsku. Árangur- inn má hann þó fyrst og fremst þakka einstakri „heimavinnu“, því samkvæmt eigin sögn lá hann yfir stöðunni í a. m. k. tíu tima samfleytt, og var samt sem áður ekki búinn að gera sér grein fyrir öllum þeim margþættu möguleik- um, sem f stöðunni leyndust. Þarf ekki að lá honum það, því að stað- an er óskaplega flókin og erfið viðfangs. Ef við athugum stöðuna nánar, s.táum við strax, að helzta tromp hvíts á hendi er a-peð hans. en það eitt út af fyrir sig er ekki nægilegt. Það gerir fyrst og fremst gæfumuninn, að hvíti tekst einnig að brjóta c-peði sínum leið og fær svartur ekki haldið velli gagnvart báðum frelsingjunum í senn. Að visu verður hvitur að lata sjálfur af hendi tvo menn fyrir frelsingja svarts, en það breytir engu um gang málanna. Panno verst af mikilli hugkvæmni til hins síðasta og á hann sinn þátt i því, hversu skákin er skemmti- Jeg. 41. Bf2 (Biðleikurinn.) 4fl. —, Be6 (Biskupinn hindraði eðlilega framrás svörtu frelsingjanna.) 42. Hb7, h3 43. Bgl, g4 44. a7, g3 (Allir eru þessir leikir auðskildir, en í síðasta leik sínum hefur Panno orðið að gera upp við sig, hvort hann ætti að halda sitt strik eða snúast til varnar. Eins og við sjá- um, velur hann fyrri kostinn. en það væri fróðlegt að vita hvert framhaldið hefði orðið, ef hann hefði valið seinni kostinn og leik- ið 44. —, Ha8. Hugmyndin með þeim leik er að fórna hróknum fyr ir hvíta frelsingjann á a7, gerist þess þörf, og treysta síðan á, að frelsingjarnir á kóngsvængnum veiti eitthvert mótvægi. Þetta virð ist vera viturleg ráðstöfun og við skulum nú til gamans athuga nokkur afbrigði: 44. —, Ha8 45. b5 og nú. a) 45. —, Rxc5 46. Bxc5 h2 47. b6, hl=D 48. Hb8 og svart- Nýtt frystihús tekið í notkun á Hvolsvelli PE-Hvolsvelli, 27. sept. í GÆR var tekið 1 notkun hér í Hvokvelli nýtt og mjög fullkomið frystihús, sem er sameign kaupfé- lags Rangæinga og Sláturfélags Suð- urlands. Húsið er 830 ferm. að flatar máli og 5355 rúmmetrar. Bygging hússins var boðin út og var tekið tilboði Helga Valdimarssonar frá Hólmi í Landbroti, en verkið hófst 13. okt. í fyrra. Þrátt fyrir mjög óhagstætt veður í fyrrahaust og vet ur miðaði verkinu afbragðs vel á- fram. Umsjón og eftirlit fyrir hönd eigenda hafði ísleifur Sveinsson, trésmíðameistari á Hvolsvelli. Útveggir eru úr járnbentri stein- steypu, en gólf, sem er í nokkurri hæð frá jörðu er úr stengjasteypu og úr sama efni er þakið. Varð að fá voldugan krana frá Togaraafgreiðslunni í Reykjavík til að reisa og koma fyrir hinum þungu strengjasteypubitum. Húsið er ein- angrað með plasti. Hurðir fyrir frystiklefa og annað tréverk er smíð að hjá Trésmiðju Kaupfélags Rang- æinga. Frystikerfið og annað varð- andi þann útbúnað er frá Járnveri h.f. í Reykjavík, en frystivélarnar eru danskar frá Sabro. Umsjónarmaður fyrir hönd eig-; enda við niðursetningu véla var I sá Rafmagnsverkstæði Kaupfélags Karl Jensen starfsmaður Sláturfé- Rangæinga, undlr stjóm Einars lagsins í Reykjavík, en hann verður Ámasonar. Húsið er teiknað i einnig frystihússtjóri. Um raflagnir I Framhald á 13. siðu. Tvær nýjar deildir við Myndlistarskólann Myndlistarskólinn í Reykjavík mun taka til starfa 1. október, eins og undanfarin ár. Ákveðið hefur verið að stofna tvær nýjar deildir til við- bótar við þær sem fyrir eru. Það er Vatnsl'itadeild, þar sem nemendur munu fá kennslu í meðferð vatns- lita (Aquarell), þekjulita (Gouache, Tempera). Kennari verður Hafsteinn A.ustmann. Oft hafa komið fyrir- spurnir um kennslu í þessum grein- um myndlistarinnar. Virðist því vera þörf fyrir slíka deild. Þá mun verða stofnuð unglinga- deild. Hún er ætluð nemendum á aldrinum 13—16 ára. í þessari deild verður kennd olíumálun, vatnslita- málun, leirmótun og teikning. Jón E. Guðmundsson mun kenna i þess ari deild. Hann mun hafa tónlist á meðan hann kennir. Hann hefur not að tónlist á undanförnum árum við kennslu, og hefur gefið góða raun. Hafa komið lofsamlegar greinar og myndir uro þessa kennsluaðferð Jóns í bandaríska tímaritinu School arL — Forráðamönnum myndlistaskólans hefur verið það Ijóst að unglingar sem komið hafa i skólann og ætlað að stunda nám i fullorðinsdeildum, gefast upp eftir nokkurn tiraa. Það er þvi ætlunin að þeir unglingar, sem fara í þessa deild geti fengið fræðslu i sem flestum greinum mynd listarinnar við sitt hæfi og þar með er brúað bilið, sem á milli bama deilda og fullorðinsdeilda var. Ráðinn hefur verið skólastjóri við skólann, Páll J. Pálsson. Kennarar i vetur verða Ásmundur Sveinsson; Hringur Jóbannesson; Hafsteinn Austmann; Jóhannes Jóhannesson; Kjartan Guðjónsson og Jón E. Guð- mundsson. ur er glataður.) 45. b) -, cxb5 46. c6 Rc5 47. Rxb5, Bc4. í rauninni er staðan svo flókin hér, að ógern- íngur er að segja, hvort frelsingj- ar svarts veita honum nægilegt mótvægi. Virðist manni þó, að hvít tir ætti að hafa síðasta orðið í þessu afbrigði líka. í stað 46. —, iíc5 gat svartur leikið Rf6 og kann sá leikur að vera skárri. c) 45. —, g3 46. Rxg3, Bxg3 47. b6 og hvítur vinnur. Hann hótar 48. Hxd7 ásamt 49. b7 og svartur á enga vörn. — Ljóst ex, að afbrigði b) er það eina, sem felur í sér einhverja von fyrir svart. Ættu lesendur að taka þá leið til gaumgæfilegrar athug- unar, því vera kann, að svartur eigi einhverja leið út úr ógöngun- um.-------). 45. Rxg3, Bxg3, b5, cxb5 (Svart- ur má að sjálfsögðu ekki leyfa 47. b6 og 46. —, Rxc5 strandar na á 47. Hb8.) 47. c6, Bf2! (Svarti riddarinn má að sjálfsögðu aldrei víkja, þar eð hvíti hrókurinn á þá aðgang að' b8-reitnum. Svartur spilar nú út sínu síðasta trompi.) 48 cxd7, Bxd7 49. Bxf2!, h2 (í fljótu bragði virtist 49. —, Bc6 vera tilvalinn leikur hér. en hann suandar á 50. Hb6, sem leppar biskupinnj. 50. Hb8, Hxc3t (Þessi leikur sýnir, að enn leynist líf i glæðunum. Eftir 50. -, hl=D 51. HxH væri skákin að sjálfsögðu auðunnin fyrir hvít.) 51. Kxc3, hl=D 52. a8=, Dclf (Svartur nær nú biskupnum með skák en á með- an kemst hvíti kóngurinn í skjól. Það gerir allan muninn.) 53. Kb4, Dc4t 54. Ka5, Da2t 55. Kb6, DxBt 56. Kc7 (Kóngurinn er nú orðinn allvígreifur og hótar svarta biskupnum.) 56. —, Df7 (Meira hald var í 56. —, Be6, en svartur er að sjálfsögðu glataður. Vinningurinn er aðeins tímaspurs- mál.) 57. Hf8, De6? (Svartur tapar nú biskupi sínum, en hann var cinnig ofurseldur örlögum sínum eftir 57.—, De7 58. Dd8, DxDt 59. HxD, Bh3 60. Kd6 o.s. frv.) 58. IId8. Svartur gafst upp. Sýning í Ás- mundarsal Skemmtilegt er til að yita, að hinn mikli myndhöggvari, Ásmund ur Sveinsson, hefir á leið' sinni skilið eftir sig eins konar sælu- hús við hina löngu og erfiðu leið sem málarar og myndasmiðir hljóta að eiga fyrir höndum, þeg- ar upp er lagt. Þetta „sæluhús“ er sýningarsalurinn við Freyju- götu. Er það Þorlákur R. Halldór- sen, sem að þessu sinni gistir þetta hús og sýnir þar málverk sín, og sténdur sýning hans til 30. sept. cg er opin frá kl. 2—11, alls 26 oáumálverk allt náttúrumyndir, llestar frá fslandi en einnig frá Noregi. M. a. er þarna mynd af vinnustofu hins heimskunna norska málara Edwards Munch. Fyrir eina tið áttu menn hér á landi orðið og tréskurðinn „til þess að skapa með guði", en nú hefur pensill og meitill og enn fleiri úrræði íomið til sögu. Og varast skyldu menn að van- meta aiþýðukveðskap þann sem nú brýzt tram að hinum nýju leiðum. En sýning Þorláks Halldórsen verður að flokka undir hina á- sköpuðu tilhneigingu til listsköp- unar þótt enn muni hann lítt hafa átt kost skólagöngu á þessu sviði. En gömlum Reykvíkingum kann að leika forvitni á, að lista- maður sá sem hér er að verki, er sonarsonur Óla norzka, sem var kunnur maður hér í Reykjavík í byrjun aldarinnar, meðal annars íyrir sérkennilega „litablöndun“ sins gamla og nýja móð'urmáls. G.M. FJÖRUTÍU ÁR HJÁ SÍMANUM EGÍLL KR. JÓNSSON, síma- mað'ur á ísafirði varð sjötugur á síðastliðnu sumri. Hann var um ákt leyti staddur hér syðra, og þá greip blaðamaður Tímans tækifærið og átti við hann ör- stutt spjall. — Þú hefur starfað' lengi hjá Landssímanum, Egill? — Já, það eru orðin meira en fjörutíu ár. Ég byrjaði að vinna með Kristjáni Snorra- syni árið 1921, en var þó fyrstu árin ekki við þau störf nema með höppum og glöppum, en síðan 1926 hef ég unnið ósliitið við símann. — Og við hvað hefurðu helzt fengizt hjá símanum? — Ég hef unnið bæði við simalagnlngu, viðgerðir og eft- irlit með tækjum. Mest hef ég unnið við þetta á ísafirði og ná- grenni, t-n þó einnig verið með við Hnulagningar víðs vegar um landið. Meðal- annars vann ég austur f Skaftafellssýslum á ár unum eftir 1930. Ég skrapp þangað austur núna í sumar, og mikið skelfing eru breytingarn- ar orðnar þar miklar; ég ætlaði varla að þekkja mig þar aftur. Gömlu bæirnir eru horfnir og allar ár brúaðar. — Þú hefur skroppið þetta austur í tilefni afmælisins? — Já, ég lagðj talsvert land undir fót vegna þess. Börnin mín buðu mér í ferðalag til EGILL Kr. JÓNSSON NorðurJp.nda í þessu sama sam- bandi, og betri afmælisgjöf gat ég ekki hugsað mér. Ég kann þeim kærar þakkir fyrir hana. — Ert þú ísfirðingur að upp- runa? — Ekki beint. Ég er fæddur að riaugabóli í Ögursveit 4. ág- úst 1893. en flutti til ísafjarðar 17 ára gamall. Og þar hef ég verið búsettur æ síðan og unn- ið lengst af hjá Landssímanum og vinn enn Ég er að vona að ég haidi úc þar til sjálfvirki síminn nær til ísafjarðar. Ég vil helzt ekki hætta fyrr. T í M I N N, laugardagur 28, september 1963. — 9

x

Tíminn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.