Alþýðublaðið - 17.05.1942, Qupperneq 6

Alþýðublaðið - 17.05.1942, Qupperneq 6
6 ___________ __________________ÆLt>Ý'0lld-A0l0________________ ____Sanj>iMtagm:-17. maí ' 1942. \ ~ "" Um baráttu frjálsra Norðmanna frð fiarðjrrbjnráðBDaDt bæjarins. Þeir sem hafa leigugarða frá bænum og pantað hafa áburð í garða sína, vitji hans sem fyrst. Sveltið ekki jurtimar. Notið nægan áburð. Það eru hyggindi sem í hag koma. Daglega afgreiddur á Vegamótastíg frá kl. 9 fyrir miðdag til kl. 10 eftir miðdag. Fólk er ámynt að hafa með sér strigapoka undir áburðinn. Gfsli Asgeirsson á Tiikpning frð Dags brán. Frh. af 2. síðu. brún hefir hingað til haldið fast við þessa samþykkt, og hefir 1, hyggju að haida fast við hana einnig í framtíðinni. Að lokum viljum við beina þessum orðum til aðkomu- verkamanna: Verkamannafélagið Dags- brún hefir starfað í þrjátíu og sex ár að því að bæta kjör og auka réttindi reykvíkskra verkamanna. Það hefir kostað brautryðj- endur félagsins og þúsundir annarra verkamanna áratuga baráttu og fórnir að ná kjörum þeim, sem einnig þiþ njótið nú á sviði launa og annarra hlunn- inda. Hefði Dagsbrún ekki verið til, mynduð þið ekki bera úr býtum það.. sem þið gerið nú í krafti langvinnrar baráttu hennar. Verkamenn Reykjavíkur hafa ekki talið eftir sér að greiða félagsgjöld sín, ár eftir ár og áratug eftir áratug — einnig á hörmungatímum at- vinnuleysisins. • Þeir hafá séð í þessum ár- gjöldum eina helztu stoð þeirra samtaka, er berðust fyrir hags- munum þeirra og héldi uppi rétti þeirra. Við erum þess fullvissir, að þið munið, méð rólegri íhugun, verða okkur fullkomlega sam- mála og skilja til hlítar sameig- inlega hagsmuni ykkar og reyk- víkskra verkamanna. í trausti þess væntum við, að sambúð félags okkar og ykkar verði áfram í anda bróðurlegs samstarfs allra verkamanna. Reykjavík, 15. maí 1942. Stjórn Vmf. ..Dagsbrún“. 13 ára ganall listmálari. ____ 9 IGÆR var stillt út í sýning- arglugga verzlunar Jóns l Björeissonar & Co. í Banka- | stræti nokkrum málverkum og teikningum eftir 13 ára gamlan dreng, Pétur Sigurðsson að nafni. Vöktu þessi listaverk furðu og aðdáun hinna fjölda mörgu, sem staðnæmdust við gluggan til að skoða þau. Alftamýri áttræðnr. GÍSLI ÁSGEIRSSON hrepp- stjóri á Álftamýri í Arn- arfirði varð áttræður í gær. Það finnst mörgum kunnugum ótrú- legt, að Gísli sé kominn á þann aldur. Hann er ótrúlega ungleg- ur, fríður sýnum, viðbragðs- fljótur og gegnir öllum störfuip til s'jós og lands. Það er ætterni þeirra Arnfirðinga að eldast vel. Faðir Gísla, Ásgeir Jóns- son, Ásgeirssonar prests á Rafnseyri, dó á tíræðisaldri og hélf heyrn og sjón og starfs- kröftum fram um nírætt. At- vinnuhættir við Arnarfjörð voru hreinasta íþróttalíf, sel- veiðar, hvalveiðar, sjósókn og landbúnaður og kynið var gott og náði mestum þroska þar sem var Jón Sigurðsson forseti. Því munu Arnfirðingar hafa verið taldir göldróttir, að þeir voru öðrum fremri. Gísli Ásgeirsson hefir lengst af verið skipstjóri og bóndi. Hann kunni bæði að stjórna skipi og mönnum. Hann varð snemma oddviti sinnar sveitar og er enn hreppsstjóri. Gísli nýtur jafnt virðingar sem vinsælda allra þeirra, sem hon- um hafa kynnzt. Hinum átt- ræða heiðursmanni bárust víða að þákkir og kveðjur á afmæl- inu. Sðgnr barnanna ARNASAGAN, Don Quix- óte, sem birzt hefir hér i blaéinu undanfarið. er nú á enda. En það var stuttur útdráttur úr hinu heimsfræga skáldverki Spánverjans Cervantes, og sag- an þar endursögð fyrir börnin. í útdrætti þessum er að vísu afar fljótt yfir sögu farið, en þó ætti hann að nægja til þess að kynna íslenzkum börnum hinar ógleymanlegu persónur í skáld- sögu Cervantes, draumóraridd- aranp Don Quixóte og hinn góð- látlega og einfalda fylgdarsvein hans, Sankó. Fyrst um sinn verða barna- sögurnar á 8. síðunni fremur stuttar sögur, sem endast í viku til hálfan mánuð hver um sig. Birtast þær undir yfirfyrirsögn- inni „Sögur barnanna“. Verða þær um ýmis konar efni, þar verða dýrasögur, álfa- og trölla- sögur, ævintýri o. fl. Framh. af 5 s.íðu. Flugmenn vorir eru útskrif- aðir frá sínum eigin æfingaskól- um í Toronto, og herskipafloti vor er kæákomin viðbót við herskipaflota Bandamanna. Bæði sjómenn vorir, flug- menn vorir og landhermenn taka þátt í hernaðaraðgerðum Bandamanna af miklum bar- , dagahug. En í oss öllum er sameigin- legur vilji til þess að vinna aft- ur land vort, og norska æskan — menn og konur hætta lifinu til þess að komast úr Noregi og sameinast löndum sínum f baráttunni. Þar eð endurheimt Noregs krefur nákvæma samvinnu landshers, flota og flughers vors og herstyrks Bandamanna, hefir fyrir nokkrum mánuðum verið skipaður yfirforingi yfir allan her Norðmanna. Þar með hefir skapazt eining í stjórn- inni, sem mun samstilla krafta hi-nna einstöku jjreina hersins, þannig, að samvinnan og árás- arstyrkurinn verði sem mestur. Það er vitað mál, að umboðs- stjórnin hefir líka haft mjög erfitt mál til úrlausnar. Bæði ftríðið sjálft, svo og hinar miklu siglingar vorar hafa valdið því, að vér höfum víða orðið að stofna ræðismanna- og sendiherraembætti. Vegna stríðsins höfum vér einnig orðið að skipuleggja upp- lýsinga- og útbreiðslustarfsemi. Niðurrifsstörf nazista skapa þjóðfélagsleg vandamál, sem vér verðum að leysa. Enn fremur minnum vér á öryggi og þjálfun hinna hug- prúðu sjómanna vorra. Það hafa verið* stofnaðir vélstjóraskólar, stýrimannaskólar og loftskeyta- skólar. Flutningar til Noregs, — þeg- ar landið er orðið frjálst aftur — og endurnýjun skipaflotans eru líka vandamál, sem stjórn- in býr sig undir að leysa. Áformað er í stór.um dráttum, að útvega vörur, sem hægt er ,að skipa um borð um leið og kringumstæður leyfa — bæði matvörur og hráefni, fyrst og fremst til matar og flota. Og frjálsir Norðmenn hafa auðvitað tekið öflugan * þátt. í undirbúningi flutninga til hinna ýmsu hernumdu , landa, ásamt Bandamönnum. • Með tilliti til viðreisnarinnar í Noregi að stríðinu loknu hefir mikið undirbúningsstarf þegar verið unnið. Enn fremur verður að gera gaumgæfilega áætlun um endurskipulagningu á pen- ingamálurn Noregs og fjármál- um svo og öllu avinnulífi lands- ins. Hin ameríkska þjóð veit, hve glæsilega afstöðu íbúamir í Noregi hafa tekið gagnvart harðstjórn nazista. Þið hafið áreiðanlega öll frétt um mótmæli hins hugrakka hæstaréttar Noregs gegn því er réttarfarshugmyndir vorar voru svívirtar, um hina karlmann- ♦ Vonar Alþýðublaðið, að þær verði ekki síður vinsælar hjá yngri lesendunum en Don Quixóte var. prestastéttarinnar alhrar og norsku kennarstéttarinnar og um hina ákveðnu og þjóðiegu afstöðu hinna mörgu félags- heilda. Stoltir og hugrakkir berjast þeir heima vopnlausri baráttu til þess að vernda sál Noregs. Á öllum sviðum bæði and- lega og efnalega sýna Norð- menn og sarnna, að Noregúr gefst aldrei upp. Norðmenn fagna því og eru þakklátir fyrir að eiga öfluga og góða vini í veröldinni, sem berjast fyrir sama málefni og þeir treysta og leggja alla á- herzlu á', að, Noregur fái líka frelsi sitt aftur.“ „Allt fyrir Soreg“ Framh. af 4. síðu. og undirrituð af konunginum og forsætisráðherranum, eftir brottförina frá Noregi, stóð meðal annars þetta: „. . . . Vamarsveitir vorar, sem hafa barizt af hugrekki og hreysti í 2 mánuði, vantar nauðsynleg hergögn, sérstak- lega skotfæri og orustuflugvél- ar, og þær geta ekki fengið það. Áframhaldandi barátta myndi aðeins þýða algera eyðileggingu þeirra héraða, sem enn eru frjáls. Því að Þjóðverjar þyrma ekki fremur, í styrjaldarrekstri sínum, frið- sömum bæjum og byggðum en hernaðarstöðvum varnarsveit- anna. Yfirstjórn hersins hefir því ráðlagt konungi og ríkis- stjóm að hætta baráttunni inn- anlands, fyrst um sinn. Og kon- ungur og ríkisstjórn hafa talið það skyldu sína að fylgja þessu ráði. En konungur og rík- isstjórn hætta .ekki þar fyrir baráttunni fyrir því, að end- urheimta frelsi Noregs og sjálfstæði. Þvert á móti — þau munu halda baráttunni áfram, utan Noregs. — Kon- ungur Noregs ög ríkisstjórn munu á þessum styrjaldartím- um vera hinir frjálsu tals- menn fyrir þjóðernislegum kröfum norsku þjóðarinnar. — Þessi hugsun mun einkenna allt vort starf — vér vitum, að hún er í samræmi við skoðanir allra, sem verða eftir heima. Hún felst í orðunum: Lifi Noregur! — Allt fyrir Noreg! Og svo yfirgáfum við föður- land okkar 7. júní 1940. Það var regnþrungið kvöld, er við gengum um borð í brezka beiti- skipið “Devonshire“ og mörg sorgbitin augu störðu til strand- arinnar og fjailanna, sem lágu sveipuð regnþokurmi. Það voru ekki *aörg orð sögð. En þessi spuraing var efst í huga allra: „Hvenær fáum við aítur að sjá þetta fagra land okkar?“ En í hugum hvers ainasta manns kom upp fastur ásetn- ingur: Að halda áfram að beita öllum kröftum í baráttunni fyr- ir málstað Noregs, fyrir frelsi Noregs, að berjast „to the bitt- er end,“ fyrir hicj hjartkæra föðurland. Hákon konungur valdi sér kjörorðið: Allt fyrir Noreg, ár- ið 1905, þegar hann var valinn konungur Noregs. En nú hefir það miklu fremur en nokkru sinni fyr orðið að kjörorði allra sannra Norðmanna. Hin vold- uga, en hljóðláta baráttusveit heima í Noregi sér þessi þrjú orð kpnungsins skráð eldletri fyrir sér ætíð og alltaf. Þessi þrjú orð skora á alla Norðmenn um heim allan, til sjós og til lands, að leggja allt fram fyrir hið ástkæra, stríðandi föður- land. Við vitum ekki hvenær dagur frelsisins rennur upp. En við erum öll sannfærð um að hann kemur. Og öll norska þjóðin bíður eftir þeim degi, þegar Hákon konungur getur aftur staðið á svölum konungshallar- innar í Osló og tekið þar á móti fögnuði þjöðarinnar og þakk- læti fyrir það, að hann, sem hið sterka og mikla sameining- artákn þjóðarinnar, hefir stað- ið í broddi fylkingar á þessum þungbæru tímum, þakklæti fyr- ir það, að hann hefir ásamt þjóðinni gert „ALLT FYRIR NOREG.“ _ Sigvard Andreas Friid. Skemmið ekki sínra- lÍBir setuliðsins. ©rðsemdlsBff til gras- feýlaeigerada frá setuliðinn. Frá stjom setuliðs Bandamanna hefir A’l- þýðublaðinu borizt eftir- farandi: 'J þegar gras er farið að gróa á engjum og túnum og ræktun byrjuð, viljum vér leiða athygli manna að því, að símaleiðslur geta falizt í gras- inu og verið rofnar af vangá þegar það er slegið. Banda- ríkjaherinn hefir gert allt, sem hugsanlegt var til að kom- ast hjá því að leggja leiðslur yfir tún eða engjar. Leiðslur, sem áður lágu yfir graslendi, hafa verið rifnar upp og lagðar annarsstaðar, þar sem þær komu bændum eigi að sök. Því fremur ættu bændur að leggj- ast á eitt með okkur og forðast að skerða leiðslurnar. En þar sem leiðslurnar eru þannig lagð- ar, að þær eru landbúnaðar- störfum til verulegrar .tálmunar ættu menn að tilkynna það „Civil Affairs“ — deild Banda- ríkjahersins, sem mun gera ráð- stafanir til^þess að úr því verði bætt. Ættu allir að hafa hugfast, að það er hlutverk varðmannanna, auk annars, að aðgæta og verjá slíkar leiðslur. Er því áríðandi að óbreyttir borgarar forðist að snerta eða skerða þær á nokk- urn hátt. Helgi P. Epriem hefir verið skipaður aðalræðis- niaður íslands í New York{ Fór skipunin fram á ríkisráðsfundi í fyrrpdag. Sölukörn, sem ætla að selja Noregsmerkin i dag, eru beðin að koma í Iðn- skólann fyrir hádegi og helzt sem fyrst. legu framkömu biskupanna og

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.