Alþýðublaðið - 19.08.1942, Blaðsíða 6

6
ALÞÝÐUBLAÐiÐ
Miðviltudagur 19. ágúst 1942.
HVAÐ SEGJA HIN BLÖÐIN
Framh. af 4. síðu.
og Sjálfstæðisflokksins einni
saman.
Um núverandi vandræði í
sambandi við þessi mál — af-
leiðingar gerðardómsfargansins
— segir Morgunblaðið:
,,Það, sem nú verður að gera, er
að taka á ný upp með öllu afli bar-
áttu gegn vaxandi verð-bólgu, á
grundvelli hinnar frjálsu leiðar.
Fastan grundvöll verður að finna
— og sem fyrst. Heildarsamning-
um í kaupgjaldsmálunum verður
að ná jafnhliða því að verðlags-
málin séu tekin föstum tökum.“
Undir þessi orð munu allir
hugsandi menn geta tekið. En
þeir heildarsamningar, sem
blaðið talar um, verða að
tryggja þá samræmingu á kaup-
gjaldinu í landinu, þá uppbót
fyrir það launafólk, sem aftur
úr hefir dregizt, að misréttið,
sem gerðardómurinn skapaði,
taki enda; og verðlagsmálin
verður að taka þeim tökum, að
þær kjarabætur, sem launa-
stéttirnar hafd nú loksins feng-
ið, verði ekki aftur gerðar að
engu.
Tíminn skrifaði
grein sinni í gær:
forystu-
„Sjálfstæðisflokkurinn hefir tek
ið forustuna í liði æsingaflokkanna
í landinu til að hnekkja áhrifum
sveitanna. Flokkurinn vinnur að
því vitandi vits eða óvitandi, að
efla fylgi og svigrúm öfgaflokk-
anna, en rýra áhrif þess flokks,
sem traustasti, vinnusamasti og
sparsamasti hluti þjóðarinnar hefir
falið umboð sitt. Framkoina Sjálf-
stæðisflokksins er rétt nefndur
óvinafagnaður.“
Það hafa margar hnútur far-
ið milli Framsóknarflokksins og
Sjálfstæðisflokksins í seinni tíð.
En eins og menn sjá af þessum
orðum stendur ágreiningurinn
ekki djúpt. Enn er Framsóknar-
noönnum það fullkomlega ljóst,
að óvinir beggja eru sameigin-
legir!
Sðngfðr Eggerts Stef
ánssonar vestnr á
lanð.
E
GGERT STEFÁNSSON
söngvari fór um miðjan
júlímánuð í söngför vestur á
land og söng á Isafirði og víðar
þar vestra. Aðsókn var góð, og
var söngvaranum vel fagnað af
áheyrendum.
Guðmundur Hagalín skrifar
m. a. svo í Skutul 25. júlí um
Eggert og söng hans á ísafirði
mánudaginn 21. júlí:
„Eggert Stefánsson er mjög
vel menntaður söngvari. En
hann hefir ekki aðeins mikla
rödd og lært að syngja. Hann er
söngvinn og listhneigður, vel
viti borinn og ber ágætt skyn-
bragð á fleiri listir en söng og
tónlist og skilur mætavel hlut-
verk listarinnar. Hann er sem
sé gáfaður og menntaður mað-
ur, en það er meira en sagt
verði um ýmsa af söngvurum
okkar. Hann hefir og til að bera
næmleika listamannsins, sam-
fara virðingu slíks manns fyrir
listinni og þá um leið fyrir
þeirri ábyrgð, er á honum hvíl-
ir. Allt þetta veldur því, að Egg-
ert er talsvert mistækur, svo
sem verið hafa margir sannir
túlkendur listarinnar. Þá er
eitthvað í upphafi hljómleika,
söngs eða leiks kemur illa við
þá — deyfð, kuldi og skilnings-
leysi áheyrenda — eða jafnvel
hark og umgangur, sem stafar
af því, að allir séu ekki komnir
í sæti, þá er túlkun listarinnar
hefst —, getur það haft á lista-
mennina mjög truflandi áhrif
—, og ef til vill tekst þeim svo
ekki að tengja saman hina
slitnu þræði.
Á söngskemmtuninni á mánu-
dagskvöldið komst Eggert brátt
í essið sitt, og eftir fþví, sem
lengra leið, varð dýpra og styrk-
ara samræmi í raddiblæ og svip-
jbrigðum við skiptandi innihald
og blæbrigði Iþeirrar listar, sem
hann flutti. Hann söng hin ó-
Ný bók um Rússland
p|óð
Höfundur bókarinnar, Iwan Solonewitsch, er rússneskur maður af bændaættum, fæddur í
Hvítarússlandi 1891. Faðir hans var fátækur bóndasonur, sem barðist áfram til nokkurra
mennta og varð að lokum ritstjóri við blað eitt í Wilna. Börnin voru mörg og því tak-
markaðir möguleikar til þess að mennta þau. Þó tókst Iwan, höfundi þessarar bókar, að
Ijúka laganámi við háskólann í St. Pétursborg.
Höfundur segir sjálfur í formála bókarinnar: „Ég tilheyri hvorki höfðingja- né yfirstétt,
og það, sem ég segi í þessari bók, segi ég raunverulega í nafni rússneska bóndans og verka-
mannsins. Mig tekur sárt, hvernig öllum þeim þjóðum reiðir af, sem hin kommúnistiska
margfætla nær öngum til, svo að hún geti kvalið þær.“
BÓKAVÉRZLUN ÍSAFOLDARPRENTSMIÐJU
líkustu lög, Iþýzkt sálmalag og
Sverri konung, ítalska aríu óg
Mamma ætlar að sofna, og kom
það vel fram, að íhið veikasta
og styrkasta, hið einfaldasta og
fjölþættasta lætur Ihonum jafn
vel; og það náði allt í túlkun
hans til áheyrendahópsins yfir-
leitt. Varð ihann að endurtaka
ýmis af lögunum, og munu t. d.
fáir hafa notið, ,áðt|r Stvepris
konungs eins og nú, þá er þeir
heyrðu Eggert syngja þetta á-
glæta lag. (Eggert söjngf mörg
lög eftir Sigvalda Kaldalóns, en
bezt Mamma ætlar að sofna og
Betlikerlinguna.
iHafi Eggert þökk fyrir söng-
inn og komuna, og veri hann vel
kominn hingað aftur.“
Þá flutti Guðmundur E. Geir-
dal, skáld á ísafirði, Eggerti
Stéfánssyni kvæði við þetta
tækifæri.
Innrásarótti í
Noregi.
London, 18. ágúst.
FTIRFARANDI saga er
sögð frá Noregi og sýnir
vel ótta þann og óstyrk, sem
ríkir meðal Þjóðverja og Quisl-
E
inga þar í landi.
Það var dag einn í lok maí-
mánaðar, að gefin voru hættu-
merki í Þrándheimi vegna þess,
að sézt hefði til enskrar skipa-
lestar úti fyrir ströndinni. Greip
mikil hræðsla um sig meðal
manna, sérstaklega quisling-
anna og vina þeirra Þjóðverj-
anna. Quislingar tóku að flýja
borgina og fluttu sig með
pjönkur sínar út fyrir borgina.
Þeir tóku niður flokksmerki
National Samling. Þjóðverjarn-
ir slátruðu nokkrum grísum og
fluttu skrokkanna á bílum út
fyrir borgina.
Fyrrverandi foringi quislinga
á staðnum, maður að nafni
Michelsen, var, þegar þetta kom
fyrir, að halda hátíðlegt silfur-
brúðkaup, og voru með honum
margir ,,heldri“ Þjóðverjar á
staðnum. Leystist hófið upp og
fór hver til síns. Það var ekki
fyrr en næsta kvöld, að flótta-
fólkið kom til borgarinnar.
FIMM LEIÐIR
Framh. af 5 s.íðu.
því að netið, sem þeir þenja
um helming heims, er alltof
veikbyggt. Þeim er ómögulegt
VIÐNYALL
Afmælisrit, gefið út í minningu sjötugsafmælis
DR. HELGA PÉTURSS
með formála eftir Jónas Jónsson og greinum eftir Árna
Óla blaðamann, Jónas Guðmundsson forstjóra, Hallgrím
Jónsson skólastjóra, Jakob Líndal, Lækjamóti, og Bjarna
Bjarnason, Brekku, Hornafirði. Aðalefni bókarinnar er þó
eftir dr. Helga sjálfan og skiptist í þessar greinar: 1. Af
sjötugs sjónarhól, 2. Afstaða jarðlífsins í alheimi, 3. Frum-
saga mannkyns og framsaga, 4. Hvað fram undan er, eða
gæti verið, 5. Carmen, 6. íbúar stjarnanna og vér hér á
jörðu, 7. Vísindi og trú, 8. Líf og ást, 9. Arthur Schopen-
hauer, 10. Úrslitavandinn, 11. Framtíð Reykjavíkur, 12.
íslenzkt Ijós yfir egypzka gátu, 13. Nauðsyn Nýalsstefn-
unnar, 14. Stjörnulíffræði og kristin trú, 15. Upprisusagan
og sigurinn á dauðanum, 16. Fjöll og fróðleikur, 17. Skiln-
ingur á lífinu.
Þessa bók parftu að elga.
BÓKAÚTGÁFA GUÐ.IÓNS Ó. GUÐJÓNSSONAR
Sími 4169.
að vera allstaðar jafnsterkir.
Hiki þeir, gefa þeir Bandaríkja
mönnum færi á því að gera árás
á 10.000 mílna svæði. Hiki þeir
eru þeir umkringdir óvinum á
allar hliðar. Þeir geta ekki alið
önn fyrir fólkl isínu öðruvísi
en með nýjum sigurvinningum.
Hvernig ættu þeir að geta stað-
izt lengi án þess að gera ein-
hverjar árásir? Þeir verða að
halda áfram, til Indlands, Af-
ríku', Madagaskar, Ástralíu,
Basra, unz þeir eru að þrotum
komnir eða óvinir Iþeirra semja
frið. Það er fullví'st, að herir
þeirra geta ekki alstaðar verið
jafnöflugir og það geta herir
Bandamanna heldur ekki verið
Þaið er ómögulegt hinsvegar,
að Bandamenn geta leyft Japön
um að undiribúa nýjar árásir.
Þeir hafa þegar fengið nógu
mikið, og þeir ihyggja á meira.
En hinsvegar rnega Bandamenn
ekki reiða sig á vopnuðu her-
ina eingöngu.
5. Geta Japanir samlagað sig
þeim, sem þeir hafa lagt undir
sig? Svarið fáum við frá þeim
þjóðum, sem þeir hafa drottnað
yfir. Og svarið er: Þeir þykjast
miklu meiri og betri en allir
aðrir menn.
Bretar hafa um þrjú þúsund
ár átt margvísleg skipti við aðr-
ar þjóðir og blandast þeim, en
halda sig þó út af fyrir sig á
eylandi sínu. Á sama tíma ihef-
ir Japan verið algerlega ein-
angrað. Hroki Japana og fyrir-
litning á öðrum þjóðum hefir
aukizt vegna þess hve sigur-
sælir þeir hafa verið. Það er
eitthvað ómannlegt i fyrirlitn-
ingu þeirra á þjáningu og dauða
Hvítir menn hafa oftsinnis rænt
og drepið menn veikari þjóða,
en hin markvísa og grimma
gereyðing óvinanna er hvergi
eins og hjá Japönum.
Það er eðlilegt, að Japanir
segjast nú vera vinir og kyn-
bræður Malaja og Indverja.
En undir niðri ,er ibróðurtilfinn
ingin heldur grunn. Þeir líta
á sig sem drottnara Asíu og þola
engum að keppa við sig.
Ægir
er nýkominn út. Éfni: Hverjum
er ,um að kenna? Hraðfrystihús
gefur sundlaug, Magnús Kristjáns
son, formaður í Bolungavík, Matt-
hías Þórðarson, fyrrv. ritstjóri,
sjötugur, Um mótora, Bjarni Þor-
kelsson skipasmiður, Línuveiðar-
inn „Reykjanes" sekkur, Nýir bát
ar, Olíuframleiðsla í Svíþjóð, —
Aukning síldarverksmiðjanna o.