Alþýðublaðið - 28.04.1943, Blaðsíða 6

6
ALÞYÐUBLAÐIP
Miðvikudagur 28. apjríl 1943.
TILKYNNING
Viðskiptaráðið hefur sett eftirfarandí hámarksverð
og hámarksálagningu á vinnu klæðskeraverkstæða, hrað-
saumastofa og kjólasaumastofa, og hámarksverð á kven-
hatta.
I. Klæðskeraverkstæði og hraðsaumastofur:
A. Fyrir saumaskap á öllum tegundum karlmannafatuaðar er
klæðskerum í Reykjavík heimilt að reikna greidd vinnu-
laun samkvæmt gildandi samningum milli Félags ísl. iðnrek-
enda og Skjaldborgar, ásamt sniðmeistaralaunum og við-
bót vegna breytinga. hvorttveggja samkv. nánari ákvörðun
verðlagsstjóra að viðbættri 22% álagningu. Þó má sú láúna-
upphæð, er álagning miðast við, ekki vera 'hærri en 262 kr.,
ef urn er að ræða venjuleg einhneppt föt, en 270 kr., ef um
er að ræða venjuleg tvihneppt föt. Alls mega saumalaún
ekki nema meiru en 320 kr. fyrir einhneppt föt og 330 kr.
fyrir tvihneppt.
Fyrir saumaskap á drögtum og kvenkápum er
klæðskerum i Revkjavik heimilt að reikna greidd vinMi-
laun samkvæmt gildandi samningi milli Félags ísl. iðnrek-
enda og iSkjaldborgar f. h. Bjargar, ásamt sniðmeistaralaun-
um og viðbót vegna breytinga, hvörttveggja samkv. nánari
ákvörðun verðlagsstóra að viðbættri 22% álagningu. Þó má
sú launaupphæð, sem álagning miðast við, ekki vera hærri
en 165 kr., ef um er að ræða dragt, en 150 kr., ef um er að
ræða kvenkápu.Fyrir algenga skinnavinnu á kvenkápu má
auk þess reikna 20 kr. Alls mega saumalaun fyrir dragt ekki
vera hærri en 202 kr. og fyrir kvenkápu ekki hærri en 183
kr., nema fyrir kápu með skinnavinnu, þá hæst 203 kr,
Klæðskerum utan Reykavíkur er bannað að hækka
saumalaun frá þvi sem nú er. Þar sem þau eru hærri, skulu
þau lækka niður í það, er að ofan segir úm venjuleg' ein-
hneppt og tvihneppt föt, og saumalaun á öðrum tegundúm
fatnaðar lækka til samræmis við það.
B. Fyrir saumaskap á öllum tegundum karlmannafatnaðar er
hraðsaumastofum í Reykjavík heimilt að reikna greidd
vinnulaun samkvæmt gildandi samningi milli Félags ísl.
iðnrekenda og iSkjaldhorgar, ásamt sniðmeistaralaunum og
viðbót vegna hreytinga, hvorttveggja samkvæmt nónari á-
kvörðun verðlagsstjóra, að viðbættri 27% álagningu. Þó má
sú launaupphæð, sern álagning miðast við ekki vera hærri
en 216 kr. fyrir venjulegan alfatnað. Alls mega saumalaun
fyrir venjulegan alfatnað ekki vera hærri en 275 kr. Hrað-
saumastofum utan Reykjavíkur er bannað að hækka sauma-
laun frá því sem nú er, nema með leyfi Viðskiptaráðs, en
þau rnega þó aldrei verá liærri en að ofan greinir um venju-
legan alfatnað.
C. Öllum klæðskerum og hraðsaumastofum hvar sem er á land-
inu, er skylt að hengja upp skrá um saumalaun á sérhverri
tegund fatnaðar, og skal hún vera staðfest af verðlagsstjóra
eða trúnaðarmanni hans.
II. Kjólasaumastofur:
Saumalaun á kvenfatnaði, bæði þeim, sem framleiddur er til
sölu af eigin birgðum (lager) og saumaður er eftir máli, skulu
vera sem hér segir:
1. Dag- og kvöldkjólar, sléttir allt að kr. 50.00
2. Dag- og kvöldkjólar með mismun-
andi mikilli eða dýrri handavinnu — 40.00— - 80.00
3. Samkvæmiskjólar, sléttir, allt að — 75.00
4. Samkvæmiskjólai’ með mismunandi mikilli eða dýrri handavinnu 60.00- -120.00
5. Blússur, allt að — 30.00
6. Pils, slétt, allt að — 25.00
7. Pils, felt, allt að — 20.00- - 35.00
8. Dragtir allt að — 165.00
9. Kvenkápur án skinnavinnu, allt að — 150.00
10. Kvenkápur með algengri skinna- vinnu, allt að 170.00
Auk þess er heimilí að reikna venjulegt tillegg.
Náið eftMit verður baft með því að hálfu verðlagSeftirlits-
ins, að þau saumalaun, sem hin einstöku verkstæði taka,
skiptist þannig i verðflokka undir hámarksverði að sennilegt
HANNES Á HORNINTJ
Frh. af 5. síðu.
sem afgreiddi þá röð, sem ég var í,
gerði ekki öllum jafnt undir
höfði við sölu aðgöngumiðanna.
Í3cki varð ég var við, að hún seldi
fleiri en 4 miðá hverjum manni."
„NOKKRU Á UNDAN mér í
röðinni var alkunnur, rauðhærður
og freknóttur miðaokrari, sem
-að sögn mun alltaf koma á óleyfi-
legan hátt inn í raðirnar. Fékk
hann miða refjalaust hjá stúlk-
unni. Ekki var mér kunnugt um,
hve marga miða hann fékk.
„SPURÐI EG HANA ÞÁ, hvort
einhver mannamunur væri gerður
hér, og þvort mér bæri að skilja
þetta svo, að hún liti á mig sem
einhvern miðaokrara, þar sem hún
ætlaði að skammta mér 2 miða
og eðlilegt megi teljast, þegar hliðsjón er höfð af þvi, hve
mikil og vönduð vinna er innt af hendi.
Saumaverkstæði, sem óska að samna kvenfatnað, sem vegna
mikillar eða dýrrar lvandavinnu krefst hærri saumalauna en
að ofan greinir, þurfa að fá til þess sérstakt leyfi verðlags-
stjóra. Slikt levfi verður því aðeins veitt, að saumaverkstæði
uppfylli ákveðin skilyrði, og að það taki á sig sérstakt bók-
haíd, er gerir verðlagseftirlitinu kleift að l'ylgjast með því,
hver aukakostnaður fellur á við saumaskap á einstökum flik-
um. Umsóknir liér að lútandi skulu sendar verðlagsstjóra
fyrir 1. maá næstkomandi, ásamt nákvæmum upplýsingum
um starfsemina siðastliðið ár, um það hvort sérstök fag-
þekking sé fyrir hendi eða ekki og um annað, sem máli
skiptir.
Álagning á efni skal fara eftir gildandi ákvæðum um há-
marksálagningu á vefnaðarvörum. Kaupi saumastofa efni
af heildsala, er henni aðeins heimilt að bæta við heimilaðri
smásöluálagningu, en kaupi hún efni af smásala, má engri
álagningu við bæta.
Verkstæði, sem sauma ofan greindar fatnaðartegundir til
sölu af eigin birgðum (lager), skulit festa verðmiða við sér-
hverja flík, og tilgreina þgr söluverð efnis *og tilleggs, hvors
fyrir sig, svo og saumalaun.
III. Hattasaumastofur:
Verð á fullgerðum kvenhöttum, þar með tahð ekraut, má
ekki vera hærra en hér segir:
1. Hat'tar úr ullarfilti kr. 45.00
2. Hattar úr hálf-hárfilti — 61.00
3. 'Hattar úr hárfilti — 85.00
4. 'Hattar úr velour — 89.00
Verð hattanna skal jafnan tilgreint á viðfestum miða. Þar
sem verð kann að hafa verið lægra en að ofan greinir,
má það ekki hækka nenia með leyfi Viðskiptaráðsins. Bann-
að er að rýra gæði hatta frá því sem verið hefir;
IV. Sameiginleg fyrirmæli til klæðskera, 'hraðsaumastofa
og kjólasaumastofa:
Klæðskerum, hraðsaumastofipn og kjólasaumastofum er
skylt að afhenda sérliverjum viðskiptamanni reikning, þar
sem tilgreind sé tegund efnis, söluverð þess og tilleggs, livors
fyrir sig, svo og saumalaun. Þessir aðilar skulu halda eftir
afriti af öllum reikningum ti.l viðskiptamanna, og séu þau
lögð fyrir trúnaðarmenn verðlagseftirlitsins, þegar þeir koma
til eftirlits.
Verð sérliverrar tegundar efnis, sem haf.t er á boðstólum,
skal tilgreint á viðfestum miða.
C. Smásöluverð fatnaðar, sem saumaður er af þeim aðilum, sem
tilkynning þessi snertir, má aldrei vera hærri en heimilt er
samkvæmt ofangreindum reglum. Þegar verkstæði selur
öðru fj'rirtæki., verða aðilar því að koma sér saman um
skiptingu á þeirri álagningu, sem er innifalin í heimiluðu
útsöluverði. Þegar verkstæði lætur annan aðila selja gegn
umboðslaunum fatnað, er það hefir saumað, verður það að
greiða þau af heimiliðu útsöluverði.
D. Þeim verkstæðum, er kunna að taka lægri saumalaun en
heimilt er samkvæmt ofangreindum reglum, er bannað að
,hækka þau, nema með leyfi Viðskiptaráðsins.
Ofangreindar reglur ná til allra fyrirliggjandi birgða þann
dag, sem reglurnar koma til framkvæmda, svo og til þeirrar
vinnu, sem enn er ólokið við þennan sama dag.
Ef vafi leikur á því, hvernig skilja beri einstök atriði þessarar
tilkynningar, skulu hlutaðeigendúr leita upplýsinga hjá
skrifstofu verðlagsstjóra, áður en saumalaun eða verð er
ákveðið.
Að því er snertir klæðskeraverkstæði, hraðsaumastofur og
hattasaumastofur, ganga ákvæði tilkynningar þessarar í gildi
1. maí næstkomandi, en að því er snertir kjólasaumastofur
7. mai.
Reykjavík, 20. apríl 1943.
A.
B
V.
Verðlagsstjérinii'
eins og drenghnokkunum, sem
gerðir voru út, og hvort hún hefði
nokkra ástæðu til að halda það?
Þessu svaraði hún með því að
muldra eitthvað í barm sér, sem
átti víst að yera nei, eftir því, sem
ég bezt gat greint. Henti hún um
leið í mig 3 miðum, sem ég gat
ekki skilið á annan veg en þann,
að með því væri hún að nokkru
leyti að friða sína lélegu sam-
vizku. Borgaði ég henni síðan
miðana og fór út án þess að yrða
frekar á hana.“
ÞAÐ ER VITANLEGA sjálf-
sagt, að eitt sé látið ganga yfir
alla jafnt í þessu aðgöngumiða-
fargani. Það er óþolandi, að
sjá það, að fólki, sem búið er að
standa í röðum í langan tíma, er
mismunað. Hins vegar er þvargið
svo mikið, þegar verið er að selja
Gnðselr Jónsson for-
seti Alþýðnsambauds
ins fimmtugar.
GUÐGEIR JÓNSSON.
GUÐGEIR JÓNSSON for-
seti Alþýðúsambands ís-
lands varð finimtugur á páska-
daginn 25. þessa mánaðar.
Guðgeir Jónsson er bókbind-
ari að iðn, lærði liann þá iðn á
árunum 1909—1913 og Var
hann síðar einn af stofnendum
Sveinabókbandsins: Nú er
hann verkstjóri i bókbands-
vinnustofu ríkisprentsmiðj unn-
ar Gutenberg.
Guðgeir hefur starfað mikið
í ýmsum félögum. Hann hefir
tekið mjög virlcan þátt í vefka-
lýðshreyfingunni og átti hann
sæti á framhaldsstofnþingi Al-
þýðusambandsins 1916 um
haustið. iSiða,n. var hann oft
fulltrúi á þingum þess. Arið
1940 var hann kosinn í stjórn
sambandsins og gegndi þar
ritarastörfum i tvö ár, á síð-
asta sambandsþingi var hann
svo kosinn forseti sambands-
ins. Hann hefur alla tíð starf-
að mjög mikið i Alþýðuflokkn-
um og verið frá upphafí með-
limur í flokksfélögum hans
hér í Reykjavík. Þá hefur Guð-
geir verið injög starfsamur
innan Reglunnar og hefur ver-
ið í henni í 34 ár. Nú er hann
æðsti .lemplar umdæmisstúku
Suðurlands.
Guðgeir Jónsson er mjög
vinsæll maður, gjörhugull,
samningslipuf, liægur en ákveð
iim. Mun og mjög reyna á þessa
kosti hans i því vandasama og
erfiða starfi sem hann hefur
nú með höridum i stjórn Al-
þýðusambandsins.
Félagar Guðgeirs í Alþýðu-
sambandinu munu halda hon-
um samsæti í Alþýðuhúsinu kl.
8 annað kvöld í tilefni af 50
ára afmælinu.
HVAÐ SEGJA HIN BLÖÐIN?
Frh. af 4. síðií.
um kunnugust, en ekki virðist ó-
eðlilegt að frídagar væru sam-
ræmdir meira en gert hefir verið,
þannig að eitt gangi yfir alla, en
ein stétt njóti þar ekki fríðinda
öðrum frernur."
Það er rétt, að ein stétt á ekki
að njóta fríðinda öðrum frem-
ur um frídaga fremur en ann-
að. Hitt er á að líta, að þær
stéttir, sem > mest hafa erfiði,
hafa rétt á lengstri hvíld. Hing-
að til hefir stétt erfiðismanna í
kaupstöðum ekki haft nein á-
kveðin sumarleyfi, og virðist
þess þó full þörf. En nú hefir
verið úr þessu bætt fyrir at-
beina Alþýðuflokksins með því
að fá það tryggt í lögum. Þessa
nýja sigurs verkamanna ber að
minnast þegar talað er um orlof
hinna ýmsu stétta.
aðgöngumiðana, að það er varla
tiltökumál, þó að einhver mistök
verði.
Hannes á horninu.