Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 28.10.1934, Síða 6

ð
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
dyrastafinn. Hann neykir. Ekkjan
situr á liegubekk í bleikum moigt-
lusnkjól. Hún e:r ástlieitin og íinign-
ar við pierlubaindið sitt.
— Hvers vegna kemurðu svona
seint, mamima, segir hún vingjami-
lega við móður sína. Það er frost
úti og svalviðii, og þú hefir bara
sjal á herðunum.
GamJa konan svarar engu. Hún
slekkur á litla lampanum í eld-
húsinu og legst í rúmið.
— Því svararðu ekki? spyr
©kkjan reiðil-ega. Hún er dálítið
geðstirð eins og móðirin. — Þú
faefir víist átt í brösum við Nastyu
núna.
— Ivan Antonovitch, segir hún
og snýr sér að leigjandanum. —
Ef Þér eruð að leita að einkenni-
legri konu, þá ættuð þér að kynnr
ast móður minni. Vitið þér það,
að hún hleypur al,t af frá Nas-
tyu til míín, og frá mér til Nas-
tyu. Það er dýrt spaug. Stundum
rffst hún við mig, stundum við
Nastyu. Hún er í raun og verlu
einkennileg kona.
Þessi ummiæli íinst görniiu kon-
unni niðrandi. Hún heyi’ir á mál-
hreim dótturinnar, að hún halfc
kiomið á óheppilegiistundu. Þetta
gierir hienni iit í skapi.
— Ef Þú sérð eftir voðinni!,
eem ég iigg á, nöldrar hún, —
Þá iget ég legið á góifinu.
Síðan fer hún fram úr rúminu,
ileygir tötrum á gólfið og legst
Þar.
Ekkjan er utan við sig af bnæði.
Hún er ekki svo Þolinmóð sem
Nastya.
— Komstu hingað til að rífast?
Hvað hefi ég gert Þér? Því ger-
irðu Þ'etta? Hvers vegna? . . .
Vitið Þér Það? sagir hún og snýr
sér að ieigjandanum. — Hún er
évo illgjörn. Hú:n vili alt af gera
eitthvað iit af sér. Ég geng af
vitinu. Ég er ekki ábyrg gerða
minna.
A þýði btauðgeiðir
Laugavegi 61. Sími 1608.
Seljum okkar viðufkendu
brauð og kökur með sama
lága verðiniu:
Rúgbrauð á 40 aura,
Niormaibrauð á 40 aura,
Franskbrauð heil á 40 aura,
—„— hálf á 20 aura.
Súrbriauð heil á 30 aura,
—„— hálf á 15 aura,
Vínarbrauð á 10 aura.
Kökur allis konar, rjómi og
íls. Sendum um allan bæ.
Pantið í síma 1606.
Brauðgerðahús:
Reykjavík, Hafnar-
fírði, Keflavik.
— Þú teggur mig í gröfina,
svarar gamla konan úr eldhús-
iinu. — En að ég skyldi ejíga
svona skoffín. Skollinn hirði Þíg-
Á morgun fer ég á vinnustöðv-
amar. Ég fæ mér vinnu sietm
vökukona. Það verða fimm rúbl-
lur á mánuði, en Þá get ég keypt
te og sykur fyrir mína eigin peni-
inga. Ég vil ekki eiga sv-ona
börn. SkoUinn hirði ÞaU-
Ekkjan er trufiuð, en vill Þó
halda áfram samtalinu við leigj-
andann. Hann segir:
— Láttu Þetta ekki á pig fá,
Liudmiile Vassilyevna! Þetta er
lekkert. Alt gamalt fóík befir sín
glöp. Við skulum hverfa aftur að
•umræðuiefininu. Þvi kemurðu ekki
jnn í herbergið mitt? Gerðu svo
vel. Það er róliegt Þar og nota-
legt.
Eftir hálftíma heyrir gamla kon-
an hlátur, hvísl og kossaflens.
Hún getur ekki sofnað.
' Skyndilega rís hún á fætur,
kastar sjalinu á h-erðar sér og
hverfur orðalaust út um dyrnar.
Vindurinn ýlfrar á strætunum.
Hvítir snjöstrókar Þyriast af hús-
Þökunum. Skaflar eru að koma á
gangistéttirnar.
Hún sveipar fastar að sér sjal-
inu, hraðar sér að krtossgötunj-
um, rnemur skyndilega staðar og
ve:t ekki hvert hún á að fara.
Enginn er á fer.Ii, nema iögnegiuí-
Þjónn. Hún skelfur á götuhomiinu,
og Þar sem hún stendur, fellur á
snjóinn langur, bláleitur skuggi.
Milljónamœringur í
fangelsi.
Samuel Insull varð fyrist heims-
frasgur eftir að hann hafði tapaðl
öltum miJljónunum, er hann hafði
oig flúið undan lögreglunni. Insull
komst tif Grikklands og víðar,
en var foks framsieldur. Mál hans
er afar umfangstmikið og hundmð
Vitna eau' í Því- Talið er, að Sa-
muel Insull og bróðir hans hafi
HVERAVIRKJUN Á ÍTALÍU
Frh. af 3- síðu.
Öll gufuframleiðsla hinna ít-
ölsku hvera er nú um 1000 000
•kg. á klt., en Ginod Conít álífnr.
ad, gufufmmloídslima megi —
medi herfisbimdnmn borumnn —
a,uka inokkurn veffirm eftir vildv
og er ætlunin að færa út hveraéí
virkjanimar eftir Þvt sem rafL
orkuÞörfíin vex.
Hér á íslandi erum við svo
heppnir, að náttúran hefir lagt
upp í hendurnar á okkur bæði
vatns- og hita-orku. Hingað til
hefír Þó ekkert verid, gert til að
ranmsaka vélavirkjunarmöguleika
hvera, og staður eins og Hengillí-
inn, siem virðist bjóða sig fram
til að lýsa og hita Reykjavík, er
af Því opinbera látinn gersam-
lega örannsakaður — meðan ver-
ið er að undirbúa rafvirkjun og
hitaveitu fyrir bæinn frá tvei'in-
ur öðrum stöðum.
Ég hefi nú undanfarið átt líitiis
háttar bréfaviðskifti við Ginoii
svi'kið almenning, seim keypti hin
verðlausu verðbnéf Þeirra um
mörg hundruð milJjónir d-ollara.
Myndin er tekin, Þegar Insull er
Jeiddiur í dómsalinn.
Conti og skýrt honum fiá staðÞ
háttum Hengilsins og hugimynd
miixni um rafveitu og hitaveitu
Þaðan fyrir Reykjavík.
Er mér óhætt að segja, að hann
hefir mikinn áhuga fyiir athugk
un Þ<3ssa máis, og vildi ég hér
með beina Þeirri áskomn til ráðr
andi manna, að Þeir Ijái Því fylgi
sitt, að rannsókn og boranir
verði framkvæmdar í Henglinum
eins fljótt og ástæður leyfa.
Myndu Þær geta haft mikla vís-
indalega og hagkvæma Þýðingu
og eigi aðeins fyriir Reykjavík,
heldur alla Þjóðina. Væri Þá ekki
úr vegi að leita aðstoðar til Gi,-
nori Conti um Það, hveimig raninf-
sóknum Þessum skyldi haga.
Gisli Halldórssm.
Útbreiðslu símans.
Samkvæmt skýrslum „American
Telephone & Telegraph" vom 33
miiljónir talsílmaáhalda í hcimiin-
um um síðustu áramót. Meira
en belmingur af ö-llum talsíimar
tækjumi í heiminum era í Bandat-
ríkjunum, Það eru 17V2 milljón
tækja, í Þýzkalandi voru 9%,
í Bretlandi 6V2o/o, en síðan komu
Frakkland, Kanada, Japan, Sví-
Þjóð, Rússland, Astralía Oig Italía.
goáor laffiiegundir
eru note.óorf b ci cclur cfíu
þann drykk,er befur auki
andlegtfjörog þrek.en koffi
Íílva-koíí í er af bragðí
krákaffi brenf ogmalaS eftir
allra ngjusfu aðferSum,sem
nú þekkjasL-
fílvft-kaffi eralfaf
* nýbrcnt.
Jílva-kaffi er altaf
nýmalað.
KAFFI