Alþýðublaðið - 18.02.1944, Blaðsíða 7

Föstudagur 18. febrúár 1944.
Bœrinn í dag. |
Næ1;urlæknir er í nótt í Lækna-
■varðstofunni, sími 5030.
Næturvörður er í Iðunnarapó-
teki.
Næturakstur annast Litla bíla-
stöðin, sími 1380.
ÚTVARPIÐ:
12.10—13.00 Hádegisútvarp.
15.30—16.00 Miðdegisútvarp. ■
18.30 íslenzkukennsla, 1. fl.
19.00 Þýzkukennsla, 2. fl.
19.25 Þingfréttir.
19.50 Auglýsingar.
20.00 Fréttir.
20.30 Útvarpssagan: „Bör Börs-
son“ eftir Johan Falkberg-
et, VII (Helgi Hjörvar).
21.00 Tríó fyrir klarinett, viola
og píanó, eftir Mozart
(klarinett: Viðhjálmur Guð
jónsson; viola: Indriði Boga
son; píanó: Fritz Weiss-
happel).
21.15 Erindi Fiskiþingsins: Sjáv-
arútvegurinn í þjóðarbú-
skapnum (Davíð Ólafsson,
forseti Fiskifélagsins.
21.40 Spurningar og svör um ís-
lenzkt mál (Björn Sigfúss.)
21.55 Fréttir.
22.00 Symfóníutónleikar (plötur):
Symfónía nr. 1 eftir Bruck-
ner).
F. U. J.
heldur dansleik sunnudagskvöld
ið 20. febrúar kl. 8.30 e. h. í
húsi Alþýðubrauðgerðarinnar við
Vitastíg.
Sigríður Guðmundsdóttir,
verkakona, Bárugötu 6 verður
65 ára á morgun.
AastarleiðiB.
Frh. af 2. síðu.
c. að allt í þessum efnum
sé ákveðið og fram-
kvæmt í sem beztu sam-
ræmi við vaxandi um-
ferðar- og flutningaþarf
ir og hraðfara þróun
beggja megin fjallgarðs-
ins.
3. Hvort hinar gagngerðu
sámgöngubætur, sem mið-
að er við í tölulið 1. og 2.
geti talizt á þann hátt full-
nægjandi, að eigi þurfi að
fullgera án undandráttar
varaleiðir til vetrarflutn-
inga, svo sem áformað hef
ur verið. Þurfi að gera
slíka vetrarvegi, skal lega
þeirra, framkvæmd verks-
ins og kostnaður áætlað af
nefndinni jafnframt því er
varðar aðalbrautina.
Samkvæmt tillögunni skulu
fjórir nefndarmanna kosnir af
alþingi en vegamálast j óri sé
formaður nefndarinnar. Nefnd-
in skal hafa lokið störfum fyr-
ir lok maímánaðar.
I
INNRAMMANIR
Getum aftur tekið að
okkur mynda- og mál-
verkainnrammanir.
Fljót afgreiðsla.
Vönduð vinna.
HéöÉnshöfösh.f.
Aðalstræti 6 B.
Sími 4958.
s&anpum tnskear
hæsta verði.
0f
Baldursiö »
_____________ALÞYÐUBLAÐIÐ
Örjrggismálin á sjónum.
Frh. af 2. síðu
nokkrar veilur í bol eða vél
skipsins hafi komið í ljós, og
fullt tillit sé tekið til umsagn-
ar þeirra í þessu efni, en full-
komlega tryggt að þeir missi
einskis í, ef upplýsingar þeirra
eru á rökum byggðar.
6. Nákvæm rannsókn fari
fram á þeim skipum, sem settar
’hafa verið í sterkari, en léttari
vélar, vfirbyggingum breytt og
þær stækkaðar með tilliti til
styrkleika sjóhæfni og stöðug-
leika.
7. Að fullkomin rannsókn
fari fram á nýbyggðum skipum
og hlutfallinu milli yfirbygg-
ingar, bols og botnþunga skips-
ins, og þá tekið tillit til þess, að
þau eiga að stunda ferðir á
fiskimið og landa á milli við
þau veðurskilyrði, sem þekkt
eru hér.
8. Að stækkanir á farrými
togara séu þeim takmörkum
háðar, að öruggt sé að þau hafi
nóg rúm fyrir forsvaranlegan
eldsneytisforða til ferða þeirra,
sem þeim eru ætlaðar, og ör-
ugglega frá þvi gengið, að rúm
af farrýminu sé autt fremst í
skipunum, svo öruggt sé, að
skipin liggi sem jafnast og séu
ekki ofhlaðin. Og fullt tillit sé
einnig tekið til þess að skipin
séu ekki vanhlaðin.
Núgildandi hleðslumerki séu
ekki rýrð, þótt um lokaðan
hvalbak sé að ræða, enda séu
merkin svo Ijós og áberandi, að
allir megi sjá þau. Athugun
fari fram á því, hvort ekki beri
að hafa sumar- og vetrarhleðslu
merki.
SjómeEin snúa sér til
útgerðarnsarana.
Fundurinn samþykkti og að
beina eftirfarandi til Félags ísl.
botnvörpuskipaeigenda og ann-
arra útgerðarmanna, sem hlut
eiga að máli.
1. Að útgerðarmenn beiti á-
hrifum sínum í þá átt, að
hleðsla skipanna á hafi úti við
allar veiðar sé ávallt hófleg
eins og lög mæla fyrir um.
2. Að leggja svo fyrir, þegar
skip er að veiðum á hinum
ýmsu fiskimiðum, að kolabirgð-
ir í hliðarboxum verði ekki
hreyfðar nema í ýtrustu nauð-
syn með það fyrir augum fyrst
og fremst að skapa meiri jafn-
hleðslu á skipið.
3. Að ávallt sé autt rúm að
framan í farrými skipsins, er
jafngildi nokkrum hluta þess
rúms, sem myndast hefir við
stækkun farmrúmsins aftar í
skipinu og að aldrei sé látinn
fiskur i netalest.
4. Að koma fyrir lýsisgeym-
um niðri í skipinu eftir því sem
unnt er.
5. Að loftskeytamaður, sem
ekki hefir önnur störf á hendi
en þau er tilheyra loftskeyta-
mannsstarfi, sé ávallt um borð
í skipinu á fiskiveiðum eins og
lög mæla fyrir um á leiðum
milli landa.
SkoraH á skipasboð>
raraarstjórra 03 trún«
aðaFmenn Seaats.
Fundurinn sendi eftirfarandi
áskorun til skipaskoðunarsíjóra
og trúnaðarmanna hans við
skipaeftirlitið;
1. Að framfylgja til hins ýtr-
ast settum lögum og reglugerð-
um um öryggi mannslífa á sjón-
um svo og þeim reglugerðum
er gilda um hleðslu skipa.
2. Að skipaeftirlitið noti
þann rétt, sem því er heimilt
að lögum, að beita viðurlögum
án nokkurrar vægðar eða til-
hliðrunarsemi gagnvart þeim,
sem annað tveggja brjóta eða
sniðgánga lög og reglugerðir
eða fyrirmæli, sem skipaeftir-
litið hefir gefið.
3. Að forðast í lengstu lög,
að láta dæla úr botngeymum
skipanna til þess að létta þau
áður en þau leggja úr höfn til
útlanda.
4. Að sjá svo um að ávallt
sé nægilega mikið eftir um borð
í togurunum af togvírum þeirra
i Englandsferðum til öryggis
mönnum og skipi á hafi úti, éf
skipið þarf hjálpar með eða til
hjálpar öðru skipi.
5. Að sjá svo um að kolaforði
til Englandsferða sé það mik-
ill, að ávallt sé um 25 tonn í
hliðarboxum, sem ekki séu
hreyfð, nema þegar nauðsyn
krefur.
®pynv«5*rair á. stjérra-
pstiM. ■
Fundurinn gerði eftirfarandi
álvktun nm brynvarnir stjóm-
palla:
Fundurinn lítur svo á, að
þeir timar séu ekki liðnir hjá
svo lengi sem styrjöldin varir,
að Táðist verði á íslenzk skip
á líkan hátt og áður hefir ver-
ið gert. Brynvarnir á stjórnpöll
um skipanna voru og eru enn
skoðaðar sem nokkur vörn til
verndar mannslífum og þar af
leiðandi lítt verjandi að afnema
þær. Hins vegar er þegar ljóst,
að fenginni reynslu, að einstök
skip bera ekki brynvörnina eins
vel og sum önnur. Allmörg
skip bera hana ágætlega.
Fundurinn beinir þeim því
þeim tilmælum til skipaeftir-
litsins og stjórnarvaldanna að
athuga hvort nægileg botn-
festa myndi ekki koma að liði
á þeim skipum, sem bera illa
núverandi brynvörn eða að
leita allra ráða til þess að koma
fyrir brynvörn, sem væri það
létt að stöðugleika skips væri
í engu hætta búin.
Birfirag veðnrfregna.
Þá var eftirfarandi ályktun
gerð um birtingu veðurfregna:
1. Birting veðurfrétta fyrir
atvinnulíf landsmanna hefir
um langt skeið verið viður-
kennd nauðsyn, en fyrst og
fremst voru þær einn veiga-
mesti þátturinn í vörnum til ör-
yggis fyrir lífi manna á sjón-
um.
Nú um skeið hefir sjófarend-
um ekki gefist kostur á veður-
fréttum, og hefir sú ráðstöfun
haft i för með sér margvísleg-
ar afleiðingar. Síðustu atburði
á hafinu má að nokkru rekja
til þess.
Fundurinn skorar því á al-
þingi og ríkisstjórn að þau nú
þegar beiti sér af alefli fyrir
því við hernaðaryfirvöldin er
dvelja í landinu, að fá því
framgengt að útvarpa megi á
dulmáli veðurfregnum til skipa
og verstöðva.
2. Fundurinn skorar á alþingi
að samþykkja á yfirstandandi
þingi, að fram fari endurskoð-
un á lögum um eftirlit með
skipum og bátum og um öryggi
þeirra, svo og tilskipanir og
reglugerðir, er settar hafa ver-
ið um þessi efni.
Ályhtim beirat tll sjé-
manna.
Loks gerði fulltrúafundurinn
eftirfarandi ályktun:
Um leið og fundurinn æskir
hinnar fullkomnustu löggjafar
um allt það, er lýtur að öryggi
mannslífa á sjónum og full-
komins eftirlits með því, að sú
löggjöf sé framkvæmd í einu
og öllu, þá er ljóst að fullur
árangur í þessu efni næst ekki
nema því aðeins, að sjómanna-
stéttin, sem lögin eiga að
vernda, stuðli að því eftir fylsta
t
Raf ketill ínn
er eimketill framtíðarinnar. — Við höfum sœíðað
og sett upp nokkra slíka eimkatla með þeirri
reynslu, að þeir:
1. Spara vinnukraft.
2. Spara húsrúm.
3. Auka öryggið, með þvf að engm
sprengihætta stafar af þeim.
4. Stórauka hreinlætið.
Þeir, sem kynnu að óska upplýsinga viðvíkjandi
gjöri svo vel að snúa sér til
Vélavsrksl. Sigorðar Sveinbjörnssonar
Skúlatúni 6. Sími 5753.
l
\
I
mætti, að gera sitt til að halda
í heiðri öllum þeim bjargráð-
um, sem fyrirskipuð eru og
aldrei að ljá liðsinni sitt til
þess að sniðganga þau eða
brjóta.
Hjáiparstarfið.
Frh. af 2. síðu.
hinar fjárhagslegu byrðar er
starfseminni væri samfara.
, Náðist samkomulag um öll
þessi atriði. Ákveðið var, að
legja til við þær þjóðir, er að
starfseminni standa, en eigi hafa
orðið fyrir innrás óvinahers, að
þær leggi í sameiginlegan sjóð,
x eitt skipti fyrir öll, einn af
hundraði af þjóðartekjunum,
miðað við tímabilið frá 1. júlí
1942 til 30. júní 1943. Greiðslur
þessar skyldu inntar af hendi
þannig, að minnst einn tíundi
hluti upphæðarinnar skyldi lát-
inn í té í erlendum gjaldeyri,
en afgangurinn í vörum eða
þjónustu.
Fyrir ráðstefnunni vakti, að
hjólp sú, er veitt yrði, skyldi
fyrst og fremst miðast við það,
að þær þjóðir, sem hjálparþurfi
eru, gætu sem fyrst orðið sjálf-
bjarga. Var meðal annars sam-
þykkt, að þær hinna undirok-
uðu þjóða, sem teljast mega
tiltölulega vel stæðar, skuli
greiða fyrir þá aðstoð; sem þeim
er veitt.
Hjálp sú, er hugsuð er að
veitt vérði, er í aðalatriðum
þessi: Matvæli, lyf og læknis-
hjálp, vélar og hverskonar efni-
vörur til endurreisnar landbún-
aði, vélar og veiðarfæri til end-
urreisnar fiskveiðum og fisk-
iðnaði, vélar og efni til endur-
reisnar ýmsum iðnaði, og aðstoð
til endurreisnar opinberra fyr-
irtækja, er lögð kunna að hafa
verið í rústir. Enfremur fær
stofnunin það erfiða hlutverk,
að flytja til heimkynna sinna
þær millpdnir manna, sem heim-
ilislausar eru, en dvelja nú í
óvinalöndum.
Til þess að sjá um fram-
kvæmd þessara mála, var kos-
inn aðalframkvæmdarstjóri,
með mjög víðtæku valdi. Er
gert ráð fyrir að hann velji sér
aðstoðarmann og starfslið, er
sé þannig skipað, að þær þjóðir,
er að starfseminni standa, leggi
allar til hina hæfustu menn.
Ætti því að vera til, er styrj-
öldinni lýkur, fjölmennt alþjóð-
legt hjálparlið
Hugmyndin er, að stofnun
þessi stárfi þar til einu eða
tveim árum eftir að lokafriður
er saminn, og að ráðstefnur
verði haldnar tvisvar á ári.
Hlutur íslands í kostnaðinum
við framkvæmdastjórn Hjálp-
ar- og endurreisnarstofnunar-
innar fyrir tímabilið síðari árs-
helming 1943 og allt árið 1944,
sem er 5000,00 $ var greiddur
aðalframkvæmdarstjóra Hjálp-
ar- og endurreisnarstofnunar-
innar í desembermánuði.
Jafnframt var aðalfram-
kvæmdastjóranum send fyrsta
afborgunin í þátttöku íslands í
hjálparstarfinu, að fjárhæð
50000,00 $ og var Ísland fyrsta
ríkið er það ;#3rði. Vakti það'
töluverða athygli í Bandaríkj-
unum að minnsta þátttökurík-
ið skyldi verða fyrst til að inna
þessa greiðslu af hendi, og var
skrifað lofsamlega um Island
vestra í því sambandi.“
Veðurfregnirnar.
Frh. af 2. síðu.
er lyti að öflun veðurfregna og
birtingu þeirra innanlands.
Utanríkisráðherra, Vilhjálm-
ur Þór, tók til máls næstur á
eftir flutningsmanni. Hann
kvað herstjórnina afla sér ítar-
legra veðurfregna og gera veð-
urspár. En hún væri fastheldin
á að láta þetta ekki í hendur
annarra. Styrjaldar þjóðir væri
mjög aðgætnar í því tilliti. Veð
urfregnir væri hættuleg vopn í
þessari styrjöld. Ríkisstjórnin
hefði lagt mikla áherzlu á að fá
úr þessu bætt og rýmkaðan-
starfsgrundvöll Veðurstofunn-
ar, Hún hefði lagt fram við
herstjórnina ítarleg rök máli
sínu til stuðnings. En öllum
málaleitunum í þessa átt hefði
verið synjað. Málið hefði núi
verið tekið upp aftur og gerðar.
einbeittar kr.öfur, rækilega
rökstuddar. Ég mun, sagði ráð-'
herrran, ganga fast eftir svör-
um í þessum efnum. Og það
mun ekki verða látið neins ó-
freistað til að ráða bót á þessu
og ná einhverjum árangri eins
fljótt og hægt er.
Umræðu um þingsályktunar
tillöguna lauk í gær. Var hún
samþykkt með 35 samhljóða
atkvæðum og afgreidd til rík-
isstjórnarinnar.
GJAFIR TIL DVALARHEIM-
ILIS SJÓMANNA.
Frh. af 2. síðu.
Þórð Erlendsson, er drukknaði'
22. febrúar 1912, en hefði orð-
ið áttræður 10. febrúar s. 1. kr.
1.000.00 Einar Andrésson 20.00
Safnað af Sigurði bryta á m.s.
Esju 826.00. Karl Einarsson,
Túnsbergi 50.00. M.B. Sjöfn,
Akranesi 300.00. Gestur, áheit
100.00.-Afhent af Jóni Maron,
Bíldudal 410.00. Safnað af
Franch Michaelsen, Sauðár-
krók 235.00. Kaupfélag Beru-
fjarðar, Djúpavogi 400.00. Ein-
ar Þorgilsson & Co. minningar-
gjöf 10.000.00. Skipstjórafélag
íslands 1.000.00. Thor Jensen
Lágafelli 20.000.00. Kveldúlf-
ur h.f. 150.000.00. S.R.S. 300.00.
Til minningar um Elísabetu
Hafliðad. 70.00. Skipshöfnin
B.V. Belgaum 3.325.00, og er
þetta í annað sinn, sem skip-
verjar á b.v. Belgaum senda
dvalarheimilinu gjöf.
Með kærum þökkum til allra
gefenda.
Björn Ólafs.