Alþýðublaðið - 22.07.1944, Blaðsíða 8

V
s
fLÞYÐUBLAPlÐ
. i
Laugardaginn 22. júlí 1944.
Minnisstæð nott
(A Night to Remember)
Bráðskemmtileg gaman-
og lögreglumynd.
Loretta Young,
Brian Aherne.
Sýnd kL 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.

ÍRINN VANN.
„ÞEGAR verið er að tala um
hænuv,“ sagði Amevíkumaður-
inn, er var í kynnisför á ír-
landi, „þá minnir það mig á
gamla hænu, sem faðir minn
átti fyrir nokkru síðan. Hún
ungaði út hverju sem var, frá
tennisknetti til lemónu. Svo
að ég skýri þetta efni enn betur
skal þess getið, að einn dag sett
ist hún á ísmola og ungaði út
tveimur pottum af vatni.“
Þá mælti íri nokkur, sem
hlustað hafði á með mestu at-
hygli: „Þetta jafnast ekki á við
klumbufætta hænu, sem móðir
mín eitt sinn átti. Hænunni
hafði af misgáningi verið gefið
sag að eta um nokkurn tíma, í
staðinn fyrir 'haframél. Jæja,
hvað skeði, herra minn. Hún
varp tólf eggjum og settist á
þau, og þegar hún hafði ungað
þeim út, þá höfðu ellefu ung-
amir tréfætur, en hinn tólfti
var trésnípa!K
* * *
FYRIR 300 ÁRUM.
Vetur í meðallagi. Grassamt
vor. Vott sumar og haust. Ár-
angur góður til fiskiafla kring-
um landið.
Þá var ógnarstormur raeð
hríðviðri af útsuðri, kom ógur-
legur sjávargangur, flóð og fyll
ingar, svo ei hafði fyrr svo
langt gengið, sérdeilis um vest
ur- og suðvesturland, gerði
stóran skaða á skipum og sjó-
búðum.
.
(Seiluannáll).
Hann ferðaðist ekkl mikið,
en 'þegar hann gerði það, var
hann vanur að taka -hana með
sér. En nýlega kom það þó fyr-
ir, að Öldungaklúbburinn1 ætl-
aði í skemmtiferð til Phila-
delphia — tíu daga skemmti-
ferð. Hurstwood hafði verið
boðið.
„Þarna þekkir okkur eng-
inn,“ sagði maður nokkur, sem
þrátt fyrir kurteislega fram-
komu gat ekki dulið hina rudda
legu fáfræði sína og nautná-
sýki. Hann gekk alltaf með
geysi tilkomumikinn pípu’natt.
„Við skúlum sannarlóga
skemmta okkur vel.“ Augria-
ráð hans varð ísmeygilegt. „Þú
mátt til með að koma Geprge “
Daginn eftir tilkynnti Hurst-
wood konu sinni ákvörðun sína.
„Júlía, ég þarf að fara burt
nokkra daga,“ sagði hann.
„Hvert spurði hún eg leit
upp.
„Til Philadelphia í verzlunar
erindum.“
Hún horfði hugsandi á hann
og beið þess, að hann segði
meira.
„Ég neyðist til að skilja þig
eftir í þetta skipti.“
„Gott og vel,“ svaraði hún,
en hann sá glöggt að henni
fannst þetta skrýtið. Áður en
hann fór, spurði hún hann
fleiri spurninga, sem. gerðu hon
um gramt í geði. Honum fór að
finnast hún óþægileg byrði.
Hann skemmti sér prýðilega
í ferðinni og eftir þessa tíu daga
leiddist honum að þurfa að fara
heim. Hann laug ekki af frjáls
um vilja og vildi alls ekki þurfa
að koma með útskýringar. Ferð
in var rædd á venjulegan hátt,
en frú Hurstwood hugsaði mik
ið um hana. Hún fór oftar út,
vandaði klæðaburð sinn og fór
í leikhús eins oft og hún gat
til að bæta sjálfri sér þetta upp.
Slíkt heknilislíf er varla
hægt að kalla skernmtilegt. Því
var haldið uppi af vana og af
ýmiss konar hyggindum. Eftir
því sem tíminn leið hlaut það
að verða þurrara og þurrara -—
unz það varð eldfimt og hætta
á, að það fuðraði upp.
Tíundi kafli.
Það er ómaksins vert að líta
nánar á hugarástand Carrie, því
að þjóðfélagið hefir síná slcoð
un á bonunni og skyldum henn-
ar. Þjóðfélagið hefir mæli-
kvarða, sem það dæmir allt eft-
ir. Allir karlmenn ættu að vera
góðir og allar konur skírlífar.
Þátt fyrir alla- hinar frjáls-
legu kenningar Spencers og ann
arra nútíma heimspekinga höf-
um við aðeins barnalegan skiln
ing á siðfræði.
eitt af þr ’
Hún er dýpri
inn, sem svo er neín* *__ Hun
er flóknari en við getum séð
enn sem komið er. Segið okkur
fyrst hvers vegna hjartað slær;
segið okkur, hvers vegna heim
urinn endurómar af raunalePTÍ
kvörtun, sem deyr ekki út; lýs-
ið hinni fíngerðu sál rósarinn-
ar, sem tendrar hið skínandi,
rauða ljós sitt i regni og sól-
skini. Því að þarna eru frum-
atriði siðfræðinnar.
„Ó,“ Ihugsáði Drouet.
„Hversu dásamlegur er sigur
minn.“
,,Æ,“ hugsaði 'Carrie með döpr
um kvíða. „Hvað er það, sem
ég hef misst?“
Gagnvart þessu gamila vanda
máli stöndum við alvarleg, full
áhuga og ringluð; við reynum
að mynda hinar sönnu siðfræði
kenningar — hið sanna svar við
því sem rétt er.
Þjóðfélagslega séð var Carrie
nú vel á vegi stödd — í aug-
um hinna fátæku og hungrúðu,
sem eru berskjaldaðir fyrir
regni og roki, var hún nú vel
sett og í öruggri höfn. Drouet
hafði tekið á leigu þrjú her-
bergi með húsgögnum i Ogden
Place á móti Union Park vest-
anmegin. Það var lítil, lagleg
og loftgóð íbúð. Fegurri íbúð
finnst ekki í Chicago enn þann
dag í dag. Útsýnið var dásam-
legt. Bezta herbergið vissi út
að grasflötunuim í skemmti-
garðinum, sem lágu nú brúr.ar
og skorpnar kringum lítið stöðu
vatn. Yfir hinar laufvana trjá-
greinar, sem bærðust í vetrar-
vindinum, gnæfði turninn á
Fríkirkjunni og í fjarska sáust
fleiri kirkjuturnar.
Stofurnar voru þægilega út-
búnar. Á gólfinu var þykkt
Brússelarteppi í rauðum og sit
rónugulum litum, sem mynd-
uðu stórar blómakörfur, fullar
af litfögrum risáblómum. Milli
glugganna var stór veggspegill.
Stór, mjúkur sófi úr grænu
flosi var í einu horninu og
nokkrir ruggustólar voru á víð |
og dreif í stofunni. Nokkrar |
myndir voru þarna, nokkur ?
teppi og ýmislegt glingur og
svo er allt upp talið.
í svefnherberginu, sem var
við hliðina á setustofunni, var
ferðakista Cafrie, sem Drouet
hafði keypt, og í fataskápnum,
sem var byggður inn í vegg-
inn, voru fjölmargir, glæsilegir
kjólar — fleiri en hún hafði
nokkru sinni átt. Þriðja her-
bergið mátti notast við sem eld.
hús, ef í hart færi, og þar hafði
Drouet látið Carrié setja upp lít
~ NYJA B30 2“
j
1 Eg á þig einn
| You belong to Me)
0,. Rómantísk og fyndin
Barbar^
Sýnd kl. 3, 5, 7 og
Sala hefst kl. 11 f.
inn gasofn til þess að útbúa smá
máltíðir, ostrur og annað slíkt,
sem hann hafði miklar mætur
á. Og að lokum var baðherberg
ið. íbúðin var öll mjög viðkunn
anleg. Hún var upplýst með
gasi og hituð upp með þægileg
um ofnum með ofnhlífum og
litlum ristum, sem voru þá
fyrst að koma í tízku. Carrie
var iðin og með hinni með-
fæddu regiusemi hennar varð
íbúðin mjög hreinleg og frið-
œGAMLA BIÖ-S
1 Flugskyíta
Sýnd klukkan 7 og 9.
Leyndarmál
tííé
ne,
-,me Baxter,
Akim Tamiroff,
Erich von Stroheim
(sem Rommel).
Sýnd klukkan 3 og 5.
Börn innan 14 ára fá ekki
aðgang.

sæl.
Hérna bjó Carrie þá, laus við
áhyggjur út af fjármálunum
sem mest höfðu amað hana áð-
ur, en áþyngd nýjum vandamál-
um, sem voru sálræn eðlis og
höfðu svo mjög breytt áliti
hennar og skoðunum, að hún
hefði vel getað verið annar ein-
staklingur. Hún leit í spegil-
inn og sá þar fegurri Carrie en
’hún hafði séð áður. Hún leit í
spegil sálar sinnar, sem var
BJÖRNINN
eftir HENRIK PONTOPPIDAN
hvíldi í faðmi hans, leit hún í augu honum, og augnaráð
hennar vitnaði um fögnuð og gleði.
Þegar kom að kofa Efraíms, gat maður sagt sér það
sjálfur, að eitthvað óvenjulegt væri þar um að vera, því að
mörg djúp fótspor gat að líta þar í snjónum. Þegar inn var
komið, var þar fyrir mikil mannþröng. Fyrst og fremst voru
þar meðlimir hinna þriggja fjölskyldna, er 'höfðust þar við.
Fólkið sat þar á setunum, karlmenn, konur og börn í einni
kös. Allir voru naktir, og hitinn og svækjan þarna inni var ó-
lýsanleg.
Gömul, hjólbeinótt, feit og sköllótt kona, svört af sóti
og óhreinindum, með skinnsvuntu framan á sér, stóð við
svarta pottinn, er hékk niður úr loftinu í miðri stofunni.
Úti í horni sat hópur af hæglátum börnum og nörtuðu í
stór kjötstykki, og spikið rann niður milli greipa þeirra.
Ménn höfðu gerzt þreyttir á því að bíða eftir Þorkeli.
Sérhver maður hafði náð sér í bita úr pottinum með fingr-
urium, og sat nú eða lá og sneið kjötið með hníf sínum. Kof-
inn fylltist háreysti þessa málgefna og glaðværa fólfcs. Einn-
ig fyllti hitinn af fólkinu og lýsiskolunni þessa þröngu vist-
arveru.
Loks heyrðist til Þörkels utan við kofann. Dyrnar
voru opnaðar, og hann skreið inn, en fagnaðaróp allra við-
MAYBEIMEREíSy THEREÚg/
ffgy ARE GdhlMft HELPOS
SStAPÉJ QUICKY STRIP OFP
YOUROUTER CLOIHING ANP ,
7 INSIGNtA/ ----------
' OH-OH/ HERE COMES A I ,
OJTTERTHATS PICK1N6 UP,
SURVIVORS/ AND WPRE NEXT/
FTHERE WAS ONLY SOME y"
WAY WE COÖLP ESCAPE / L-
HOPETHEY DIDN'T SPOTUS/ •
IFTHEY 6RAB US WHILE THEY'RE.
/MAP ABOUT THE BOMBING...
"--f WE’RE DEAD PUCKS/ \-<

Fearing entangleaaent intheir
CHUTES/ THE BOYS PROP OUT SOAAE
PISTANCE ABCVE THE WATER... TT^
MYNDA
SAG A
ÖRN og HANK óttast að þeir
flækist í ifalthlífum sínum, svo
að þeir losa sig við þær ndkkru
áður en þeir falla ísjóinn.
HANK: „Ég vona að þeir hafi
ekki tekið.eiftir okkur. Ef þeir
ná okkur meðan þeir eru óðir
út ' af Lsprengjuárásinni, þá
brytja þeir okkur í sundur.
Þarna kemiur skip, isem er að
bjarga þeim, sem af komust. Við
erum næstir. Bara að við get-
um kornist undan!“
QRN: „Það getur vel verið að
okkur takist það! Þeir hjálpa
okkur! Flýttur þér að losa þig
við föt þín og öll einkennis-
merki!“