Alþýðublaðið - 25.07.1944, Blaðsíða 8

ALÞYÐUBLAÐÍQ
Þriðjudagxir 25. Júlí 1944
«3>TJARNARBIOSS
Minnisstæð n'étt
\ (A Night to Remember)
Bráðskemmtileg gaman-
og lögreglumynd.
Loretta Young,
SIGVALDI bóksali var að
selja guðsorðabækur hér á göt
unum. Ein af bókunum hét:
Drottinn kemur til vor.
Til þess að vekja eftirtekt á
bókinni, kallaði Sigvaldi við og
við:
„Drottinn kemur til vor,
heftur á eina krónu tuttugu og
fimm, bundinn á tvær krónur.“
* * *
GUÐMUNDUR bóndi var vel
hagmæltur, en sakaður mikið
um ástleitni við kvenfólk og
þótti þá stundum full ágengur.
Hann kom einu sinni í erindum
til nágranna síns, sem var gift-
ur annáluðum svarki og hroka-
gikki. Maður hennar var ekki
heima og lenti Guðmundur í
skömmum við húsfreyjuna og
átti hún upptökin að því.
Skömmu síðar hitt i Guð-
mundur nágranna sinn á förn-
um vegi og hefur orð á því, að
móttökumar heima hjá honum
hafi verið fremur kaldar og
kastar fram þessari vísu:
„Þín er kerling þung á brún
þóttafull í rnáli,
kjaft og' málbein hefur hún
hert úr bezta stáli.“
Nágranninn hugsaði sig um
stundarkorn og svarar:
„Þeir sem búa í þjóðarbraut
þarfnast kjarks og snilli,
þegar mannýg þarfanaut
þramma bæja á milli.“
» * *
JÓNAS GAMLI var að út-
mála ókostina á nútíma búskap
arlagi og saknaði mjög fornra
búskaparhátta.
'„Það væri öðru vísi afkoma“,
sagði hann, „ef almennt væri
fært frá, og mjólkandi kven-
maður væri á hverjum bæ.“
'hann gæti af þeim ástæðum
ekki hagað sér eins og skyldi.
„Strax og ég kem heim úr
ferðalagi mínu til Denver í
janúar, þá giftum við okkur“.
Þarna fann Carrie grundvöll
til að byggja á vonir sínar —
það var eins og balsam á hina
særðu samvizku hennar, þægi-
leg lausn á vandamálinu. Und-
ir þeim kringumstæðum væri
allt eins og það ætti að vera.
Það myndi réttlæta gerðir
hennar.
í raun og veru var hún ekki
; ástfangin af Drouet. Hún var
betur gefin en hann. Hún var
farin að sjá óljóst, hvað hann
skorti. Ef því hefði ekki verið
þannig farið, ef hún hefði ekki
getað dæmt hann á vissan
hátt, þá hefði hún verið verr
Stödd en hún var nú. Hún
hefði tilbeðið hann. Hún heíði
kvalizt af ótta við að ná ekki
ástum hans, að hann missti
allan áhuga á henni, að hún
yrði skilin eftir, ofurseld ör-
lögum sínum. Nú var hún aft-
ur á móti lítið eitt hikandi.
Fyrst í stað var hún ákveðih í
að reyna að vinna hann alveg,
en nú var hún farin að sætta
sig við að bíða. Hún var ek.X
alveg viss, hvaða álit hún
hefði á honum — hvað hún
viídi eiginlega.
Þegar Hurstwood kom í
hejmsókn, kynntist hún manni,
sem á allan hátt var betur gef-
inn en Drouet. Hann sýndi
konum alltaf þessa nærgætni,
sem þær kunna svo vel að
meta. Hann var hvorki hlé-
drægur né nærgöngull. Hann
var mest aðlaðandi sökum
kurteisi sinnar. Hann var æfð-
ur í því að töfra hina erfiðustu
af sínu kyni, forstjóra og leik-
ara, sem heimsóttu drykkju-
stofu hans, og hann gat sýnt
enn meiri háttprýði, þegar
hann leitaðist við að koma sér
í mjúkinn hjá einhverjum,
sem honum fannst til um. Það
var lagleg, fíngerð og tilfinn-
inganæm kona, sem honum féll
bezt í geð. Hann var ljúfur og
rólegur, öruggur og virtist
alltaf vera reiðubúinn að gera
öðrum einhvern greiða — að
gera þessari konu allt sem
þægilegast.
Drouet hafði sjálfur góða
hæfileika í þessa átt, þegar
honum fannst það ómaksins
vert, en hann var of eigingjarn
til að geta ndð þeirri fágun,
sem Hurstwood hafði til að
bera. Hann var of léttlyndur, !
of rauður í kinnum, of ó- !
óskammf eilinn. Honum gekk
vel hjá þeim, sem voru ekki
mjög lærðar í listinni að elska.
Honum misheppnaðist hrapal-
lega, þegar konurnar höfðu að-
eins örlitla reynslu eða höfðu
meðfædda siðfágun til að bera.
í Carrie hitti hann konu, sem
var af því tagi. Hann var svo
heppinn, að kringumstæðurnar
höfðu rekið hana i faðm hans.
Ef það hefði verið nokkrum
árum seinna, ef hún hefði haft
litlu meiri reynslu, ef heppnin
hefði verið með henni dálítinn
tímay þá hefði það ekki verið
viðlit fyrir hann erð reyna að
nálgast hana.
„Þú ættir að hafa píanó
hérna, Drouet,“ sagði Iiurst-
wood og brosti til Carrie, „svo
að konan þín gæti spilað.“
Þetta hafði Drouet ekki
dottið í hug.
„Það segirðu satt,“ sagði
hann þegar í stað.
„Ég kann ekki að spila,“
þorði Carrie að skjóta inn í.
„Það er ekki svo erfitt,“
sagði Hurstwood. „Þér getið
lært það á nokkrum vikum.
Hann var einkar vel upp-
lagður þetta kvöld. Föt hans
voru ný og báru vitni um vel-
megun. Jakkauppslögin voru
stíf, en þó beygjanleg, sem er
einkenni á góðu efni. Vestið
var úr skozku efni með tveim-
ur röðum af kringlóttum
perlumóðurhnöppum. Háls-
bindi hans ljómaði, það var
ekki of skræpótt, en ekki of
litlaust heldur. Klæðnaður
hans var ekki eins áberanai og
klæðnaður Drouets, en Carrie
tók eftir gæðiinum. Hún tók
eftir þessu næstum ósjálfrátt.
Hún var farin að venjast
Drouet.
„Eigum við ekki að spila
einn hring?“ sagði Hurstwood,
þegar þau höfðu rabbað lítið
eitt saman. Hann reyndi eftir
megni að forðast allt, sem
sýndi, að hann þekkti eitthvað
til fortíðar Carrie. Hann leiddi
öll einkamálefni hjá sér og
talaði eingöngu um almenn
mál. Á þennan hátt hafði hann
róandi áhrif á Carrie, og hann
skammti henni með kurteisi
sinni og hnittni. Hann lét sem
hann hefði mikinn áhuga á
öllu, sem hún sagði.
„Ég kann ekki að spila á
spil,“ sagði Carrie.
„Charlie, þú vanrækir eina
af skyldum þínum,“ sagði
hann við Drouet, mjög vin-
gjarnlega. „En við getum
kennt yður það,“ hélt hann
áfram.
Með framkomu sinni lét
hann Drouet finna, að hann
dáðist að vali hans. Eitthvað í
látbragði hans sýndi, að honum
leið vel þarna. Drouet þótti
vænna um hann en nokkru
sinni áður. Virðing hans á
NYJA Bið 2?
Eg á þig einn
You belong to Me)
Rómantísk og fyndin
bjúskaparsaga. — Aðalhlut-
verk:
Henry Fonda
Barbara Stanwyck
Sýnd klukkan 5, 7 og 9.
Carrie jókst. Hann sá hána í
allt öðru ljósi, þegar hann tók
eftir aðdáun Hurstwoods. Þau
urðu glaðværari.
„Við skulum sjá,“ sagði
Hurstwood og leit kurteislega
yfir öxlina á Carrie. „Hvað
hafið þér á hendinni?“ Hann
athugaði spilin nánar. „Þetta
er prýðilegt,“ sagði hann.
„Þér hafið heppnina með
yður. Nú skal ég sýna yður,
hvernig þér getið jafnað á
manninum yðar. Þér skuluð
K GAMLA 810 SS
Lepdarmál
Rommelt
(Five Graves to Cairo)
Franchot Tone
Anne Bexter
Altim Tamiroff,
Erich von Stroheim
(sem Rommel).
Sýnd kl. 7 og 9
Börn innan 14 ára fá ekki
aðgang.
YngSssveiBiar
(Little Men).
Jack Oakie,
Kay Francis.
Sýnd kl. 5
fara að mínum ráðum.“
„Heyrið þið nú,“ sagði
Drouet. „Ef þið ætlið bæði að
sameinast á móti mér, þá er
mér nóg boðið. Hurstwood er
hreinn snillingur.“
„Nei, en konan þín er það.
Hún hefir heppnina með sér.
Því ætti hún ekki að vinna?“
Carrie leit þakklátum aug-
um á Hurstwood og brosti til
Drouets. Hurstwood hagaði sér
eins og vinur þeirra beg^ja.
Hann var kominn hingað íil
BJÖRNINN
eftir HENRIK POÍPTOPPIDAN
átti von á honum heim. Og hann skynjaði hina barnslegu
tryggð hennar, þegar þau lögðust saman undir feldinn á
hinum myrku vetrarnóttum, þegar stórhríðin fór hamför-
um úti fyrir og Skók kofann.
Hann var hamingjusamur. Og Rebekka var hamingju-
söm. Og annað hvert sumar hafði hún eignazt lítinn Græn-
lending, þegar þau fóru á hreindýraveiðar að sumrinu.
Tengsl hans við heimalandið höfðu smám saman rofn-
að með öllu. Hann brosti við, er hann minntist þeirrar ó-
þreyju og eftirvæntingar, sem hafði altekið hann fyrsta
sinni, þegar póstbáturinn, sem kom einu sinni ár hvert,
stefndi inn fjörðinn. Nú var allt heima í föðurlandi hans og
ættbyggð orðið honum framandi og óviðkomandi. Félagar
hans höfðu gleymt honum og ættingjar hans hirtu ekkert
uní að fá fréttir af honum. Þegar honum barst svo eitt árið
ekki einu sinni bréf frá móður sinni heldur tilkynning um
það, að hún væri dáin, gleymdi hann bernskuheimili sínu
með öllu.
En hér á nyrztu slóðum, norður við heimskaut, lifði
hann löngu og hamingjuríku lífi. Meðal þessa fátæka en
nægjusama fólks fann hann hamingjuna, sem hann hafði
aldrei látið sér til hugar koma, að hann myndi hafa nokkru,
sinni af að segja, þegar hann ól aldur sinn forðum daga
suður í Kaupmannahöfn. Hér fann hann, enda þótt hann
60TTFRIEP,
HERMANN/
WAS tST IMR
fslAME? ,
MUELLER,
KARL!
RF.MEAABER...PIAY CHJMB...WFRE
; ViCTIMS OF "SHELL-SHOCK’"/ ■
[^EACHUTtNG DOWNi ^
SOORCHY AND HANK LAND
tNTHE OCEAN CLOSE TO
SURVJVORS OFA BOMBED
NA2ISHIP... SAAEARING
OIL ON THEMSELVE5, THEV
AXE PICKED UP WITHTHE
OTHERS BYANAZI „
CJTTER...
r.í:, U, 5 Pnf; OR.
WAS IST IHR
NAME?
IVI YN DA-
S AG A
ÖR'N! “Mundu að við erum * ÞÝSKUR LIÐSFORING.I:
máttlausir - Við fengum 1 „Hvað heitir þú?“
neífninlega tangaáfall”
ÞÝSKUR HRMAÐUR: „Gott- ÞÝSKI FORINGEN: „Hvað
fred Hermann’”! heitir þú Muller Karl?“