Alþýðublaðið - 09.08.1944, Blaðsíða 8

ALÞYÐUBLAP8S
Miðvikudagur 9. ágúst 1944
SBTJAIfftAftSiitð.__
n s
Pittagull
(The Strawberry Blonde)
Amerískur sjónleikur frá
aldamótaárunum.
James Cagney
Olivia de Havílland
Rita Hayworth.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
ASTARBRÉF. '
I stagbættum göxmum
um strætið ég gekk
og stillingar gætti.
En titring í hjartað og taug-
arnar jékk
því tízkunni’ ég mætti.
Og ájram hún tijaði ungleg
og jrjáls
á örmjóum pinnum;
í gegnsæju pilsi með gullband
um háls
og glundroða á kinnum.
Káinn.
* * *
Mennirnir hugsa ekki hnatt-
rænt, heldur þjóðrænt. Jörðin
stynur undir öllum sínum jöð-
urlöndum. Og það er háreysti
ejnisins og steinþögn andans,
sem hejir hrundið heiminum
niður í sitt mikla volæði og ves-
aldóm.
(Sendih. jrá Júpiter).
« * t
,JSINN ER GUÐ
í veizlu á Hjaltabakka í Húna
vatnssýslu var Sigurður Breið-
jjörð . gestur og orðinn svo
drukkinn, að tveir menn jóru
út með hav.n um kvöldið eðá
nóttina, til þess að hjálpa hon-
um að kasta aj sér vatni. Sjór
var jallinn hátt. Lítur Sigurður
þá jram á sjóinn og segir:
Fallegt er, þá jellur sjór
að jjálla krónum.
Einn er guð í öllu stór
og eins í sjónum.
(Blanda)
arvana. Þetta var vissulega
raunalegt.
,,Ég er nú efcki svo slæmur,“
sagði ihann afsakandi, eins og
hún 'þyrfti á útskýringu að
halda. ,,Þér haldið cf til vill,
að ég flakki um og hafi margt
og mifcið á samivizkunni. Ég hef
verið dálítið andvaralaus, en ég
get hr-eglega breytzt til batnað-
aðar að því leyti. Og þér verið
að bjarga mér, ef líf mitt á að
fá nokkurt giMi.“
Carrie leit á hann með þeirri
blíðu, sem kemur ávallt fram
hjá dyggðinni, þegar ihún held-
ur, að hún geti komið í veg fyr-
ir lestina. Hivernig stóð á því,
að slíkur maður þurlfti á stuðn-
ingi að halda. Ekki gat hún
hreinsað hann af syndum hans,
hverjar sem þær voru nú. Þær
hlutu að vera smávægilegar hjá
honum, sem var svo fullfcominn.
í mesta lagi voru það smá
hrasanir, og hversu létt er ekki
að fyrirgefa slíkar syndir.
‘Hann gaf svo ömurlega lýs-
ingu á lífi sínu, að hún varð
mjög hrærð.
„Er iþað mögulegt?“ sagði
hún hugsandi.
Hann lagði handlegginn utan
um mitti hennar, og hún gat
ekki fengið af • sér að færa sig
til. Með hinni hendinni greip
hann hönd hénnar. Mildur vor-
blær blés eftir veginum og
feyfcti nokkrum brúnuim fcal-
kvistum fró haustinu á undan
sér. Hesturinn lötaraði rólega
áfram með lausa tauma.
„Segið, að þér elskið mig‘:
sagði hann blíðlega.
Hún leit niður með sektar-
svip.
„Segðu það, vina mín“, sagði
hann innilega. „Þú elskar mig,
er ekki svo?“
Hún svaraði ekki, en hann
fann, að hann hafði sigrað.
„Segðu það“, sagði hann á-
stúðlega og þrýsti henni fast að
sér, svo að varir þeirra mætt-
ust næstum. Hann þrýsti hönd
hennar og sleppti henni svo til
þess að strjúka vanga henriar.
„Þú elskar mig“, sagði hann
og varir þeirra mættust.
Varir hennar svöruðu í koss-
inum.
„Nú ertu mín; þú ert stúlkan
mín“, sagði hann hugfanginn og
augu hans ljómuðu.
Og hún hallaði höfðinu mjúk-
lega upp að Öxl hans.
íj:
FJÓRTÁNDI KAFLI.
Þegar Carxie kom heim í í-
búð sína um kvöldið, var hún í
æsingi, andlega og likamlega.
Hún gladdist innilega yfir ást
: Scorxw And hank
! PiSCOVER THAT.íTHE
! DRiVER OF THEíK CART
’ ' 'iEMBEZ OFTHE
M UMDERGROUNJD
shoots the
! MlGHTY
'giácomo.
j AhÖT OF
j POPPINS
THAT W£
sinni á Hurstwood og var full
af eftirvæntingu. og gleði. þeg-
ar hún hugsaði til næsta móts
þeirra á sunnudagskvöldið. Þau
höfðu komið sér samán um, án
þess að þau álitu, að þau þyrftu
að fara dult með það að hún
skyldi koma inn í borgina og
hitta hann þar, enda þótt það
væri nauðsynlegt að fara gæti-
lega.
Frú Hale stóð .við gluggann
og sá hana koma heim.
„Hm“, hugsaði hún með
sjálfri sér. „Hún fer í ökuferð
með öðrum, þegar maður henn-
ar er ekki í borginni. Hann
þyrfti að hafa gætur á henni.“
En í sannleika sagt, var fiú
Hale ekki sú eina, sem hugsaði
á þennan hátt. Þjónustustúlk-
an, sem hafði tekið á móti
Hurstwood, hafði einnig sína
skoðun. Hún var ekki sériega
hlynnt Carrie, því að benni
fannst hún vera köld og órnann-
trlendin. Á hinn bóginn hafði
hún mætur á Drouet, sem var
svo kátur og góðlyndur ag á-
varpaði hana vingjarnlega. öðru
hverju, og yfirleitt sýndi henni
þá nærgætni, sem hann var van-
ur að sýna kvenþjóðinni. Hurst-
wood var fáskiptari og vandlát-
ari. Hann hafði ekki eins geð-
felld áhrif á þessa starfandi
stúlku. Hún furðaði sig á því,
að hann kæmi svona oft og frú
Drouet skyldi fara út með hon-
um, þegar herra Drouet væri
fjarverandi. Hún gaf tilfinning-
um' sínum lausan tauminn í
eldhúsinu hjá eldabuskunni. Af
því leiddi, að ýmsar slúðursög-
ur komust á kreik, sem bárust
í Ieyni milli fbúanna í húsinu.
Þegar Carrie var búin að
koma upp um tilfinningar sín-
ar gafjnvart Hurstwood, gerði
hún sér engar grillur út af
komu sinni við hann. Yfirleitt
hugsaði hún lítið um Drouet,
heldur aðeins um töfra og glæsi-
leik elskhuga síns og hina ofsa-
legu ást hans á henni. Þetta
kvöld hugsaði hún ekki urn ann-
að en atburði dagsins. Þetta var
í fyrsta sfcipti, sem nokkur hafði
vakið svona innilega samúð hiá
henni, og við það kom í ljós
nýr þáttur í skapgerð hennar.
Hún fór nú að virða fyrir sér
aðstöðu sina og sá grilla í nýja
útleið. Hurstwood virtist geta
rutt henni braut til sómasam-
legs lífernis. ITusganir hennar
,voru heiðarlegar á allan hátt;
hún áleit, að þetta samband
þeirra kynní að geta bjargað
henni. Hún vissi ekki, hvað
Hurstwood kynni að gera næst.
Hún leit á ást hans sem göfuga
MYJA BIÚ
ΠGAM9LA BSO
(„Hello, Friseo, Hello).
Skemmtileg musikmynd í
eðlilegum litum. (
Aðalhlutverk:
Alice Faye
John Payne.
Lynn Bari
Jack Ookie
ISýnd kl. 5, 7 og 9.
tilfinningu, sem með tímanum
myndi hafa hamingju í för með
sér.
Eins og var hugsaði Hurst-
wood aðeins um ánægjuna, sem
þessu fylgdi og var laús við
alla ábyrgðartilfinningu. Hon-
um fannst þetta ævintýri á eng-
an hátt geja líf hans flóknara.
Staða hans var örugg, heimilis-
líf hans var ótruflað, þótt það
væri ekki ánægjulegt, og per-
sónulegt frelsi hans var óskert.
Ást Carrie virtist aðeins auka
(„The Sky is the limit“)
Fred Astair
Joan Leslie
Freddie Slack og
hljómsveit.
Sýnd kl. 7 og 9.
j„Dr. Broadway"
MacÐonald Carey,
Jean Philipps.
Sýnd kl. 5.
iBannað börnum innan 12
ára.
á ánægju hans. Hann myndi
njóta hamingjunnar með henni,
og líf hans liði áfram ótruflað
eins og hingað til.
Á sunnudagskvöldið borðuðu
þau saman í veitingahúsi, sem
hann hafði,valið í East Adams
Street, og síðan tóku þau vagn
og óku til skemmtistaðar í Gott-
age Grove Avenue nálægt þrí-
tugustu og níundu götu. Meðan
á samræðunum stóð, komst
Hurstwood að raun um það, að
Carrie leit alvarlegri augum á
BJORNim
eftir HENRIK PONTOPPIDAN
Aðstoðarprésturinn tók hins vegar að koma sér fyrir
í herbergi því uppi á lofti í prests*setrinu, sem honum hafði
verið fengið til umráða. Þangað bar hann hinar f jöldmörgu
kistur og koffort, sem hann hafði meðferðis. Hann hengdi
og sérkennileg gluggatjöld fyrir gluggana, kom kinum ótal
reykjarpípum sínum þar fyrir, sem hann taldi bezt á fara,
og gipsmynd af Kristi festi hann á þilið ofan við skrifborð
sitt. Hann faldi tóbaksbirgðir sínar í einu horninu og ofan
við rúm sitt hengdi hann tilkomumikinn kross.
Svo hófst hann handa um að koma „bókasafni“
sínu fyrir, en það , voru ómerkilegar bækur, sem
hann hafði keypt af fornbóksala til þess að geta
látið svo sem hann ætti einhvern bókakost. Þegar hann.
hafði raðað þessum skruddum upp í skáp, var bókasafn hans
orðið álíka mikið að vöstum og bókasafn sjálfs biskupsins
Nú vantaði ekkert á það, að herbergið uppfyllti all-
ar þær kröfur, sem hægt var að gera til vistarveru sliks
manns, sem aðstoðarpresturinn hlaut að telja sig og ætlast
til að aðrir teldu sig einnig. Hann átti- grænt bengi, sem
hann festi á borðlampa sinn. Hann dró meira að segja fram
hrákadall og ýmsa fleiri áþekka hluti, sem nauðsynlegir
hljóta að teljast ‘á sérhverju heimili.
Þegar hann hafði komið þessu öllu fyrir, eins og hann
í.
• i i
h
, I l'J vst'i KiU
j OFTHE rASáSTI
RÁPIPAMENTE/ soot
WEWILLBEATTHl
H!£7IN6 PLAŒOF
|6£k iVU'c. .Wl'i'Yi 'j
jP'MATffR WIT' Ti-IAT
5 MÖiSF.'.. 5HE JUbT
! 3TAMDS PERE, LOOR-
.... ...i
, YtAM.., IT'S AWFUl
j SAD-'-.THE WAYI
I HEAR IT/ 5EEMS
j LIKE SHE 6ÖT A
CRUSHONACO-PILOT
... AND HE DON'T
COME BACK WITH
MYNDA-
SAG A
• J Reg. U S. Pa». OH
AP reatures-
ÖRN: „Við verðum að komast
til bækistöðva okkar eins
fljótt og auðið er. Giacomo:
Það er ýmislegt í bígerð
núna, sem við viljum gjarn-
an geta tekið þátt í.
GIACOMO: „Vitanlega, herra
minn. Við viljum hrista af
okkur fasistana, sem allra
fyrst. Bráðum munum við í
leynibaráttunni yfirgefa
bækistöðvar okkar. (Meðan
þessu fer fram, snúum við
sögunni til M-flugvallarins):
FLUGMAÐUR: „Hvað er þetta
eiginlega, Mifcki. Stúlfcan
stendur þarna 1 — og sýnist
svo óhamingjusöm?“
MIKKI: „Já, það er svo sorg-
legt. Hún varð ástfangin í
flugmanni — og síðan bíður
hún eftir hverri flugvél, sem
kemur og spyr piltana um
þennan flugmann.“