Alþýðublaðið - 18.08.1944, Blaðsíða 6

Qi.ÞTÐUBl*38Ð
Kínverskar stúlkur.
Mynd iþessi var tekin á æskulýðsdegi Kínverja og sýnir ungar stúlkur í Cíhungking standa
heiðursvörð. /
Föstedagur 18. ágúst 1944
Arnljótiir Guðmundsson:
Sleifartag og sleggjudómur
VerSur Þýzkaland
keísaradæmi!
Frh. af 5. sithi.
jafnan hefir verið talinn standa
næstur sem eftirmaður Adolfs
Hitler, er Ágúst Vilhjálmur
prins. „Auwi“ eins og hann er
jafnan nefndur í daglegu tali,
hefir árum saman verið eindreg
inn samherji nazistanna. Fyrir
nokkrum árum var það á orði
haft, að Hitler myndi styðja
Hohenzollana aftur til valda
með því að gera Auwi, sem er
góðvinur hans, að keisara yfir-
Þýzkalandi. En ekkert hefir þó
af þessu orðið, svo að þetta tal
hefir verið látið niður falla með
öllu utan Þýzkalands að minnsta
kosti. Þó mun Auwi eiga nokkra
stuðningsmenn meðal nazista,
sem nefna sig ,,Auwisinna.“'
Allmikill hluti hreyfingar
þýzku keisarasinnanna hafa það
að stefnumáli, að hlutar ríkis-
ins eins og Bæjaraland og Sax-
land verði sjálfstæð ríki að
nýju. íbúum Bæjaralands hefir
jafnan fundizt þeir lúta yfirráð-
um Prússa, og nú gera þeir sér
miklar vonir um það, að sjálf-
stæðisdraumur þeirra rætist, ef
keisarasinnunum auðnast að ná
því markmiði, er þeir bafa sett
sér. Þrátt fyrir ægivald Gesta-
po er starfandi f jölmennur leyni
félagsskapur í Bæjaralandi, sem
hefir aðalaðsetur sitt í Múnchem
þar sem vagga nazismans stóð,
er vinnur að því, að Bæjara-
land verði sjálfstætt konungs-
, ríki í framtíðinni. Fyrir honum
vakir að styðja til valda Rupp-
recht ríkisarfa, sem hefir engin
afskipti haft af stjórnmálum.
Svohljóðandi flugritum hefir
verið dreift út á Bæjaralandi
að undanförnu samkvæmt áreið
fOOOOOOQOooot
ÚibreiSið
Alþýðublaðið
anlegum heimildum: „Vér er-
um reiðubúnir til þess aö berj-
ast fyrir yður, keisaralega tign,
og hið ástkæra ættland okk-
ar, Bæjaraland, en vér erum
ófúsir til þess að berjast fyrir
Prússland og Adolf Hitler.“
Sá hópur manna er næsta fjöl
mennur í Þýzkalandi, sem tel-
ur það vel farið, ef keisari eða
konungur verði stucldur til
valda í Þýzkalandi, sem stjórni
landinu með þann ásetning í
huga, að þar megi ríkja friður
og farsæld og skipi Þýzkalandi í
sinn forna sess meðal menning-
arþjóða og færi því að höndum
virðingu og aðdáun annarra
ríkja. En meirihluti þýzku þjóð
arinnar mun þó enn minnast
þess, sem áfátt var við keisara-
stjórnina forðum daga. Hann
vill ekkert hafa með keisara-
stjórn að gera og vonar það,
að áróður keisarasinnanna verði
ekki alvarlega tekinn af þeim,
sem eiga að leggja á ráðin um
það, hver verða skuli framtíð
hins sigraða Þýzkalands.
HVAÐ SEGJA HIN BLÖÐIN
Frh. á 4. síðu.
tjöldum á ýmsum stöoum öðrum,
hafði allt sömu sögu að segja, og
víða annars staðar mun ástandið
sizt hafa verið betra en á þeim
slóðum, sem hér hefur verið leit-
ast.við að lýsa.“
Við þessa frásögn bætir Mbl.
svofelidum .orðum:
„Þessi frásögn sannar nákvæm-
lega það sama, sem aðrar greinar
hafa gert, er sjónarvottar ófagn-
aðarins á Þingvöllum hafa ritað.
Stúdentaráð hefur skorað á yfir-
völdin að láta hér til sín taka, en
þögnin ein hefur enn verið þeirra
svar. En áður en langt líður munu
raddirnar um það að afmá van-
sæmd þessa, verða orðnar svo há-
vserar og áskoranirnar svo marg-
ar, að við þeim verður ekki þagað
lengur. En þessi þögn og afskipta
leysi yfirvaldanna í máli, sem
varðar svo mjög sóma þjóðarinn-
ar, ber ekki vitni um það að hjá
þeim lifi enn andinn frá 17. júni
s. l.“
Já, hvað ætla stiórnarvöldin
að þegja lengi? Una þau því
vel, að helgistaður biéð--'
ar sé vanhelgaður og Bvívirtur
eins og nú á sér stað? /
Gunnar Björnsson
hehir selt blað siff
NÝLEGA urðu eigenda-
skipti á blaðinu „Minne-
otaMascot“, sem Vestur-íslend-
ingurinn Gunnar Björnsson
hefur verið eigandi að síðast-
liðin 50 ár. Núverandi eigandi
blaðsins er einnig Vestur-ís-
lendingur, Ragnar Guttorms-
son að nafni. Ragnar starfaði
við blaðið sem unglingur og
var síðastliðið ár ritstjóri
þess.
„Minneota Mascot“ er frægt
meðal íslendinga vestan hafs
sökum þess að fjórir afbragðs
blaðamenn af íslenzkum ætt-
um, þeir Gunnar Björnsson og
synir hans Valdimar, Hjálmar
og Björn, hófu starfsferil sinn
við það. Gunnar * Björnsson
festi kaup á blaðinu ásamt
öðrum manni árið 1895, en
varð brátt einn eigandi og rit-
stjóri þess. Er synir hans, sem
störfuðu við blaðið á skólaár-
um sínum, höfðu lokið námi
við Minnesota University,
sneru þeir aftur til blaðsins og
gerðust ritstjórar þess hver á
fætur öðrum.
Við „Minneota Maseot“ hlutu
þrír synir Gunnars fyrstu til-
sögn í blaðamennsku. Hjálmar
er nú ritstjóri „Minneapolis
Star Joumal", Valdimar starf-
ar sem blaðafulltrúi Banda-
ríkjahers á íslandi og er vel
kunnur hér og í Minneapolis fyr
ir útvarrpéfyrirlestra sína, Björn,
sem var prófessór í blaða-
mennsku við Grand Forks í
Norður-Dakota, starfar nú sem
fréttaritari NBC í Stokkhólmi.
1. flokks mnófið:
Knaffspyrnufélag
Hafnarfjarðar vann
Í.R. með 3:0
LANDSMÓT 1. flokks hélt
áfram s. 1. miðvikudags-
kvöld með leik milli K. H. og
Arnljótur Guðmxmdsson,
bæjarstjóri á Akranesi hef:
ir beðið Alþýðublaðið fyr-
ir eftirfarandi athugasemd
við grein, sem nýlega birt
ist hér í blaðinu um ferð-
imar milli Reykjavíkur og
• Akraness.
IALÞÝÐUBLAÐINU 10. ág.
birtist grein undir fyrir-'
sögninni „Furðulegt sleifarlag
á ferðum milli Reykjavíkur og
Akraness“, auk tveggja undir
fyrirsagna! í upphafi greinar-
innar er þess getið að farþega
flutningum milli umræddra
staða sé mjög ábótavant og
nefnt til dæmis það, að laugar-
daginn 5. ágúst hafi verið seld-
ir „miklu fleiri farseðlar en
menn komust uppeftir“, éins
og blaðið orðar ,það.
Svo sem skýrt hefur verið
frá áður í blöðum bæjarins
rekur Akraneskaupstaður m/s
Víði, sem annast hefur fram-
angreindar ferðir, og sáý sem
þetta ritar, sér um rekstur
skipsins. Er mér því skylt að
svara til sakar um sleifarlag-
ið, enda vil ég ekki að öðrum
verði um það kennt.
Akraneskaupstaður hefur nú
annats ferðir milli Akraness og
Reykjavíkur í rétta þrjá mán-
uði. Á þessu tímabili hafa ver-’
ið íarnar 457 ferðir með far-
þega. í 456 ferðum hafa allir
farþegar, sem kömnir voru að
skipshlið á réttum tíma, verið
fluttir, en eins og blaðið tekur
réttilega fram var þetta ekki
unnt í eitt skipti. Á umræddu
tímabili voru fluttir samtals
28.865 farþegar, og mun slíkt
einsdæmi hér á landi. Aldrei
hefur það komið fyrir, að áætl
unarferð hafi fallið niður, þótt
tvívegis hafi þeim seinkað
nokkuð, i annað skipti sökum
þess, að fyrirvaralítið þurfti
skipið að fara aukaferð vegna
míkilla fólksflutninga og seink
aði því skipinu um 20 mínútur.
í hitt skipið bilaði vél sfcipsins
á leiðinni, og varð þvi að fá
annað sxip til fararinnar, og
seinkaði einni ferðinni af þess-
ari ástæðu um 2J/á klst.
Allt hefur verið gert til þess
að farþegaflutningurinn gæti
farið svo vel úr hendi sem
unnt er. Skipið hefur þannig
ekki flutt vörur þennan tíma,
neitað hefur verið með öllu að
flytja bifreiðar, enda þótt þrá-
faldlega sé óskað eftir því, farn
ar hafa verið þrjár ferðir dag-
lega til þess að forðast of-
þrengsli o. s. frv. Þrátt fyrir
þetta er því ekki að neita, að
við ýmsa örðugleika er að etja,
fyrst og fremst vegna þess, að
í. R. Fóru svo leikar að K. H.
sigraði með 3:0. Voru öll mörk
in skoruð í seinni háVleikn-
um. Leikur bessi var miklu lé-
legri en leikurinn milli í. A.
og Víkings. Þarná sást tæpast
tilraun gerð til samleiks, en
ins vegar mikið um ónákvæ’-*’
ar loft- og langspyrnur og
stefnulaus hlaup fram og aftur.
Enginn vafi er á því, að báðir
>essir flokkar geta lei'kíð «<i>"
betur en hprna varð ra”n á, ef
þeir láta ekki hraðann f""" "
sig í gönur, en hann var >
tilfelM margfaldur á borð við
þá tækni, sem báðir
flokkar hafa yfir að "'iv-
Sama kvöld fór
leikur í 3. flokki milli Fram og
Víkings, þar sem Fram sipraðí
með 2:0
Ebé.
skipið er ekki nægilega stórt,
og vel má vera að „eitthva*
standi til bóta um fyrirkomu-
lag ferðanna, þótt mér virðist
óhætt að fullyrða, að ferðir
milli Akraness og Reykjavíkur
hafi gengið stórslysalítið und-
anfarna þrjá mánuði.
Þegar ég las umrædda grein
í Alþýðublaðinu, varð ég forvit
inn að vita, í hverju hið al-
menna sleifarlag \lýsti sér, því
blaðið nefndi aðeins eitt dæmi
þess, sem síðar verður að vik-
ið. En upplýsingar um það hef
ég ekki getað fengið hjá bla&-
inu. Er ég því lítið fróðari en
ég var áður um sleifarlagið.
Réttmætar aðfinnslur um fyr-
irkomulag ferðanna verða
þegnar með þökkum og bætt
úr því, sem að er, eftir því sem
föng eru á.
Laugardaginn fyrir frídag
verzlunarmanna tókst svo illa
til, að ekki var hægt að flytja
alla þá menn, sem þess óskuðu,
svo sem blaðið tékur fram. Fá-
um mönnum mun hafa þótt
þetta jafnleitt og mér, og verð
ég að biðja þá, sem fyrir óþæg
indum hafa orðið, afsökunar á
þeim mistökuin, sem ég kann
að eiga sök á í því efni. Hér
skal skýrt frá því, sem gert var
af hálfu útgerðarinnar til þess
að anna fólksflutningunum
þessa ferð.
Á undanförnum árum hef
ur verið um mjög mikinn fólks
flutning að ræða laugardaginn
fyrir fridag verzlunannanna,
og mun ekki alltaf hafa verið
auðið að flytja alla, sem þess
óskuðu. Til þess að koma í veg
fyrir þetta að þessu sinni, var
þess farið á leit við Skipaút-
gerð ríkisins, að hún leigði út-
gerðinni skip umræddan dag.
Forstjórinn tók þessu vel, og
var afráðið að varðskipið Þór
færi frá Reykjavík kl. 2 síð-
degis ásamt m/s Víði, en Víðir
færi aðra ferð frá Reykjavík
kl. 6 síðdegis. Með þessu móti
virtist ferðunum vel borgið. Á
síðustu stundu tilkynnti for-
stjóri Skipaútgerðarinnar, .að
Þór hefði orðið fyrir óvæntum
töfum og útilokað væri, að 'hann
gæti komizt til Reykjavíkur 'í
tæka tíð. Þótt skammur tími
væri til stefnu, var reynt að
útvega annað skip, m. a. hjá
eftirgreindum aðilum: Skipa-
útgerð rkisins, Reykjavíkur-
höfn (Magna), brezka setulið-
inu, ameríska setuliðinu, auk
einstakra útgerðarmanna, sem
líklegt þótti, að hefðu umráð
yfir skipi þennan dag. Allt
reyndist þetta árangurslaust.
Þegar ekki virtist unnt að
flytja alla, sem þess óskuðu,
hafði skipstjórinn á m/s Víði
tal af afgreiðslumanni þeirra
áætlunarbifreiða, sem bundnar
voru við umrædda ferð m/s
Viðis, um það, á hvern hátt
væri hægt að láta þá, sem pant
að höfðu far með áætlunarbif-
reiðum sitja fyrir öðrum far-
þegum. Á því voru annmark-
ar, sem stöfuðu af því, að far-
seðlar voru einungis seldir
fyrir bifreiðar, sem fóru til
Stykkishólms, en fai'þegar, sem
ætluðu með öðrum áætlunar-
ferðum, höfðu engin skilríki í
höndum. Úr því sem komið var,
var það ráð tekið að flytja
fólkið í tveimur ferðum, kl. 2
og 6 siðdegis, og var áætlunar-
ferðum bifreiða hagað sam-
kvæmt því. Hins vegar stóð út
gerð Víðis ekki að því að vísa
fólki í 1/v Sigríði, sem fór með
allmargt fólk til Borgamess.
, Amljótur Guðmundsson.
t