Alþýðublaðið - 08.08.1945, Síða 8

8
alþyðublaðið
Miðvikudagur 8. ágúst 1945
SoRRX I HAP
\ro clip yoú!
HOWCÖMEÍ.
1 X FIG-OJ2ED
yoo BACH AT
BA‘5E/CHET/
Y-y'ES, &\R...iT’S,
ME/ HULLV GEE,
you PO PACK A '
WALLOP-.GLAD
yPU PIPN'T
SHÓOT^SIf?./ >
^•rOQ^
i TJARNARBÍÓ
Hitlers-klíkan
The Hitler Gang)
Amerísk mynd um sögu
nazistaflokksins.
Bönnuð börnum innan 16
ára.
Sýning kl. 5, 7 og 9.
» BÆJABBÍÓ «
Hafnarfirði.
Sigurheljan
Bráðskemmtilegur gaman
leikur.
Aðalhlutverk:
Eddie Brackén
Ella Rains
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
GAMALT MARIUVERS
María gekk til kirkju,
mætti helgum krossi,
'hafði lykil á 'linda,
lauk upp himnaríki.
Kirkjan stendur á sandi
með hnappagullið é,
það er hún jómfrú María,
sem þetta guliið á.
Guð láti sólina sk'ína
yfir fagra fjallinu því,
sem hún María mjóilkaði kúna
sína.
Þegar máltíðinni var lokið kom Gusti inn í herbergið til
Dímu, lagðist út af á svarta hrosshárssófann og þagði um stund.
Díma sat við gluggann.og saumaði nýtt grænt band á gamla hatt-
inn sinn, því að Rassiem geðjaðist vel að grænu.
,,Ed'linger,“ sagði. Gusti íbyggin, þegár Díma leit á hana.
„Já, Edlinger —“ hún dró djúpt andann og svo kom það. ,,Hann
ætlar að skrifa Soffíu í dag.“
Ungfrú Dimatter vildi helzt vera álitin systir dætra sinna,
og þær töluðu alltaf um hana sem Soffíu.
„Hann er svo virðingarverður,“ sagði GustLsæl.
„Já, það er hann vist. Og er það þess vegna sem þig langar
til þess að giftast honum?“
,,Auðvitað.“
„Undarlegt —“ sagði Dima. ,,Að giftast manni, aðeins af því
að hann er virðingarverður.“
,,Ó, þú veizt ekkert um þetta. Auk þess er ekki svb auðvelt
fyrir fólk eins og okkur að giflast, og Soffía hefir alveg rétt
fyrir sér í því, að áslarævintýri aðeins vegna ánægjunnar er í
rauninni andstyggi,legt.“
„Auðvitað. Og við erum ekki npyddar til þess. Ég veit það
vel. Og svp ætlar þú núna að notfæra þér hið margumtalaða fjár-
magn, kaupa þér hræðileg, spónlögð húsgöng, fara að hugsa um
heimili og verða aðeins frú Edlinger."
„Eiginkona herra Eldingers,“ sagði Gusti dreymandi o'g lok-
aði augunum.
„Heyrðu, Gusti —“ kallaði Dima og kraup við hli.ð systur
sinnar. „Hefurðu aldrei þráð neitt annað, iþráð neitt betrat Hef-
urðu aldrei gert það?“
„Betra? Að hvaða leyti? Hvernig þá? lívað getur verið
betra en að giftast? Og mér þykir svo vænt um hann.. .“
Dima lyfti höfðinu og horfði. rannsakandi í augu Gusli. „En
hvað það er skrítið að heyra þetta,“ sagði' hún upphátt.
„Þú skilur það ekki ennþá.“
„Hvernig er ástin? Að 6ska.. .? hugsaði Dima. „Ætli það sé
til í raun og veru? Það er áreiðanlega aðeins á leiksviðinu. Eða
var þetta ást sem 'hún bar til Rassiems? Ónei, það var ekkert
annað en barnaleikur, vitleysa.“
Hún ákvað með sjálfri sér að það væri tóm vitleysa. En
engu að síður tók 'hjarta hennar að slá ákáft, svo ákaft.. . Og
skyndilega fór hún að syngja.
ÞRIÐJI KAFLI.
Klukkan fjögur um daginn mættust Elís og Dima í boga-
göngunum við Óperuna. Allmargt fólk hafði þegar safnazt saman
fyrir framan lokaðar dyrnar, því að þetta kvö'ld átti að sýna
„Meistarasöngvarana.11 Nemendurnir í efstu bekkjunum, kl'ædd-
ir i þykka frákka og þung stígvél, höfðu komi.ð sér fyrir fremst
í röðinni', og þeir skulfu af kulda. Vindurinn feykti á undan
sér hörðum snjósalla, sem stakk þá í augun. Elia og Dima börð-
ust á móti vindinum og stönzuðu um stund eins og venjulega
fyrir framan hljóðfæraverzlunina, þar sem sýndar voru myndir
af söngvurunum. Þær horfðu íhugandi, á þessi eftirtektarverðu,
tilgerðarlegu andlit, sem öll voru með ánægjuibrösum.
„Hann lítur alveg eins út og allir hiniír,“ sagði Elís grörn, og
benti með hökunni. á eina myndina af Rassiem.
„Hann er heldur ekkert frábrugðinn hinum. Hvernig bjóstu
eiginlega við að hann liti út, þessi dýrmæti Rassiem þinni?“
„Minn —? Hann er alveg eins Rassiem þinn, eða er það
ek'ki?“
,,Nei,“ sagði Dima. Hún vildi ekki. viðurkenna það. /
NÝJA Blð
GAMLA Blð
Tónarep.
(“The Gang’s all here”)
Afburða skrautleg og
skemmtileg dans og
söngvamynd í eðlilegum
litum.
Aðalhlutverk:
ALICE FAY
PHILL BAKER
CARMEN MIRANDA
og jazzkongurinn
BENNY GOODMAN og
hljómsveit hans. Sýnd
Sýning kl. 5, 7 og 9.
Amerísk stórmynd
i
ROBERT TAYLOR
LLOYD NOLAN
GEORGE MURPHY
Börn innan 16 ára fá
ekki aðgang.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Lítil kvenvera með stór, áfergjuleg augu bættist við í hóp-
inn, sem beið og gleypti i sijg nafnið. „Rassiem '—sagði hún.
„Hannes Rassiem,“ og smjattaði á nafninu eins og það væri
sælgæti. „Hann er dýrlegur. Hann er alveg í sérstcjrum flokki.—“
Sumir tautuðu eitthvað til samþykkis, aðrir mæltu á móti um
leið og þeir slógu saman fótunum og blésu í kaun. Það var
minnzt á Kouczowsku. „Hún var ótrúlega góð. Hún gat ekki
þolað hann til lengdar. Hann gékk fram af henni. Hún hélt fram
hjá honum. Tveir s'líkir listamenn! Önnur eins Isode fi.nnst aldrei
og ekki annar eins 'Tristan."
Það varð heitara. Hópurinn stækkaði greinilega. Klukkan
GVLLIÐ
ÆVINTÝRI EFTIR CARL EWALD
hjá mæðgi'nunum voru stundum svo skemmtilegar stundir, að ég
tólf ára. Hann bar það með sér, að hann var greifasonur. En hann
vissi það ekki. Móður hans fanrist nógur tími til, að hann vissi
það, þegar hann væri orðinn uppvaxinn og skyldi fara að sjá fyri.r
sér í heiminum. — Hún neitaði að taka vi.ð peningunum, eins og
hún hafði áður gert. En skattholinu tók hún við, því gamli. greif-
inn hafði alllaf verið henni góður, og gert allt sem hann gat
til þess að bæta fyrir framkomu sonarins.“
„Og þú varst í skattholinu," greip járnj.ð fram í. „Var það
ekki?“
„Ég var þar“, svaraði gulldalurinn. „En það vissi enginn.
Ég lá í sömu rifunni og ég hafði alltaf verið. AlÍir gulldalirnlr,
sem látnir voru í skúffuna forðum, vox'u nú á bak og burt, — en
ég var einn eftii’. Skúffurnar fylltust og voi’u dregnar út og
inn, en enginn tók eftir mér. Stundum hvarflaði það að mér, að
ég myndi, aidrei framar komast út í heiminn, eða, að minnsta
kosti ekki fyrr en dagar skattholsins væru taldir. Og það gat
svo sem dregizt í óratíma ennþá, því það var traustbyggl: og
úr eik.“
„Leiddist þér þá?“ spurði silfri.ð.
„Að vissu leyti,“ svaraði gulldalurinn^ „Stundum leiddist
mér auðvi.tað að vita af kollegum mínum á ferðalagi hér og þar
í heiminum. En stundum fannst mér lika gaman að vera 111. Því
MYNDA-
S AG A
...SOmeone slipping iN/ ro
CATCH A LOAD OP MVCALL, TO
BAGE.-.SnEAKING THROUGH
ÖRN: Einhver fjárinn er að læð
upokast þarna til þess að
reyna að komast að iþví hvað
ég sé að senda til flugvallár-
ins. Þai’na er hann í runnanum
— Hvað? þú!“
OHERSTER: Já—já, herra, það
er ég. Mikið fjári varð ég
hræddur. Það var gott að þú
skaust ekki!
ÖRN: Fyrirgefðu höggið. Hvern
ig komstu. Ég hélt að iþú vær
ir kominn til flugvallarins
Chet.