Alþýðublaðið - 01.06.1947, Blaðsíða 6

ð
ALSsÝÐUBLAÐSÐ
Sunnudagxir 1. júní 1947
æ nyja bio ææ gamla bío æ
Gina Kaus:
EG SLEPP! ÞÉR ALDREI
Kona manns
Hin mikið umtala
sænska mynd.
BönnuS börnum yngri en
16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Félagarnir fræknu
Einhver allra skemmtileg-
asta myndin með
ABBOTT &
COSTELLO.
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Seldir aðgöngumiðar að
sýningum frá í gær, gilda
á sömu sýningar í dag, eða
verða endurgreiddir þeim
er óska.
Saga frá Amerífcu
(An American Romance)
Amerísk stórmynd í eðli-
legum litum, samin og tek
in af KING VIDOR.
Aðalhlutverkin leika:
Brian Donlevy
Ann Richards
Walter Abel
Sýnd kl. 3, 6 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Albert vissi bara,' að hann
var giftur og hafði sett sig
niður sem læknir. Stefán
var ekki heima. Albert tal-
aði við Fransi, og spurði
hana, hvort hún gæti'komið
því svo fyrir, að hann gaati
borðað hádegisverð með
manni hennar. Franzi var
fús til þess, Stefán yrði svo
glaður, sagði hún. Þau á-
kváðu tímann og staðinn þar
sem þau skyldu hittast.
Rétt fyrir hádegi hringdi
Albert heim og sagði móður
sinni að hann mætti ekki
vera að því að koma heim til
að borða, það væri svo mikið
að gera á skrifstofunni, að
hann gæti tæplega tekið sér
klukkutíma frí. Móðir hans
var mjög óánægð. „Það er
ekki rétt af þér,“ sagði hún.
„Er ekki hægt að fresta ein-
hverju af vinnunni?“
En hann stóð fast á sínu.
Það var ekki laust við, að
hann sæi eftir því, en það
var of seint að láta Stefán
vita. Á leiðinni á matsölu-
húsið kom hann við í blóma-
búð ok keypti tólf rauðar
rósir handa Önnu, fór út,
kom inn aftur og pantaði
blómvönd handa Melaníu
líka. Þá fyrst leið honum
þolanlega.
Hann hitti Stefán í litla
kaffihúsinu, sem Franzi og
hann höfðu orðið ásátt um
að þeir mættust í. Fyrst rak
hann augun í, hve vinur
hans hafði elzt. Ljósi hár-
lubbinn stóð ekki beint upp
í loftið lengur og litarhátt-
urinn var ekki jafnferskur.
En hann hafði ekki talað
mikið fyrr en Albert hafði
alveg kynnzt þessum nýja
Stefáni, og honum fannst
sem þeir hefðu ekki skilið
einn einasta dag.
Stefán var ekki ánægður
með, hvernig starf hans
gekk. Hann átti ennþá ríka
kunningja, en þeir sendu
honum í mesta lagi einhvern
fátækan ættingja við og við
að hafa gráhærðu prófessor-
— sjálfir héldu þeir áfram
ana sína fyrir lækna.
„Ég er að skrifa skáldsögu
um læknisstarfið,“ sagði
hann. „Ef hún heppnast vel,
ætla ég að hætta við læknis-
starfið. Langar þig að heyra
fyrstu kaflana?“
Albert sagðist gjarnan
vilja það, en hánn.var auð-
sýnilega svo viðutan, að
Stefán tók eftir því.
„Er þér eitthvað sérstak-
lega hugleikið? Þú skalt
bara leysa frá skjóðunni.“
í fyrsta skipti talaði Al-
bert hreinskilnislega um
hjónaband sitt. Hann sagði
frá samtali sínu við Heins-
heimer, um Önnu, um sam-
talið við Önnu. Og hann
hafði orð á því, að Melanía
væri farin að hærast.
„Ég er í bölvaðri klípu,“
sagði hann að lokum. „En
það er ekki það xnikilvæg-
asta. Það, sem mestu varðar
eru hinir. Mig langar að
heyra álit þitt og vertu svo
góður að líta á það eins og
það væri alls ekki ég, sem
ætti í hlut. Það er alls ekki
víst, að ég fari eftir ráðum
þínum, svo að þú þarft ekki
að hafa neina ábyrgð. Mig
langar bara að heyra hvern-
ig maður, sem ekki á þarna
hlut að máli, lítur á málið.“
Stefán hugsaði sig gaum-
gæfilega um stundarkorn,
síðan sagði hann:
„Þú munt ekki gera það!“
„Hvað mun ég ekki gera?“
„Þú skilur ekki.“
„Af hverju heldur þú
það?“
„Af því að þú spyrð mig
ráða. Maður, sem hefur á-
kveðið að gera eitthvað, spyr
ekki aðra, hvort hann eigi
að gera það. Og maður, sem
ekki getur ákveðið neitt,
gerir að lokum það, sem auð
veldast er. Ef þú ætlaðir að
skilja, hefðir þú komið til
mín og sagt: Þetta og þetta
ætla ég að gera — hvernig
á ég að haga því svo til, að
ég særi Melaníu sem minnst,
þannig að það verði sem
minnst talað um það, og svo
framvegis — en þú spyrð
mig, hvort þú eigir að skilja,
og í raun og veru vonast þú
til, að ég muni svara: Nei,
það skaltu ekki gera, af þess-
ari eða hinni ástæðunni. —
Því að innst með sjálfum þér
vilt þú heldur halda áfram
að þjást ógurlega heldur en
að rísa gegn Melaníu — en
það skal ég viðurkenna, að
getur orðið nógu erfitt!“
„En Anna þá?“
„Anna mun þjást með þér
— En það er hér um bil það
sama og að vera hamingju-
söm með þér.“
„Þér skjátlast,“ sagði Al-
bert. „Þér skjátlast alger-
lega. Ég ætlaði bara að
spyrja þig, hvort þér fyndist
það ódrengilegt af mér að
skilja við Melaníu.”
„Og hvers vegna viltu
vita það? Jú, þú vilt að ég
segi, að það sé ódrengilegt,
svo að þú sleppir. Já, fyrir
mér! Auðvitað væri það ó-
drengilegt, þegar þú hefur
dregið hana á tálar í 3 ár. Al-
mennt myndi vera litið svo
á að það væri mjög ódrengi-
legt. En ég myndi gera það í
þínum sporum samt sem áð-
ur.“
„Myndirðu gera það?“
„Já, ef á riði, til að forða
mér frá að forpokast og
verða almennilegur maður
aftur, myndi ég haga mér
hraklega. Ef ég væri eins
hrifinn af stúlku og þú ert
af Önnu þinni, myndi ég
höggva af mér hægri hönd-
ina hennar vegna — og það
veit ég, að þú myndir líka
gera. En ég gæti komið ó-
drengilega fram hennar
vegna, en það gætir þú
ekki.“
„En heyrðu nú,“ sagði Al-
bert. Er það þá nokkuð
drengilegra að halda áfram
að búa með Melaníu? Þú
hefur sagt, að ég hafi blekkt
hana í þrjú ár. Myndi það
kannski verða nokkuð betra,
að ég héldi áfram að gera
það?“
„Auðvitað ekki! Þetta er
bjánaleg spurnign. En ef þú
heldur áfram að blekkja
hana, mun þér sjálfum líða
3 BÆJARBfÚ 8
Hafnarfirði
Lafínuhverfið
(Latin Quarter)
Einkennileg og spennandi
mynd úr listamannahverfi
Parísar.
Derrick de Marney
Frederick Valk.
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð innan 16 ára
TAHITI NÆTUR
söngvamyndin fræga
Sýnd kl. 3 og 5.
Sími 9184.
S TJARNARBfO H
Lifli lávarðurinn
(Líttle Lord Faimtleroy)
Amerísk mynd eftir hiníú
frægu skáldsögu eftir Fran-
ces H. Burnett.
Freddie Bartholomew
C. Aubrey Smith
Dolores Costello Barrymore
Mickey Rooney
3 — 5 — 7 — 9.
Sala hefst kl. 11.
DANSLEIKUR
I MJÓLKURSTÖÐINNI í KVÖLD KL. 10.
Aðgöngumiðar seldir frá klukkan 5—7.
Nýju og gömlu dansarnir í G.T.-húsinu
í kvöld kl. 10. —
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 6.30 e. h.
Utbreiðið ALÞYÐUBLAÐID
MYNDASAGA ALÞÝÐUBLAÐSINS:
ÖRN ELDING
ÖRN: Hver er að kasta þessum
kúlum?
CYN: Sjáðu þarna, Örn!
STÚLKAN: Ég sá ykkur, þegar
hvíta
frá því. Faðir minn er höfðingi
fólksins hér; hann vill tala við
yður um alvarlegt má‘1
ég bar mat fyrir feita.
manninn. Ég sagði föður mínum