Alþýðublaðið - 10.08.1947, Blaðsíða 6

æ nýja bio ææ gamlá bio æ
Sonur
refsinornarinnar
(Son of Fury)
Söguleg stórmynd, mikil-
fengleg og spennandi. Að-
alhlutverk:
Tyrone Power
Gene Tiemey
George Sanders
Roddy McDowall.
Bönnuð börnum yngri en
12 ára.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Ævinfýri sjó-
mannsins
(Adventure)
Amerísk stórmynd.
Aðalhlutverkin leika:
CLARK GABLE
GREER GARSON
Sýnd kl. 9.
Börn innan 16 ára fá
ekki aðgang.
Ohlahoma-ræningjamir
(Geittle Ann)
Aðalhlutverk:
James Craig
Donna Reed
Marjorie Walus.
Sýnd kl. 3, 5 og 7.
æ BÆJARBIO æ
Hafnarfirði
Kjamorkuógnir
Afar spennandi njósnara
mynd — Aðalhlutverk:
William Gargan
Maria Palmer
sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð fyrir börn
Sími 9184.
í LÆKNASKÓLA
(Miss Susie Slagle’s)
Amerísk ástarsaga.
Veronica Lake
Sonny Tufts
Joan Gaulfield
Lillian Gish
Sýnd kl. 3 og 5.
æ TJARNARBIO £6
Undir merki
(Under the Red Rode)
Annabella
Conrad Veidt
Reymond Massey
Ævintýri frá 17. öld.
Sala aðgöngumiða hefst
kl. 11.
Sýningar kl. 3, 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BIO
Jeriko
Aðalhlutverk leikur
negrasöngvarinn heims-
frægi,
Poul Robeson.
Sýnd kl. 9.
Vér syngjum og dönsum
(Trill of Brazil)
Amerísk dans- og söng\ra
mynd. Aðalhlutverkin
leika:
Evelyn Keyes
Keenan Wynn
Ann Miller
Allyn Joslyn
Tito Guizar
Veloz e Yolanda
•i Enric Madriguera
og hljómsveit hans.
Sýnd kl. 5 og 7.
Sími 1182.
GOTT
ÚR
ER GÓÐ EIGN
Giiðf. Gíslason
Órsmiður, Laugaveg 63,
Minningarspjöld Barna-
spítalasjóðs Hringsins
eru afgreidd í
Verzlun
Augustu Svendsen,
Aðalstræti 12 og í
Bókabúð Austurbæjar,
Laugavegi 34.
ALÞÝÐUBLAÐIP
Sunnudagur 10. ágúst 1947
John Ferguson:
MAÐURINN í MYRKRINU
hljóðlausan hnífinn í stað
byssu, var ekki líklegur til
að skilja eftir sig nein spor
um þangað komu sína, eða
hver hann væri. En hann
sjálfur gat ekki verið svo
fyrirhyggrujusamur; og hon-
um varð skyndilega óglatt,
þegar hann mundi, að hann
hafði skilið eftir stafinn sinn
í þessu óhellaherbergi.
Nei; það var áreiðanlega
öruggara, að láta ekki á sér
bera um tíma. Þó að staður-
inn væri afskekktur, myndu
blöðin samt berast þangað,
og hann mundi fá að vita,
hvað í þeim væri hjá henni.
Enginn hafði séð þau koma
þangað, og enginn þurfti að
sjá hann fara inn í bústaðinn.
Það hafði hún sagt. Hann var
bara ánægður að fara eftir
uppástungu hennar; þvi að
hann langaði til að vita
meira um málið og um hlut-
deild þessarar stúlku í því.
Fyrsta andúð hans á henni
var horfin. Hún var ekki al-
veg eins og hann hafði fyrst
hugsað; og hvernig sem allt
var, þá ætlaði hann sér að
komast til botns í því.
Það var mjög kalt að
liggja þarna undir rökum
trjánum norðan undir brekk-
unni; en hann hafði legið þar,
sem verra var, og það var
huggun hans, að þó að janúar
dagar séu hráslagalegir, þá
eru þei venjulega stuttir.
IV. KAFLI
Hann hrökk upp við að
það brast í grein og varð var
við að hann var farinn að
dotta af þreytu og syfju.
Rétt á eftir var hendi lögð
á öxl hans.
,,Komið!“ tautaði hún.
„Það er óhætt núna.“
,,Er orðið dimmt núna?“
spurði hann undrandi.
„Alveg svarta nótt.“
Það var erfitt að ganga
fyrst í stað, þvi að hann var
stirður og dofinn af hreyf-
ingarleysinu og kuldanum,
og svo fór hann að verkja
enn meira í höfuðið en aður
af þessari áreynslu. En hún
tók í handlegginn á honum
og leiddi hann gegnum kjarr
ið og út á veginn.
Þega hún var svona nálægt
honum, gat hann heyrt hana
andvarpa við og við. Hvort
það var af einhverri ímynd-
aðri hræðslu eða óþægilegri
endurminningu, gat hann
ekki sagt um.
Eftir svolitla stund fóru
þau gegnum stórt hlið yfir
veginn.
„Nú,“ sagði hún, „verðum
við að fara eins hart og við
getum; við erum á opnu
svæði hjá fyrsta húsinu.“
Af þorpi að vera, var
Minnis skrítinn staður. Þeg-
ar þau voru komin inn fyrir
hliðið, gengu fætur þeirra á
svo sléttum og jöfnum vegi,
eins og liggur venjulega
heim að stórum húsum. Og
þegar þau fóru af veginum
út á grasið, en það gerðu þau
brátt, þá fann hann það var
mjúkt og slétt eins og fínasta
grasflöt. En það var burkna-
stóð á flölinni, því að einu
sinni þegar hún kom auga á
eitthvað framundan, lét húr,
hann leggjast niður í burkna
runna, en hún hélt sjálf á-
fram til að kanna hvað það
væri.Kinlock gat greint þeg-
ar þau nálguðust húsið á því,
að þá herti hún takið á hand-
legg hans og anclardráttur
hennar varð örari. Svo ná-
lægt honum var hún, að
hann gat greint af hreyfing-
um hennar, að hún var að gá
í allar áttir og skyggnast út
í myrkrið. Allt í kring um
þau var dauðakyrrð og fóta-
tak þeirra heyrðist ekki á
grasinu.
Af þessum ótta við að
verða séður og af hinu fasta
taki hennar á handlegg bans,
1 greip hann einhver ónotatil-
finning, eins og óljós kvíði
fyrir því, hverju hann mundi
eiga eftir að mæta í þessu
húsi. En áður en þessi til-
finning náði tökum á honum
voru þau komin að dyrunum.
Þegar hún lokaði dyrun-
um, setti slagbrand fyrir og
andvarpaði djúpt, eins og
henni létti við að vera kom-
in þangað, sá hann bezt, hve
kvíði hennar fyrr hafði verið
mikill. Hann vissi, að hún
hafði verið gripin skelfingu
um að einhver kynni að sjá
þau.
Hún hlýtur að hafa hnigiö
niður í stól strax og þau
höfðu staulazt inn í herberg-
ið. Kinlock, sem stóð þarna
yfirgefinn og í hálfgerðum
vandræðum um stund, ákvað
að reyna að finna annan stól.
Þeir virtust vera mjög fáir í
herberginu, en loksins hitti
hann á einn og dró hanh að
hitanum, sem gaf honum til
kynna, að það logaði eldur á
arni. Því að honum hafði lít-
ið hitnað á að skríða og staul-
ast svona varlega, eins og
þau gerðu. þar sem hann var
svo kaldur orðinn og stirður
eftir margra tíma hreyfing-
arleysi.
En það fyrsta, se mhún
hafði hugsun á að gera, var
eftirtektarvert. Því það
fyrsta sem hún gerði, þegar
hún var búin að jafna sig,
var að aðgæta hið skaddaða
höfuð hans. Hún leysti um-
búðirnar, og þegar hún hafði
klippt hárið vandlega frá
sárinu og þvegið það vel þá
bjó hún aftur um það á þann
hátt, að það bar vott um
reynslu. Af þesu dró hann
þá ályktun, að þessi leyndar-
dómsfulla kona hefði líklega
unnið við hjúkrun á her-
spítala. Þá greindi hann-það
af hreyfingum hennar, að
hún var byrjuð að undirbúa
máltíð.
ORN ELDiNG
MYNDASAGA ALÞYÐUBLAÐSiNS

ÖR.N: Allt í lagi! Uppreisnarsegg-
irnir halda sig allir í nánd við
kofana.
TIL SETULIÐSSTÖÐVANNA á
Lau-mi!
TWITT: Ef þú reynir að beita mig
brögðum og koma þér hjá að
borga, þá----------
PÉTUR: Útilokað, drengur minn,
---------útilokað.
CHET (Inni í koíanum): Þeir eru
að hefja árásina!
CYNTHIA: Skyldi Persy reynast
bjargvættur okkar?