Alþýðublaðið - 24.08.1947, Blaðsíða 4

1
ALÞÝPUBLAfmP
Sunnudagur 24. ágúst 1947.
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Bitstjóri: Stefáa Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
SíidvelSamar.
SÍLDARVERTÍÐIN í ár
hefur til þessa gengið ærið
treglega, og veldur það mönn
um að sjálfsögðu áhyggjum
um hlut sjómannanna og af-
komu þjóðarinnar, sem svo
mjög er háð síldveiðunum.
Síldaraflinn er enn sem
komið er svipaður því, sem
verið hefur undanfarin síld-
arleysissumur. Horfurnar
varðandi sjómenn og útvegs
menn eru þó í raun og veru
mun ískyggilegri nú en áður,
þegar tillit er tekið til þess,
að fleiri skip stunda síldveið
arnar í sumar en að undan-
förnu. Nú er orðið það áliðið
sumars, að margir hafa gefið
upp alla von um, að úr ræt-
ist varðandi síldveiðarnar, og
nokkur skip munu þegar hafa
hætt veiðum, en ýmis önnur
vera í þann veginn að hæíta
þeim.
*
En síldin er duttlunga-
fyllsti fiskurinn í hafinu kring
um ísland. Þess eru dæmi,
að hún hafi látið bíða lengi
eftir sér, en þó hafi vertíð orð
ið sæmileg eða jafnvel góð
um það er lyki. Sannleikur-
inn er sá, að ekki er vert að
örvænta um síldarvertíð fyrr
en svo að segja á síðasta degi
hennar. Flotinn, sem síldveið
arnar stundar, er það mikill
og aðstæðurnar til hagnýt-
ingar aflans það góðar, að
veruleg úrbót getur fengizt á
aðeins nokkrum dögum. ef
síldin á annað borð veður á
miðunum.
Það er með tilliti til þeirra
viðhorfa, að gerbreyting síld
vertíðarinnar geti átt sér stað
á mjög, skömmum tíma og
ekki sé vert að örvænta um,
að veiðin glæðist, fyrr en í
allra síðustu lög, sem sjávar-
útvegsmálaráðherra ’ hefur
beínt tilmælum til sjómanna
og útvegsmanna, er síldveið
ar stunda, um að halda veið-
unum áfram enn um sinn, eða
að minnsta kosti fram yfir
næstu mánaðamót.
Sj ávarútvegsmálar áðherra
bendir á það í ávarpi sínu til
sjómanna og útvegsmanna,
að enn sé ekki ástæða til að
örvænta um síldveiðarnar og
minnir í því sambandi á það,
að aðalsíldaraflinn árið 1944
hafi ekki borizt á land fyrr
en. eftir 19-' ágúst. Nú er að
vísu komið fram yfir þann
tíma, en samt er engan veg-
inn öll von úti enn, og mikil
veiðihrota gæti á nokkrum
dögum gerbreytt viðhorfun-
uro. varðandi síldarvertíðina.
Vissulega er ástæða til þess
Verðlagið á lyíjunum. — Hoffmamisdropar í
Reykjavík og hoffmannsdropar í Ðanmörku. —
Frosið kjöt ófáaníegt. — VerðlagiS á nýja kjöt-
inu. — Hvenær fær almenningur keypt slátur?
OFT HEFUR veriS rætt um
óhæfilegt verð á lyfjum. Ef til
vill hafa þessar umræður hjaðn
að nokkuð síðan sjúkrasamlög-
in fóru að borga nær öll lyf
handa fólki, en verðið hefur
ekki breytzt, og því vitanlega
eins sjálfsagt að minnast á þetta
nú og áður var. Einhvers konar
eftirlit hefur verið með verði á
Iyfjum — og eitthvað mun það
hafa lækkað síðan þetta eftir-
lit kom, að minnsta kosti er það
fullyrt.
FERÐALANGUR SKRIFAR
mér þetta bréf: „Mig hefur
lengi furðað á hinu óhóflega
verði, sem er á lyfjum hér á
landi. Þetta á við um öll lyf,
en þó mun okrið, ef svo má að
orði komast vera mest á svo-
kölluðum ,,patent“-lyfjum. —
Reynslu hef ég þó fyrir því, að
ýmislegt, sem selt er í lyfjabúð
unum og ekki getur talizt bein
línis til góðlyfja, er selt við
uppsprengdu verði ef borið er
saman við verðlagið í nágranna
löndum okkar.
ÉG Á VANDA til að fá slæmt
kvef. Ég er dálítið gamaldags
og hef trú á því að sykurmoli
vættíir í hoffmannsdropum sé
ágætt ráð gegn kvefi og hæsi.
Ég hef því oft keypt mér hoff-
mannsdropa, og í sumar keypti
ég mér hoffmannsdropa á 10
gramma glas, en glasið lagði ég
til sjálfur. Hoffmannsdroparnir
kostuðu tvær krónur. Síðan fór
ég til Norðurlanda og kom með
al annars til Kaupmannahafn-
ar. Þar þrutu hoffmannsdrop-
arnir mínir.
NÚ KOMST ég í vanda, en á-
ræddi þó að fara í lyfjabúð og
spyrjast fyrir um þetta lyf mitt.
Ég hitti fyrir lyfjasvein, rétti
honum glasið mitt og bað hann
um hoffmannsdropa. Hann
seldi mér svo lyfið á 40 gramma
glasi og kostaði þetta 50 aura.
Ég sá að hann var að skoða 10
gramma glasið mitt, en á því
stóð verðið, tvær krónur. Allt
í einu sneri hann sér að mér og
sagði brosandi: Kostar þetta nú
orðið tvær krónur í Reykjavík?
HANN hafði þá verið hér í
borginni fyrir 10 árum. Hann
hristi höfuðið og bætti við: „Er
verðlagið orðið svona á öllum
sviðum hjá ykkur?“ — Ég neit-
aði því •—• og þó með dálitlu
samvizkubiti, því að þótt þessi
mismunur sé ef til vill meir en
verðmunur á nokkurri annarri
vörutegund, þá er það vitan-
legt, að hér er allt svo dýrt, að
þess finnast engin dæmi ann-
ars staðar. — En er það í raun
og veru svo, að munurinn á
lyfjaverðinu yfirleitt sér eins
mikill hér og apnars staðar sem
verðmunurinn á hoffmannsdrop
unum mínum gefur tilefni til
að halda?“
HÚSMÓÐIR skrifar mér á
þessa leið: „Um það leyti, sem
nýja kjötið kom á markaðinn,
var auglýst, að verðið væri mið
að við það að frosið kjöt væri
til á markaðinum. Mundi verð-
ið vera látið haldast meðan svo
væri. Nú er ekkert frosið kjöt
til í búðunum, en nýja kjötið
er enn selt á sama dýra verð-
inu. Þetta nýja kjötverð er ekki
tekið með í vísitöíuna. Hins veg
ar er í henni reiknað með verð
inu á frosna kjötinu, sem ekki
er til. Nær þetta nokkurri átt?“
SAMA HÚSMÓÐIR skrifar
mér eftirfarandi: „Ég þakka þér
fyrir skrif þín um daginn um
slátrunina og þann nýja sið Slát
urfélags Suðurlands, að neita
að selja almenningi slátrið, en
taka það í þess stað sjálft, mat-
reiða það og selja það þahnig í
búðum sínum. Enn er þessum
sið haldið. Ég hringdi í dag og
spurði, hvort ég mundi geta
fengið keypt slátur, en fékk af-
svar. Ég spurði, hve nær al-
Frh. á 7. síðu
að ætla, að sjómenn og út-
vegsmenn verði til tilmæli’.m
s j ávar útvegsmálar áðherrans
um að halda síldveiðunum á-
fram allt til hins ýtrasta. Af-
koma þessara stétta er fyrst
og fremst undir síldveiðunum
komin, ag þær munu áreiðin-
lega þrauka til þrautar í von-
inni, um, að úr rætist nú í
vertíðarlokin. En jafnframt
er afkoma bjóðarinnar allrar
háð síldveiðunum meira en
nokkru sinni fyrr. Gjaldevr-
isskortur þjóðarinnar verður
tilfinnarilegur, ef síldveiðin
bregst. Auk þess er sala ami
arra fiskafurða okkar bund-
in við sölu á ákveðnu magni
af síldarlýsi, og enn vantar
mikið á, að síldaraflinn hafi
náð því magni, sem þarf. En
verði það ekki eru Rússar að
öllu leyti og Bretar að veru-
Iegu leyti óbundnir af þeim
samningum, sem við höfum
við þá gert um sölu á fisk-
afurðum okkar.
Tilkynning sjávarútvegs-
málaráðherra er orð í tíma töl
uð- Nokkur skip hafa þegar
hætt velðum og fréttir höfðu
borizt um, að ýmis önnur
myndu vera í þann veginn að
hætta. Sjómenn og útvegs-
menn geta orðið fyrir miklu
og tilfinnanlegu tjóni, ef
hætt er veiðtim undir vertíð-
arlokin og úr rætist um veiði
skapinn á síðustu dögum ver-
tíðarinnar. En af þeirri ráð-
stöfun kynni jafnframt að
hljótast tilfinnanlegt tjón
fyrir þjóðina alla.
í S;i álfstæöisliúsinu
í kvöld kl. 9.
Aðgöngumiðar seldir
frá kl. 2 í dag í
S j álf stæðishúsinu
Danssýning, söngur
eftirhermur, gaman
þættir og leikþáttur
■ ■
Dýrasýningin í Orfirisey
í kvöld kl. 10.
Sk©fbakkinn er opinn.
Sjómannadagsráðið.
TNýju og gömlu dansarnir í G.T.-húsinu
í kvöld kl. 10. —
® Aðgöngumiðar seldir frá kl. 6.30 e. h.
verður haldinn í Tjarnarcafé sunnudaginn 24.
þ. m. og hefst kl. 10 síðdegis. Aðgöngumiðar á
sama stað frá kl. 5
Sjómannaféiag Reykjavfkur
heldur
sunnudaginn 24. ágúst kl. 2 e. h. í Alþýðuhúsinu
við Hverfisgötu.
Fundarefni:
1. Félagsmál.
2. Farmannasamningarnir.
3. Bréí togaraeiganda um kjör &
togurum.
Fundurinn er aðeins fyrir félagsmenn er sýni
skýrteini.
Stjórnin.
stillt