Tíminn - 11.02.1964, Side 7
Útgefand!: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Framkvæmdastjóri: Tómas Árnason. — Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb). Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði
G. Þorsteinsson. Fulltrúi ritstjórnar: Tómas Karlsson. Frétta.
stjóri: Jónas Kristjánsson. Auglýsingastj.: Sigurjón Davíðsson.
Ritstjómarskrifstofur í Eddu húsinu, símar 18300—18305. Skrif
stofur Bankastr. 7. Afgr.sími 12323. Augl., simi 19523. Aðrar
skrifstofur, sími 18300. Áskriftargjald kr. 80,00 á mán. innan-
lands. í lausasölu kr. 4.00 eint. — Prentsmiðjan EDDA h.f. —
Forusta bændasamtaka
Margt og mikið er nú rætt um framtíð landbúnaðarins
á íslandi. Öllum er ljóst, að þar fer nú sitthvað meira
aflaga en verið hefur. Opinberar skýrslur sýna, að bænd-
ur eru tekjulægsta stétt landsins. Framkvæmdir í ræktun
dragast saman. Góðjarðir leggjast í eyði Allt þetta sýn-
ir, að landbúnaðurinn býr við vaxandi erfiðleika.
Þetta versnandi ástand í málum landbúnaðarins, hef
ur orðið til þess, að meira er rætt um framtíð hans um
þessar mundir en oftast áður. Það hefur t. d. ekki áður
gerzt að vandamál hans hafi verið rætt á fjölsóttum
stúdentafundi-
Að sjálfsögðu gætir margra og misjafnra grasa í
þessum umræðum. Þær raddir heyrast jafnvel að leggja
beri landbúnaðinn alveg niður á íslandi eða a. m k.
draga hann stórlega saman. Miklu fleiri eru þó hinir sem
viðurkenna, að hann sé nauðsynlegur atvinnuvegur og
þjóðin geti ekki án hans verið í framtíðinni fremur en
hingað til. Því ráði jafnt efnahagslegar og menningar-
legar ástæður.
Þeim, sem sjá þetta, hlýtur þá einnig að vera
ljóst, að gera verður sérstakt átak til að hefja land-
búnaðinn úr þeim erfiðleikum, sem hann býr nú við.
Óbreytt ástand getur ekki leitt til annars en að hann
leggist meira og minna niður-
Menn eru hins vegar ekki sammála um leiðir. Því er
sérstök ástæða til að fagna því, að bændur hafa hér tekið
myndarlega forustu. Að frumkvæði seinasta aðalfund-
ar Stéttarsambands bænda hafa bændasamtökin skipað
sexmanna nefnd, sem er ætlað það hlutverk að gera
rækilega úttekt á landbúnaðinum og samanburð á honum
og landbúnaði nálægra landa. Slík úttekt og slíkur saman-
burður á að geta gert okkur ljóst, hvar við stöndum, hvar
okkur er helzt ábótavant í þessum efnum og hvað helzt
þarf að gera. Þetta á að gera það mögulegt að kveða
niður ýmsa þá sleggjudóma, sem nú vaða uppi, og veita
aðstöðu til raunhæfara mats á öllum þessum málum.
Þess vegna ber að þákka þetta frumkvæði bændasam-
takanna og styðja að því eftir megni að það beri tilætl-
aðan árangur.
Árangur jákvæðrar
stjórnarandstöðu
Það er augljóst, að eitt af vandamálum landbúnaðar-
ins er það, að mörg búin eru of lítil.
Fyrir atbeina Framsóknarflokksins var á sínum tíma
tekið upp sérstakt framlag til ræktunar á litlum búum
og var þá miðað við 15 ha. túnstærð. Seinustu árin hefur
verið Ijóst, að þetta lágmark þurfti að hækka. Þess vegna
hafa Framsóknarmenn á undanförnum þinguni lagt til,
að það yrði hækkað upp í 25 ha.
Þessi tillaga Framsóknarmanna hefur alltaf verið felld
þangað til nú. Ríkisstjórnin hefur nú lagt fram frv., þar
sem lagt er til að umrætt framlag sé miðað við 25 ha.
Þetta er eitt dæmi af mörgum um það, hvernig Fram-
sóknarflokkurinn hefur á undanförnum árum beitt sér
fyrir umbótamálum þing eftir þing og þau verið felld >af
stjórnarliðinu. Að lokum hefur verið búið að vinna
málinu slíkan skilning og fylgi, að stjórnarliðið hefur séð
vænst að láta undan. Það er þannig sem jákvæð stjórn-
arandstaða hefur áhrif.
Mao herðir sókn gegn Krustjoff
ECrusfjoff ásakaðyr fyrir klofningsstarf og nýEendustefny
Kínverskt málverk af Mao, sem á aS sýna vinfengi hans við þjóðir
Asíu, Afríku og Suður-Ameríku.
I VIKUNNI, sem leið, birti
dagblað kínverska kommún-
istaflokksins í Peking hörð-
ustu árásargrein, sem það hef-
ur nokkru sinni flutt um
Krustjoff og aðra þá leiðtoga,
sem nú stjórna rússneska
kommúnistaflokknum. Áður
hafði grein þessi birzt í helzta
hugsjónatímariti flokksins.
í greininni er hvað eftir ann
að talað um leiðtoga rússn-
eskra kommúnista, sem séu
undir stjórn Krústjoffs og þeim
bornar hinar verstu sakir á
brýn. Hefur ádeilum kín-
verskra kommúnista aldrei ver
ið beint eins eindregið persónu-
l'ega gegn Krústjoff og að
þessu sinni. Víða er farið hörð-
ustu orðum um framkomu
Krústjoffs og félaga hans.
ÞAÐ, sem Krustjoff og fél-
ögum hans er aðallega gefið
að sök, er þrennt:
í fyrsta lagi séu þeir tækifær
issinnar, er haldi fram endur-
skoðunarkenningu, er ekki sam-
rýmist Marx-Leninismanum.
í þessum efnum séu þeir orðnir
verri en Tito. Slíkir endur-
skoðunarsinnar hafi hvað eftir
annað skotið upp kollinum í
samtökum kommúnista og hafi
jafnan skipt miklu að berja
þann selshaus niður í tæka tíð.
í öðru lagi séu þeir klofnings-
menn, sem vinni að því að
sundra og eyðileggja samheldni
kommúnista í heiminum.
Sundrungarstarf þeirra sé fólg
ið í því, að þeir reyni að breyta.
flokkum kommúnista úr því að
vera byltingarflokkar öreig-
anna í það að vera hversdags-
gæfir borgaralegir endurbóta-
flokkar. í raun réttri sé það
hin tækifærissinnaða stefna
þeirra er sé undirrót sundrung-
arstarfsins,
í þriðja lagi sækist þeir
orðið meira eftir vinfengi við
Bandaríkin, höfuðríki hinnar
kapitalisku heimsveldisstefnu,
en við kommúnistaríkin. Þeir
kjósi t.d. heldur vinfengi við
Bandaríkin en Kína. Þá hafi
Krustjoffs hvað eftir annað
komið fram við hin kommúnista
ríkin sem nýlendudrottn-
ari, t.d. reynt að hindra iðn-
væðingu þeirra og ætlað þeim
í staðinn að framleiða ódýr
hráefni í þágu Sovétríkjanna
Þannig er beint og óbeint
gefið í skyn, að Sovétríkin séu
nú engu síður heimsveldissinn-
uð eða nýlendusinnuð en sjálf
Bandaríkin.
EF áðurnefnd grein er vand-
lega lesin, kemur það í ljós,
að,það er þetta þriðja ádeilu-
atriði, sem er bæði helzta
nýmæli og þungamiðjan í grein
inni. Aldrei áður hafa kínversk
ir komúnistar deilt eins ákveð
ið á Sovétríkin fyrir heimsveld
isstefnu og þeim þannig skip
að við hlið Bandaríkjanna. Þau
líti ekki á hin kommúnistaríkin
sem bræðraríki, heldur sem ný
lendur, er eigi að kaupa iðnaðar
vörur af Sovétríkjunum og
selja þeim ódýr hráefni í stað-
inn. Þau reyni að hagnast á
þeim eins og Bandaríkin á Suð-
ur-Ameríku.
Þessu til sönnunar er það
rakið, hvernig Rússar hafi
skyndilega svipt Kína allri
tæknilegri aðstoð. Þeir hafi
óvænt kvatt heim 1400 sér-
fræðinga, ógilt með því um
343 samninga og viðbótar-
samninga og afturkallað 257
áætlanir um tæknilega sam-
vinnu Jafnframt hafi verið
hafið óbeint verzlunarstríð
gegn Kína á sama tíma og Rúss-
ar sóttust eftir auknum viðskipt
um við kapítalísku ríkin.
Þá er lögð mikil áherzla á,
að Rússar sæki nú stórum
meira eftir vinfengi Banda-
ríkjanna en hinna kommún-
istisku bræðraríkja. Þetta dragi
athyglina frá heimsveldis- 8
stefnu Bandaríkjanna og stuðli S
að því, að menn fái ranga hug 1
mynd um þau, einkum í þróun jg
arl’öndum Asíu, Afríku og Suð
ur Ameríku.
Óþarft er að taka fram, að
allt þetta er fært á reikning
Krustjoffs og nánustu samherja
hans. óspart er bent á, að
amerísk blöð halda því fram,
að Krústjoff sé sá valdamaður m
Sovétríkjanna, er bezt hafi
reynzt að semja við og því megi
ekki gera neitt, er veiki að-
stöðu hans heima fyrir.
ÞAÐ hefur vakið athygli, að
áðurnefnd grein ér birt í dag-
blaði kommúnista í Peking um
það leyti er Chou En-Iai kemur
heim úr ferðalagi sínu
til rúmlega 10 Afríkulanda. Sú
för var tvímælalaust farin til
að reyna að efla áhrif Kínverja,
en veikja áhrif Rússa. Sitthvað
bendir til þess, að Chou En-lai
hafi orðið talsvert ágengt, þótt
ekki sé enn sjáanlegur annar
beinn ávinningur af för hans
en sá, að Túnis hefur ákveðið
að viðurkenna Pekingstjórnina.
Aðalvinningurinn er vafalítíð
sá, að Afríkjþjóðunum er Ijós-
ara eftir en áður, að Kína er
vaxandi stórveldi og er reiðubú
ið að styðja þær í öllum átök-
um við hvítu þjóðirnar.
Áðurnefnd gréin ber þess
augljós merki, að Kínverjar
ætla að herða þá sókn að fá
kommúnistaflokkanna í Asíu,
Afríku og Suður-Ameríku til
fylgis við sig, en gera þá frá-
hverfa Moskvu. Þess vegna er
iögð jafn mikil áherzla á það
og raun ber vitni að stimpla
Sovétríkin heimsveldissinnuð
og skipa þeim við hlið Banda-
ríkjanna. Það er áróður, sem
getur fundið frjóan jarðveg í
áðurnefndum Sieimsálfum. Þ.Þ.
T í M I N N, þriðjudaginn 11. febrúar 1964. —
z