Tíminn - 10.04.1964, Síða 7

Hermenn, grálr fyrlr járnum stöóva umferS um F riedrlchstrasse.
A-BERLIN
austurmörk 8,00 pr. kg.
— 10,00 —
— 75.00 —
— 8,85 —
Svona mætti lengi halda
áfram — föt, tóbak, vín o. fl.
o. fl., allt eru þetta vörur, sem
okkur þykja sjálfsagðar fyrir
vestan, en eru mjög dýrar fyrir
austan „miðað við kaupgetu al-
mennings." Getur jafnvel
reynzt erfitt að fá brýnustu
lífsnauðsynjar þar, svo sem
mjólk, egg, sykur o. fl.
Norðmaðurinn A. H. Mohn
hefur skrifað raunsæja bók um
þetta efni, þar sem hann seg-
ir m. a., að A-Berlínarbúar fái
250 gr. af smjöri á viku, mjólk
sé aðeins afgreidd til verðandi
mæðra, fólks með vissa sjúk-
dóma og ungbarna, og sé þá
eitthvað eftir, geti borgarar
DDR fyrst fengið eitthvað.
Hætt er við að fólkið á íslandi
gerði sér þetta ekM að góðu.
Þegar allt þetta er lesið, fer
fólkið að skilja, hvers vegna
„frjálsa” fólkið í A-Berlín vill
yfirgefa frelsið og koma í „auð
valdsánauðina" hér í V-Berlín.
Annað er athyglisvert í sam
bandi við verzlun og viðskipti
austanmanna og það er, að
t. d. búsáhöld, eins og þvotta-
vélar og ísskápar, fást ekki
keypt beint út úr búð, eins og
við eigum að venjast, heldur
er biðtíminn eftir slíkum grip-
um 2—3 ár, og vilji maður
kaupa bíl, er biðtíminn meira
en 5 ár. Hvemig ætli standi
annars á því, að bilar eins og
Trabant skuli vera seldir
heima fyrir ca. 65000 kr. með
tollum og hægt að fá ótak-
markaðan fjölda þeirra, þeg-
ar sami bíll er seldur í A-Berl-
ín fyrir 9000 mörk — og bið-
tími í 5 ár??? Ekki getur það
verið gengismismunurinn, því
hann er ekki viðurkenndur fyr
ir austan. Markið er selt 1:1.
Leppstjórn Ulbriehts er al-
mennt nefnd (af þeim, sem
ekki viðurkenna hana) „Pan-
kow“ stjómin eftir því borgar-
hverfiv sem hún hefur aðsetur
sitt í, en aðalgrenið er einmitt
þar. Þaðan eru allar skipanir
gefnar, lög sett, og síðast, en
ekki sízt, bönn sett — en vitan-
lega koma öll þau lög og ólög
beinustu leið frá Moskvu.
Að koma inn í A-Berlín er
eins og að koma inn í aðra
borg. Fyrst þarf maður að fara
gegnum múrinn og sýna vega-
bréf og snúa öllum vösum við
til að fullvissa verðina um, að
maður hafi hvorki peninga né
nein dagblöð, vikublöð' eða
neitt prentað mál, sem stofnað
gæti öryggi DDR í voða. Þá
fyrst fær maður að fara inn
í dýrðina og ég persónulega
held að hvergi a.m.k. ekki hér á
vesturhveli jarðar, sé jafn-
mikill slóðaskapur í byggingar-
og gatnagerðarmálum og þama.
Miðbik borgarinnar (Berlin
Mitte) er að miklu leyti rústir,
og enn hef ég ekki fundið þá
götu þarna, sem akandi er eft-
ir án þess að eiga á hættu að
stórskaða sjálfan sig og eyði-
leggja farartækið. Sjálft fólk-
ið er skemmtilegt og alúðlegt,
en manni finnst að það þori
ekki að segja það, sem það
kynni að langa til að segja, og
þykir engum skrýtið, því að Ul-
bricht hefur auga á hverjum
fingri í þeim efnum og það eitt
að bölva „Pankowstjórninni"
nógu hressilega, er litið mjög
alvarlegum augum þar. Þótt rík
ið eigi að heita alþýðulýðveldi,
er það rammasta eiriveldi og
höfuðstöðvamar í Moskvu. Þar
er kippt í spotta og þá spriklar
leppstjórinn í A-Berlin I takt.
Að lokum má geta þess, að
V-Berlínarbúar fengu að heim
sækja ættingja og vini I A-
Berlín nú um síðustu jól. Áætl-
að var að semja aftur um slík
ar heimsóknir nú um páskana,
en þeir samningar strönduðu
á óaðgengilegum kröfum lepp-
stjórnarinnar, sem hefðu jafn-
gilt beinni viðurkenningu á A-
Berlín og múrnum. Reynt verð
ur að semja um sams konar
leyfi um hvítasunnuna,.og geng
ið til samninga 8. apríl n.k. Við
skulum vona, að betur takist
til þá, og vesturbæingar geti
fengið að heimsækja austurbæ-
inga. Um hitt þýðir ekki að
tala, að austurbæingar heim-
sæki vestrið, bærinn myndi lík
lega tæmast á svipstundu og
Ulbricht yrði einn eftir — ef
hann færi þá ekki líka.
Bernauertstrasse-strætl hryggðarlnnar.
Samsöngur
Söngför Háskólakórs Norður-
Texas um Evrópu stendur nú
yfir og er ísland einn af ákvörð
unarstöðum hans.
Samsöngur kórsins fór fram
I Samkomusal Háskólans þ. 5.
apríl s. 1., undir stjórn Frank
Mc Kinely. Það segir sig sjálft
að skólakór, sem þessi er ein-
göngu skipaður ungu fólki en
sem hefir engu að síður notið,
mikillar og einbeittrar þjálfun-
ar, og einkennist söngur hans
af nákvæmni, smekkvísi og
aga.
Eins og vænta má af svo
ungu fólki, fylgir söng þess sú
ósvikna söng- og músik-gleði,
sem setur á sín svipeinkenni
Efnisskrána, sem var afar fjöl
breytt, þurfti vegna tímaskorts,
að draga allmikið saman, en
gaf hún samt yfirlit yfir ólík
ustu tímabil tónlistarinnar eða
frá dögum Bachs og fram til
vijrra daga.
Hæst bar samt söng kórsins
í nútímalist, og má þar tilnefna
Radda-sinfóníu eftir bandaríska
höfundinn Roy Harris, allfrjáls
legt verk og mjög vel flutt. Af
evrópskri nútímatónlist, voru
þrír Shakespeare-söngvar
brezka tónskáldsins Waughau
Williams sérlega hugstæðir I
túlkun kórsins.
Þá setti sinn svip á tónleik
ana hinn frjálslegi flutningur á
þáttum úr söngleikjunum „Tlie
Music man“ og „West side
story“. Var þar brugðið upp
eðlilegri og skemmtilggri svip
mynd úr þeim verkum eftir þvi
sem tök eru á I konsertsal. Hin
geðfelda en þó frjálslega fram
koma söngfólksins, í sðng þess,
og allri framkomu var til fyrir
myndar.
Píanóaðstoð Ann Allen og
trompetleikur Michael Walker,
var prýðilegur, og stjórnandinn
Frank Mc Kinley hafði góð og
föst tök á forystunni. Söngfóik
og stjórnandi hlutu að lokum
mjög góðar undirtektir.
Unnur Arnórsdóttir. •
Liljukórinn
Samsðngur Liljukórsins 1
Kristskirkju þ. 7. apríl s. 1., var
um margt athyglisverður, þar
eð kórinn kemur nú fram opin
berlega I fyrsta sinni. Stjórn
andinn Jón Ásgeirsson hefir um
tveggja ára skeið æft og þjálfað
kórinn, og hefir hér vel verið
unnið og að mörgu vel hugað.
Söngfólkið, sem telur rúm
lega tuttugu manns, ræður eðli
lega yfir takmörkuðu radd-
magni en þeim mun meiri radd
gæðum. Söngstjórinn hefir ein
mitt gefið gaum að jafnvægi
og hófsemi, sem glöggt kom
fram I flutningi hinna smærri
en margvíslegu kirkjulegu
verka.
Efnisskráin var samsett af
mörgum sannkölluðum perl-
um og reis hæst I „Missa Sec-
unda“ eftir Palestrina. Messan
sem er eins og þung en lygn
elfa, með miklum undirstraumi,
þar sem allar raddir renna á-
fram, hver þó með slna á-
kveðnu „mission" er vandmeð
farin og krefst mikillar „rút-
ínu“, sem kórinn á eðlilega eft
ir að afla sér. Samt var þessi
flutningur virðingarverður og
kynning verksins þakksamlega
þegin.
Sú fjölbreytni, sem kom fram
I flutningi hinna ísl. verka fyrst
á efnisskránni, var óvænt og
ánægjuleg. Mjög góð raddsetn
ing á gömlum verkefnum, eftir
Jón Ásgeirsson, Róbert A. Ott
osson, Jón Þórarinsson o. fl.
höfunda, verðskulda að fá sinn
sess oft á efnisskrá I framtíð
inni.
Fimm af öndvegissálmum
Bachs, flutti kórinn prýðilega
og hvem þó með sínum sér-
kennum.
Þá lék Haukur Guðlaugsson
organisti á Akranesi Chaconne
I f. moll eftir Pachelbel. Þessa
undurfögru tilbrigðakeðju, lés
Haukur mjög smekklega, og af
mikilli innri rósemd.
Einsöng höfðu á hendi þeir
Eiður Á. Gunnarsson, Reynir
Guðmundsson, Guðjón B. Jóns-
son og Einar Sturluson radd-
þjálfari kórsins. Þá aðstoðaði
Haukur Guðlaugsson einnig
með orgelundirleik. Um stjórn
kórsins má segja, að vel hafi
unnizt, það sem af er, en miklu
við að bæta I frarrtíðinni hlýt-
ur að vera markið.
Unnur Arnórsdóttir.
Lögfræðiskrifstofan
Iðnaðarbönka-
húsinu, IV. hæB
Tómasa* Arnasonar og
Vilhjá.ms Arnasonar
TRUL0FUNAP
HRINKIR^
UMTMA.NNSSTIG 7
HALLOCh KRISTINSSON
gullsmiiSur — Slmi 16979
Til sölu
önnur hæð í steinhúsi á
Seltiarnarnesi.
Félagsmenn sem vilja nota
forkaupsrétt af íbúðinni,
snúi sér til skrifstofunnar
Hverfisgötu 39, fyrir 14.
apríl.
B.S.S.R. — Sírni 238'Í3
TÍMINN, flmmtudaglnn 9. aprfl 1964.
•: - í I . : I
1 ' ' i :
5 ,'1 • ''i '■} í '1,' / {i\ i' i i 7
•, ' 'I C'
'i
* • r
'! i <j i 1 ;< 1 ;< *. * i ' ; : \ > :1,1 • n ;< ;< •• y, <i >, i; •• •< .•
.Tr - ' 'a ,w* "