Tíminn - 07.07.1964, Blaðsíða 9

Helena, dóttir Krústjoffs og Blrglr Thorlaclus, ráSuneytlsstjóri v!5 veiðar í Siávarfossl í gœr. Þarna mlssti hún lax, en hafði á3ur landaðeinum við Hundasteina.
ena stigu út úr Sólfaxa. |>jóf5-
lefkhússtjóri, menntamálaráð-
herra og fleiri aðilar höfðu tek-
ið sig saman um að bjóða þeim
híngað eftir ferðalagið um
Norðurlönd.
Það var ekki mjög margt
fólk, sem safnazt hafði saman í
biðskýlí Flugfélags íslands að-
faranótt síðastliðins sunnudags.
Von var á Sólfaxa, með hinn
dýrmæta farm innbyrðis, klukk
an hálfeitt. Upp úr tólf höfðu
tínzt inn nokkrar fjölskyldur á-
samt börnum, sem hlupu eirð-
arleysislega fram og aftur um
salínn, og hefðu sjálfsagt verið
steinsofandi í rúminu, ef ekki
hefði verið von til þess að
frænka eða frændi kæmi með
eitthvað gott handa þeim úr út-
landinu.
Þetta fólk virtist ekki hafa
hugmynd um, að innan skamms
mundu tvær dætur eins valda-
mesta manns í heimi, forsætis-
ráðherra Sovétríkjanna, stíga
fnn í þessa litlu og syfjulegu
flugstöð úti á hjara veraldar.
Þegar vísar klukkunnar fóru að
nálgast hálfeitt, birtust ljós-
myndarar með alvæpni utan úr
næturhúminu og á eftir þeim
fylgdu blaðamenn. Það lifnaði
svolítið yfir biðsalnum, því að
mikið fer fyrir blaðafólkinu, og
bömin fengu nú nýtt viðfangs-
efni til að beita sér að.
Rétt áður en vélin átti að
koma og blaðamennirnir voru
orðnir leiðir hver á öðrum, þá
gekk þjóðleikhússtjóri f salinn
með tvo stóra blómvendi, og á
hæla honum kom sendiherra
Sovétríkjanna hér á landi, á-
samt starfsfólki úr sendiráðinu
og allt var þetta fólk klyfjað
blómum. Það var eins og fólkið
vildi bæta upp súldina úti fyr-
ir, með því að fylla allt af
grænum gróðri.
Gontar er mikill fyrir mann
að sjá þarna í biðsalnum, hressi
legur og fjörugur, og þarf eng-
um að leiðast, sem dvelur í ná-
’vist hans. Hann hefur ferðazt
hér talsvert um, og það heyrð-
um við,að þegar Gontar var boð
ið í lax núna fyrir stuttu, var
hringt í dr. Finn Guðmundsson
og fengin lánuð hjá honum
veiðistígvél handa Gontar. Rúss
neska sendiráðið var búið að
leita árangurslaust í öllum skó-
búðum bæjarins að nógu stór-
um stígvélum, þegar einhverj-
um datt það snjallræði í hug,
að hringja í Finn. Af þessu má
marka stærð Rússans. En hann
er ekki bara mikill á vplli,
heldur einnig mjög duglegur.
Þessa daga, sem hann dvelur
hér, mun hann t.d. þjálfa nem-
endur í Ballettskóla Þjóðleik-
hússins.
Nú gekk menntamálaráð
herra, Gylfi Þ. Gíslason, iun úr
dyrunum og rétt. á eftir lenti
Sólfaxi. Ljósmyndararnir öxl-
uðu sín skinn og hröðuðu sér út
á völl, og þá náðum við aftur
tali af Gontar og sagði hann m.
a.,að ísland væri fallegt land.og
það hefðu þær Helena og Júlía
vitað áður, því þær vissu heil-
mikið úm ísland, og þær vildu
skila þakklæti til þéirra aðila,
sem höfðu boðið þeim hingað.
Jafnframt sagði hann, að þær
systur hefðu lesið heilmikið af
íslenzkum bókmenntum í rúss-
neskri þýðingu. Júlía hefði t.d.
lesið allar bækur Kiljans, hún
læsi líka þessi ósköp.
Þær systur voru nú í þann
vegínn að ganga út úr vélinni
og Gontar hraðaði sér til aióts
við þær. Júlía var berhöfðuð og
þreytuleg, en Helena með skýlu
klút og brosti vingjarnlega til
viðstaddra. Gontar kyssti þær
báðar á kinnina og hafði svo
ekki við að kynna, þegar mót-
tökunefndin heilsaði þeim og
afhenti þeim öll blómin.
Systurnar héldu beint í bíl,
sem beið þeirra á flugvellinum,
eftir að hafa afhent sendiherr-
anum diplómata-vegabréf. Þær
voru greinilega þreyttar eftir
ferðina, og túlkur Gontars sagði
blaðamönnum, að þær væru
ekki til viðtals, fyrr en síðar.
Þessar tvær dætur Krust
joffs, sem nú gista ísland, eru
báðar mjög vel menntaðar. Hel-
ena, sú yngri, er lögfræðingur
að mennt og hyggst leggja fyrir
sig blaðamennsku. Rada, sú
systirin, sem ekki kom, er gift
ritstjóra Izveztija.
Á sunnudaginn voru dætur
Krustjoffs á ferðalagi til Gull-
foss og Geysis í fylgd dr. Gylfa
Þ. Gíslasonar, menntamálaráð-
herra. Veður var eins og fyrri
daginn helzt notandi til lax-
veiði, en hún var ekki stunduð
í þessari ferð, og heldur sáust
ekki hverafuglar. Það voru eink
um hjónin Júlía og Viktor Gon-
tar, sem höfðu áhuga á því sem
fyrir augu bar, og þurftu að
ýmsu að spyrja meðan stóð á
ferðinni. Helena virtist
skemmta sér einnig hið bezta,
en þó brá hún á það að fara
einförum, þegar stanzað var.
eins og hún vildi sjálf skoða og
stíga land þetta fótum án að-
stoðar og fyrirsagnar. Til
Reykjavíkur var komið um
Þingvelli, en ekki staðið við
þar neitt að ráði. Veður var ó-
hagstætt þennan dag til ferða-
lags sem þessa. Það er alls stað-
ar fallegt, þegar vel viðrar, seg-
ir máltækið, en svo hefur verið
um þessa ferð, að vegna dimm-
viðris var iitla fjallasýn að
hafa. Hins vegar gaus Strokkur.
Um kvöldið sýndi Kiev-ball-
ettinn í Þjóðleikhúsinu, og
voru þær systur viðstaddar þá
sýningu. Þetta kvöld setti Þjóð-
leikhússtjóri lárviðarsveig á
höfuð Gontars, en óperustjór-
inn var aftur orðinn berhöfðað-
ur þegar við hittum hann
staddan úti í miðjum Móhyl
Elliðaánum á mánudagsmorg-
uninn. Hann var þar að veiða
á maðk með aðstoð Jóhanns
Þorsteinssonar, varaformanns
Nöfn iaxveiöifólksins f veiðiskálanum við Elliðaárnar. Gontar hefur
skrifað fyrstur, síðan Helena Krústjoff (Elena), þá Jakob Vladimir
og síðan þelr Birglr og Jóhann.
Stangaveiðifélags Reykjavikur.
Þá var úðarigning, en Gontar
var varinn af hláu regnkápunni
sinni og í hússunum góðu frá
dr. Finni. Áður en við komum,
hafði hann veitt einn lax ofar
í ánni, við svonefnda Hunda-
steina, sem er mjög góður
veiðistaður. Rétt neðan við Mó-
hylinn i svonefndum Sjávar-
fossi, var Helena að veiða, en
við fréttum jafnframt að Júllia
væri heima á Hótel Sögu og
hefði ekki áhuga á laxveiði.
Helena veiddi einnig á maðk,
en henni til aðstoðar var Birgir
Thorlacius, ráðuneytisstjóri-
Helena hafði líka veitt einn
lax uppi við Hundasteina fyrr
um morguninn. Þetta verður að
kallast góð veiði hjá óvönu
fólki þessa morgunstund. Gon-
tar var allkempulegur úti i
ánni í stóru bússunum; en hann
varð ekki fengsæll í Móhylnum,
þótt fiskur sæist stöku sinnum
vaka niðri á breiðunni. Þegar
Gontar sá að Guðjón Ein-
arsson ljósmyndari Tímans
var byrjaður að mynda hann við
veiðarnar vildi hann láta taka
Framh. á bls 15
Gontar heldur á laxinum hennar Helenu að lokinni veiði í Elliða-
ánum.
T í M I N N, þriðjudagur 7. júlí 1964.
9