Alþýðublaðið - 21.05.1953, Blaðsíða 6

Alþýðublaðið - 21.05.1953, Blaðsíða 6
B ALÞÝÐUBLAÐIÐ Fimmtuclaginn 21, maí 1953 Vöðvan Ó. Sigur* Heilir Xslendingar! VoriS er komið og með því ihefst frægðartímabil þjóðarinn ar, — mettíminn! íþróttamenn, nú eruð það þið, sem allt veltur á, því að ekkert er að treysta á síldina, og seint verða stjórn málin okfeur til frægðar. Það er með þau, eins og Skarphéðinn sagði fcrðum í brennunni, — eldur í báðum endum! Og vér íþróttamennirnir, vér verðum að hafa eld í báðum endum, ef eitthvað á að ganga betur í isuimar en í fyrraisumar. Það er feinmitt það, sem okikur vant- ar, —- ef við fáum eid í báða enda, þá koma metin! Og með metun'um kemur svo frægðin bg landikynningin. ; Koma fyrsta lcnattspyrnu- liðsins 'hefur þegar verið til- Ikynnt, írskir meno, geysilega sterkt lið! írarnir eru frændur Vorir, í hina ættina. Þar má því búast við óskaplega harðri fceppni, sem ætti að Ijúka með , sigri okkar og kanr/ke líka Ak- !urnesinga. Akurnesingar eru líka frændur vorir, allir komn- ir út af Agli Skallagrímssyni. Og nú er Erlendur Ó. farinn að læra írsfeu af kappi til þess að geta haldið ragðuna. Það er allt í 'lagi með knatt- spyrnuna; annað hvort sigrum við, eða við 'böfum fullar afsak anir fyrir ósigrinum! Hitt er mi'klu lakara, ef við töpum á öðrum vettvönigum. Þá er ekki alltaf tekið jafnmikið mark á afsökununum. Það er alltaf hægt að benda á malarvöliinn. — en svo er ýmislegt annað, sem. ekki er jafn ábreifanlegt, og getur því fremur valdið mis skilningi. Með íþrcttakveðjiim. Vöðvan ó. Sigars. Sumar- S S Falleg bekkjótt S S s s s s s á 24,60 og 25,00 kr. mtr. S S Jersey kvenpeýsur ^ á aðeins 46,00 kr. S s s s s a H. T0FT Skólavörðust. 8. Sími 1035 FRANK YERBY Millió s í 4 litir, 130 cm. br_ á 28,70 ^ j á 01 nn t Gluggatjalda- damask 160 cm. br. á 31,50. S Voal 150 cm. br. á 43,40 m. S Gardínukögur. ^ H. TOFT \ Skólavörðust. 8. Sími 1035 ^ að gegna um Lu,cy. Foreldrar . hennar höfðu á sínum tíma1 verið í hópi tignustu íbúa New Orleans, og hún var því ekki nálægt þVí eins hrædd við að stíga eitthvert óvænt víxlspor eins og maður hennar. Og Tim myndi ekki hafa verið svona ó- rótt innanbrjósts, ef hann hefði gert sér grein fyrir hvers Ikonar fólk var þarna saman komið. Þetta var svo sem ekki „tigið“ fólk nema í mfesta lagi annan lið, og flest- um ’var hugstæðara 'hVernig hægt væri á sem skjótastan hátt að græða peninga heldur en tileinka sér fágaða fram- komu. Enda mótuðust samræð u,r þess mest af hinni land- fleygu setningu Commodore Vanderbilt: „Lögin. — Fari bölvuð lögin norður og niður_ — Er það ekki ég, sem hef valdið?“ Pride fann allvel á sér og neytti þó víns í hófi. Hann gerði sér það ómak að fylgja McCarthy-hjónunum um alla bygginguna. Lucy fannst mik- ið til um dýrðina, en Tim, svo sem góðum og óbreyttum al- þýðumanni sæmdi varð hugsað á þessa leið: Til hvers að eyða peningunum í allan þennan ó- þarfa? Það er' nú einu sinni svo, að ekki er hægt að sofa nema í einu rúmi í einu, baða sig nema úr einu baðkeri og neyta matar síns nema við eitt borð . . . Þó tók út yfir, allan þjófa- bálk fannst Tim, þegar komið var inn í. svefnherbergi þeirra hjónanna á einni af efri hæð- unum. Tim gat ekki varizt því að hlæja, og þó ekki hátt. Hon um fannst hann vera kominn í svefnsal austurlenzks þjóð- höfðingja. Tigrísdýraskinn þöktu gólfið, húsgögnin voru í máris'kum stíl, Ijósakrónurnar úr gulli o.g krystal og demönt um settar. Rúmin voru geysi- stór og ártjöldin úr pelli og purpura. í baðherberginu var baðker úr hreinu postulíni, nægilega stórt til þess að hús- bóndinn kæmist þar vel fyrir, enda engin smásmíði. Allt tré 98. DAGSJR: verk var úr mahognií, rósaviði og sedrusviði. Lucy' heyrði til manns SÍns og leit við honum. Hvað hlægir þig, góði minn? hvíslaði hún. Og svo sem ekkert, tisti hann. Hún gat ekki með nokkru móti getið sér til hvað komið hefði honum til þess að hlæja á jafn óheppilegum stað og stundu. En ástæðan var sú, að eftir því sem Tim sá meira af höllinni, þá sannfærðist hann æ betur um að hann hefði einhvernliíma séð þetta allt saman áður. Hann gat bara ekki komið því fyrir sig, hvar það myndi verið hafa, fyrr en hann kom inn í hjóna- herbergið. En þá stóð honum líka lifandi fyrir hugskotssjón um: Pride hafði af furðulegri nákvæmni eftirlíkt skrautið og íbur'ðinn í húsi Iiattie Hamil- ton í Basin Street í New Orle- ans: Það hlaut sem sé að vera þau fegurstu salarkynni, sem Pride hefði nokkurn tíma séð um dagana, enda greypzt fast í hugskot Prides sem ungs manns, þegar hann fyrir ein- hverja náð hafði fengið að stíga þar fæti innfyrir í upp- vextinum. Og því var það, að þegar Tim daginn eftir las hin ar innfjálgu lýsingar dagblað- anna á höll Prides. Dawson, sem gersamlega einstæðu veraldar- undri, og enginn gestanna, sem verið hafði í veizflunni leið- rétti þá miklu missögn, þá hætti Timoihy McCarthy að vera feiminn við hið svokall- aða „fína“ fólk heimsborgar- innar. Dansleikurinn gerði margar uppgötvanir varðandi Dawsone fjölskylduna, og voru tvær þeirra mikilvægastar: Þeir komust að því, að Esther Stillworth var af þeirra sau,ða- húsi, og sjálf vellauðug, en jafnframt, að Pride Dawson hafði af almenningsálitinu ver ið talinn miklu auðugri maður en hann í raun og veru var. Og gestirnir gerðu aðra uppgötv- un snema kvölds: Að vökvinn, sem stöðugt streymdi fram úr muinninum á marmarafiskin- Reykjavíkurmótið: \ Urslifaleikur í kvöld kl. 8,30. FRAM -VALUR Dómari: Guðjón Einarsson. Mótanefndin. um í gosbrunninum var tær- asta kampavín_ Upp frá því gerðust gestirnir grunsamlega flljótt fjörugir og kátir, þótt allt væri slíkt í hófi. Esther var búin fegursta skarti sínu, svo fágætlega fögru og ríkmannlegu, að kven fólkið meðal gestanna féll bók staflega í staíi og var þó ýmsu rant. Hún sýndi gestunum íitlui dótturina. Gestirnir gerðu sér svo dælt vio hana, að litli anginn varð hræddur og fór að gráta. Það var látið koma í hlut barnfóstrunnar að hugga hana á ný, og gestirnir flýðu út úr herberginu. Já, það mátti með sanni segja, að allt gengi samkvæmt áætlun fyrir honum Pride Dawson. . . Menn voru ekki sammála hvernig náungi hann væri, þessi hrjúfi, stórskormi og grófi Suðurríkjamaður, en engurn blandaðist hugur um það, að hann væri vellauðugur, og þá þurfti ekki annars með til þess að hann væri skjótlega tekinn í tölu annarra stór- menna borgarinnar. Það kom c og oftar fyrir, að nafn hans sæist ■ nefnt í dálkum dag blaðanna, einkum þéim, sem fjölluðu um samkvæmislífið. Það var ekki haldin s'ú stór- veizla ,að þeim Dawson hjónun um væri ekki þangað boðið_ Og viðbrigðin voru snögg: Hann minntist æskui sinnar, þræl- dóms og erfiðis, niðurlægingar sinnar og smánar, fyrirlitning- arinnar, sém. honum hafði þá verðið sýnd vegna fátæktar hans. Honum féll breytingin hið bezta. Þegar á leið vorið, fór Pride að merkja óróa og los í við- skiptalífinu, vaxandi ótta um framtíðina og versnandi tíma fyrir verzlun og framleiðslu. Það gengu ýmsar sögur manna á meðal um það, að mörg hinna stærstu fram'leiðslufyrirtækja landsins rnyndu bráðum neyð- ast til þess að draga sarnan seglin, að talið var vegna of- framleiðslu og minnkandi kaupgetu. Það fékkst lengi vel engin staðfesting á réttmæti slíkra sögusagna né um hvaða fyrirtæki hér var að ræða, en aítur á móti voru áhrif þessa samdráttar þegar farin að koma í Ijós: Hlutabréf í nám- um, stálverksmiðjum og járn- brautarfélögum voru: ört fall- andi í verði vegna minnkandi . ágóðavonar. Pride brá s'kjótt við, og í byrjun júlí skar hann niður allar fyrirætlanir sínar um nýjar framkvæmdir. Viku seinna fór hann að" gera ráð- stafanir til þess að draga sam- an seglin. Pride hafði allt tíð haft á- gætt lag á að ráða í þjónustu sína. unga menn, sem fengiö höfðu góða menntun, menn, sem gátu gefið honum góð ráð og tekið fyrir hans hönd ávarð anir í mikilsverðum málum, þar sem sjálfan hann skorti reynslu og þekkingu til. Með stöðugu millibiii lét hann nú mikilhæfustu ráðgjafa sína gefa sér skýrslur um á- standið í viðskiptalífinu, og sparaði ekki neitt til að þær gætu verið sem nákvæmastar. ■ ■■■KKiBBfcBBiaBiiaBiaMBMaiBaBaB* ■ bK Ðra-vSStíerSlr. . | Fljót og góð afgreiðslg, j GUÐL. GÍSLASON, Laugavegi 63, » cími 81218, :S Smurt foraufS o& soittur. | .Nestisoakkar. I Ódýrast og bezt. Vin-g samlegast pantið | íyrirvara. MATBAKINN Lækjargöta í, Sími 8034©. s Slysavamafélagc fslsnás | kaupa flestir. Fást hjá | Elysavarnadeildum sm land allt. 1 Rvík í bann- yrðaverzluninni, Banka- stræti 6, Verzl. Gunnþór- unnar Halldórsd. og skrif-| stofu félagsins, Grófin 1.3 Afgi'eidd í sím® 4897. —•*; Heitið 6 slysavarnafélagíð, S í»að bregst skM. tf ---------------—— — g Ný.fa sendl- bílastöðfn fo.f. hefur afgreiðslu í Bæjai-- % bííastöðinni f Aðalstræf'» 16. Opið 7.50—22. AI sunnudögum 10—18. — £ Sími 1395. | Barnaspítalasjóðs Hringsln® > eru afgreidd í Hannyrða-'j verzl. Refill, Aðalstræti 11* (áður verzh Aug. Svend-1 sen), í Verzluninni Victor, i Laugavegi 33, Holts-Apö-; j teki, Langholtsvegi 84, ■ I Verzl. Álfabrekku við Su5~! urlandsbraut, og Þoretein#.! búð, Snorrabraut 81, ! HÚ8 os íbúðir i ■ c m * af ýmsum stærðum I * ■ bænum, útverfum bæj- ■ ! arins og fyrir utan bæ-j * ínn til sölu. — Höfum ■ j einnig til sölu jarðir, j ! vélbáta, bifreiðir ■ verðbréf. * ■ ■ j Nýja f&steign&calan* ; j Bankastræti 7. ■ i Sími 1518 og kl. 7,30— ■ [ 8,30 e. h. 81548. í Minnlngfarsoiöíd : ■ ■ • ■ ; ivalarheimiHs aldraðra sjó-: : manna fóst á eftirtó’dum ■ ■ ' ■ ! stöðum í Reykjavík: Skrif-j jstofu sjómannadagsráðs, í ■ Grófin 1 (gengið inn frá; j Tryggvagötu) sími 82075, ■ ; skriístofu Sjómannaiélag* j j Reykjavíkur, Hverfisgöt*- : ! 8—10, Veiðarfæraverzlunii. j ’ Verðandi, Mjóikurfélagshú#- j j inu, Guðmundur Andrésson; j gullsmiður, Laugavegi 50, ■ ! Verzluninni Laugateigur, j j Laugateigi 24, tóbaksverzlun: ■ inni Boston, Laugaveg 8, “ !og Nesbúðinni, Nesvegi 39. j ; í Haínarfirði hjá V. Long.:

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.