Alþýðublaðið - 26.06.1953, Side 6

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Föstiídngin'i 2ti. júiii 195‘í

Nyl’on-HolljAvood kr. 41,00
Nylon Sternin kr. 33,70
ísgarn, með úrtöku
kr. 19.50
Silki-Nýlon kr. 18.80
—22,65
Silkisokkar kr. 16.50
H. Toffr
Skólavörðust. 8. Sími 1035
riilTsTlT*.
? í ? í ? ? ?
FRANK YERBY
MSlijóno hö
$
SSkemmííferö
i
s
'S
;S
í
‘ Ferðaskrifstofan, sími 1540
Til Gullfoss og Geysir
á sunnudag kl. 9
Sápa verður sett í Geysir.
Ólafur Ketilsson.
Söngpiöfyr efflr Guð-
rúnu L Sísnonar fara
AÐ tilihlutun „íslenzkra
tóna h.f.“ söng Guðrún Á. Sím
onar fjögur lög ;nn á plötur
hjá ríkisútvarpinu áður en
hún hvarf til nárns erlendis í
vetur. Sendu „íslenzkir tónar“
plötui-nar síðan til Norcgs til
herzlu og útgáfu.
Norskir: tónlistarmenn. sem
kynntust bassu.m plötum, urðu
svo hrifnir af söng Guðrúnar,
að norskt plötuút.gáfufyrir-
tæki, Nera A.S., leitaði þegar
f stað samninga við ..íslenzka
tóna“ um útgáfurétt á plötum
þeissum í Noregi. Siðan hefur
sæniska fyrirtæki'ð ,,Cupol“
keypt útgáfuréttindi fyrir Sví-
þjóð og Finnland og „Dansk
Telefunken A.S.“ fyrir Dan-
mörku og Færeyjar. Lögin,
sem Guðrún syngur, eru
„Svörtu au@un“, rússneskt
þjóðlag, „Af raúðum vörum“,
eftir Peter Kreuder, og
„Svanasöngur á heiði“ eftir
Kaldalóns og „Dieitecello Ve-
rie“ eftir R. Faivo. Fjmri
hljómplatan mun koma hér á
markaðinn næs i.i dagá, en sú
seinni fvrir jól.
Guðrún Á. Símonar er með
öllu óþúkkt á Norðurlöndum,
og er þetta því mikill listsigur
fyrir hana. Og þv{ meiri, sé
þelss gætt, að ekki var af ís-
Jenzka útgefandans hálfu gert
neitt til að koma bessum hljóm
plötum á erlendan markað,
heldur var það eingöngu hrifn
ing hinna erlendu tónlistar-
manna yíir söng hennar, sem
því réði.
Það hafði breiðst út um flest
ríki landsins. Og það var ekki
til einskis. Afleiðingar hinna
hrikalegu átaka urðu meðal
annars þær, að stjórnmála-
men'nirnir lögðu upp frá því
við eyrun, þegar fulltrúar
verkamannanna kvöddu, sér
hljóðs. Það áttu sér að vísu
kí stað verulegar umbætur
á kjörum alþýðumanna, en þó
lítið eitt í þá átt. Hagur vinn-
andi manna fór heldur batn-
anid en hitt.
Eftir að útför Cou,rtneys
hafði verið gerð með mikilli
viðhöfn, íót Sharon með Pride
til New York. Þau voru nú
stödd í anddyri hótels nokk-
urs. Sharon hélt í hönd hans.
Viltu koma til míu, Shar-
on.....E’kki alveg strax......
En eftir dálítinn tíma, Shay.
Er það ekki?
Eg, ég veit það ekki, Pride,
sagði hún heldur seinlega.
Einfaldast væri vitanlega fyrir
mig að segja „nei“. Og enn
þá einfaldara •— og auðveldara
— að segja sem svo: „Já, vin-
ur minu. Eg kem fljúgandi í
faðm þinn, þegar þú vilt.“ Það
er engu líkara en í mér búi
tvær ptersónur. Og svör
þei-rra erui gerólík. Önnur segir
já og hin nei, og ekki einu
sinni sitt á hvað, heldur
gerðu þær það samtímis.
Fylgdu rödd hjarta þíns,
sagði Pride. Bara að fylgja
rödd hjartans. Það gefst allt
af bezt, e'nda þótt ég hafi ekki
borið gæfu til þess að hlýða
því kalli.
Jafnvel hjarta mitt er tví-
skipt, Pride. Annar hluti þess
elskar Guð og allt, s'em gott
er og fagurt. Hinn.þlutinn, —
sá verri, — elskar þig, heiti
hlutinn, uppreisnargjarni hiut
inn, elskar þig. Sá hlutinn,
sem getur gleymt vesalhigs
Courtney og fengið mig til þess
að kyssa þig.
O, ég veit vel, hvað þú ert
að fara.
Þá veiztu meira heldur en
ég sjálf. Eg held að ég þarfn-
ist einhverrar gagjagerðrar
breytingar. Eg þarf að komast
burt ;frá þér, Pridie, langt í
burt. Eg þarf að ganga úr
skugga um hvort mér er u.nnt
124. DAGUR
að lifa langt í burtu frá þér.
1 raun og veru er aðeins eitt,
sem mér ber að gera. Eg á ao
miimast þess, að við saurguð-
um hús mannsins míns meðan
hann lá deyjandi ,á götu.nni,
og segja skilið við þig fyrir
fullt og allt.
Gráttu ekki, Shay, bað
Pride. Ekki hérna, í augsýn
alls þessa ókunnuga fólks.
Hvað varðar mig um fólk-
ið? Hú'u var einkennilega há-
vær, fannst Pride. Svo bætti
hún við í mi’dari tón: Nei, þú
segir satt. Eg hef á röngu að
standa. Þetta er náttúrlega
einkamál mitt og þitt, einka-
mál Courtneys og Guðs.
'Bíddu, ihérna. Eg kem alveg
rétt strax, og við förum eitt-
hvað út að aka. Við skulum
tala nánaij, samán um þett\.
Viltu það?
Gott og vel, sagði hanra.
Þau sátu góða stund í vagn-
inum án þess að segja nokkuð.
Sharon hallaði sér áfram og tók
hönd hans í sína.
Eg er búinn að gera þetta
upp við mig, Pride. Eg fer
eitthvað burtu.
Nei.
Jú, Pride. Eg veit ekki
hvern hlut við áttum í dauða
Courtneys. Og þótt það ef til
vill hafi verið óverulegur hlut
ur, Á>á var það of stór hlutur
samt. Kannske líka að við
höfum átt miklu stærri hlut
þar að heldur en nökkurn get
ur grunað.
Sharon, fyrir alla . muni . .
Hlustaðu, á mig. Gríptu ekki
fram í fyrir mér. Eg hef elsk-
að þig mjög' heitt. Eg elska þig
miklu heitar en ég hefi
nokkurn rétt til þess að gera.
Og ég hef verið elskuð heitar
en nokkur ko'n-/ á heimtingu
á. Fyrir það er ég þakklát. En
nú þarf ég að fá að vera ein.
Það er svo margt, sem ég þarf
að friðþægja fyrir. Svo óend-
anlega margt.
Þú hefur ekkert til þess að
lifa af, Sharon. Þú ert öreiga
manneskja, átt ekkert eftir
hema minningarnar um böl og
erfiðleika. Mér að kcnna eins
og allt það illa, sem þig hefur
hent á lífsleiðinni. En þú mátt
ekki segja það, Sharon, að þú
A—Iistinn — Alþýðuflokkurinn — þarf á mörgu
starfsfólki að halda á kosningadaginn.
Allt flekksfólk verður að leggja hönd á plóginn.
Látið skrá ykkur til starfa nú þegar í
Kosningaskriísfofu Á-Sisfans
í Aiþýðofiúsiini. Símar 5820 og 6724.
sért alfarin bu,r,t frá mér Bara.
dáiítinn tíma, meðan þú ert að
jafna þig. Svo kemurðu aftur
til mín.
Eg verð að segja þér eins og
er, Pride, sagði hún lágrödd-
uð. Eg ætla að reyna að hal.da
mér frá þér, ævilangt. Eg vo'na
að mér takizt það. Það myndi
vera það réttasta, sem ég gerði
— og um leið það allra bezta.
Eg fyrirvero mig fyrir að segj
ast ætla að „reyna“ þeíta, í
stað þess að heita því berum
orðum. En gagnvart sjálfri
mér verð ég líka að vera heið
arleg. Eg veit að meðan við
lifum bæði í einum og sama
heimi, þá er sú hætta alltaf
vofandi yfir mér, að ég komi
hlau.pandi í faðm þinn einn
góðan veðurdag, á'n þess að
ráða gerðum mínum.
Hann anzaði henni ekki
beinlínis. Hvert ferðu? spurði
hann.
Til París. Eg kom dálitlum
peningum unda'n. Það ætti að
nægja okkur Lihth, ef við
hjálpumst að því að fara spart
með. Það er svo margt, sein
ég get lært þar. Þeir fylgjast
svo vel með tízkunni í París.
Meira en fylgjast með. Þeir
skapa hana. Þaðan ætla ég' að
senda snið til saumastofunnar
mi'nnar. Mathilda ætlar aö
veita henni forstöðu áfram
fyrir mig. Hún getur kannske
sent okkur dálitla peninga, ef
okkur ber upp á sker.
Eg gæti.
Nei, Pride. Eg þigg’ ekkert
frá þér. Eg þáði aldxei neitt af
þér, meðan ég var ástméy þín.
Hvers vegna skyldi ég þá fara
til þess, þegar við sjáumst ekki
ei'nu sinni hvað þá heldur
meira?
Það segirðu víst alveg satt.
En athugaðu nú þinn gang
vel; Shay, áður en þú afræður
þetta. Þú mátt ekki hlau.past
svona frá mér, Sharon.
Eg skal hugleiða þetta vel.
Nú skulurn við koma aftur til
hóte’lsins, Pride.
Það kvöld sendi Sharon eftir
I.ögfræðingi Prides, Robert
Bernsteiri og lét han'n útbúa
Skjal, þar sem hún féll með
öllu frá að gera nokkra minnstu
fjárhagslega kröfu í dánarbú
Courtneys Randolph. Hún lét
Mathildu koma með Lilith
litlui til sín og þær fóru að
ganga frá föggurn sínum. —
Tveim dögum sei'P.na stigu
þær á skipsfjöl og var ferðinni
heitið til Frakklands. Plride
hreyfði hvorki hönd né fót tii
þess að koma í veg fyrír brott
för þeirra. Hann hálffvlti klef
ann þeirra af blómum og kom
í eigih pérsónu niður á upp-
fyllinguna við bivtíör skips-
ítis til þess að kveðja þær.
Ættingjar Courtney Rand-
olphs urðu sem steini lostnir.
þegar þeim barst í hendnr
skrifieg og vottfest yfirlýsing
Sharon um ao hún afsalaði sér
eignum dánarbúsins’. En yfir-
lýsingin kom sér vel fyrir þá.
Þeir höfðu sem sé þegar gert
ráðstafanir til þess að láta með
dómcúrskurði ógilda erfðaskrá
Cou.rtneýs. Það leið hálfur
dagur þangað til þeir náðu sér
nægilega til þess að geta látið
Dra»vlðáerS!rs |
Fljót og góð afgreiöala. |
GUÐL. GÍSLASONe
Laagavegi 63,
Eími 81218.
Bmort íiraii?!
ofí snittur.
.NestisDakkar.
ódýrast og bezt.
samlegast p&ntið £
fyrirvara.
MATBARINN
Lækjargötc 6»
Sími 8034®,
Slyaavamafélagg Islaitdg'I
kaupa fléstir. Fást h}á 3
alysavarnadeilduns nm |
land allt. I Evík I hann |
yTðaverzluninní, Banka- S
etræti 8, v'erzl, Gimnþóf-
unnsrr Halldórsd. og cJirif-'
atofu félagsins, Grófin
Afgreidd í síma 4897. -
Eeítið á slysavarnaféisgi.S I
Það bregst ekM.
Nfia sen'df-
bíiastöéin h.f*
hefur afgreiðslu í Bæjax-
bílastöðinni í Aðalstrsetí;
16. Opið 7.50—22. Á
sunnudögum 10—18. -
Sími 1395.
| BarnaspitaiasjóBs Hringsira |
‘ eru aígreidd í Kamiyrðc.. |
| verzl. Refill, Aðalstræti AlS;
: (áður verzl. Aug. Svenci-1
! sen), í Verzluninni Victor,|
| Laugavegi 33, Holts-Apó~«
! tekí, Langholtsvegi 84,5
| Verzl. Álfabrekku við
; urlandsbraut, og Þorste;ná-|
; búð, Snorrsbraut 61.
; af ýmsum atærðmn 8»
; bænum, átverfum bæþ :
: arins og fyrir utan bsa-j
i inn til sölu. — Höfuffi*
* einnig til sölu jarðir,|
i vélbáta, Mfreiðii osf
* verðbréf.
: :
; Nýja fastelgniiisaíars, 5
; Bankastræti 7,
; Sími 1518 og kl. 7,30— «
* 8,30 e. fe. 81540. f
kalla á lögfræðinginn og fyrir
skipa honum að' líæfta við mál
sóknina á bendur Sharon.
! Pride hafði hargt um sig.
Har.n beið, .... beil tvö ár
j iiðu ■ ■ • ■ og svo var það clag
j nokkurn, að hann stóðst ekki
;; lengur mátið. Hann £teig á
I E'kipsfjöl cg hélt austu.r yfrr
j Atlanzthafið.
j Það var einn góðan veður-
dag, að hann stóð í dyrunum
á litlu matstofu'nni, þar sem
hún keypti sér mat. Sharon
kom strax auga á hann. Hún
sagði ekki orð. Bara stóð kyrr
í sömu sporum og starði á
hann meðan þögnin milli
þeirra teygði sig langt.út fyrir