Alþýðublaðið - 19.02.1954, Qupperneq 7

Föstudagur 19. febrúar 1954.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
7
) Gabcrdine
Rykfrakkar
Gúmmíkápuf
Plasfkápur
^Nýkomið.
Geysir" h.f.
Fatadeildin.
Fyrsfa guð
í Sel
fosskirkju á sunnudaginn
HANNES A HORNINU.
Framhald af 3. síðu.
þegar átt er við mold og því um
líkt. Þér finnst þetta flókið.
MIG FIJR.ÐAR, nærri því að
segja. að þú skrifar þó nafn
mitt með upphafsstaf, þar sem
vitanlegt er, að orðið verður að
skrifa með litlum staf, þegar átt
er við bjarndýr! Þið, sem fylgið
hinni löggiltu stafsetningu út í
æsar, skrifið víst líka orðiri
„Biblía“ og „Nýja-testamentið“
með litlum staf, enda þótt vit-
anlegt sé, að orðin eru jafngild
sérheiti einnar bókac einungis
eins og t. d. bókarheitin
,,E[alla“, ,.Áfangar“, ..Dægra-
dvöl“ o. s. frv. Þið skrifið líka
orðið „Guð“ með litlum staf,
hvei-su fasttrúaðir, sem þið er-
uð á það, að Guð sé einn. Ég
. skrifa orðið með upphafstaf,
þegar ég tala um hinn eina
Guð, sem almenningur hér á
landi trúir á, en með litlum,
þegar ég tala um eitthvert á-
trúnaðargoð fjölgyðistrúar-
bragða, -— að sínu 'leyti eins. og
þú skrifar ,.Björn“ og , björn“
eftir ástæðum.
EN ÞÉR ÞYKIil sérvizka
mín í larigt sóttum orðurn verri
en stafsetningarvillurnar og
tekur til dæmis orðið „ferðari11,
er ég'noti í merkingunnr „ferða
maður“, „ferðalangur“. Ég held
ég megi fullyrða, að orðið „ferð
ari“ komi ekki fyrir í bókirini
•—. a. m. k. ekki að minni vit-
und. Hitt man ég, að á einum
stað notaði ég endinguna ,.-ari“ ,
þar, sem vani er aö nota end-
inguna .,-andi“; leit á það sem
þægilega tilbreytingu. !
: .. ; '-I
AÐ OÐRU LEYTI hleypi ég
því fram. hjá mér að gera at-“
hugasemdir við þínar athuga-'
semdir — og gæti það þó kann-1 2 3
ski orðið til að auka ’-'andvirkni |
höfuna dritfregna og ritdóma,
að höfundar hinna kynntu eða
dæmdu bólca gerðu öðru hvóru
aknennar athugasemdir i hl^*-
unum við vinnu'brögð ritaómar
anna. En bó að þú heyrir á mér
að ég sé ekki rétt ánægður með
frágang.inn á sumu í ritfregn
þinni, bá vona ég að þú erfir
það ekki við mig — með tilliti
til þess m. a.. að við gætum nú
kannski sameiginleg'a orðið til
þess, að stafsetningar-atriði og
-viðhorf sém þau, er ég gerði
áðan að umtalsefni, verði nú
betur uppiýst fyrir almemiingi
en hingað til hefur verið. í
ÞAÐ, SEM VIÐ gætum gertj
í þessu s'kyni er þaö, að bema
þeim tilmælum úi Halldórs i
Halldórssonar háskólakennara í
íslenzkri málfræði, að hann
geri svo vel að láta álit sitt í
Ijós um það — helzt bæði í
dálkum þínum og útvarpstíma
sínum“.
Ilannes á hornirui.
SÍÐASTLIÐINN sunnudag
fór fram fyrsta guðsþjónustan
í Selfosskirkju.
Kcmið hafði verið í nothæft
ástand kjallaranum undir kór
kirkjunnar cg einnig fer.gnir
til nauðsynlegir hlutir til
messugerðar, svo sem sæti og
því um líkt.
Það sögulegasta við muni
þessa er gamalt altari vestan
af Snæfellsnesi, er áður hafði
verið þar í kirkju og notað í
embættistíð séra Árna Þórar-
inssonar. Altari þetta er nú í
eigu séra Sigurðar Pálssonar í
Hraungerði, en hann hefnr
rniklar mætur á minnirigu séra
Árna, enda fermdur af honum.
Guðsþjónustan hófst kl. 17,
og var kjallarakapellan fullskip
uð fól'ki eldri sem yngri, en
þarna eru sæti íyrir milli 70 og
80 maxins,
Fyrst var sunginn helgunar-
sálmur. Að því loknu las prest-
ur viðeigandi úr biblíunni. Síð
an flutti prestur ávarp.
Meðal annars minntist hann
hins nýlátna biskups, herra Sig
urgeirs Sigurðssonar, er helgað
hafði grunn Selfosskirkju með
því að héfja verkið og biðja
VefrarfízRan
Framhald ai o. siðu.
Kjóllinn sjálfur er hentugur
og látlaus vinnukjóU, meö stór-
um kraga og uppslögum og
framan, en svo er saumað vesti
úr sama efni, hneppt að framan
og með ,,plat“-vösum og það
sett undir kragana á kjólrium.
Þið sjáið breytinguna, að ekk;
sé taiað um, hvað hann verður
heitari. Vestið má að sjálfsögöu
nota við fleiri kiæðnaði.
blessunar Drottins því verki,
er þá var að hefjast hér.
Að enduðu ávarpi flutti prest
ur forna kirkjuvfgslubæn á lat-
ínu.
Þá hófst hin eiginlega guðs-
þjónusta, og fór hún fram með
hátíðleika og áhrifaríkum hlegi
blæ.
Að messu lokinni voru kirkju
gestir taldir, og reyndust 150
manns hafa tekið þátt í þessari
fyrstu messu í kirkjunni, enda
var mjög áskipað í hinni hlý-
le-gu kapellu.
Vænta rná þess, að nú vakni
stórhugur og eldlegur áhugi
fyrir því að ljúka sem fyrst
smíði hinnar langþráðu Selfoss
kirkju, því hennar er brýn þörf
og þó fyrr hefði verið.
Ýmislegt varð til þess að
draga á langinn að hafizt yrði
handa um kirkjubyggingu hér,
m. a. margendurteknar synjan-
ir fjárhagsráðs, sem varð að
sjálfsögðu til þess að fella í
gildi þá sjóði, er fyrir hendi
voru. Selfosskirkja verður fag-
ui’t og vandað kirkjuhús og er
þannig formuð hið innra, að þar
eru sjaldgæfir möguleikar til
fegrunar og margháttaðs hátíð-
leika.
Húsið er teiknað af Bjarna
Pálssyni, ibyggingarfulltrúa á
Selfossi.
Vonandi tekst sem fyrst að
ljúka þessu verki, að fullgera
þennan helgidóm Selfossbúa og
annarra só'knarbarna. Þar sem
kirkju vantar, vantar ómetan-
lega mikið.
Nú skulum við taka höndum
saman að þessu verki, þá mur.
Guð gefa ríkulegan ávöxt með
blessun sinni.
G. J.
og sumir geta unnið Iiamingju
úr óláni, er hægt að skapa gleði
og heimilishlýju án mikilla út-
gjalda. En það kostar hug-
kvæmni, iðnar og lagnar hend
ur og hjartaþel hins glaða gef-
anda.
4. Þá er komið að stærsta at
riðinu. Dýpsti fögnuður jól-
anna, töfrar þeirra, eru þeir
ekki einkum fólgnir í því, að
þá segir skyldleikinn, bræðra-
lag allra manna, til sín, vitund
in um það kemur til okkar eins
og úr útlegð. Þá reynum við
að gæta bróður okkar. Þá vilj-
um við ekki að neinn eigi bágt,
þau hverfulu augnnhlik vilj-
um við vera öllum góð. Þessi
vilji birtist í hjálpfýsi, gjaf-
mildi, vinsemd, múrar fálætis
og ókynnis hrynja eitt kvöld.
En því eiga þessir eiginleikar
ekki rétt á að njóta sin alla
daga ársins? Gleðia af því að
gefa, hugga og hjálpa fer hvort
sem er ekkert eftir almanaki.
Margt er það, sem krafizt er,
að móðirin geri fyrir barnið
sitt, annríkið fylgir henni eftir
frá morgni til kvölds. En aldrei
má henni gleymast að kenna
börnunum sínum nýskunn-
semi vjð menn og málleysingja.
Og ékkert varðveitir eins
hugarfar jóianna eða lýsir upp
hátíðasnauðan hversdagsleika
ársins.
Bifreið veifitr
SKIÐABUXUR
! Enginn veit hverrrig verður
með skíðasnjóinn í á1’ hér á ís-
landi, en hitt vitum við, að
svona eiga skíðafcuxur ungu
stúlknanna að líta út að þessu
sinni: þröngar og mðurmjóar
|með stórum vösum. En, æ, því
miður, aðeins fyrir þær grönnu.
(Frh. af 5. siðu.)
er af pabbanum, sem lék svo
skemmtilega við það, eða
mömmunni, sem var svo glö.5
og fyrirgaf svo mikið og eftir-
tölulaust um jólin.
2. Samstarf og samhjálp fjöl-
skyldunnar er eitt einkenni
jólaundirbúningsins. Þá hjáip-
ar hver öðrum, ymnur hver
með öðrum og fyrir annan,
stundum, því miður, í eina
skiptið á árinu. Þessi samvinna
og samstarf má ekki slokkna út
með síðustu kertunum.
Það mundi ekki aðeins létta
störf 'húsmóðurinnar, heldur
gerði það allt heimilislífið inm-
legra og um frarn allt skemmti-
legra.
3. Gerið ykkar ýtrasta til að
varpa ofurlitlum blæ hátíða-
brigða og tilhlökkunar yfir dag
legt líf fjölskyjdunnar. Hvers-
dagsleikinn -— leiðinn — er
kannski hættulegasti óvinur
inn, sem Inn á heimilin læðist.
Það þarf ekk alltaf mikið til að
skapa fögnuð — dáiitla hátíð. —
Heitar vöfflur eða bara góðnr
hrírgrjónalummur með kakaó-
inu, þegar börnin koma heirn
úr skólanum, smágönguför til
að skoða eitthvað af því, sem
okkur finnst hversdagsl.égt, en
börnunum ævintýri, óvænt bió
ferð með foreldrunum, en ekki
, fýrir aura, sem við fleygjum í
, börnin til að „koma þeim af
j o'kkur“. Svona mætti iengi
j telja.
I Það er hvorki nauðsynlegt,
jinögulegt eða æskiiegt að gera
jhvern dag eins hátíðlegan og
spennandi og jóladaga, en eins
Framhald af 1. síðu.
urðsson, hljóðmerki, sem hinn
bifreiðarstjórinn heyrði ekki.,
VALT EÍNA VELTU OG
SLEIT KEDJUNA.
Bifreiðarnar fóru hægt yfir
skaílinn, og þess vegna greip
Júlíus til þess ráðs að fleygjá
sér út til að láta hinr. bifreiðar
stjórann vita, því að hann sá
að hverju fór. En rétt um leið
valt áætlunarbifreiðin fram af
veginum, fór eina veltu, stað-
næmdist á hjólunum og sneri
þá þannig. að hún vissi þvert
á veginn. Júlíus meiddist á öxl
um leið og hann stökk út, en
keðjan, sem var á milli bifreið
anna hrökk í sundur og áætl-
unarbifreiðin rann með ofsa-
hraða niður í gilið.
SNJÓR í STÓRGRÝTTUM
GILBAEMINUM.
Snjór var í gilbarminum, sem
annars er grýttur og svo bratt
ur, að víða má hann heita lóð-
rétiur. Niðri í gilinu er stór-
grýti, en þangað haíði einnig'
skafið talsvert, svo að mýkra
var en ella. Það mun hafa
bjargað, að bifreiðm rann aft-
ur á bak. Afturhjólin skekkj-
ast ekki, þótt fyrirstaða verði.
en ef framhjólin hefðu verið á
undan, má búast við, að bif-
reiðin hefði tekið veltur á leið
inni. Hún staðnæmdist á rétt-
um kili í gilinu.
REYNT AÐ NÁ BIFREIÐ-
INNI UPP.
Menn fóru í gær þarna upþ
eftir til að athuga möguleika á
að ná bifreiðinni upp á veg. Og
á morgun yerður einnig farið
þangað með taeki til að ná henni
upp. Þetta er 26 manna bif-
reið.
F é I a g s I í f
ST. SEPTÍMA
heldur fund í kvold kl. 8,30.
Erindi: Hvað er vitað uir.
Je.g.ú Krist? Flutt af Gretari
Fells.
Gestir velkomnir.
Fjölmennið stundvíslega.
Kvikmyndun
Framhald af 8. síðu.
ÆVAR R. KVARAN LEIK-
STJÓRI.
— Hver er leikstióri?
„Ævar Kvaran. Ég lagði á-
.síjórrrina að sér, þar sem ég
herzlu á, að hann tæki leik-
ber mikið traust til smek1|fvís:
hans og kunnáttu, og harK lét
að orðum mínurn, þrátt fyrir
miklar annir í vetitr'1.
— Og Xeikararnir?
..Um þá get ég ekki vgefi«5
neinar upplýsingar, en fiesHr
muru vera ungir os allir mjög
efnilegir. É« varð líka að segja
bað. að ég bef verið ánægð”>*
með það, sem ég hef .séð —
bjóst þó satt að segia ekki v/ð
bví, þar sem öll kvikmynda-
tækni okkar er svo ung og hef-
ur litla reynslu að baki“.
FRUMSÝNING í VON.
— Hvenær verður myndin
frumsýnd?
„Það veit ég ekki. Og ég
hyggt að kvikmvndatökumað-
urinn viti bað ekki heldur, en
ég held að Óskar Gísiason hafi
liug á að frumsýna hana í vor
eða síðla vetrar".
—, Verður , þetta., heilkvölds-
mynd?
..Það mun vera ætlunin, að
sýning hennar standi í hálfa
aðra klukkustund, en um þetta
veit óp heldur ekki með neinni
vissu“.
SeeuSmæfingar
Framhald af 8. síðu.
hafa sótt um leyfi til að koma
hingað til mælinga á segul-
mögnun í leir við Hagavatn.
Annars er lítið farið að berast
af beiðnum erlendis frá um
leyfi til rannsókna hér á þessu
ári. í
FJárhagsásflun
Njósnamáiið
Framhald af 8. síðu.
band við, hafi verið handteknir
sakaðir um njósnir.
Arbeiderbladet skýrir einnig
frá því, að sendiherra Rússa í
Osló; S. A. Afanasiev, sé nú
farinn til Rússlands og muni
annar taka við embætti hans.
Ásamt sendiherranum fór Mes
jevitinov sendiráðsfulltrúi.
Framhald af 1. síðu
Lögðu þeir til, að stvrkur til
byggingasjóðs verkamanna
yrði hækkaður úr 1.080.000 kr.
í 2.500.000. kr En til atvinnu-
aukningar við framleiðslustörf
eftir nánari ákvörðun bæjar-
ráð.s skyldu fara 2.5 millj. kr.
Þannig lögðu bæjarfulltnúar
Alþýðuflokksins til, að komið
yrði algeríega í veg fyrir at-
vinnuleysi.
NÁMSKEIÐ í ísl. glímu fyr-
ir byrjendur frá 12 ára aldrl
hófst sl. þriðjudag 16. þ. m. 4
vegum Glímufélagsins Ármann.
Aðalkennari er Guðmúndur Ág
ústsson, fyrrv. glímukóngur ís-
lands, en honum til aðstoðar
er,u glímumenn félagsins.
Kennslan fer fram í íþróttahúsi
Jóns Þorsteinssonar við Lindar
götu. Þegar bikarglíma Ár-
manns fór fram, var ókeypis
aðgangm’ fyrir drengi. SÞeír,
sem áhuga hafa á glimu, kunnu
að meta þetta og mættu hátt á
annað hundrað dregnir. Þessum
áhugamönnum gefst nú tæíki-
færi til þess að læra að glfma
undir handleiðslu eins okkar
bezt glímumanns bæði fyrr og
síðar.