Alþýðublaðið - 04.03.1955, Blaðsíða 5

Föstudagur 4. marz 1953
ALÞÝÐUBLAÐIÐ

ÞAÐ vekur nú ekki lengur
neina furðu, þó að almenning
ur spyrji: Til hvers situr al
þingi á rökstólum? Það er
jafnvel ekki grunlaust um, að
slíkar spurningar séu á kreiki
meðal alþingismannanna
sjálfra, og eru þeir þó að sjálf
sögðu ýmsu vanir.
DAUFLEG
AFGREIÐSLA MÁLA
Frá því að a’.þingi kom sam
an að loknu hinu langa jóla
leyfi, 5. febrúar s.l., hefur ver
ið heldur hljólt um afgreiðslu
má’a þar.
Málum stjórnarandstöðunn
ar og jafnvel einslakra þing
manna stjórnarflokkanna er í
hæsta lagi sýndur sá sómi að
vera afgreidd til annarrar um
ræðu og nefnda, en síðan ekki
söguna meir, — fæst þeirra sjá
dagsins Ijós eftir það. Svo
langt hefur verið gengið á þess
ari braut, að mál eins og tillög
urnar í
sem lagðar voru fram með
fyrstu málum þingsins, hafa
enn ekki verið teknar til fyrstu
umræðu. Tiilögurnar í atvinnu
og dýrtíðarmálum hafa til
þessa hlotið sviapða málsmeð
ferð, að undanskilinni tillögu
Alþýðufiokksins, sem vísað
hefur verið til annarrar um
ræðu og fjárve'.tinganefndar.
Stjórnarflokkarnir virðast því
lítið kæra sig um að gefa ein
stökum þingmönnum sínum
kost á að láta álit sitt í ljós á
þessum málum. Þess vegna er
það ráð tekið að salta málin í
þingnefndum, sem starfa allar
undir forustu stjórnarhðs
' manna.
Þessi deyfð og sofandahátt
ur hefur náð hámarki sínu á
TTAB
!þ
stafa af því, að ekkert var kom
ið fram af þeim má’um, sem
ríkisstjórnin hafði tofað að af
greidd skyldu á þessu þingi.
Það er erfitt að mynda sér
skoðanir á hlutum, sem ekki
eru til!
Samkvæmt yfirlýsingu for
sætisráðherra Ólafs Thors við
þingfrestun fyrir jól. um að
ríkisstjórnin myndi nota hið ó
venju’ega langa jólaleyfi til
ess að vinna að samningu
frumvarpa þeirra, er rikis
stjórnin hygðlst flytja í hús
næðis og skattamáium, — virð
ist mega ráða, að miklar annir
séu á stjórnarheimiiinu, því að
enn bólar ekkert á þessum mál
. ,, ium, og uppi er orðrómur um,
hervarnai-malunum, * . ,r,. , , . „ ,
__^ að rikisstjornm mun: ekki gela
iflutt nýtt frumvarp um breyt
ingu á gildandi skattalögum.
Sex vikna frestun alþingis virð
ist því enn hafa komið að litl
um notum- fyrir ríkisstjórnina,
. og er þá ekki grunlaúst um að
fresturinn hafi verið illa not
i aður.
i
VERKALÝÐSMÁL
Á ALLINGI
! Alþýðuflokkurinn hefur f’utt
á yfirstandandi þmgi allmörg
frumvörp og þingsályktanir,
sem sérstaklega snúa að hag og
heill verka1ýðsins. Ekki virðist
áhuginn hjá stjórnarflokkun
jum vera meiri þar en í hinum
almennu málaflokkum.
| Frumvörpin um orlof og fé
þessum fyrstu vikum þingsins lagsheimili verkaiýðsfélaga,
eftir jólaleytið. Eitt til þrjú. og lögfestingu hvíldartíma togara
fjögur minni háttar mál hafa háseta, öryggisráðstafanir á
dagskrá neðri deildar J vinnustöðum og þingsályktun
færri í efri deild, og flokksihs um lækkun verðlags
stundum svo að þar hafa ekki, á nauðsynjavörum, sem að
veríð haldnir þingfundir. Svo, sjálfsögðu er öllum landsmönn
langt hefur þessi deyfð gengið, um tll hagsbóta, hvíla að því
að forseti neðri deildar sá sig,er virðist í skrifmöppum
tilneyddan að lesa langan ávít nefndáformanna stjórnarliðs
legu afkomu heimila sinna.
Þar er hin beiska reynsla ó
lygnust.
Stjórnarflokksþingmönnun
um hefði af þessum ástæðum
verið alveg óhætt að ieggja bet
ur við hlustirnar, þegar frum
vörp og þingsályktanir Alþýðu
flokksins voru til umræðu.
Tíminn og Morgunblaðið lýsa
því sök á hendur þingmönnum
sínum, með því að hamast
gegn rétt’átum kröfum stéttar
félaganna.
BRUNAVARNAMÁLIN
Eins og lesendum dagblað
anna er þegar orðið kunnugt af
fréttum frá alþingi, kviknaði
nokkur eldur þar út af umræð
um um tvenn frumvörp um
brunavarnir og brunatrygging
ar. Annars vegar var frum
varp milliþinganeíndar, sem
kosin var á síðasta þingi um
Brunabótafélag ís’ards og hins
vegar frumvarp Eramsóknar
manna um brunatryggingar ut
an Reykjavíkur. Frumvarpið
um Brunabótafélagið er komið
til efri deildar með stuðningi
allra flokka nema Framsóknar
manna og frumvarp þeirra á
am hátt fel’t við aðra um
ræðu með atfylgl allra annarra
en Framsóknarmanna.
Það, sem sérstaklega ein
kenndi þessar umræður, var
hin sérstaka umhyggja Fram
sókn.armanna fyr.r algjöru
,,frelsi“ einstaklinganna um
hvar þeir tryggðu. Þessari stað
hæfingu hé’du Framsóknar
menn mjög fram í rausti þess
verlð á
og enn
unarlista til nefndaformanna
og hvatningu um að skila áliti
í þeim málum, er hjá nefndum
þeirra lægju, og er þá hart að
sorfið.
ELDHÚSDAGS
UMRÆÐURNAR
Eins og landsmenn hafa að
sjálfsögðu gefið gaum, hafa
hinar venjulegu eldhúsdagsum
ræður enn ekki fatið fram á al
þingi.
Það mun hafa orðið að sam
komulagi milli þingflokkanna
að hafa þessar umræður ekki
við þrlðju umræðu fjárlag
anna, sem þó er venja. þar sem
mjög var liðið nálægt jólum.
Mun þar hvorttveggja hafa
ráðið, að litlar líkur þóttu il,
að landsmenn hefðu tóm til að
leggja við hlustirnar, og svo
hitt, að ekki þótti mega vænta
þess, að um neinn helgilestur
yrði að ræða.
"Litlar líkur eru því á að út
varpsumræður þessar fari fram
fyrr en undir lok þingsins, en
kunnugir telja litlar líkur á að
því ljúki fyrr en um páskahá
tíðina, eða í byrjun apríl.
Landsmenn geta því búizt við,
að umræðurnar, sem englnn
vill heyra, en allir hlusta þó á.
muni fram fara undir lok marz
mánaðar.
HVERS VEGNA
VAR ALÞINGI FRESTAÐ
SVO LENGI?
Það, að andstöðuflokkar rík
isstjórnarinnar munu hafa fall
izt á frestun eldhússumræðn
anna, mun fyrst og fremst
að vinna mætti nokkurt fvlgi
úr röðum Sjálfstæðisflokksins.
Framsóknarmenn mátu h!ns
vegar Ktils þær staðreyndir, að
hagur tryggjenda væri betur
tryggður með því að þeir
kæmu fram í sem stærstum
heildum hjá sama fyrirtæki
sem þeir ættu bá jafnframt
nokkurl tilkall til um fjárhags
legan stuðning til aukinna
brunavarna og jafnframt væri
öruggasta og bezta leiðin þl
lækkaðra brunarryggingaið
gjalda, eins og sannazt hefði
með rekslri Branabótafé’ags
ins. ,,Frelsi“ Framsóknar
manna hefði hins vegar á sér
þá reynslu í bifreiðatrygging
unum, að þar færu iðgjöldin
sífellt hækkandi á sama tíma
og iðgjöld Brunabóíafélagsins
færu lækkandi.
Ekki þótti miki’l vafi á því
leika til hvers „refirnir væru
skornir“ í þessum uœræðum
af hálfu Framsóknarmanna og
þar mundi hagur Samvinnu
Irygginga metinn ofar hags
munum tryggjenda sjálfra.
Slík vinnubrögð eru því vart
til þess fallin að auka veg og
gengi hinna göfugu hugsjóna,
sem samvinnuhrey.fingin er
byggð á, þ. e. a. s. fyrir fó’kið,
en ekki gegn því.
SKATTAÍVILNANIR
EKKNA OG STYRKÞEGA
Það hefur að vonum vakið
réttláta reiði allra þeirra, sem
styrkja njóta, samkvæmt á
kvæðum almannatrvggingalag
anna, að þurfa að greiða af
þe'.m skatta í ríkissjóð. Þessar
ráðstafanir verða og fjarstæðu
kenndar þegar vitað er, að
styrkirnir hrökkva í fæslum
tilfellum til lífsviðurværis eða
fullkominna nauðþurfta. Hæl
isvist gamalmenna er á elii
heimili dveljast, mun kosta
15 000—16 000 á ári, en styrk
urinn frá Trygg:ngas|ofnun
inni mu nnema % þessa kostn
aðar, en af þessu ber hinum ör
vasa gamalmennum þó að
greiða skatta í ríkissjóð Sama
máli gegnir um ekkjur, sem
barnalífeyris og mæðralauna
njóta auk ekkjubótanna. þær
geta orðið tekjuskatlssky’dar,
þótt þær hafi engar tekjur um
fram bæturnar.
Alþýðuflokkurinn flutli
frumvarp til breyíinga á þess
um órétti, sem styrkþegar eru
beittir með slíkum lögum.
Frumvarp þeita naut þeirra
,sérréttinda“ að h'jóta fullnað
arafgrelðslu. Stjórnarliðið sá
hins vegar ekki ástæðu til þess
að sinna því og visaði því frá
með öllum atkvæðum stjórnar
l'iðsins í efri deild á þeim for
sendum að „skattaniálin værií
í athugun“.
Efni þessa frumvarps A1
þýðuflokksins var mjög í hóf
stillt og hefði ekki valdið
neinni gjörbyltingu [ fjármála
kerfi ríkisstjórnarinnar þó sam
þykkt yrði, en hefði hins vegar
getað orðið réttlál og skynsam
leg breyting á afstöðunni til
þess fólks, sem vegna elli eða
af ástvinamissi og slysförum
þarf að notfæra sér ákvæði' al
mannatrygginganna. Það, sem.
frumvarpið fól í sér, var að
persónufrádráttur skyldi aldr
e: nema lægri upphæð en
þeirri, sem skattgreiðandinn
hefur fengið greidda á árinu
sem bætur frá Tryggingastofn
Framhaid á 7. síðu.
Sundmót með sænskri þáftlðku
ins. Þetta gerist á sama tíma
og fjöldi verkalýðsfélaga sér
sig tilneyddan að leggja til at
lögu fyrir bættum kjörum.
Væri nú ríkjandi örlítið
meiri framsýni í sölum alþing
is og þess meirihluta, sem þar
ræður nú ríkjum, um þessi mál
lanuþeganna. hefði að sjálf
sögðu mátt koma í veg fyrir
veigamlkla og afdrifaríka á
rekstra, sem nú virðast fram
undan. í stað þess virðist sú
meginregla eiga nú að gilda,
að það bezta sé að gera ekkert.
Þessi regla er rökstudd með
þeirri fjarsl.æðu, að alþingi
komi þessi mál akki við. Rök
semd þessi er þó harla léttvæg
fundin þegar litið er á blaða
skrlf stjórnarblaðanna um
kjarabaráttu stétt.arfélaganna.
Þar er því þráfaldlega yfir
l.ýst, að þjóðarvoðf standi fyrir
dyrum, ef út i kjarabaráttu
verði lagt.
Það þarfnast því nánari skýr
inga af hálfu stjórnarflokk
anna, hvers vegna alþingi má
ekki gera tilrau.n með að korna
í veg fyrlr þann þjóðarvoða,
sem talinn er stafa af baráttu
fólksins fyrir viðunandi lífs
kjörum. í stað þess að bregðast
þannig við, eru helztu talna
gæðingar stjórnarliðsins látnir
reikna út, að 'almenningur
þurfi ekki yfir neinu að kvarta
— kjörin séu mun betri en þeg
ar lausn deilunnar miklu
fékkst 1952. Eiginkonur verka
mannanna þurfa í þessum efn
um ekki á neinum hagfræðing
um stjórnarliðsins að halda til
þess að vita um hina fjárhags
SUNDMÓT Ármanns og Æg
is hófst í Sundhöll Reykjavík
ur s.l. þriðjudag. Jens Guð
björnsson formaður Ármanns
setti mótið og bauð hina
sænsku gesti velkomna. Kvað
hann það sérstakt ánægjuefni,
að teklzt hefði að fá svo frægt
sundfólk hingað, en eins og
kunnugt er, þá er Per Olof
Östrand bezti sundmaður Svía
í áag og Ljunggren og Junefelt
eru þau efnilegustu af yngri
kynslóðinni. Að ávarpi Jens
loknu voru Svíunum afhentir
blómvendir og sænskir sund
menn og sænska þjóðin hyllt
með ferföldu íslenzku húrra.
TVÖ MET
Fyrsta keppni kvöldsins var
milli Péturs Kristjánssonar og
Östrands í 100 m. skriðsundi,
en hún var bæði jöfn og
skemmtileg. Pétur hafði að
vísu forustu alla ieið, bilið
minnkaði aðeins síðustu metr
ana, en þó ekki svo að sigri
Péturs væri ógnað. Ari og
Gylfi voru svipað.r, en Ari var
sterkari á endasprettinum.
Það voru aðeins tveir kepp
endur í 100 m. baksundi
kvenna, þær Birgitta Ljung
gren og Helga Haraldsdólt'r.
Keppnin var tvísýn og mátt'i
ekki á milli sjá, íyrr en á síð
ustu metrunum, en þar var
Ljunggren betri. Helga setti
aftur á móti nýtt íslenzkt met
og bætti fyrra metið um 2/10
úr sekúndu.
Rolf Junefelt sigraði mjög
glæsilega í 200 m. bringusundi
og setti nýtt sænskl met. Hrað
inn var mjög mikill fvrri hluta
vegalengdarinnar, eða 1:15.
Annars var árangur Islending
anna góður, t. d. syntu þeir all
ir undir 3 mínútum.
Þálttakan í unglingasundun
Helgi Sigurðsson.
um var mjög mCkil og árangur
góður t. d. setti Sigurður Sig
urðsson frá Akranesi nýtt
drengjamet í 100 m. bringu
sundi. Jón Helgason Akurnes
ingur virðist ekki vera í æf
ingu, en sigraði samt í 100 m.
baksundi.
ÚRSLIT:
100 m. skriðsund:
Pélur Kristjánsson, Á 59,9
Per Olof Östrand, Svíþjóð 60,7
Ari Guðmundsson, Æ 62.9
Gylfi Guðmundsson ÍR 63,4
100 m. baksund kvenna:
Birgitta Ljunggren, Sv. 1.19.5
Helga Haraldsd., KR 1:20,2
(Met.)
200 m. bringusund:
Rolf Junefelt, Svlþjóð 2:41,6
(Sænskt met.)
Magnús Guðm.s., KFK 2:54 3
Ólafur Guðm.son Á 2:57,0
Ottó Tynes, KR 2:57,8
100 m. baksund:
Jón Helgason, ÍA 1:18,6
Sig. Friðivksson UMFK 1:21,8
4X100 m. skriðboðsund:
Ármann 1:54,1
Ægir 1:57,5 ■ ’ .’
50 m. bringusund telnna:
Erna Haraldsdóttir ÍR 44,0
Áslaug Bergsd., UMFK 44,4
Sigríður Sigurbjörnsd., Æ 44,5
100 m. bringusund drengja:
Sigurður Sigurðsson ÍA 1:20,4
Ágúst Þorsteinsson, Á 1:23,4
Ragnar Eðvaldss., KFK 1:28,5
50 m. skriðsund drengja:
Helgi Hannesson, ÍA 28,4
Ragnar Eðvaldsson, KFK 30 4
Þorf. Egilsson, UMFK 32,7
50 m. skriðsund elpna:
Guðrún Þórarinsd., KFK 36,1
Hulda Ólafsdóttir, KFK 39,0
FIMM MET
SÍÐARA KVÖLDIÐ i
Á sí^iri hluta sundmóts Ár
manns og Ægls náðist prýðis
árangur. Var keppnin mjög
skemmtileg í öllum greinum.
(Frh. á 7. síðu.) j