Tíminn - 14.03.1965, Blaðsíða 11

SUNNUDAGITR 14. marz 1965
TÍMINN
FlugvallarmáGð
Reykjavíkurflugvöllur er öðru
hvoru á dagskrá eins og hann hef
j ur verið undanfarin ár, enda ekki
I að ástæðulausu. Nú síðast að
I gefnu tilefni frá flugmálastjóra,
j sem telur að ekki verði lengur
' hjá komizt að taka endanlega
ákvörðun um málið. Þetta er í
sjálfu sér eðlilegt því að hér er
um svo mikilvægt mál að ræða,
sem varðar ekki aðeins okkur,
sem nú lifum, heldur og öllu frem
ur afkomendirr okkar um langa
framtíð.
„Og þó.“ Nú orðið liggur mál-
ið svo Ijóst fyrir, og er í sjálfu
sé rsvo einfalt, að framhaldandi
deilur ættu að vera óþarfar. Þetta
er í raun og veru auðleyst vanda-
mál, sem að vísu kostar mikið
fjármagn, en þó ekki meira en
svo, að okkur sé um of miðað
við aðrar fjárfestingar og ýmiss-
konar eyðslu mikilla upphæða.
Það er ekki lítið, sem búið er
að tala og skrifa um þetta flug-
vallarmál og sumt af því svo mik-
il fjarstæða og í engum tengslum
við veruleikann að undrun sætir.
Sem dæmi þess má nefna að sjálf-
ur flugmálaráðherra hélt því fram
eitt sinn á opinberum vettvangi,
að óhæft væri að hafa flugvöll á
Álftanesi vegna þess hávaða og
truflunar, sem hann myndi valda
á forsétabústaðnum á Bessastöð
um.
Nú er það öllum vitanlegt, og
Bessastaðabúum þó öðrum frem-
ur, að umferðin um Reykjavíkur-
flugvöll veldur hvergi meiri há-
vaða og óþægindum en einmitt
á Bessastöðum. Þessi staðreynd
ætti að vera öllum auðskilin, því
að vegna legu flugbrautanna
verða vélamar að taka stefnuna
beint yfir Bessastaði bæði við flug
tak og aðflug. — Eða miðbæ
Reykjavíkur og eru þá ekki alltaf
hátt á lofti. —
Þetta vita allir.
Hins vegar myndi bæði forseta-
bústaðurinn og Miðbærinn alger-
lega losna við öll óþægindi af flug
umferðinni væri flugvöllurinn á
sjálfu Álftanesinu bæði vegna fjar
lægðarinnar við völlinn og þeirr-
ar stefnu, sem flugbrautimar
þar myndu hafa.
Afstaða sumra ráðamanna okk-
ar til flugvallar á Álftanesi er
annars undarleg um fleira en eitt.
Álftnesingar eru að vísu mætir
menn, en að taka meira tillit til
nokkurra rótfastra ábúenda á ör-
fáum smábýlum, heldur en íbúa
Kópavogs er a.m.k. undarlegt rétt
læti.
stöðvar umferðaleiða milli fslands
og umheimsins og einnig innan
lands. Engin óskhyggja né sér-
hagsmuna sjónarmið mega þar
koma til greina. Raunhæf fram-
kvæmd að beztu manna yfirsýn
á hér öllu að ráða um endanlega
ákvörðun. Eins og áður er sagt
liggur þetta mál svo ljóst fyrir
að virðast mætti að það væri auð
leyst. En þó lítur út fyrir, að nokk
urt torveldi sé á, að því verði
ráðið til lykta á þann hátt, sem
beztur er.
Ekki vantar að um þetta flug-
vallarmál hafi verið fjallað af
ýmsum aðilum — öllum nema
flugmönnunum sjálfum, en að því
verður síðar vikið.
Stjómskipuð nefnd átti eitt
sinn að gera tillögur um framtíð-
arlausn flugvallarmálsins. Hún
komst að ákveðinni niðurstöðu og
lagði eindregið til, að Reykjavík-
urflugvöllur yrði lagður niður svo
fljótt sem verða mætti, en nýr
flugvöllur yrði byggður annars
staðar hér í nágrenninu og benti
sérstaklega á Álftanesið sem
heppilegasta staðinn. Erlendir sér
fræðingar voru fengnir hingað og
álits þeirra leitað um heppileg-
ustu lausn þessa vandamáls. Þeir
komust að sömu niðurstöðu og
nefndarmennimir en áliti þeirra
hefur lítið verið hampað af skilj-
anlegum ástæðum.
Annað sem lítið hefur borið á
er álit flugmannanna sjálfra um
aðstöðuna í Reykjavík og á Álfta-
nesi. Eða hafa þeir aldrei verið
kvaddir til skrafs og ráða-
gerða þar um?
Þó er vitað, að mikill hluti flug
manna (eða allir?) eru því ein-
dregið fylgjandi, að framtíðarflug
völlur verði byggður á Álftanesi
vegna hins mikla aðstöðumunar,
sem þar er eða í Reykjavík. Og
einn þeirra a.m.k. hefur látið í
ljós álit sitt á opinbemm vett-
vangi (í Morgunbl. s.l. vetur) og
gert glögga grein fyrir skoðun
sinni. Hann leggur þar eindregið
til» að Reykjavíkurflugvöllur verði
lagður niður, en nýr flugvöllur
byggður á Álftanesi, því þar væri
hann bezt settur.
Greinarhöfundur færir ýms rök
fyrir því, að Reykjavíkurflugvöll-
ur geti ekki fullnægt þeim kröf-
um, sem gera verði við „nútíma
flugrekstur og því síður til fram-
tíðar“ og það „hversu mikið sem
suður- og norðurflugbraut yrðu
lengd. Og ennfremur segir
hann. „Um tndurbyggingu Reykja
víkurflugvallar virðist mér sem
mælum hans að dæma á blaða-
mannafundi nýlega. Og það ætti
að vera nokkuð þungt á metun-
um. Svo mörg rök liggja a£- því,
að framtíðarflugvöllur sé bezt
staðsettur á Álftanesinu, að sjálf-
sagt virðist að taka nú þegar end-
anlega ákvörðun um málið og
hefjast strax handa um nauðsyn-
legan undirbúning. Fyrsta verk-
efnið þar er að tryggja sér um-
ráð yfir landinu og aðstöðu til
allra framkvæmda. Eins og við er
að búast eru Álftnesingar sjálfír
ekki ginnkeyptir fyrir því að fá
stóran flugvöll inn í miðja byggð
sína og telja að með því myndi
allur búskapur leggjast niður og
fólkið yrði að flytjast burt.
En þetta yrði ekki svo nema
að liflu leyti. Að vísu yrði að
leggja niður búskap og flytjast
af nokkrum jörðum. En búseta
manna myndi haldast eða jafn-
vel aukast vegna starfsfólksins,
sem þar yrði að vera að staðaldri.
Fyrst og fremst yrði þetta til-
færsla nokkurra fjölskyldna og
einhver breyting á atvinnuhátt-
um. Við þessa breytingu myndu
margur geta skapgð sér lífvæn-
legri aðstöðu en hann hefur nú,
enginn ætti að bera skarðan
hlut frá borði við umskiptin.
Að sjálfsögðu er þetta nokkurt
tilfinningamál fyrir þá, sem þama
eru bornir og barnaldir og nú
komnir á efri ár. En tilflutning-
ur fólks um búsetu er nú orðinn
svo almennur, að ekki þykir nein-
um tíðindum sæta nema meðal
þeirra nánustu. Hins vegar gæti
þetta orðið mörgum fjárhagslegur
ávinningír, 'því að auðvitað, yrði
að kaupa þær jarðir fullu verði,
sem flytja þyrfti af og bæta
mönnum að fullu þann miska,
sem hurtflutningurinn gæti vald-
ið þeim.
Þetta gæti þanig orðið öllum
aðilum til ávinnings um leið og
það ýrði skynsamleg launsn á að-
kallandi nauðsynjamáli, sem ekki
má lengur draga að taka endan-
Iega ákvörðun um að leysa á
ákveðinn hátt.
Guðmundur Þorláksson.
---------------------------,________________________________n
þennan sið má segja, að það sé I inn á Viðeyjarsund í nóvember i
búið að lögfesta hann eða sama fyrra, en rak upp í Viðey nú fyrir
skemmstu, og er nú í Reykjavíkur-
höfn. r
Auk þessara togara
eru tíu aðrir togarar skráðir hér
í Reykjavík og gerðir héðan út.
Eru þetta Egill Skallagrímsson í
eigu Kveldúlfs, Jón forseti I eigu
Alliance h.f., Askur, Geir, Hauk-
ur og Hvalfell í eigu Síldar- og
fiskimjölsverksmiðjunnar í Rvík,
Karlsefni í eigu samnefnds hluta-
félags, Narfi í eigu Guðmundar
Jörundsson&r, Fylkir í eigu sam-
nefnds hlutafélags, Bjarni Ólafs-
son í eigu Blakks h.f.
Þá ér Sigurður gerður út héð-
an, en hann er skráður á Flat-
eyri í eigu ísfells h.f. — Einar
Sigurðsson. Allir þessir togarar
veiða fyrir erlendan markað, og
reyndar allir íslenzku togararnir,
, - . sem ekki landa hér nema í sér-
UTFOR SVÍADROTTNINGAR ' stöikum tilfellum.
Framhald af 1 síðu Tveir togarar lig§ía inn á Elliða
ins stutt. Aðeins ' einn krans vegi’ Brimne® og Sólborg, sem
var á kistu drottningarinnar slðast var gerð ut fra isafirði. Ak-
urey la um tíma inni á Sundum,
en var seld til Færeyja og skilað
aftur eftir nokkurn tíma. Bæjar-
sjóður Akraness á skipið.
Þorsteinn þorskabítur var
keyptur til Stykkishólms á sínum
tíma, og er skráður þar enn þá
tíma, og var henni sjónvárp 1 Þott ríkissjóður geri skipið út til
að um öll Norðurlönd og til
margra annarra landa í Evr-
sem. En ég hygg, að færa megi
ærnar líkur fyrir því, að þetta
sé slæmt fordæmi að því er varð-
ar umgengni við ríkissjóðinn. Það
eru fleiri en forsetar þingsins sem
á seinni árum láta sér sjálfboð-
ið í ríkissjóðinn eftir drykkjar-
föngum ef þeir fá tækifæri til að
tengja það opinberri þjónustu.
Nóg um það að sinni.
En þegar íslenzka þjóðin er
komin á það menningarstig, að
almennt er litið á drykkjulæti
læti með vorkunnsamri meðaumk-
un eins og hverja aðra vitfirr-
ingu eða fávitahátt og ráðvendni
í meðferð almannafjár er talin
til manndyggða, þá kann að vera
að fróðlegt þyki að rifja upp þess-
ar sögur og kryfja til mergjar.
Halldór Kristjánsson.
og var hann prýddur hvítum
borða með áletraðri kveðju
Gústafs Adolfs konungs. Kirkj
an var skreytt á látlausan hátt,
aðallega með hvítum blómum.
Athöfnin í Storkyrkan hófst
klukkan 8 í morgun að ísl.
ópu. Að athöfninni í kirkjunni
lokinni, var kista drottningar
innar sett á vagn, og drógu
sex hestar vagninn til Haga-
hallar, en sú leið er um 4
fiskirannsókna.
MOKAFLI
Sjúklingana á Landspítalanum | flugmanni ekki verða að ræða
og fleiri sjúkrahúsum má nefna! heldur hið ákjósanlega Álftanes.
í þesu sambandi. Ætli margir —
yrðu fegnari en þeir, ef flugvéla-
dynurinn gæti fjarlægzt svo, að
þar mætti njóta nokkurs næðis?
Óðrum fremur ættu þeir að hafa
rétt á svo rólegu umhverfi sem
framast e runnt.
Varla verður um það deilt, að
Reykjavíkurflugvöllur sé illa stað-
settur þar sem hann er, enda
langt síðan farið var að ræða um
byggingu nýs flugvallar, sem væri
betur við hæfi hinnar sívaxandi
flugumferðar og fullnægt gæti
þeirri þjónustu, sem slíkir staðir
þurfa að veita.
Eins og nú er komið má full-
yrða, að loftið sé önnur aðal sam-
gönguleið okkar við umheiminn
og einnig innanlands á öllum lang
ferðum. Allt bendir til þess, að
þessi þróun haldi áfram í vaxandi
mæli og þó einkum ef allar að-
stæður verða auðveldaðar eins og
framast má verða. Fullkomnir
flugvellir vel staðsettir, eru þar
fyrsta skilyrðið og þó einkum þar
sem umferðin er örust og þéttbýl-
ið mest. Það er því ekkert smá-
Áður hefur greinarhöfund-
ur fært fræðileg rök að því, að
staðsetning framtíðarflugvallar
sé að öllu leyti heppilegust á
Alftanesi. Máli sínu til áréttingar
þar um segir hann m.a. „Færustu
erlendir sérfræðingar voru til-
kvaddir og beðnir að gera athug-
GARIBALDI
Framhald af 7. síðu.
baldi. Hann kyssti varir henn-
ar að skilnaði, en varð að halda
áfram á flóttanum, áður en
ráðrúm gafst til að fá henni
leg í mold. Það var ekki fyrr
en 1859, sem hann, ásamt börn
um sínum, gat heimsótt gröf
hennar í San Alberto, skammt
frá Ravenna. Þá var flutt bæn
yfir gröfinni, en hin marg-
reynda stríðshetja kraup og
grét, eins og hjarta hans væri
að bresta.
Garibaldi kvæntist tvisvar
eftir að Anita andaðist, en þó
er að heyra á endurminning-
um hans, að aldrei hafi slegið
fölskva á mynd Kreólastúlk-
unnar, sem fylgdi honum svo
ódeig meðan henni entist líf.
Sigríður Thorlacíus.
Framhald af 1. síðu.
inga. f gærkvöldi barst svo mikið
á land, að gripið var til þess ráðs
------ ... .. um * að flytja um 40 tonn til Akraness,
kílómetrar. Mikill mannfjöldi í Þar eð ekki hefst undan að vinna
hafði safnazt saman við götur!ur arianum í Ólafsvík, en þar er
þær, sem líkfylgdin fór um, jnu unnið eins og fólk framast get-
enda var Lovísa drottning j ur> og vantar fólk til starfa.
mjög vinsæl meðal þegna —
DATT AF HESTBAKI
sinna. Þegar til Hagahallar
kom var kista drottninggr
flutt inn í grafhýsi sænsku
konungsfjölskyldunnar, og
voru þá aðeins viðstaddir nán
ustu ættingjar drottningarinn
ar.
Að útförinni lokinni hélt
Gústaf Adolf konungur, hinn
sjötti í röðinni, minningarbnð
í höllinni og mættu þar 270
gestir.
Lovísa Svíadrottning var 75
ára að aldri, þegar hún lézt,
en eiginmaður hennar, Gústaf
Adolf konungur, er 82 ára.
Þau voru gefin saman árið
1923.
TOGARARNIR
Framhaldaí 1 síðu.
Marz og Úranus. Eldur kom upp
í Neptúnusi í fyrra, og var hann
dreginn hingað til Reykjavíkur,
skinimf3 fcf? Viðgerðir á — ernoar sioour' eftír
skipmu siðan. Smusi var lagt sovézka skákmeistarann Keres o.fl.
KJ—Reykjavík .laugardag.
Á þriðja tímanum í dag datt
maður af hestbaki suður við býl-
ið Lund í Kópavogi. Maðurinn var
heima við húsið og mun hafa skoll
ið í hlaðið. Var hann fluttur á
Slysavarðstofuna, því að meiðsli
hans munu hafa verið alvarlegs
eðlis. Maðurinn er um fimmtugt.
Blöð og tímarit
1. tölublað tímaritsins Skák
1965, janúar—febrúar-blað, er kom
ið út. Að venju er margan fróðleik
að finna í blaðinu um skák. Meðal
efnis að þessu sinni má nefna frá
sögn af Skákþingi Rvíkur og skák
ir frá mótinu; fréttir utan af landi
— og erlendar skákfréttir. Þá má
nefna grein, sem nefnist „Hvernig
verja skal erfiðar stöður” eftir
MINNINGABÓK
anir (nákvæmar) á flugvallarstað i Framhald af 9. síðu
setningu sem framtíðarlausn ogjuð sama þjónusta en bindindss-
þeir talið að hann væri bezt sett-1 mannmnm
ur á AIftanesi.“ Að endingu segirí Selstöðuverzlarnirnar dönsku
greinarhöfundur: Það er því j höfðu þann sið fyrir hundrað ár-
bjargfost skoðun mín, og veit ég um að láta hvern daglaunamann
að eg mæli fyrir munn fjölda flug i fá brennivínsstaup við búðarborð-
manna, að lausnin gæti eflaustjið að ioknu dagsverkx. Væri ein-
orðið su að byggja hinn nýjalhver verKamaðuv, sem ekki kærði
Alftanesflugvöll í áföugum þann-jsig um þær góögjörðir, var hon-
íg, að tveggja flugbrautarkerfi; um fært tii tekna í reikning and-
yrði komið upp með fullkomnustu \ virði vínsins, stauppeningár. Peir
blindlendingartækjum og lýsingu; dönsku mega eiga það, að þeir
síðan önnur mánnvirki koll af i gerðu ekki bindindismönnum þá
kolli og á meðan má nota ýmis-; svívii’ðingu, að borga þeim ciags-
legt á gamla flugvellinum til við- > verkiö miður en di-ykkjumönnun-
Jarðarför mannsins míns,
Guðmundar LýSssonar,
'Fjalli, SkeiSum,
fer fram miðvlkudaginn 17. marz. Athöfnín hefsf f Ólafsvalla-
klrkju kl. 1 eftlr hádegi. Jarðsett verður í heimagrafreit.
Inglbjörg Jónsdóttir.
viðgerða á flug-; um.
halds og
flotanum . .
Þetta virðist vera raunsæ af-
staða og skynsamasta lausnin á
því vandamáli sem hér er um
mál, sem um er að raeða, þegar rætt. Flugvallarstjóri virðist eirin „s c„ ^saL et
ákveða skal til frambúðar aðal- • ig vera sömu skoðunar eftir um-1 ið að feila tiilögur um að afnema
Sá síður var fyrst tekinn
upp á æðstu siöðum íslenzkrar
þjóðar á tuttugustu öld.
í fyrstu munu þessi áfengis-
fríðindi haía verið utan við lög
og rett, en þegar Alþingi er bú-
T 111' l'fw———J—llliL—.
Hjarkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
Jóhanna HelgadótHr,
Reynimel 36,
verður jarðsungin frá Fossvogsklrkju, þriðjudaginn 16. þ. m. kl.
1.30 sfðdegis.
Börn, tengdaböm og barnabörn.
Hugheilar þakkir færum við öllum, sem sýndu okkur samúð og
hjálp við andlát og jarðarför,
Júlíusar Einarssonar,
Stóru.Mörk.
Fyrir hönd vandamanna.
Einar Sæmundsson.