Vísir - 13.05.1919, Page 6

13. apríl 191ð.]
VlSiR
Tækifærisverð:
Prímusvélar kr.: 16,00 og 18,00
Olíuvélar — 8,00 og 14,00
Notið tækifærið!
Jes Zimsen
. járnvörudeild.
Sjóvátryggingartélag Islands H.f.
Austuratræti 16. Reykjavík.
P6«th'Slf 574. Símnefni: Insuranöe
Talaimi 542.
Alskonar s]ó- og stríðsvátryggingar.
Skrifstofutími 9—4 siðd, — laugardögum 9—2.
Mk:. ,Sigríður‘
fer til Akureyrar ef nægur flutningur býðst.
Uppl. hjá
Nic Bjarnason.
M.k. FAXI
fer til Yestfjarða annað kvöld. — Tekur flutning, farþega og póst.
Flutningur tilkynnist sem fyrst, og.afhendist á morgun (miðvikud.)
Sigurjón Pétursson.
Stærsta úrval
‘f “ ! Fatnaði.
og ytn | *
Ódýrast. Vandaðast.
I
Best að versla í
Ásg. 0. Gunnlaugsson
& Co.
Austurstræti 1
Hafa með síðnstn skipnm íengið:
Karlmannsfatnað frá 76,00, Regnkápur og Regnfrakka.
Nærföt a’lskonar tegundir, st. frá 5,95.
Karlm. alullarsokka frá 3,65. — Olíuföt.
Tau í kápur og föt, Erfiðisfatatau frá 2,80 metr.
Tau í barna og morgunkjóla, Flauels-Mollskinn frá 5,85 metr.
Sv. pilskant og kautabönd, Silkitvinna á vindslum 0.26 allir
litir og rúllum frá 0,25.
Ullar stoppugarn, ýmsir litir, Bendla, Tautölur.
Tvinni Ooats, 6 þættur 0,35 rúllan, o. fl. smávörur.
Með næstu sk m frá Eoglandi von á Ullar bjólatauum,
Cheviotinu góða, Prjónagarni fl. litum og mörgu fleira.
Best verður að sbifta við
/
Asg. G. Gunnlaugsson & Co.
248
Hún var kvíðin og titrandi, þegar hún
byrjaði að syngja, en þegar fyrsti tónninn
var koníinn fram af vörum hennar þá
hvarf kvíðinn og liræðslan af henni eins
og laus slæða. Hin skæra, vcl tamda rödd
hennar hljómaði um salinn, styrk og
hreimfögur. Hún hafði ekki að eins fagra
rödd heldur söng ineð ákafri tilfinningu,
enda hafði Sorelli sett, sem fyrsta lag á
söngskránni, einn af ástarsöngum Tostis,
og Mitia söng hann ckki síður með hjart-
anu cti með röddinni.
Áköf fagnaðaróp og lófaklapp komu
henni aftur til sjálfrar sinnar. Hún hneigði
sig fyrir áheyrendunum og hvarf burtu
af leiksviðinu. Sorclli tók á móti licnni
með ánægjubros á vörum og fullur aðdá-
unar.
„peir vilja fá meira,“ sugði lianu. „pér
verðið að fara aftur fram. Syngið þér fyrir
þá „Home, Sweet Home“. pað töfrar þá,
því þótt þcir séu ekki í nema hálfs annars
tima f jarlægð frá Lundúnum þá finst þeim
auðvitað, að þeir séu að minsta kosti tvö
þúsund mílur vegar frá heimilunum. —
Gerið nú þetta fyrir mig og þér þurfið
ekki að titra svona. Munið að eins það,
sem eg sagði yður, að hugsa að eins um
sönginn, og gleyma því, að fólkið er fyrir
framan yður.“
249
Mína fór aftur fram á leiksviðið og
söng lagið, sem komið hefir svo mörgum
þúsundum hjartna til að vikna og hrifið
alla, eem hcyrt liafa. Lófaklappið kvað^
við í salnum, jafnvel hljóðfæraflokkurinli
tók undir og það þarf naumast að geta
þess, aí' augu Elisha voru full af gleði-
og þakklætistárum, yfir því hve Mínu hefði
vel tekist.
Sorelli sá þegar live miklum hæfileik-
um Mína bjó yfir og hann sá i liendi sér
hvílík gróðalind sönggafa hennar gæti
orðið sér í stærri borgunum og ekki síst
í sjálfri Lundúnaborg; honum var því
mikið í mun að tryggja sér þessa vænt-
anlegu gullnámu. Hann bauðst til þess að
borga Mínu þrjú pund um vikuna cf hún
vildi ráða sig hjá honum til þriggja ára,
og þetta fanst henni og Elisha svo stór-
kostlegar tekjur, að þau mundu hafa tek-
ið lilboðinu mcð þökkum. En þá var það
Tibby litla, sem tók í taumana.
pað má drottinn vita hvaðan Tibliy kom
sú veraldarviska, að gcta, þó hún virtist
lítið meira cn barn að aldri, mætt Sorelli
í viðskiftamáli sem þessu, og ekki að eins
staðið honum þar á sporði, beldur hreint
og beint snúið á hann. Hún hafði tekið eft-
ir áhrifum þeim, sem fegurð Mínu, lát-
bragð hennar og yndisfögur rödd hafði
250
liaft á áheyrendurna og hún sá líka, eins
og Sorelli, að Mína var að verða fræg
söngkona.
„prjú pund á viku!“ sagði hún. „Jú,
ef við værum einhverjir hálfvitar! — ]?að
gclur verið, að tvö okkar séu það, en hann
gleymdi, sá góði maður, að taka mig með
í reikninginn. prjú pund á viku! Mína
fær undir eins meira en það fyrir að syngja
eitt einasta lag; hún á að fá minst þrjátíu
til fjörutíu pund á viku. Eg banna þér að
skrifa undir nokkurn slíkan samning sem
þennan, fyrir Mínu hönd, pabbi .Vilji herra’
Sorelli liafa Minu undir sinni mnsjá, þá
verður hann að gera sér það að góðú, að
fá fyrir það vcnjuleg tilsjónarmannslaun.
Pið skuluð láta mig tala við liann.“
pau gerðu svo, og þeim til undrunar
varð niðurstaðan sú, að Sorelli varð að
gera sig ánægðan með vissan hundraðs-
ágóða af því, sem Mína ynni sér inn, og því
má bæta við, Tibhy til maklegs lofs, að
sá hundraðságóði var alls ekki of hár.
Tibby Irygði Elisha líka starf í hljóðfæra-
flokk Sorellis, allan þann tima, sem samn-
ingar Minu við hann skyldu gilda.
Af einhverjum ástæðum, sem aldrei
hafa verið skýrðar til fulls, virðast leikar-
ar og söngvarar heldur vilja ganga undir
öðrum nöfnum en sínu eigin. Og hvað