Vísir - 01.04.1946, Blaðsíða 2

2
V I S I R
Mánudaginn 1. apríl 1946
Watur
RÉTTIR
ÚR KJÖTAFGÖNGUM.
Það er 'hægt að búa til marga
aðra rétti úr kjötafgöngum, en
„Biksemat“ eSa „Hachis'k
(„Hachis" ættuS þér einhvern-
thna aS reyna ofan á sneiS af
steiktu brauSi og hafa steiktan
tómat ofan á kjötkássunni). —
Svo er ákaflega fljótlegt aS
sneiSa niSur köldu steikina.
RaSa sneiSunum á eldfast,
djúpt fat. Setja agurkubita á
milli sneiSanna og hella af-
ganginum af steikarsósunni
yfir. Kartöflustappa þekur svo
sósuna. Til þess aS rétturinn
taki sig betur út má gjarnan
sprauta stöppunni úr sprautu-
]mka—■ einhverjum hluta henn-
ar. — Baka'ö í ofni þangaö til
stappan er gulbrún.
Einnig er gott aö hakka soS-
iö kjöt, ásamt lauki og kryddi,
hræra egg saman viS og steikja
á pönnu eins og bollur.
Kem aftur á morgun,
er þýzkur réttur og er mjög
„praktiskur" ef tnaSur hefir
haft seik í tvo daga og á enn-
þá afgang af henni og óvíst
hvort fjölskyldan líti hana blíö-
um augum, ef hún birtist í
þriöja sinn.
BakiS þurrar pönnukökur
öðru megin. Setjið þær á bretti
meS bökuSu hliöina upp. Á
hverja köku setjiS þér svo
matskeiö af kjöti, sem búiö er
aS hakka tvisvar (meö lauk
og kryddi) og hræra einu eggi
saman viS. Pönnukökunum er
svo ,,pakkaS“ utan um kjöt-
deigiö. Steikt i feiti báSum
megin og sultutau borSaö meS.
Álaborgarsteik fyrir karla,
er reglulega skemmtilegur
réttur. — Djúpt, eldfast fat er
smurt lítillega meS smjöri. NiS-
urskornar, soönar kartöflur eru
settar i botn þess. Þá kemur
þykkt lag af hakkaSri skinku
og hökkuSu, harSsoSnu eggi.
Þykkum sneiöum af tómötum
er komiS fyrir hér og þar. Fat.
iö er svo fyllt meS meira af
•kartöflum og skinku. Yfir er
svo hellt þunnri sósu úr kjöt-
soSi og steiktum lauki stráS
yfir. *
Bakaö í ofni í stundarfjórS-
ung.
Sigurgeir Sigurjónsson
hæstaréttarlögmaður.
Skrifstofutími 10—12 og 1—6.
Aðalstræti 8. — Sími 1043.
Steinn Jónsson.
Lögfræðiskrifstofa
Fasteigna- og verðbréfa-
sala.
Laugaveg 39. Sími 4951.
f v; atiiad 71 ujTiii ITjí
Hvernig skyldi okkur veralþvinga sig neitt að hafa ekki
atkvæðisrétt.
En þegar Frakkland féll
innan brjósts, ef lagt væri fé
til höfuðs okkur? Eg hefi
talað við kouu, sem svo var
ástatt fyrir um skeið.
Hún var kvenleg í bezta
lagi og snvrtileg. Hún var
einn af foringjunum í við-
námsliðinu og komst undan
nazistum á siðustu stundu.
Meðan Frakkland var lier-
numið stóð hún fyrir skæru-
liðaflokki í S.-Frakklandi.
Mér var sagt (hún sagði mér
það ekki sjálf) að hún hefði
sprengt í loft upp tvær lier-
flutningalestir fvrir nazist-
um, tekið þátt í fyrirsátum
margsinnis, og var að siðustu
orðin eins fræg og „Rauða
akurliljan“. Hún gerði Þjóð-
verjum margar skráveifur
og ævintýr hennar voru fjöl-
mörg og ofdirfskufull.
Eg talaði við liana um
framtíð lands liennar og
livern þátt konurnar mundu
laka í viðreisn Frakklands
nú þegar stríðinu væri lokið.
Eg spurði liana hver afstaða
þeirra myndi verða í stjórn-
málum, því að svo liefir allt-
af virzt, sem franskar konur
væri einkennilega sinnulaus-
ar um stjórhmál.
„Jú, frú min,“ sagði hún.
„Konurnar munu vissulega
taka þált í stjórnmálum og
þær munu ganga til kosn-
inga. Það var mjög vanhugs-
að, að franskar konur áttu
svo annríkt fyrir stríðið, að
þær höfðu engan áhuga á
stjórnmálum.
Þetta virtist vera skoðun
allflestra franskra kvenna,
núna að striðinu loknu. Þær
áttu svo annarikt áður, að
þær gátu ekki verið aðamstra
við stjórnmál. Vafalaust hef-
ir viðhorf þeirra skapazt að
nokkuru leyti af því, að að-
slaða þeirra heima fyrir var
miklu betri en aðstaða
brezkra kvenna í þeirra
heimalandi. Franskar konur
þurftu því ekki eins á stjórn-
málafrelsi að lialda, til þess
að geta tryggt sér viðunandi
afkomu fjárhagslega.
Jafnvel um síðustu alda-
mót voru margar franskar
konur við kaupsýslu og stóðu
þar jafnfætis mönnum sín-
um. Oft hvíldi á þeim mikil
fjárhagsleg ábyrgð, svo að
enskum karmönnum mundi
hafa blöskrað, ekki sizt ef til
slíks befði verið ætlazt af
konum þeirra og systrum.
Árangurinn var því sá, að
fjárhagstengsl karla og
kvenna á Frakklandi voru
allt önnur en á Englandi.
Konurnar komu ekki auga á
neitt sambánd milli fram-
fara í stjórnmálum og iðnaði
og þeini fannst það ekld
oi / j 11 .íiojíuníjH! A
kom i ljós hvað í frönskum
konum bjó. Þær sýndu sig
vera færar í flestan sjó og
þær áttu bæði þekkingu og
reynslu. Þær tóku allt að sér,
þvínær sjálfkrafa. Þær héldu
öllu gangandi og störfuðu
jafnframt i viðnámshreyf-
ingunni. Flestir verkfærir
menn, sem höfðu haldið lifi,
voru sendir í nauðungar-
vinnu eða fangabúðirnar —
en konurnar urðu eftir og
sáu um allt. Þær ráku verk-
smiðjur og verzlunarhús.
þær sáu um búrelcstur allan
og alla þá flutninga sem
fram fóru.
En jafnframt því sem þær
reistu við iðuað og unnu að
jarðrækt til þess að geta hald-
ið í sér lífinu, gerðu þær allt
sem í þeirra valdi stóð til þess
að tortíma kúgurum sínum.
Og upp úr þessu hefir vaxið
fullkomlega óháð kynslóð
kvenna, sem er staðráðin í
að skipa með heiðri sinn sess
á öllum sviðum lífsins.
Milli styrjaldanna óx mjög
alþjóðleg stjórnmálahreyf-
ing sem álli fulltrúa í flest-
um Evrópulöndum. Voru
yíða skrifstofur, þessari
hreyfingu tilhevrandi, sem
fjölluðu sérstaklega um þau
málefni sem konum voru
liugstæð. Kvennaþing voru
liáð árlega i ýmsum löndum,
þar til Hitler batt endi á þess-
háttar.
Frakkland lók þátt í þessu,
en konurnar liöfðu þó ekki
mikinn áhuga á þvi.
Síðustu árin fyrir stríðið
voru margsinnis haldin þing
í París, og hinir frönsku
kvenfulltrúar voru í öngum
sínum yfir því hversu lítill
stjórnmálaáliugi rikti meðal
kvenna þar í landi. Síðasta
þingið var háð í París 1910,
aðeins þrem mánuðum áður
en Frakkland féll og þó að
konur tæki mikinn þátt í alls-
konar starfsemi voru þær
enn áhugalausar um stjórn-
mál.
Það var hin mikla ábyrgð,
að reka i rauninni alla starf-
semi í landinu, halda þjóð-
inni lifandi og eyða jafn-
framt óvinunum, sem vakti
konurnar að lokum. Þær sáu
að skarpskyggni kaupsýslu
nægði ekki til að koma aftur
á reglu í landinu, er það væri
leyst undan okinu.
En nú þegar þær eru vakn-
aðar vinna þær sleitulaust og
rækilega. eins og þeim er
lagið. Ræði konur og karlar,
sem erú 21 árs og eldri, l.iafá
hu lcósningári'étt í Fpákjc^
landj. Og ; fútfuini'. qif nnf.
tíg-H'/u .á't 'irtiblíjú ■;
konur voru kosnar á þing.
Eiga jxer sæti í neðri deild
franska þingsins og taka nú
þátt í stjórn landsins.
Ýmis „kynleg fyrirbrigði“
liafa komið í ljós við það, að
franskar konur hafa skyndi-
lega yfirgefið barnæskuna
og eru orðnar fullveðja í
stjórnmálum. Margar og
mismunandi stofnanir hafa
verið settar upp til þess að
fjalla um þau vandamál, scm
fáeinar þolgóðar konur hafa
um fjörutíu ára skeið starf-
að að á alþjóðlcgum skrif-
stofum kvenna. Konur, sem
voru foringjar í viðnámslið-
inu, höfðu fæstar heyrt getið
um þessar skrifstofur
kvenna. En á þessu verður
fljótlega ráðin bót og vafa-
laust mun frönskum stjórn-
málum stafa töluverð heilsu-
jót af þvi að lconur geta
skýlaust látið uppi sín sjón-
armið. Og þó að þær liafi
fyrirhafnarlaust fengið í
hendur réttindi, sem brezk-
ar konur hafa orðið að berj-
ast fyrir grimmilega í sjötíu
ár, þá geta þær lýst yfir þvi,
að sálarkvalir og logandi
undir síðustu sex ára jafn-
ist fullkomlega við margra
ára réttindabaráttu annarra.
Breyting til batnaðar
Leiðinlegir eru klútarnir
sem kvenfólk hefir notað
fyrir höfuðföt á undanförn-
um áruin. Og ekki mundi sú
lízlca hafa þótt sérlega
smekkleg eða falleg hefði
hún verið upprunnin á ís-
landi. En liöfuðklúturinn
hefir ýmislegt sér til ágætis.
Hann er ódýrari en hattur.
Ilann tollir á liöfðinu þó að
hvasst sé og elclci þarf að
righalda í hann, svo að hann
fjúlci ekki í burlu. Og hann
hlifir hárinu töluvert fyrir
vætu og ryki. En leiðinlegar
eru skýlurnar samt og er
gott að geta sett þær á liöf-
uðið á ýmisa lund — ekki
alltaf sem skýlu einungis.
Stundum er miðjan á skýl-
unni látin snúa aftur í
hnakkann, en liornin bund-
in upp að framan. Hlífir það
liárinu vel i stormi og rign-
ingu. En hér er önnur aðferð
sem setur nýjan svip á skýlu-
klútinn og er þá eitthvað í
ætt við hatt.
Klúturinn er brotinn i liorn
og stift, aflangt styklci lagt
innan í liann. —- Bezt er að
hafa millifóðursstriga í
stykkið, en þó má gjarnan
nola samanbrotinn pappír
eða pappa. Stykkið á að vera
30 cm. á lengd, en 10 cm. á
hæð til endanna. Það á að
breikka jafnt og þétt að
miðju og vera 15 cm. um
miðjuna. Klúturinn er nú
GARÐASTR.2 SÍMI 1899
breiddur á borð og striga-
stykkið lagt á hann á ská svo
sem 3 cm. frá miðju. Því
næst er klúturinn lagður
saman í horn og breið fell-
ing brotin i miðjuna. — Nú
er ldúturinn lagður á höfuð-
ið og hliðarhornin tvö liund-
in í lmút niður við hnakka-
gróf og séð um að hornið,
sem aftur sneri, sé undir
hnútnum. Þetta höfuðfat má
hafa framarlega eða aftar-
lega á höfðinu eftir þvi sem
hverjum fer bezt.
TELPUKÁPUR.
mjög lágt verð.
VerzL Regio,
Laugaveg 11.
löggiltur skjalaþýðari
(enska).
Heima kl. 6—7 e. h.
Suðurgötu 16. Sími 5828.
Magnús Thorlacius
hæstaréttarlögmaður.
Aðalstræti 9. — Sími 1875.
E csgsýn húsmóðir
byrjar strax í dag að færa heimilisreikning — því
Heimilisdagbókin
fæst í öllum bókaverzlunum bæjarins. Kostar 5 kr.
'éú nrrrTrf—ftn—rni.rlí'ó : ■ );l:;—. ,• .—