Vísir - 21.12.1954, Síða 11

ín'iðjudaginn 21. desember 1954
íííyíw.
SkipsstrancE vi5 Akurey 1866.
Frá eid§v©Htim é því ári.
Blaðið Þjóðólfur segir frá
tveimur skipsströndum * októ-
bermánuði 1866 05 hafði anuað
strandið borið að hér í grennd
við Reykjavík, en liitt norður
á Hornstiöndum.
Þjóðólfur segir um skips-
ströndin á þessa leið:
Að áliðnum 20. þ.m. (þ. e.
október) sigldi hér inn Flóann
skonnortan .,Arndís“, skip-
stjóri H. Fischers, í allhvössu
veðri og megnum- útsynnings-
hroða. Það var eign W. Fischers
kaupmanns, hér á staðnum, nýtt
skip eða fárra ára. Það kom nú
frá Englandi með salt og
nokkuð af hampi, nálega 1400
pund.
Hafnsögumennirnir komust
út í skipið um, eða nokkru
fyrir, sólarlag en þá fór óðum
að dimma, en hvassviðrið hélzt
og brimrótið. Nálega kl. 7 átti
að taka útslag eða norðurslag
með litlum seglum, en þá sleit
burtu þá einu flokkuna, sem
uppi var, svo skipið lét ekki
að stjórn eða vendingu og rak
svo upp á vestasta hólmann
fyrir austan Akurey og brotnaði
þar í brimgarðinum, með því
þá eigi gat tekizt á velmönnuð-
um róðrarskipum, er brátt
lögðu út til að bjarga því, sem
bjargað yrði, að koma skipinu
á flot aftur.
Ollum skipverjum var
bjargað heilu og höldnu en
brátt rifnaði skipið og braut
á það göt svo allan saltfarminn
tók út. — Skipsskrokkurinn
sjálfur var allslaus seldur á
uppboðsþingi 22. okt. fyrir
1300 ríkisdali. Geir Zoega
keypti.
Annað skipsstrand varð um
byrjun októbermánaðar við
Hornstrandir nyrzt og vestast
í Strandasýslu. Það var skonn-
orta, Anne María, 60 lestir að
stærð, skipherra P. S. Smith,
eign Guðmanns kaupmanns. —
Skipið var á heimleið frá
Akureýri til Hafnar, hlaðið
ull, tólg og annarri vöru. Fjórir
skipverjanna björguðu sér á.
siglutrénu, en skipstjóri
sjálfur og tveir aðrir drukkn-
uðu þar. Þeir fjórir skipverj-
anna, er ;komust lífs af, komu
hingað til staðarins 23. þ.m. til
þess að taka sér far með póst-
skipinu.
Tveir brunar.
Nóttina milli 17. og 18. sept.
1866 brann upþ itíi'kaldi'^kola^
bærin að Bömóðsstöðum í
Laugardal með öllum bæjar-
húsum, eldhúsi, búri, baðstofu
bæjardyrum. Hafði eldurinn
snemma um nóttina kviknað í
eldhúsinu í viðd, er inn hafði
verið borinn til brennslu. En
þar eð gangnafólk allt var ein-,
mitt þessa nótt burt af heim-
ilinu og í réttum :— og því ekki
heima: hema kvenfólk og, börn,
sem ekki vöknuðu fyrr en allt
logaði, og kömst með naumind-
um út um glugga, varð engu
bjargað, hvorki rúmfötum,
íverufötum né öðr.u ,og ;fólkið
komst út hálfnakið. Aðeins
náðist nokkuð af; mat. úr búr-
inu, þó skemmdur væri.
Þegar komið var á fætur á
Vatneyrarverzlunarstað í Pat-
reksfirði morguninn .12. sept.
1866, þ. e. á sjötta tímanum
urn morguninn, sást reyk
leggja hér og hvar út um
hurðar- og lúgumót og aðrar
þessleiðis smugur á sölubúð-
inni, og sást jafnsnart og búðin
var opnuð að eldur var þá bú-
inn að læsa sig um hana alla
að innanverðu, og í allt, sem þar
var inni, svo aig eigi var unnt
að bjarga þaðan hinu minnsta
af vörum, hvað þá húsinu
sjálfu. Eldurinn át sig þá brátt
út um veggi og súð og læsti
sig svo á svipstundu þaðan,
bæði í íbúðarhúsið og pakk-
húsið,. er bæðí' stóðu þar all-
skammt frá búðinni.
Lítil timburkompa var þar
hið fjórða timburhús, er allt
brann til kaldra kola á svip-
stundu, ásamt: torfbæ og öðru
jarðhúsi, er þar var skammt
frá.
Banaslysum af völdum umferðar
stórfjölgar i Svíþjóð.
Ný „met“ sett í hverjimi mánuði.
Hallgrínuir Lúðvígsson
lögg. skjalaþyðandi og dóm-
túlkur í ensku og þvrkn —
Haínarstræti 19 ki. lu—12,
sími 7266 og kl. 2—4 i sima
80164.
MAGNOSthorlacius
hæstaréttarlögmaður.
Málflutningsskrifstofa
Aðalstræti 9. — Sínii 1875.
Banaslys af völdura, um-
ferðarinnar aukasr nú svo
mjög í Svíþjóð, að mönnum
stendur stuggur af.
Slysih hafa orðið ávo mörg,
að ný, dapu.'eg met hafa verið
sott í þessu efni. p. 1.—21. júlí
jiðu til ctæmis 62 menn J una
í nmferðarslysum, eða þrír á
dag. I fyrra biðu alls 543 tnenn
bana af umfeyðarslysum alit
árið, en tnenn gera ráð fyrir-
ítð talan verði enn íiærri á ]>essu
ári. í júnímánuði biðu 72 in'enn
bana, og var það nýtt bámark.
Hverjar eru orsakirnur? Fyrst
og fremst vayandi fjöldi bíla A
götmn og vegum, því að 13 hvcr
Svíi á bifreið. Auk þess crti
reiðhjól með hreyfli samtals um
250,000, og það er sannast sagna,
að eigcndur slikra farartækja
kunna oft ekki að fara með þau,
on allir inega aka þeim án lcyfis
lögreglunnar.
segir frá ýmsum merkum mönnum
og atburðum á síðari hluia 19.
aldar og byrjun hinnar 20.
Frásögnin ej; heillaj^«|i, ,
‘mKiliiíti#! fe
Ökuskóiarnir eru alltaf full-
setnir, og menu verða að bíða
raánuSum saman eftir að
taka próf, því að bílaeftirlits-
menn, sem eru prófdómeudur
hafa svo mikið að gera í
þessu efni.
það á líka sök á bessu, að
nienn aka yfiríeitt ttiltof hratt,,
hema ekki stáðar við aðalbraut-
iú, gefa ekki .merki við gatna-
mót, fara yfirleitt ckki eftii' nein-
rnn reglum.
Yfirvöldin reyna það, sern
þeini er mögulegt, lil ;ið draga
úr siysununt, og til damtis mttn
eftirlit á vegum úii .verða hert
til muna.. Lögregluþ.jónar á bif-
lijólum verða uni allt, tæki verða.
fengin, sem reikna braða bif-
roiða á svipstundu, er þ;cr fara.
ltjá o. s. frv.
Iín það eru vilanlega vegfar-
endur sjálfir, sem liafa það í.
hendi sér, hvort slysunum fæltk-
ar við þetta eða ekki.
Hér fara á eftir nokk- V
ur ummæli um bókina:'
Kristmann Guðmundsson ■
rithöfundur:
. „Þessi stórmerka bók*
fjallar um hin austrænu'
fræði og ég minnist þess'
ekki að hafa lesið aðra'
~ 1 bók jafn góða eða betri;
um þau.... Af öllum þeim aragrúa bóka, sem ég hef ■
lesið um þessi fræði, er bók Gunnars yfirgripsmest og >
jafnframt einföldust í túlkun sinni... Það er hrein 1,
unun að sjá þessa fremur flóknu hluti birtast á svo ein- Ij
faldan og sjálfsagðan hátt. — Þessa bók ætti að prentaíj
í tugum þúsunda eintaka og senda hana á hvert heimilii
á íslandi“. — Mbl., jan. ’54.
Esra Pétursson læknir:
„Fegurstu gimsteinarnir glitra í bókinni í ágætri um-í
gerð stíls, rökvísi og skilnings höfundar. Hann setur þar!
fram hin torskildustu og háfleygustu sannindi hinna'
víðfeðmú heimspekikerfa Indlands á svo. augljósan hátt^
að auðskilið er hverjum alþýðumanni. Slíkt er aðein.s 1
á færi fárra manna“. — Tíminn des. ’53,
Sigvaldi Hjálmarsson, ritstjóri: íj
„ . . á Norðurlöndum mun harla fá slík“. — Alþbl. áes. ‘53. ?
GÓÐ JÓLAGJÖF ;■
i
Ómissandi í hvcrt lieimilisbókasafn.
Mt^W.'.\VWrtiVWWVWl/WVUWWtíVVU\ÍUVUVVWVWWAíV
Virðuleg \iiiargjöf á jólunum
itcidfa